8,894 matches
-
așa și era. — N-am găsit urme de spermă, dar după atâta timp..., continuă ea ridicând din umeri. Totuși, fisurarea anusului indică faptul că penetrarea a avut loc. Logan făcu o grimasă și aruncă paharul de plastic cu cafea În coșul de gunoi. Isobel Își Încruntă sprâncenele. — Dacă te consolează cu ceva, chestia cealaltă a fost post-mortem. Copilul era mort când s-a Întâmplat. — Vreo șansă de ADN? — Puțin probabil. Fisurile interioare nu par a fi cauzate de un obiect flexibil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
În mod deloc suprinzător, cel de la consiliu Îl lăsă În față. Clădirea principală a fermei fusese În trecut foarte bine Întreținută. Erau stropi mici de vopsea albă pe cărămida fărămicioasă și cârlige răsucite și ruginite de care odinioară erau atârnate coșurile. Dar acele zile erau de mult apuse. Iarba creștea acum În șanț, blocând scurgerea și făcând ca apa să dea pe dinafară. Ușa nu mai văzuse un strat nou de vopsea de ani buni. Vremea și viespile Îndepărtaseră ultimul strat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Logan, răspunse el. Era recepționerul, care Îl anunță că avea un vizitator jos. Logan se Încruntă către teancul de declarații de pe birou. — Bine, spuse el Într-un final. Cobor imediat. Aruncă ambalajul de la ciocolată și paharul gol de plastic În coș și se Îndreptă către recepție. Cineva dăduse Încăzirea prea tare, așa că toate geamurile erau aburite, iar din vizitatorii uzi până la piele din cauza ploii de afară, se ridicau aburi. — Acolo, spuse ofițerul de serviciu cu fața ascuțită. Colin Miller, noul băiat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Chardonnay și paste tagliatelle cu egrefin afumat și piper, Logan se mulțumi cu un pahar de apă minerală și lasagna. Și puțină pâine cu usturoi. Și o salată ca garnitură. — Isuse, Laz! spuse Miller, văzându-l cum se repede la coșul de pâine și la unt. Nu prea vă dau de mâncare pe acolo? — Logan, spuse Logan cu gura plină de pâine. Nu „Laz“, ci Logan. Miller se lăsă pe spate În scaun și agită paharul cu vin, privind cum scânteiază
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
era de părere că a se duce acasă cu o sticlă de vin era o idee foarte bună. Îi ceru polițistului de la volan să facă un mic ocol. În vreme ce restul așteptau În mașină, Logan se târa printre rafturi, stivuind În coș cartofi prăjiți și cepe murate. Veniseră așteptându-se să-l găsească teafăr pe copilul dispărut, și să se Întoarcă victorioși la sediul poliției. În loc de asta, se Întorceau cu mâna goală, iar Logan avea să pară un idiot. Aruncă peste cartofi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
relații cu femeile și ar putea avea un istoric de probleme mentale“. — Probleme mentale! Parc-ar putea fi vorba de altceva! Zâmbetul Îi dispăru de pe față. Sigur că are probleme mentale: omoară copii! Mototoli profilul și-l aruncă drept În coșul de gunoi de lângă ușă. Acesta ricoșă În perete și se rostogoli pe covorul albastru, oprindu-se sub cel de-al doilea rând de scaune. Insch mormăi nemulțumit. — În orice caz, zise el, se pare că inspectorul McPherson nu se mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Watson Își ridică privirea și-i zâmbi lui Logan În vreme ce acesta se așeză lângă ea. — Cum merge? șopti. — Merge. Puștiul de la bara martorilor n-avea mai mult de douăzeci și unu de ani, iar transpirația Îi făcea fața Înroșită și plină de coșuri să strălucească În luminile tribunalului. Era masiv. Nu gras, ci doar cu oase mari. Maxilar mare, mâini mari, brațe lungi și osoase. Costumul gri Împrumutat de la Serviciul de Procuratură al Coroanei ca să-l facă să pară mai credibil În calitate de martor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
cu nas cârn și păr de culoarea ghimbirului de la Standarde Profesionale. Logan luă poziție de drepți În fața biroului comandantului și așteptă să cadă securea. — Sergent, zise comandantul, luând ziarul de pe birou, Împăturindu-l În jumătate și aruncându-l frumos la coș. Vei fi Încântat să afli că te credem. Logan nu putu să nu observe expresia acră de pe fața inspectorului Napier. Se pare că nu toată lumea era de acord cu verdictul. Comandantul se așeză la loc pe scaun și-l examină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
nefericită și fără sens a nefericirii. Doamne, cât se plictisise. Și nu era nici o carte În casă. Deci tot ce aveau era doar un televizor și un șir nesfârșit de telenovele afurisite. O porni Înapoi spre bucătărie și-ndesă În coșul de gunoi cutia ei de tăiței goală, fără să se mai deranjeze să aprindă lumina. Ce pierdere de vreme era totul! — Jackie? Pune și tu ceainicul la fiert, dacă tot ești acolo. Watson oftă. — Și de ce ziceai c-a murit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
purpuriu În lumina bucătăriei. De sus se auzea sunetul repetat al apei de la baie trase. Se răsuci din nou. De data acesta, dură mai puțin ca lumea să se oprească din Învârtit la vârful capului ei. Fâșșș, fâșșș, fâșșș. Lângă coșul de gunoi zăcea o geantă. Una mare. Bucăți de zăpadă atârnau pe la cusături. Agenta Jackie Watson Încercă să apese butonul de transmisie al stației de radio cu bărbia. Era Încă prinsă de umărul ei, numai că, oricât ar fi Încercat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
