7,662 matches
-
invers: având în vedere intruziunea elementelor de educație informală (mai ales internetul) în sala de clasă, specialiștii IT au elaborat modele de gamificare/gamification a procesului educațional (din păcate, utilizarea lor nu a depășit stadiul de programe pilot). 7.5. Recompense: detalieri calitative Prin intermediul dezvoltării unui program de cercetare, ne-am propus să aflăm care sunt recompensele uzuale pentru câmpul educativ școlar, respectiv pentru mediul virtual. În ceea ce privește câmpul educativ școlar, cele mai utilizate recompense sunt: laudele, notele, premierea (la sfârșitul anului
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
specialiștii IT au elaborat modele de gamificare/gamification a procesului educațional (din păcate, utilizarea lor nu a depășit stadiul de programe pilot). 7.5. Recompense: detalieri calitative Prin intermediul dezvoltării unui program de cercetare, ne-am propus să aflăm care sunt recompensele uzuale pentru câmpul educativ școlar, respectiv pentru mediul virtual. În ceea ce privește câmpul educativ școlar, cele mai utilizate recompense sunt: laudele, notele, premierea (la sfârșitul anului școlar se realizează un clasament al elevilor unei clase în funcție de notele obținute, iar cei de pe primele
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
depășit stadiul de programe pilot). 7.5. Recompense: detalieri calitative Prin intermediul dezvoltării unui program de cercetare, ne-am propus să aflăm care sunt recompensele uzuale pentru câmpul educativ școlar, respectiv pentru mediul virtual. În ceea ce privește câmpul educativ școlar, cele mai utilizate recompense sunt: laudele, notele, premierea (la sfârșitul anului școlar se realizează un clasament al elevilor unei clase în funcție de notele obținute, iar cei de pe primele locuri vor primi o diplomă și, eventual, cărți). De remarcat că notele nu sunt percepute de respondenți
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
clasament al elevilor unei clase în funcție de notele obținute, iar cei de pe primele locuri vor primi o diplomă și, eventual, cărți). De remarcat că notele nu sunt percepute de respondenți ca o consecință a efortului depus, ci mai degrabă ca o recompensă din partea profesorului. În ceea ce privește laudele ("un răspuns bun", "foarte bine", "interesant", "se vede că ai muncit" etc.) să notăm că sunt la îndemână (nu necesită un efort suplimentar din partea profesorilor), iar utilizarea lor este fie impusă profesorilor (elevii trebuie gratificați cu
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
că sunt la îndemână (nu necesită un efort suplimentar din partea profesorilor), iar utilizarea lor este fie impusă profesorilor (elevii trebuie gratificați cu fiecare prilej), fie privită ca un instrument de control al comportamentului elevilor. În mediul virtual, cele mai utilizate recompense sunt: creșterea rank-ului, acces gratuit la anumite site-uri, convertirea punctelor obținute on-line în vouchere pentru obținerea unor produse materiale, divertisment, apreciere, acces gratuit la anumite jocuri, reputație, acces rapid la informații, socializare cu prietenii etc. În plus, având în
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
punctelor obținute on-line în vouchere pentru obținerea unor produse materiale, divertisment, apreciere, acces gratuit la anumite jocuri, reputație, acces rapid la informații, socializare cu prietenii etc. În plus, având în vedere că această generație este cunoscută și ca "generația instant", recompensele on-line se obțin instantaneu și pentru orice inițiativă, oricât de mică. Constatăm astfel o diferență fundamentală în raport cu principiul "eticii așteptării" care funcționează în cazul recompenselor specifice școlii. Totodată, observăm imediat o suprapunere între mediile real și virtual, adică o substituire
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
etc. În plus, având în vedere că această generație este cunoscută și ca "generația instant", recompensele on-line se obțin instantaneu și pentru orice inițiativă, oricât de mică. Constatăm astfel o diferență fundamentală în raport cu principiul "eticii așteptării" care funcționează în cazul recompenselor specifice școlii. Totodată, observăm imediat o suprapunere între mediile real și virtual, adică o substituire mai mult decât firească între un mediu și altul atunci când este vorba de recompense, dar și mai important, atunci când este vorba de nevoia de respect
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
o diferență fundamentală în raport cu principiul "eticii așteptării" care funcționează în cazul recompenselor specifice școlii. Totodată, observăm imediat o suprapunere între mediile real și virtual, adică o substituire mai mult decât firească între un mediu și altul atunci când este vorba de recompense, dar și mai important, atunci când este vorba de nevoia de respect de sine a utilizatorilor (caută on-line "apreciere și reputație", "contacte sociale" etc.). 7.6. Despre pedepse În debutul dialogului cu același nume, Menon se arată vădit interesat de problema
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
