7,959 matches
-
cu scopul de a-și asigura mijloacele necesare contracarării planurilor ostile, înainte de toate ale Rusiei și ale Austriei, care nu ar fi întârziat să se reactiveze, date fiind prejudiciile pe care o nouă Polonie le-ar fi produs politicii lor orientale. De aceea, a făcut un scurt istoric al prezenței statului polono-lituanian pe țărmul nord-vestic al Mării Negre, adică în "Basarabia", a cărei poziționare geografică este indicată cu foarte multă precizie, a venirii turcilor în zonă, precum și a rușilor. El insistă asupra
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Pologne dans cette possession. On y gagnerait Oczakow, Kinburn, Cherson, Odessa, etc." (s. Ven.C.)196; adică 195 Ibidem, p. 180. 196 Ibidem. exact acele puncte strategice de pe care Rusia își lansa politică să orientala și care afectaseră și interesele orientale ale Poloniei. Or, se subînțelege din această demonstrație, odată ce Rusia le-ar fi pierdut, ea ar fi fost în imposibilitatea de a-si mai impune hegemonia în Orientul European și, pe cale de consecință, harta politică a acestei zone s-ar
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
modificat considerabil, cu efecte benefice, din punctul de vedere al intereselor franceze și poloneze asupra întregului sistem politic european. Restaurarea Poloniei că măsura "la plus propre et peut être la seule efficace pour retenir la Russie au delà des frontières orientale de l'Europe et l'empêcher de franchir désormais ces limites", deci, de a o elimina din categoria factorilor problemei orientale, a fost susținută și de un alt "interlocutor" al lui Napoleon pe această temă, anume Montgaillard (s. Ven.C.
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
că măsura "la plus propre et peut être la seule efficace pour retenir la Russie au delà des frontières orientale de l'Europe et l'empêcher de franchir désormais ces limites", deci, de a o elimina din categoria factorilor problemei orientale, a fost susținută și de un alt "interlocutor" al lui Napoleon pe această temă, anume Montgaillard (s. Ven.C.)197. Această necesitate era cu atat mai evidentă, cu cât, după părerea să, era puțin probabil ca Prusia să fi fost
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
d'Angleterre doivent même être attribués en grand pârtie" dezmembrării Poloniei "et aux conséquences de cet acte de violence" (s. Ven.C.) (cf., ibidem, p. 10). Poloniei "dans șes anciennes limites" ar fi avut implicații benefice și pe planul politicii orientale a Franței, deoarece ar fi contribuit "à prolonger et à affermir l'existence de l'Empire Ottoman" (s. Ven.C.)202. Că un argument în plus, în susținerea demonstrației sale, autorul memoriului mai invocă și un alt efect, implicit, de
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
s-a încheiat cu semnarea câtorva acte internaționale care exprimau intenția celor doi împărați de a rezolva două dintre problemele esențiale cu impact direct asupra sistemului continental instituit de Napoleon I la 21 noiembrie 1806, adică problemă poloneză și cea orientala, tocmai pentru că între ele există o strânsă interdependenta. Primei i-a fost consacrat articolul 5 al Tratatului de pace și prietenie, din 7 iulie 1807, care stipula crearea unei noi formațiuni statale în Europa Centrală și de Nord, anume Ducatul
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
purtate de statele europene împotriva Franței, începând din luna februarie 1802 și până la ultimele mari bătălii din prima parte a anului 1814, Austria nu a avut răgazul necesar să fie o prezență activă și în Nordul Europei sau în problema orientala, în cel din urmă caz, în comparație cu perioada anterioară păcii de la Șiștov, din anul 1791. Copleșită de forță militară a Franței, ea a avut de făcut față, în continuare, si concurenței Prusiei la controlul asupra spațiului german, concurența ce a fost
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
a grăbit Mouradgea d'Ohsson să-i atragă atenția marelui dragoman de atunci al Porții Otomane, Gheorghe Constantin Moruzi, cu prilejul unei întrevederi avută, la relativ puțin timp de la revenirea să la Istanbul, adică în luna decembrie 1792, asupra planurilor orientale ale Rusiei. Profitând de îngrijorarea marelui dragoman provocată de situația internă și internațională ale Poloniei și de angajarea Prusiei în primă Coaliție 27 Este vorba de "Tableau Général de l'Empire Ottoman" care a cunoscut mai multe ediții (1787, 1789
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
contră, era necesară evitarea, prin toate mijloacele posibile, de a se provoca reacția adversă a puterilor inamice oricărei inițiative de redresare a situației interne și a celei externe ale Imperiului Otoman. Deoarece, într-un astfel de caz, realizarea obiectivelor politicii orientale a fiecăreia dintre ele, îndeosebi a Rusiei și a Austriei, ar fi putut fi prejudiciata. Ceea ce ar fi avut, însă, ca efect și antrenarea unor consecințe negative și asupra Suediei, în sensul deteriorării situației sale internaționale, în general, si a
