7,819 matches
-
amintească instrucțiunile pe care pe primise și Încercînd să nu se gîndească la faptul că sosise ceasul și că În curînd trebuia să ia cea mai importantă hotărîre din viața lui. Pruncul care urma să se nască era fiul lui, singurul pe care Îl putea cu adevărat socoti al lui În această viață și singura amintire, de asemenea, pe care avea s-o lase În urma lui În ziua În care avea să moară, dar chiar și așa, era convins că urma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
mai înainte; la fel de masivă cum mi-o aminteam. Am fost puțin dezamăgit să văd că avea o coadă mică la casa ei; nu la fel de lungă ca la celelalte, dar totuși un număr semnificativ de persoane. Eu chiar sperasem să fiu singurul ei client: un explorator singuratic, încumetându-se prin întinderile pustii ale culoarului din dreptul ei, descoperind sămânța de sensibilitate și înțelepciune îngropată în gramele de grăsime în exces. Kilogramele de grăsime, mă rog. Mi-am făcut rapid cumpărăturile și m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
tratat ca un fiu-surogat. Devenea fratele meu surogat, bănuiesc, dar, Doamne, în mod clar nu mă trata cum ar fi făcut un frate care se respectă. Nu de mâncare îi era lui foame pe vremea aia - și nici nu era singurul înfometat. Aveam un sistem foarte simplu. Dormitorul lui era la ultimul etaj, unde ar fi fost camerele servitorilor când fusese construită casa, bănuiesc, iar camera mea era la etajul de dedesubt, chiar deasupra celei unde dormeau părinții mei. Nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
devenind dorința neașteptată și irațională pe care o simțeam acum pentru fata asta, am știut că la baza ei stătea ceva mai mult decât o simplă nevoie fizică. Indiferent câți alții fuseseră în viața ei, am știut instinctiv că fusesem singurul care avusese nevoie de ea în felul acela: total și fără de critică. Trebuie să trec cu atenție peste acest mesager și să ignor impulsul de a-i smulge din mână neprețuita felicitare și de a-i cere adresa lui Stacey
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
și într-o clipă am știut ce face și am înțeles că nu era nicidecum vorba de excremente de șoarece. Ținea un cuțitaș cu o mână, iar cealaltă se odihnea pe masa de toaletă. Deasupra unui cartonaș. Dar nu era singurul. Erau cu duzinile - ba nu, cu sutele. Într-o grămadă dezordonată într-o parte a ei. Și cu o groază de nume: pe unul scria Peștera Comorii, Vrăjitorii Șanselor pe alta. Norocosul; De Trei Ori Norocos; Plouă cu Găleata de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
același lucru și acasă. Până acum câteva săptămâni, eram singura persoană care putea obține astfel de miracole: unde fuseseră toți oamenii ăștia amuzanți și fermecători când avusese într-adevăr nevoie de ei? Stacey e oarbă pentru singurul ei prieten adevărat: singurul care o iubește pentru cum este ea, indiferent de formă. Transformarea ei e remarcabilă: habar n-aveam că o persoană poate slăbi atât de mult, atât de repede. Deja vorbește despre o altă operație, de îndepărtare a pielii care îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
bomboană de ciocolată: Știi care a fost adevărata lovitură de maestru? O clipă! Bău puțină apă și puse paharul pe noptieră. ― Nu-i politicos să vorbești cu gura plină. Da, cred că ai fost strălucită în convorbirea cu domnul Scarlat, singurul care nu-i o-bli-gat să plece. M-a uluit totdeauna puterea ta de convingere. Cum îți spunea Lupu: "Melania, ești irezistibilă! Dacă ți-ai pus ceva în cap, imposibil să nu izbutești". Doamne, câte banalități putea să înșire fără ca tu
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
-l încercase nici în fața trupului elegant al Olimpiei, nici în fața goliciunii caste, de argint, a zeiței lui Giorgione. Rubens cu tonele lui de carne roz îl indispunea. Degas era prea dur, Gauguin, un nerușinat... Surîse: "Goya, satirul acela bătrân, era singurul care știa câte ceva despre femei..." Se auzi un ciocănit puternic în ușă. ― Herr Oberst! Pentru Dumnezeu, Herr Oberst! Înfășură pânza și se apropie de scrinul greoi, baroc. Apăsă puternic unul din lambriuri. Stema heraldică alunecă ușor. Pipăi, strecurîndu-și adânc degetele
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