de la natură sau altfel?" (Platon, Menon, 1974, 70a) Implicațiile răspunsului la această întrebare sunt fundamentale și afectează întreaga ființă umană. În ceea ce privește demersul nostru, în mod evident, dacă virtutea (înțeleasă ca excelență umană) este înnăscută nu mai sunt necesare pedepse și recompense în procesul educațional (subliniem, procesul educațional și nu de instruire). Dacă virtutea se poate învăța, caracterul perfectibil al naturii umane (după cum susține Protagoras în dialogul platonic omonim) impune utilizarea recompenselor și pedepselor pe drumul către autoactualizare (Maslow). Maslow face apel
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
excelență umană) este înnăscută nu mai sunt necesare pedepse și recompense în procesul educațional (subliniem, procesul educațional și nu de instruire). Dacă virtutea se poate învăța, caracterul perfectibil al naturii umane (după cum susține Protagoras în dialogul platonic omonim) impune utilizarea recompenselor și pedepselor pe drumul către autoactualizare (Maslow). Maslow face apel la două teorii despre ființa umană, pe care McGregor le-a numit "teoria X" și "teoria Y". Teoria X este descrisă astfel: "Lucrătorul mediu va munci doar dacă primește trei
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
parte". (Maslow, 2013, p. 394). Datele obținute la finalul cercetărilor noastre relevă o situație atipică în ceea ce privește utilizarea pedepselor în cadrul câmpului educativ școlar. Deși respondenții confirmă utilizarea pedepselor în școală, distribuția acestora relevă același dezinteres din partea profesorilor ca și în cazul recompenselor. Având în vedere că școala funcționează prin recursul la pedepse și recompense, frecvența scăzută a utilizării pedepselor (ca și a recompenselor) este departe de a demonstra asumarea de către birocrația educațională a teoriei Y despre ființa umană. Aceasta demonstrează mai degrabă
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
o situație atipică în ceea ce privește utilizarea pedepselor în cadrul câmpului educativ școlar. Deși respondenții confirmă utilizarea pedepselor în școală, distribuția acestora relevă același dezinteres din partea profesorilor ca și în cazul recompenselor. Având în vedere că școala funcționează prin recursul la pedepse și recompense, frecvența scăzută a utilizării pedepselor (ca și a recompenselor) este departe de a demonstra asumarea de către birocrația educațională a teoriei Y despre ființa umană. Aceasta demonstrează mai degrabă lipsa de motivare a profesorilor, nonimplicarea acestora. La fel de atipică este distribuția rezultatelor
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
școlar. Deși respondenții confirmă utilizarea pedepselor în școală, distribuția acestora relevă același dezinteres din partea profesorilor ca și în cazul recompenselor. Având în vedere că școala funcționează prin recursul la pedepse și recompense, frecvența scăzută a utilizării pedepselor (ca și a recompenselor) este departe de a demonstra asumarea de către birocrația educațională a teoriei Y despre ființa umană. Aceasta demonstrează mai degrabă lipsa de motivare a profesorilor, nonimplicarea acestora. La fel de atipică este distribuția rezultatelor și în ceea ce privește utilizarea pedepselor în spațiul virtual. În primul
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
care să nu determine o nouă migrare a adolescenților Sub impactul noilor tehnologii ale informației se impune regândirea modalităților de recompensare și de penalizare a copiilor; un asemenea program ar trebui să recurgă la gamificare (una cu relevanță educațională) în ceea ce privește recompensele, iar în ceea ce privește penalizarea, ar trebui să recurgă la o gamificare negativă, o deprivare graduală și limitată în timp de anumite drepturi și libertăți de care copiii beneficiază în mediul on-line. Dacă o astfel de propunere este condiționată de împrumuturile de
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
negativă, o deprivare graduală și limitată în timp de anumite drepturi și libertăți de care copiii beneficiază în mediul on-line. Dacă o astfel de propunere este condiționată de împrumuturile de suport tehnologic și metodologic amintite mai înainte, regândirea tipurilor de recompense și pedepse utilizate în mediul școlar astăzi este un imperativ impus de experiența extrașcolară (dezvoltată cu precădere în spațiul on-line) a copiilor; recursul la note și la diplome pentru a recompensa este desuet și ineficient, la fel ca și recursul
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
pedepsi. Demersul nostru constată, cum am amintit deja, criza poziției profesorului de autoritate incontestabilă și legitimantă pentru copii, motiv pentru care propunem introducerea conceptului de autoritate slabă, care să redefinească statutul și rolul acestuia; să nu uităm, relevanța educațională a recompenselor sau a pedepselor, ca și autoritatea profesorului, depind de modul în care copiii se raportează la acesta. 7.8. Marginalizarea profesorului Puterea reprezintă un abuz în sala de clasă (mai ales că, în condiții normale, nu poate aparține decât adultului
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