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Rusia, la 23 ianuarie 1793, ceea ce a creat o nouă comunitate de interese rusoprusiană în Europa de Nord-Est. La aceasta noua situație se adăugau evidentele interese comerciale ale Mării Britanii în Rusia 36. Ambele au avut implicații directe asupra problemei orientale, în sensul că au contribuit la consolidarea pozițiilor Rusiei în Orientul European 37. În acest context și-a putut permite Rusia să trimită, în primăvara anului 1793, o fregată prin Dardanele, cu intenția de a traversa și strâmtoarea Bosfor, pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
schimbare de atitudine a Porții Otomane. Între argumentele la care s-a făcut apel în acest scop, rețin în mod deosebit atenția cele care puneau în evidență relația dintre evoluția situației politice din Europa de Nord-Est și cea a problemei orientale, la jumatatea ultimului deceniu al secolului XVIII. În context, el afirmă, între altele, ca Rusia "ne veut maîtriser la Baltique que pour rendre plus effrayant et plus rapide son débordement vers la Mer Noire, vers la Mer Blanche, au travers
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
abia disimulat, față de cauză franceză în criză egipteană, declanșată în urmă invadării Egiptului de către armata franceză comandata de generalul Napoleon Bonaparte, la 1 iulie 1798, datorat, în mare măsură, convingerii sale că numai o strânsă colaborare cu Franța, în problema orientala putea asigura Suediei securitatea în spațiul baltic, a declanșat animozitatea Porții Otomane față de persoana lui Mouradgea d'Ohsson. Ca urmare, incitata continuu de adversarii Suediei și ai Franței, anume, reprezentanții diplomatici ai Rusiei, Austriei și Prusiei, Poartă Otomană a cerut
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
plecase din Istanbul (cf., loc. cît., p. 13). erudiții, Ignatius Mouradgea d'Ohsson nu mai putea, totuși, datorită, așa cum am menționat, simpatiei sale manifeste pentru Franța, să promoveze interesele Suediei în capitala unui Imperiu, în care se intersectau toate interesele orientale ale puterilor europene; interese care, prin repercusiunile lor continentale, afectau și interesele Suediei în spațiul baltic. Mai ales că ostilitatea Mării Britanii, Rusiei și Austriei, membrele celei de a doua Coaliții antifranceze, constituită în primăvara anului 1799, față de orice colaborare
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
nr. 21). considerații ale diplomatului rus115 care, cum pe bună dreptate presupunea, nu puteau fi doar ale sale, proprii. Un motiv în plus, așadar, pentru că cercurile conducătoare suedeze să urmărească, cu o atenție sporită, politica europeană, în general, și cea orientala, în special, ale Rusiei 116. Desigur, pentru că acea politică orientala a Rusiei, îndeosebi, să nu fi afectat interesele, de acea dată comerciale ale Suediei în Orientul European, diplomația suedeză a reușit să determine Poartă Otomană să-i acorde țării sale
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
în Europe and the Porte, Vol. III, doc. nr. 55. sugestii, venite din partea francezilor. Misiunea lor diplomatică de la Istanbul continuă să fie foarte activă și pe planul propagandei. Subiectele predilecte abordate erau cele ce vizau asigurarea realizării obiectivelor politicii lor orientale, realizare la care trebuia, în opinia lor, să contribuie și Suedia. Astfel, se avansa posibilitatea retrasării hârtii politice a Europei Est-Centrale, prin reconstituirea vechii Polonii. Cu acea ocazie, Austria ar fi fost despăgubita în Silezia, firește, pe seama Prusiei, devenită membră
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Istanbul, François Horace Bastien Sebastiani. În acele împrejurări, obiectivul final al propagandei franceze era reconstituirea vechiului sistem francez de alianțe, cunoscut sub sintagma "Barrière de l'Est", din care făcuseră parte Poartă Otomană, Polonia și Suedia, si constituise pivotul politicii orientale a Franței și în secolul al XVIII-lea, până la izbucnirea revoluției, în anul 1789. De aceea, ambasadorul francez insistă să convingă despre faptul că alianța franco-suedo-otomană era o "alianță naturală". O idee față de care Poartă Otomană nu ar fi avut
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
ale cărui structuri politico-instituționale nu mai corespundeau, de multă vreme, conjuncturii internaționale, îndeosebi celei care se configurase 1 Cf., Thomas Naff, Reform and the Conduct of Ottoman Diplomacy în the Reign of Selim III, 1789-1807, în "Journal of the American Oriental Society", Volume 83, New Haven, Connecticut, 1963, p. 295. 2 Ibidem. la sfârșitul secolului al XVIII-lea, fără a încerca să introducă progresul tehnic înregistrat în Europa, cu ajutorul căruia să fi putut moderniza cel putin unele din instituțiile fundamentale ale
