7,594 matches
-
ambele făcând referire la eforturile de gestionare și soluționare a conflictelor.70 Diplomația preventivă se situează între diplomația de criză și cea tradițională, fiind prezenta în cazul unor diferende de o intensitate mai mare decât în situațiile în care activează diplomația tradițională, dar de o intensitate mai redusă că în situația de criză. Anticiparea conflictului impune o serie de eforturi întreprinse în mediul conflictului, în aria turbulenta, pentru a crea un climat de încredere, formarea de proceduri și instituții de cooperare
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
nu există sau pentru a le întări acolo unde sunt fragile, precum și lipsirea părților de folosirea metodelor armate de acțiune. Astfel de măsuri includ crearea încrederii, instituționalizarea anumitor valori precum: democrația, drepturile minorităților, adoptarea normelor de drept, neproliferarea armelor etc. Diplomația preventivă văzută că diplomație preventivă pe termen lung include o serie de măsuri privind înlăturarea cauzelor de bază ale conflictelor, respectiv a amenințărilor care afectează comunitatea internațională; înlăturarea cauzelor care favorizează apariția conflictelor nu se limiteză doar la satisfacerea celor
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
a le întări acolo unde sunt fragile, precum și lipsirea părților de folosirea metodelor armate de acțiune. Astfel de măsuri includ crearea încrederii, instituționalizarea anumitor valori precum: democrația, drepturile minorităților, adoptarea normelor de drept, neproliferarea armelor etc. Diplomația preventivă văzută că diplomație preventivă pe termen lung include o serie de măsuri privind înlăturarea cauzelor de bază ale conflictelor, respectiv a amenințărilor care afectează comunitatea internațională; înlăturarea cauzelor care favorizează apariția conflictelor nu se limiteză doar la satisfacerea celor mai importante necesități post-conflictuale
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
măsuri privind înlăturarea cauzelor de bază ale conflictelor, respectiv a amenințărilor care afectează comunitatea internațională; înlăturarea cauzelor care favorizează apariția conflictelor nu se limiteză doar la satisfacerea celor mai importante necesități post-conflictuale, ci și la reconstrucția societății distrusă de război. Diplomația preventivă propriu-zisă include acele acțiuni operative care se întreprind pentru aplanarea amplificării unui conflict deja conturat și presupune misiuni de: stabilire a faptelor, de organizare a unor negocieri directe între părți, de punere în aplicare a mecanismului de menținere a
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
deja conturat și presupune misiuni de: stabilire a faptelor, de organizare a unor negocieri directe între părți, de punere în aplicare a mecanismului de menținere a păcii de către ONU sau alte organizații regionale. Într-un Raport al Secției Dezvoltare și Diplomație Preventivă, prezentat la Forumul despre rolul științei și tehnologiei în promovarea securității naționale și stabilității globale (din 29 martie 1995) se atrăgea atenția asupra faptului că: "printre amenințările care afectează societatea mondială cinci pot fi evidențiate că globale: micșorarea biodiversității
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
pot fi evidențiate că globale: micșorarea biodiversității, degradarea ecologică, bolile, suprapopulația și tulburările politice și consecințele lor".71 Convenția de la Viena (asupra Relațiilor Internaționale, încheiată la 1961) se poate aprecia că a marcat, fără îndoială, debutul unei noi ere în diplomația contemporană, fiecare deceniu punându-și amprenta asupra mijloacelor specifice de manifestare. Contextul creat de Războiului Rece, în anii '50, a jucat un rol semnificativ în momentele inițiale ale procesului de codificare a privilegiilor și imunităților diplomatice, deși acest topic, inițial
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
a subliniat importanța practică a codificării mijloacelor diplomatice reușind după îndelungi dezbateri să fie agreată ideea codificării și, în consecință, adoptată Rezoluția 1450 (prin care se creau premisele desfășurării Conferinței de la Viena).72 În concluzie, putem afirmă cu certitudine că diplomația este "cel mai bun mijloc pe care civilizația a fost capabilă să-l inventeze pentru a veghea că relațiile internaționale să nu fie guvernate numai de forță";73 cu toate acestea, "lumea actuala moștenește eșecul superputerilor de a tranșă dilemă
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
s-a resimțit tot mai frecvent pe continentul european, dar și pe întregul mapamond, constituie un argument în plus prin prisma imperativității regândirii unui parteneriat de securitate care să ofere o perspectivă realistă de stabilitate a statelor lumii. 1.2. Diplomație și alte modalități de reglementare a conflictelor internaționale "În orice diferend a cărui prelungire ar putea pune în primejdie menținerea păcii și securității internaționale, părțile vor trebui să-și rezolve, înainte de toate, prin tratative, ancheta, mediere, conciliere, arbitraj, pe cale judiciară
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