cu libertatea (care de cele mai multe ori este tradusă prin a face ce vrei) și independența (nu trebuie să ceri voie și nici resurse de la alții pentru a-ți satisface dorințele); acest echilibru distant al profesorului, trimite la etica așteptării (a recompensei care este justificată doar de efort), trimite la ceea ce vechii greci numeau fericita cale de mijloc, obținută în afara și împotriva exceselor, ca abținere în numele unei înțelepciuni superioare bucuriilor clipei. Dar lumea adulților s-a schimbat; etica așteptării a fost înlocuită
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
poate și pentru că nu (mai?) are acces la resurse. Însemnele exterioare și interioare (valori, mentalități) ale purtătorului autorității și-au pierdut forța de impunere (și de seducție), ceea ce înseamnă că ne aflăm în fața unei crize de autoritate. În plus, dacă recompensele (ca și pedepsele) reprezintă apanajul autorității, criza de autoritate a profesorului le-a aruncat în derizoriu, ceea ce înseamnă că în școală nimeni nu mai muncește pentru recompense și nimeni nu se mai sperie de pedepse. Dacă ne raportăm la autoritatea
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
ceea ce înseamnă că ne aflăm în fața unei crize de autoritate. În plus, dacă recompensele (ca și pedepsele) reprezintă apanajul autorității, criza de autoritate a profesorului le-a aruncat în derizoriu, ceea ce înseamnă că în școală nimeni nu mai muncește pentru recompense și nimeni nu se mai sperie de pedepse. Dacă ne raportăm la autoritatea slabă, așa cum am denumit noi autoritatea pe care un purtător o dezvoltă în mediul virtual, aici însemnele exterioare ale dominării fie îmbracă o autoritate reală, acceptată și
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
sau o meserie competitivă vine automat cu propria ei ierarhie socială. Însă chiar și aici, șansele de a ajunge la adevărata conducere pot fi prea mici. Aceasta a dat naștere unor noi subgrupuri, în care competiția poate aduce mai multe recompense. Apar astfel tot soiul de culte neobișnuite orice, de la creșterea canarilor și urmărirea mersului trenurilor până la vânătoarea de OZN-uri și culturism. În oricare dintre cazuri, natura activității nu este prea importantă. Ceea ce contează cu adevărat este faptul că aceste
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
puternic decât el însuși, astfel încât fiecare se retrage fără luptă din fața celui mai puternic, așteptând la rândul său ca acela mai slab să facă la fel față de el, ori de câte ori se întâlnesc". (Lorenz, 1998, pp. 56-57) Recunoașterea socială aduce după sine recompense de genul: accesul la resurse, a te afla în centrul atenției (și consfințirea acestei situații prin însemne exterioare), dreptul (și obligația) de a pacifica inevitabilele conflicte care pot izbucni oricând (și care fie slăbește, fie întărește poziția de lider a
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
ÎNTÂLNIREA MICULUI PRINȚ CU VULPEA 262 293 Cuvânt-înainte Întâlnirea Micului Prinț cu vulpea... Postmodernismul și problema idealului educațional Despre modele și rolul lor în educație Școala între ceva și nimic Etologia intră în scenă Autoritatea pe care am uitat-o Recompense și pedepse: școala față în... Despre agresivitate cu detașare Educația între nomos și physis Bibliografie Abstract Résumé
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
o imagine reală, drept imaginea unei realități existente independent de funcționarea psihicului. Funcția este puternică dacă știe să evite această greșeală fundamentală. Simbolul "divinității" nu include doar semnificația "creatorului", ci și pe cea a Judecătorului omului". Divinitățile sînt reprezentate împărțind recompense și pedepse. Această semnificație morală își are originea în aceeași rădăcină ca și semnificația metafizică. Dacă simbolul "divinitate" este rezultatul unei spiritualizări antropomorfe în cadrul căreia spaima sacră își pierde din intensitate, se înțelege de la sine că omul, în măsura în care participă la
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
și semnificația metafizică. Dacă simbolul "divinitate" este rezultatul unei spiritualizări antropomorfe în cadrul căreia spaima sacră își pierde din intensitate, se înțelege de la sine că omul, în măsura în care participă la viziunea liniștitoare, este automat recompensat, de unde rezultă că el este exclus de la recompensă și pedepsit dacă ignoră îndemnul la spiritualizare-sublimare simbolizat de "porunca divinității". Răsplata și pedeapsa, simbolic trimise de divinități, sînt deci conform sensului ascuns imanente vieții. Ele reprezintă legalitatea misterioasă a vieții manifeste, legea armoniei și condițiile realizării ei într-un
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
și a motivelor. El nu mai proiectează intenționalitatea în obiectele înconjurătoare, ci în lumea de dincolo și rămîne înclinat să creadă într-o intenție supremă, oarecum capricioasă, înzestrată cu sentimente de aprobare și dezaprobare, care ar supraveghea activitatea umană, împărțind recompense și pedepse. Sau, din contra, este tentat să creadă altă superstiție în absența oricărui sens legal al vieții și deci a oricărei responsabilități. În cazul din urmă, individul ipostaziază conștient și banal și nu tot inconștient și magic, cum făcea
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]