7,662 matches
-
este însă la urma urmei decît un mijloc de deducere a sensului practic și moral al vieții: relația dintre simbolul Dumnezeu și om. Datorită acestei deducții, simbolului metafizic al "Dimnezeului-Creator" i se adaugă simbolismul etic "Dumnezeu-Judecătorul omului, cel care împarte recompense și pedepse". Cea de a doua parte a lucrării de față va fi dedicată analizării semnificației psihologice a acestui nou simbolism. Descifrarea acestui simbolism etic este totuși imposibilă fără o amănunțită analiză prealabilă a trei simboluri metafizice: "Dumnezeu-Creatorul", legat de
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
elanului. Era mitică se caracterizează prin două forme principale ale credinței în nemurire. Mitul creștin imaginează nemurirea ca fiind unirea definitivă a lui Dumnezeu cu Sufletul (răsplata eternă) sau separarea veșnică (viața în infern, pedeapsa eternă). Nedreptatea caracterului exagerat al recompensei și al pedepsei dispare dacă înțelegem ca veșnicia nu este o desfășurare temporală prelungită în infinit, ceea ce redă imaginii metafizice semnificația ei veritabilă: mister insondabil. Cealaltă formă a imaginii metafizice, reprezentată de mitul hindus, are la bază credința într-o
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
concluzia existenței unei vieți după moarte, el nu poate decît să plăsmuiască imagini antropomorfe asupra acesteia. Nici supraconștiința etică -oricît de clarvăzătoare ar fi preștiința ei simbolică în privința conflictelor vieții psihice nu poate propune drept realitate imaginea metafizică a unei recompense eterne și a unei pedepse veșnice, căci ea nu știe nimic despre ceea ce este după viață. De altfel, supraconștiința nu prezintă drept realitate nici simbolul metafizic al "Dumnezeului-Creator". Aceste imagini au totuși o semnificație perfect determinabilă. Ele se bazează pe
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
judecă pe om după acțiunile adesea ipocrite ale acestuia, ci după motivele sale ascunse. Imanența justiției, supraconștient evidentă, este ascunsă de manifestările vieții subconștiente care constituie injustiția imanentă. JUSTIȚIA ESTE IMANENTĂ VIEȚII; INJUSTIȚIA ESTE IMANENTĂ OMULUI. Simbolul "Dumnezeului-Judecător" care împarte recompense și pedepse aparține atît sferei metafizice, cît și celei etice. Conform mitologiilor, omul este judecat după moartea sa, ceea ce este o imagine metafizica referitoare la misterul morții. Cu toate acestea, judecata de după moartea trupului, oricît de fictivă ar fi ea
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
face ce are el chef să facă, trebuind să-și asume condițiile bucuriei: armonia dorințelor și a motivelor, imposibil de realizat fără lupta intrapsihică împotriva tentațiilor dizarmonizante ale subconștientului. Justiția este imanentă deoarece este bazată pe legea armoniei, și pe recompensa imanentă a acesteia, bucuria, legea dizarmoniei și angoasa patologică care derivă din ea neconstituind decît aspectul negativ, sancțiunea imanentă. Sancțiunile imanente împotriva funcționării psihice sînt psihopatiile: nervozitatea și banalizarea. Nervozitatea și prea bunele intenții moralizante sînt ambivalent legate de intențiile
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
care devine libertate atunci cînd este realizată prezența de spirit, cînd trecutul și viitorul dispar prin pierderea aspectului neliniștitor al atracției lor obsedante. Aceasta nu este decît o altă expresie pentru reconcentrarea dorințelor multiple în dorința esențială. Reconcentrarea aceasta este recompensa supremă a meritului, "locul" bucuriei; ea este "poarta strîmtă" care duce la locul simbolic al răsplății, numit în mitul creștin "împărăția Cerurilor" (pe care omul o poartă în el). În alte mituri el este numit Nirvana și Tao. Faptul că
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