ancheta sau conciliere. Regulă deplinei libertăți a părților de a alege oricare din mijloacele de soluționare pașnică a diferendelor include și libertatea acestora de a combina, în contextul aceluiași diferend, modalitățile diplomatice între ele sau cu cele de tip jurisdicțional. Diplomația prin activitatea de influențare a deciziilor și a comportamentului guvernelor străine și a oamenilor prin dialog, negociere și alte măsuri, neimplicând actele de violență de orice fel, poate constitui o deschidere către reglementarea relațiilor dintre state, guverne etc.114 Negocierile
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
a diferendului sau doar clarificarea elementelor acestuia în vederea determinării procedurii pe care părțile, de comun acord, o vor adopta în scopul soluționării definitive. Convenția de la Viena (în art. 3, alin. c) menționează negocierea ca fiind una dintre funcțiile importante ale diplomației, misiunea acesteia constând în "a duce tratative cu guvernul statului acreditar".115 În ceea ce privește desfășurarea negocierilor, în art. 2, p. 3, Carta ONU prevede că negocierea trebuie să fie conformă cu imperativul de a nu pune în primejdie pacea, securitatea internațională
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
toate mijloacele pașnice; această obligație, stipulata în Carta, a fost interpretată că o obligație generală a statelor membre de a nu se sustrage de la negocierea oferită de statul cu care se află în conflict. Negocierile constituie nucleul de bază al diplomației reprezentând un proces în care două părți, care deși au interese convergente, în final reușesc să ajungă la un acord reciproc avantajos, rezultatul negocierilor bazându-se pe acel acord reciproc.116 Negociatorii într-un diferend sunt, în general, funcționari ai
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
participa chiar șefi de state ori de guvern, unul dintre avantajele negocierilor constituindu-l posibilitatea de a se desfășura cu alte mijloace de soluționare ori se pot relua la nivele diferite de reprezentare. Există teoreticieni care sunt sceptici în legătură cu importanță diplomației în soluționarea conflictelor, considerând că într-o lume anarhica negocierile nu au o foarte mare importanță; cu toate acestea, diplomația este importantă tocmai prin faptul că reprezintă două state care stau la masa negocierii și discută.117 Alături de negociere, medierea
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
alte mijloace de soluționare ori se pot relua la nivele diferite de reprezentare. Există teoreticieni care sunt sceptici în legătură cu importanță diplomației în soluționarea conflictelor, considerând că într-o lume anarhica negocierile nu au o foarte mare importanță; cu toate acestea, diplomația este importantă tocmai prin faptul că reprezintă două state care stau la masa negocierii și discută.117 Alături de negociere, medierea este un proces prin care se încearcă soluționarea unei dispute (găsirea unei rezolvări, rezoluții), în care a treia parte ajuta
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
vedere procedural medierea internațională implică adaptarea la împrejurările concrete ale diferendului respectiv, însă în practică acțiunile de mediere se pot întrepătrunde cu negocierile directe între părțile unui diferend, în unele situații revenirea la negocieri fiind tocmai rezultatul intervenției unui mediator. Diplomația și medierea sunt mijloacele cele mai importante și frecvent folosite în încercarea de rezolvare a conflictelor, cu precădere după al Doilea Război Mondial; cu toate acestea, în condițiile în care intervin incidente periculoase pe parcursul negocierilor, cum ar fi de exemplu
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
precădere după al Doilea Război Mondial; cu toate acestea, în condițiile în care intervin incidente periculoase pe parcursul negocierilor, cum ar fi de exemplu: invazii, agresiuni etc., există posibilitatea recurgerii și la alte metode în vederea soluționării conflictului respectiv, ca de exemplu: diplomația publică/privată, negocierile de pace etc.121 Anchetă reprezintă o acțiune preliminară a rezolvării unui conflict și constă în încercarea de a stabili în mod obiectiv faptele (independent de punctele de vedere ale părților în cauză) și de a oferi
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
impus totodată studiul științelor comportamentale, problemelor socio-psihologice implicate într-un proces de negociere, studiul interacțiunii umane, analize de grup și psihologie colectivă, precum și multiplicarea soluțiilor disponibile pentru evitarea jocurilor cu suma nula. Războiul Rece a impus la nivel macro negocierea, diplomația fiind descrisă drept artă de a negocia cu partea adversă prin intermediul unui corp diplomatic, format din diplomați profesioniști și nu politicieni; există autori (printre care Howard Nicholson) care consideră diplomația aproape sinonima cu negocierile.126 Așa cum reiese din capitolul de
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
suma nula. Războiul Rece a impus la nivel macro negocierea, diplomația fiind descrisă drept artă de a negocia cu partea adversă prin intermediul unui corp diplomatic, format din diplomați profesioniști și nu politicieni; există autori (printre care Howard Nicholson) care consideră diplomația aproape sinonima cu negocierile.126 Așa cum reiese din capitolul de față, dreptul internațional contemporan a imprimat caracterul facultativ al mijloacelor pașnice, statele implicate în conflicte alegându-și în mod liber și pe baza acordului dintre ele mijlocul pașnic la care