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Otoman pe aceeași parte a baricadei antiaustriece și antiruse și a necesității consolidării puterii otomane, necesitate ce fusese abandonată de cea dintâi, după anul 1756, când, în urma așa numitei "revoluții diplomatice", Austria și Rusia primiseră mână liberă în rezolvarea problemei orientale, potrivit intereselor lor. Prin urmare, era de așteptat ca redeclanșarea conflictelor militare dintre Franța și adversarele ei să ofere Imperiului Otoman răgazul de a-și reveni de pe urma dezastrelor provocate de ultimul război cu Rusia și cu Austria și a pune
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
prusian ca fiind "une nouvelle preuve de la persévérance de la Porte" în politica să de neutralitate, atât de dorită și de Prusia 99. În zelul sau de a-l convinge pe regele Friedrich Wilhelm al II-lea despre succesul politicii sale orientale, von Knobelsdorff continuă să-l "bombardeze" cu alte și alte dovezi care probau acel succes, confirmat de atașamentul Porții Otomane față de acea politică. În această ordine de idei, se plasează o informație, în conformitate cu care noii diriguitori ai politicii europene a
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
argent pour tacher de découvrir leș articles secret de paix d'Udine" (s. Ven.C.)119. În acest context, se profila, însă, producerea unui eveniment ce poate fi considerat că una din multiplele consecințe ale păcii de la Campoformio asupra problemei orientale și care avea să declanșeze o nouă și deosebit de gravă criză a ei, si anume invadarea de către francezi a Egiptului. Zvonurile despre acea intenție au determinat Poartă Otomană să ceară explicații Directoratului, iar regelui Prusiei sfaturi în legătură cu atitudinea pe care
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
s. Ven.C.) (cf., raportul lui von Knobelsdorff către rege, din 10 iulie 1798, în loc. cît., f. 101v). Prima care s-a grăbit să profite de nouă conjunctură politică, pentru a-și crea noi mijloace de realizare a politicii sale orientale, a fost Rusia. De aceea, Vasilij Stepanovich Tamara, trimisul extraordinar, ministru plenipotențiar al Rusiei, l-a asigurat pe reis efendi că Paul I nu avea să admită că Franța să fi distrus Imperiul Otoman, "dont l'existence etoit nécessaire" și
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
vaselor de război ale Rusiei 124, debarcarea francezilor la Alexandria, la 1 iulie 1798, odată cu care începea campania de invadare a Egiptului, și intensificarea propagandei franceze în Morea și în Albania 125 au deschis o nouă pagină în istoria problemei orientale, în general, în cea a regimului juridic al Strâmtorilor, în special 126. Deși a fost nevoită să solicite sprijinul flotei ruse, Poartă Otomană a încercat să-și creeze o marjă de siguranță care să-i permită să contracareze posibilele derapaje
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
bilaterale, ci a unei triple alianțe, otomano-rusoengleză, la care să fie invitată să adere și Prusia 134. În cele din urmă, la 23 decembrie 1798/3 ianuarie 1799, Poartă Otomană a încheiat o alianță defensivă cu Rusia. Pentru istoria problemei orientale, tratatul de alianță defensivă, încheiat de Poartă Otomană cu Rusia, are o semnificație deosebită, întrucât, el este una din consecințele directe ale revoluției franceze și ale războaielor continentale declanșate de această asupra conjuncturii politice a Europei Orientale. Pacea încheiată de
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Pentru istoria problemei orientale, tratatul de alianță defensivă, încheiat de Poartă Otomană cu Rusia, are o semnificație deosebită, întrucât, el este una din consecințele directe ale revoluției franceze și ale războaielor continentale declanșate de această asupra conjuncturii politice a Europei Orientale. Pacea încheiată de Franța cu Austria la Campoformio, la 17 octombrie 1797, care a marcat o nouă lovitură dată Coaliției antifranceze, de vreme ce Austria a abandonat-o, semnând pacea separată cu Franța, a deschis acesteia din urmă drumul către Mediterana Orientala
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Poartă Otomană, din 10 septembrie 1799, în Europe and the Porte, Vol. III, doc. nr. 3). a constrâns Poartă să dea liberă trecere vaselor de război ruse prin Strâmtori 141, făcând, astfel, posibilă, materializarea uneia dintre direcțiile esențiale ale politicii orientale a Rusiei, fixate încă de Petru I. În sfârșit, ceea ce a imprimat acestui act un caracter insolit, în comparație cu cele anterioare încheiate de cele două state, îl constituie faptul că Poartă Otomană a fost silită de împrejurări să-și pună speranțele
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]