induce în banalizare și în același timp executantul pedepsei. "Darul profeției" este simbolul unei credințe profunde căreia i se "dezvăluie misterul", care cunoaște "căile Domnului", simbol al justiției imanente manifestate pe parcursul existenței trecătoare: legile armoniei și ale dizarmoniei, care implică recompensa și pedeapsa și care sînt previzibile deoarece sînt consecințe ale legilor supraconștient și subconștient imanente (justiția imanentă nu numai în raport cu viața popoarelor, ci și cu cea a individului, este deja clar exprimată în Psalmii din Vechiul Testament). Noul Testament completează adevărul etern
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
Ca și înțelepciunea mitică, prudența lingvistică condamnă fuga de răspundere reprezentată de indignare și în principiu resentimentul. Dar ea este și un proces dinamic, cauza și totodată efectul oricăror deliberări morbide: indig-nîndu-ne, devenim treptat nedemni. Omul nu este demn de recompensă (bucuria) decît în măsura în care nu se mai indignează. Recompensa nu se adaugă aici: bucuria de a trăi nefiind altceva decît absența indignării. Indignarea nu cedează în fața prea bunelor intenții moralizante, ci doar în fața bilanțului zilnic și introspectiv al propriilor noastre tentații
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
de răspundere reprezentată de indignare și în principiu resentimentul. Dar ea este și un proces dinamic, cauza și totodată efectul oricăror deliberări morbide: indig-nîndu-ne, devenim treptat nedemni. Omul nu este demn de recompensă (bucuria) decît în măsura în care nu se mai indignează. Recompensa nu se adaugă aici: bucuria de a trăi nefiind altceva decît absența indignării. Indignarea nu cedează în fața prea bunelor intenții moralizante, ci doar în fața bilanțului zilnic și introspectiv al propriilor noastre tentații de a ne indigna, cu ajutorul valorificărilor raționale. Ceea ce
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
a monștrilor devoratori (aviditățile). La modul mitic, aceasta este calea salvării (buna vestire a evangheliilor), adevărul veritabil bazat pe înțelegerea justiției imanente, conform căreia fiecare este din punct de vedere esențial -, pe căi supraconștiente și subconștiente, propriul executant în acordarea recompenselor și în aplicarea pedepselor esențiale. Este demnitatea ființei umane, responsabilitatea ei esențială, înțelegerea aceasta este justă deoarece incită la bunătatea reprezentată de dragostea activă, contrarie indignării. Ca și dragostea, bunătatea nu înseamnă sentimentalism. Ea implică fermitate față de sine și de
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
e bună" comportarea lor sau de ce e greșit ceea ce au făcut și ne grăbim să le arătăm de ce ar fi trebuit să facă ceea ce voiam noi să facă. Unii țipă, amenință și chiar îi bat pe ceilalți ca să obțină obediență. RECOMPENSA SAU PEDEAPSA GENEREAZĂ REPETAREA COMPORTAMENTULUI A ne preface că nu observăm comportamente care ne plac și a pedepsi comportamente care nu ne plac este un mod neinspirat de a-i ajuta pe ceilalți să-și dea seama ce anume așteptăm
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
îndată ce observă puternica reacție negativă pe care o generează anumite cuvinte din partea părinților sau a altora. Cercetătorii în domeniul comportamentelor numesc aceasta teoria celor trei R: reacțiile (re)întărite revin. Ea poate fi mai ușor reținută cu ajutorul schemei următoare: Comportament -> Recompensă -> Frecvență mai mare Comportament -> Ignorare -> Frecvență mai mică Deci, pe scurt: Să recompensăm acele comportamente care vrem să se repete. Să evităm pedepsirea comportamentelor care nu ne plac. Mulți oameni primesc pedepsele ca pe o recompensă. • Să ignorăm acele comportamente
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