îl cauți, e la dame! ― La ce oră se întoarce? ― De obicei, pe la al treilea cântat al cocoșilor! Acu-i în concediu. ― A plecat de mult? ― Azi-dimineață, înainte de... Ce mai! Are fler flăcăul... Discutam într-o zi: Panaiteștii au fost singurii care nu obiectau să dea doi lei în plus la apă sau lumină, au acceptat fără să cârtească tirania Valericăi și a lui Popa. Habar n-aveți cine sânt ăștia! O viperă și un șacal bătrîn! Din odaia alăturată bubui
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
sugestie practică, Cred că n-ar fi o idee proastă să telefonăm la minister ca să cerem informații despre cum decurge actul electoral aici și în restul țării, am afla dacă această întrerupere de energie civică e generală sau dacă suntem singurii pe care alegătorii n-au venit să-i lumineze cu voturile lor. Indignat, delegatul p.d.d. se ridică, Solicit să se menționeze în procesul verbal protestul meu cel mai viu, ca reprezentant al partidului de dreapta, împotriva termenilor nerespectuoși și împotriva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
că aproape toți ceilalți, folosindu-și propriile lor aparate, discret, în șoaptă, făceau același lucru, membrul comisiei cel cu ușa aprecie onestitatea colegilor care, prin nefolosirea telefonului fix pus acolo, în principiu, pentru uz oficial, economiseau cu noblețe banii statului. Singurul dintre cei prezenți care, neavând telefon mobil, trebuia să se resemneze să aștepte veștile de la alții era reprezentantul p.d.s., trebuie să adăugăm, totuși, că, trăind singur în capitală și având familia în provincie, bietul om nu avea pe cine să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
va trebui să răspundeți la întrebarea pe care v-am pus-o, Care întrebare, La ce vă gândeați cu adevărat când i-ați spus prietenului dumneavoastră acele cuvinte, Am răspuns, Dați-ne alt răspuns, acela n-a fost bun, Era singurul pe care vi-l puteam da pentru că e cel adevărat, Asta e ceea ce credeți, Doar dacă mă apuc să inventez, Faceți-o, pe noi nu ne deranjează deloc să inventați răspunsurile pe care le credeți de cuviință, cu timp și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
fi spus, de acord cu logica modală a sondajelor, Am votat în alb, Acest răspuns direct, fără ambiguități de suspiciune sau prudență, ar fi cel pe care l-ar da un calculator sau o mașină de calcul și ar fi singurul pe care naturile lor inflexibile și oneste, informatica și mecanica, și l-ar putea permite, dar aici avem de-a face cu oameni, iar oamenii sunt universal cunoscuți ca singurele animale capabile să mintă și, dacă uneori o fac de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
fi preferabil să lase primăriei responsabilitatea de a spune primul cuvânt, dacă apărem acolo cu toate aceste explicații și cu toate aceste idei vor crede că există o organizație politică în spatele a toate acestea care trage sforile și noi suntem singurii care știm că nu e adevărat, a se observa că nici situația lor nu e ușoară, dacă guvernul le-a lăsat un cartof fierbinte în mână, pentru noi nu este convenabil să-l încălzim și mai tare, un ziar a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
cu conspirațiile ființelor umane, faptul că nu se vorbește despre ele nu dovedește că nu există, ați înțeles, papagal-de-mare, Da, albatros, am înțeles perfect, Ce veți face mâine, papagal-de-mare, Voi ataca vulturul pescar, Cine e vulturul pescar, papagal-de-mare, lămuriți-mă, Singurul care există pe întreaga coastă, albatros, din câte se știe, niciodată n-a existat alta, Ah, da, înțeleg, Dați-mi ordinele dumneavoastră, albatros, Îndepliniți-le riguros pe cele pe care vi le-am dat înainte de a pleca, papagal-de-mare, Vor fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
tu ești o răsfățată. Ești bogată. Îți plac casele somptuoase, Îți place să călătorești. Ar trebui să te măriți cu un bărbat mai În vârstă. Altfel, o să te plictisești... —Camille, nu mă interesează căsătoria. Tipii bătrâni și bogați sunt plictisitori. Singurul pe care l-aș tolera e Barry Diller, a glumit Lauren. Își puse brațele În jurul umerilor lui Henri și a oftat, cu o melancolie exagerată: — În schimb Henri ăsta! E atât de drăguuuț! Îl luă pe Henri de mână și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
a spus povestea ca pe o dovadă de încredere, iar acum i-ai înșelat încrederea, repovestindu-mi totul mie. Nu te teme, prietene. Uneori mă port prostește, dar buzele-mi sunt pecetluite. Mă crezi? Habar n-am cine e Harry Dunkel. Singurul cu care am să dau mâna astăzi este Harry Brightman. L-am găsit în camera lui de lucru de la etaj, așezat la biroul mare de mahon și purtând o convorbire telefonică. Purta un sacou de velur violet, îmi amintesc, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