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
127 așa cum este și secularul conflict israeliano-palestinian, întreaga comunitate internațională așteptând revirimentul spiritului de la Madrid sau Oslo. Realitatea cu care ne confruntam dovedește contrariul, principalii actori răspunzând de cele mai multe ori sub impulsul de moment și mai puțin prin prisma rigorilor diplomației care se dovedește a fi din ce in ce mai tributara unor clișee care atrag costuri umane ireparabile. 1.3. Specificul structural și funcțional al diplomației Uniunii Europene la începutul secolului al XXI-lea " Nimic nu este posibil fără indivizi, nimic nu este durabil
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
dovedește contrariul, principalii actori răspunzând de cele mai multe ori sub impulsul de moment și mai puțin prin prisma rigorilor diplomației care se dovedește a fi din ce in ce mai tributara unor clișee care atrag costuri umane ireparabile. 1.3. Specificul structural și funcțional al diplomației Uniunii Europene la începutul secolului al XXI-lea " Nimic nu este posibil fără indivizi, nimic nu este durabil fără instituții..." (Jean Monnet, Memorii) Uniunea Europeană 128 constituie rezultatul unor demersuri de construcție instituțională, legală, politica, economică și culturală, petrecute în ultima
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
Memorii) Uniunea Europeană 128 constituie rezultatul unor demersuri de construcție instituțională, legală, politica, economică și culturală, petrecute în ultima jumătate de veac.129 Originile 130 construcției europene sunt strâns legate de cel de-al Doilea Război Mondial, insă debutul propriu-zis al diplomației europene coincide cu intrarea în vigoare a Tratatului Uniunii Europene semnat la Maastricht (noiembrie 1993). Analizată din perspectiva istorică arhitectură instituțională europeană necesită o cronologizare, astfel că se pot distinge trei etape importante: perioadă 1950-1967, denumită generic perioadă comunităților,131
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
când Comunitățile Economice au devenit Uniune Politico-Economică. Actualmente, Uniunea Europeană se află într-un stadiu avansat al procesului de unificare context în care relațiile dintre statele membre nu mai sunt organizate exclusiv pe baza unui set de norme și reguli specifice diplomației transnaționale, fiind din ce in ce mai mult ancorate într-o rețea complexă de relații interne care s-au extins la un număr tot mai mare de domenii coordonate la nivel central de la Bruxelles.136 Uniunea Europeană reunește, în prezent, o comunitate de 28 de
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
în domeniul economic și a întâmpinat rezistență în domeniile cele mai specifice unei federații: justiția, politica externă și apărarea".154 Prin prisma datelor prezentate mai sus se poate aprecia că momentul Maastricht a constituit o etapă importantă și în ceea ce privește debutul diplomației europene, Uniunea Europeană consolidându-și rolul de actor global pe scena internațională. O analiză pertinenta a specificului funcțional și structural a diplomației Uniunii Europene impune o radiografie tridimensională a diplomației dezvoltată prin prisma Politicii Externe și de Securitate Comună (PESC), a
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
prisma datelor prezentate mai sus se poate aprecia că momentul Maastricht a constituit o etapă importantă și în ceea ce privește debutul diplomației europene, Uniunea Europeană consolidându-și rolul de actor global pe scena internațională. O analiză pertinenta a specificului funcțional și structural a diplomației Uniunii Europene impune o radiografie tridimensională a diplomației dezvoltată prin prisma Politicii Externe și de Securitate Comună (PESC), a "diplomației interne" axate pe reglementarea relațiilor bilaterale dintre statele membre și a "diplomației structurale" care vizează dezvoltarea unor strategii și parteneriate
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
că momentul Maastricht a constituit o etapă importantă și în ceea ce privește debutul diplomației europene, Uniunea Europeană consolidându-și rolul de actor global pe scena internațională. O analiză pertinenta a specificului funcțional și structural a diplomației Uniunii Europene impune o radiografie tridimensională a diplomației dezvoltată prin prisma Politicii Externe și de Securitate Comună (PESC), a "diplomației interne" axate pe reglementarea relațiilor bilaterale dintre statele membre și a "diplomației structurale" care vizează dezvoltarea unor strategii și parteneriate ale UE cu diferite regiuni ale lumii, în vederea
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
europene, Uniunea Europeană consolidându-și rolul de actor global pe scena internațională. O analiză pertinenta a specificului funcțional și structural a diplomației Uniunii Europene impune o radiografie tridimensională a diplomației dezvoltată prin prisma Politicii Externe și de Securitate Comună (PESC), a "diplomației interne" axate pe reglementarea relațiilor bilaterale dintre statele membre și a "diplomației structurale" care vizează dezvoltarea unor strategii și parteneriate ale UE cu diferite regiuni ale lumii, în vederea realizării unor schimbări structurale pe termen lung în aceste zone.155 Dacă
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]