cu ajutorul schemei următoare: Comportament -> Recompensă -> Frecvență mai mare Comportament -> Ignorare -> Frecvență mai mică Deci, pe scurt: Să recompensăm acele comportamente care vrem să se repete. Să evităm pedepsirea comportamentelor care nu ne plac. Mulți oameni primesc pedepsele ca pe o recompensă. • Să ignorăm acele comportamente care nu vrem să se repete. Recompensa sau pedeapsa pot genera, ambele, o întărire a anumitor comportamente, în vreme ce ignorarea lor Ie slăbesc. Un student din Oregon al lui Alan Garner îl căuta adesea în pauzele dintre
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
mai mică Deci, pe scurt: Să recompensăm acele comportamente care vrem să se repete. Să evităm pedepsirea comportamentelor care nu ne plac. Mulți oameni primesc pedepsele ca pe o recompensă. • Să ignorăm acele comportamente care nu vrem să se repete. Recompensa sau pedeapsa pot genera, ambele, o întărire a anumitor comportamente, în vreme ce ignorarea lor Ie slăbesc. Un student din Oregon al lui Alan Garner îl căuta adesea în pauzele dintre ore, când Alan mânca, rugându-l să-i permită să-i
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
devine 30 %. Colecția UNIVERSITARIA • Agresivitatea în școală, Laurențiu Șoitu, Cornel Hăvîrneanu, 240 pag. • Asistența socială în tranziție, Alain Villbrod, Ion Ionescu (coord.), 380 pag. • Cercetarea calitativă a socialului, Mircea Agabrian, 232 pag. • Comunicarea, Denis McQuail, 272 pag. • Despre pedepse și recompense în educație, Emil Stan, 124 pag. • Discursul puterii, Constantin Sălăvăstru, 360 pag. • Curs de logică, Ion Petrovici, 260 pag. • Construcția simbolică a cîmpului electoral, Ioan Drăgan et al., 496 pag. • Consiliere educațională, Elena Dimitriu-Tiron, 268 pag. • Creativitatea pentru studenți și
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
de regulă are un caracter deosebit, a semnificației sale de exemplu incitator prin intermediul cuvintelor potrivite și bine proporționate ale educatorului, colegilor etc. Aprobarea prin mimică, pantomimică, gesturi de încurajare prin : privire, zâmbet de mulțumire, mișcare a capului cu sens aprobator. Recompensa - poate fi educațională “...numai în cazul când exprimă o prețuire și nu este plata unei prestații”. Folosind virtuțile laudei, ale altor forme de aprobare, recompensă aduce cu sine și câștiguri simbolice (ordine, medalii, titluri, diplome, premii, gradații, timp liber etc.
Rezolvarea conflictelor dintre şcolarii mici by MARIA COVĂSNEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91762_a_93523]
-
fi educațională “...numai în cazul când exprimă o prețuire și nu este plata unei prestații”. Folosind virtuțile laudei, ale altor forme de aprobare, recompensă aduce cu sine și câștiguri simbolice (ordine, medalii, titluri, diplome, premii, gradații, timp liber etc.) Însă, recompense cu efectul cel mai puternic in conștiinta beneficiarilor ei este încrederea ce le-o acorda educatorul, liderul, colegii, oamenii, acceptarea lor la convorbiri confidențiale, invitația ori permisiunea de a participa la viața particulară a educatorului, acceptarea la consilieri uneori reciproc
Rezolvarea conflictelor dintre şcolarii mici by MARIA COVĂSNEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91762_a_93523]
-
al doilea un program de realizare, el constituind principalul izvor al NARAȚIUNILOR (canonice). Subiectul poate îndeplini (sau poate rata) contractul și poate fi răsplătit (sau pedepsit). ¶Adam 1984; Barthes 1974 [1987]; Greimas 1983a, 1983b; Greimas, Courtés 1982. Vezi și MANIPULARE, RECOMPENSĂ. contract narativ [narrative contract]. Acordul între NARATOR și NARATAR, povestitor și publicul său, subliniind însăși existența unei NARAȚIUNI și afectîndu-i însăși forma: un act de narație oferă ceva care e schimbat, sau urmează să fie schimbat cu altceva (Am să
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
manipulare [manipulation]. În descrierea greimasiană a structurii narative canonice, acțiunea REMITENTULUI asupra SUBIECTULUI, pentru a-l face pe acesta din urmă să execute un program dat. ¶Adam 1984, 1985 [1999]; Greimas 1983a; Greimas, Courtés 1982. Vezi și CONTRACT, SCHEMĂ NARATIVĂ, RECOMPENSĂ. Marte [Mars]. Una din cele șase FUNCȚII sau ROLURI fundamentale izolate de Souriau (în studiul său dedicat posibilităților dramei). Marte (analog cu OPOZANTUL lui Greimas și RĂUFĂCĂTORUL sau FALSUL EROU al lui Propp) este ANTAGONISTUL sau inamicul LEULUI. ¶Scholes 1974