că mă înșelam. Ar fi tentată o relatare pas cu pas a comediei care a urmat, dar nu vreau să pun la încercare răbdarea cititorului descriindu-i lucruri care nu fac, cinstit vorbind, parte din povestire. În ce privește mașina, rezultatul e singurul care contează. De aceea, am să sar peste canistra cu benzină de bună calitate pe care Tom a cărat-o de la garajul de peste drum (dat fiind că nu a folosit la nimic) și am să omit toate referirile la vehiculul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
pe care Tom a cărat-o de la garajul de peste drum (dat fiind că nu a folosit la nimic) și am să omit toate referirile la vehiculul care, în cele din urmă, a remorcat Cutlass-ul până la același garaj (ce alternativă aveam?). Singurul care merită menționat este faptul că nici unul din tipii de la garaj (tată și fiu, cunoscuți drept Al senior și Al junior) n-a fost în stare să-și dea seama ce are. Seniorul și juniorul aveau cam aceleași vârste ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
aducă un ultim omagiu unui om care nu se va mai putea plânge niciodată de nimic. Dar să trecem peste asta. În ziua aceea nu conta decât un singur lucru, fără nici o legătură cu soțul lui Nancy sau cu vremea. Singurul important era Rufus, care a apărut la douăzeci de minute după ce se strânsese restul lumii, pătrunzând în luminișul plin de musculițe chiar când ne pregăteam să începem ceremonia fără el. De-acum, părerea generală era că i se făcuse teamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
pentru așa ceva. Pur și simplu ceream să nu confunde geometria cu geologia și pe ambele cu Geo Bogza. Și aceasta nu la un chat pe forum, ci la un examen de anul III. So what ! ? Nu era primul și nici singurul. După ce a ieșit, am stat deci o vreme și m-am gîndit. Și am continuat să mă gîndesc și acasă la această ostilitate crescîndă față de limbă. „E un fel de intimitate gramaticală... E intimitatea mea grama ticală, ce te bagi
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
promovînd unele filme prea puțin cunoscute de publicul autohton, a introdus o consistentă categorie de filme studențești, a inițiat o serie de masterclasses etc. Ceea ce mi-a atras însă în mod deosebit atenția (și nu am fost în nici un caz singurul) a fost abundența de filme legate, într-un fel sau altul, de lumea comunistă. „De ce ?”, a întrebat o doamnă mai în vîrstă din sală. Și cum se face că mai toți realizatorii acestor filme sînt tineri ? „Ce vă atrage pe
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
probabil, cel mai savuros personaj din campania monografică de la Cornova, din 1931, repusă de curînd în pagină cu o extraordinară migală și vizibilă plăcere de Marin Diaconu, Zoltán Rostás și Vasile șoimaru la Editura Quant din Chișinău. Dar nu este singurul. Iar poveștile acestei lumi de referință a interbelicului românesc acoperă peste opt sute de pagini. Este o lume văzută de intelectuali (sau, mă rog, de „sociologi”...), dar nu din bibliotecile sau cafenelele lor din București, ci de la firul ierbii. Este „România
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
Foto Cabinetul meticulos desuet al lui Eugen Ciocan. Trec, de asemenea, zilnic prin fața ASE-ului, unde au început să apară mici expoziții stradale cu imagini de arhitectură rurală și fermecătoare bisericuțe de lemn pe care le privesc (și nu sînt singurul) de fiecare dată cu încîntare. în satele noastre, acestea sînt înlocuite însă de casele făloase, iar bisericile de lemn se dărîmă sub povara timpului și în indiferența totală a preoților și enoriașilor. Pretutindeni, trecutul pare să fie tot mai evocat
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
parcă aș acorda un pian. Inteligența poate transforma pionul în rugină. În traista amărâtului încape și necazul altuia. Acasă - acest loc geometric al marilor nostalgii. Dorul - această vibrație sufletească garnisită cu melancolie. Lasă-l pe necăjit să vorbească! Este poate singurul lui pansament sufletesc. Suferința demnă provoacă respect, nu compătimire. Managerul inteligent își concediază subalternul care nu-l contrazice. La temelia oricărui monument susură o speranță. Iertarea grăbește vindecarea rănilor. Generozitatea este ”viciul” oamenilor superiori. Am dreptul la respect. Sunt os
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]