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
și se lansează în întreprinderea de a ajunge la un Obiect (în beneficiul DESTINATARULUI), Subiectul își continuă CĂUTAREA și, ca rezultat al unei serii de ÎNCERCĂRI (PERFORMANȚĂ), îndeplinește sau ratează contractul și este răsplătit (pe drept) sau pedepsit (pe nedrept) (RECOMPENSĂ). ¶"Aceeași" povestire poate fi relatată diferit în narațiuni care adoptă discursuri diferite și invers, povestiri diferite pot fi relatate în termenii aceluiași discurs (cu același aranjament cronologic al evenimentelor, de ex., aceeași FOCALIZARE, VITEZĂ, FRECVENȚĂ și DISTANȚĂ și același fel
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
DRAMATIS PERSONA, SFERĂ DE ACȚIUNI. receptor [addressee]. Unul din constituenții fundamentali ai oricărui act de comunicare (verbală): DESTINATARUL (programat), ENUNȚATUL. Receptorul primește un MESAJ de la EMIȚĂTOR. ¶K. Bühler 1934; Jakobson 1960 [1964]. Vezi și FUNCȚIE CONATIVĂ, FACTORI CONSTITUTIVI AI COMUNICĂRII. recompensă [sanction]. În descrierea pe care Greimas o face structurii narative canonice, acea parte a acțiunii prin care SUBIECTUL care a îndeplinit (a ratat) un CONTRACT este răsplătit (pe drept) sau pedepsit (pe nedrept) de REMITENT. ¶Adam 1984, 1985 [1999]; Greimas
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
MANIPULARE). Subiectul, care a fost calificat prin contract în raport cu axa de dorință, obligație, cunoaștere și/sau capacitate (COMPETENȚĂ), trece printr-un număr de ÎNCERCĂRI pentru a-și îndeplini partea sa din contract (PERFORMANȚĂ) și este răsplătit (sau pedepsit) de REMITENT (RECOMPENSĂ). ¶Greimas 1970 [1975], 1983a; Greimas, Courtés 1982; Hénault 1983; Larivaille 1974. scop [goal]. O stare finală dezirabilă din punctul de vedere al personajului. GRAMATICILE POVESTIRII consideră povestirea ca fiind constituită dintr-o serie de EPISOADE care îl aduc pe un
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
ce visează este în mâinile unui terț, nu îi aparține. Dar vânzătorul poate semnifica și constrângerea (cumpărarea forțată), manipularea, seducția înșelătoare, chiar minciuna. Dacă vânzătorul este cel care vinde ceva sau primește banii, înseamnă că așteaptă o retribuție sau o recompensă materială, afectivă sau morală. De data aceasta el deține puterea, putere pe care o poate vinde. Dacă cel ce visează primește un salariu, asta înseamnă că beneficiază de rezultatele muncii sale. Modul de plată este la fel de semnificativ. Fie că e
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
gestionează cu greu; - liceul indică accesul la un alt nivel de conștiință, la emanciparea și iminența unui moment de trecere esențial (bacalaureatul); visele legate de examene sau concursuri au același sens: eforturile celui ce visează își vor găsi în curând recompensa (reușita la examen), cu condiția să nu se dovedească sterile și inutile (eșecul la examen); - universitatea reprezintă o deschidere extraordinară (o deschidere spre univers) și simbolizează expansiunea; cel ce visează se dezvoltă și își lărgește sfera de reflecție sau de
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
preferă mai mult stimularea decât saturația. Nu-i troieni, doar fulguiește-i. Sudoku, da predici, nu. Folosirea metodei problemei în predare este cea mai bună pentru studenți și, de îndată ce dificultățile ei tehnice sunt depășite, oferă cea mai bună stimulare și recompensă chiar și pentru profesori. Te-au întrebat vreodată studenții pe când bâzâiai prin derivata formulei cuadratice (sau regula câtului pentru derivate, sau triangularizarea matricilor complexe), eventual cu o tonalitate de admirație răutăcioasă: "Cum de vă amintiți toate acestea?" Răspunsul este, bineînțeles
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]