pentu a vedea doi polițiști În uniforme, unul aplecat asupra unei siluete ghemuite pe podea, celălalt vorbind la stație: — Repet, avem un polițist rănit. Ochii lui Logan scrutară Încăperea Înghesuită, oprindu-se asupra unui morman de material În colțul de lângă coșul de gunoi. Un al treilea agent În uniformă păstrunse În cameră, respirând greu. — Am fost În toată casa: nici urmă de altcineva. Logan Împunse mormanul de material. La un moment dat fusese o pereche de pantaloni negri. Și acolo, dedesubt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
pe iarbă, să ne hodinim, nu înainte însă... --Și cu cartofii rămași ce facem? --Eu te-am poftit să ne hodinim. Pe ceilalți cartofi îi vom pune mâine în pivniță. Acum fă bine și du-te în bucătărioară și adu coșul cel acoperit cu ștergar... Cu toate întrebările din lume în minte, m-am dus în cămăruța ce ținea loc de cuhne. Pe măsuță se afla un coș. Cu o curiozitate nestăpânită, am ridicat un colț al ștergarului. De sub el și-
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
mâine în pivniță. Acum fă bine și du-te în bucătărioară și adu coșul cel acoperit cu ștergar... Cu toate întrebările din lume în minte, m-am dus în cămăruța ce ținea loc de cuhne. Pe măsuță se afla un coș. Cu o curiozitate nestăpânită, am ridicat un colț al ștergarului. De sub el și-au arătat obrazul rumen plăcinte poale-n brâu, alături de care ședea într-o rână, între două păhărele, o sticlă în care, după culoare, se ghicea o băutură
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
senine. --Să dea Domnul!... Am gustat din licoarea chihlimbarie... Toată aroma fructelor de pădure s-a revărsat asupra ființei mele... Când am terminat masa, umbrele înserării se târau peste poiană... --Ar cam fi timpul să plecăm acasă. --Numai să duc coșul în bucătărie. --Panerul îl luăm cu noi, fiindcă om mai avea nevoie de el. Din nou m-au cuprins întrebările la care răspunsul - ca de fiecare dată - era incert... “Totul se petrece ca într-o poveste cu zâne bune, pe
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
de fiecare dată - era incert... “Totul se petrece ca într-o poveste cu zâne bune, pe care le afli unde și când nu gândești. Mereu mă întâlnesc cu lucruri neînțelese... Unele la vedere, altele între nălucire și realitate. Numai astăzi. Coșul plin cu tot ce le trebuie unor oameni care au sfârșit treaba!... Dar la amiază?...” Am ajuns la chilie pe când înserarea cuprinsese întreaga fire. Din chilioara mea, printre frunzele nucului din grădină răzbăteau șuvițe de lumină. “Asta înseamnă că lampa
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
blajină către mine. --După ce îi lua micul dejun, ne-om duce în vale, să vedem ce mai este de făcut. Poftă bună! --Sărut dreapta, prea cucernice. Când mă întorceam de la izvor, dinspre chilie, venea țiganca purtând pe umăr un coș de papură cu lenjerie. Cred că mergea la iaz să le spele... Un “Sărut mâna conașule”, spus din mers, cu privirea în pământ - au fost singurele vorbe auzite de la ea. În chilie, pe masă, mă aștepta ulcica cu lapte, din
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
superi niciodată. În magazie, așa cum s-a întâmplat și altă dată, de pe prichiciul sobei îmi zâmbea ștergarul înflorat așezat peste paner. În încăpere mirosea a lapte fiert... “Ce-o fi în paner?” Împins de curiozitate, am ridicat șervetul. Din fundul coșului mă priveau două străchini pline cu tăieți cu lapte aburind - așa cum îmi făcea mama acasă... Nu lipsea nici sticluța cu lichior de zmeură “descântat” de bătrân. Îl bănuiam după culoare. Când m-am întors, bătrânul mă aștepta așezat pe iarbă
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
fier a podului, Sava curge tulbure-verzuie, locomotiva șuieră și Încetinește, iar la fereastra vagonului de clasa a doua Își face apariția tatăl meu, scrutînd În depărtare orașul necunoscut. E o dimineață răcoroasă, ceața se ridică Încet de la orizont, iar din coșul vaporului Smederevo pufăie un fum negru, se aude șuieratul Înăbușit al navei Înaintînd spre Novi Sad. Tata și-a petrecut la Belgrad, cu scurte Întreruperi, cincizeci de ani de viață și suma acelor trăiri, cu un total de optsprezece mii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
de râs. — O, Jesse, o, bunule, blândule Jesse! — Cine-a zis-o, naiba s-o ia? — Păi, a răspuns Burne, recăpătându-și glasul, Matei i-o atribuie lui Hristos. — Doamne! a strigat Jesse și s-a prăbușit pe spate, În coșul de hârtii. AMORY SCRIE O POEZIE Săptămânile goneau. Amory se ducea uneori la New York, cu speranța de a găsi un autobuz nou, de un verde strălucitor, care, cu lucirea lui de acadea, să-i creeze bunădispoziție. Într-o zi s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
calea pe care călcau. De aur, de aur e văzduhul - le cânta el băltoacelor din cale -, de aur văzduhul, note de aur din mandoline de aur, acorduri de aur din viori de aur, frumusețe, obositoare frumusețe... Gheme de aur În coșuri Împletite din aur, pe care nu le pot ține muritorii; o, ce zeu tânăr și extravagant ar ști sau ar Întreba despre ele?... Cine poate dărui atâta aur...? AMORY ESTE RESENTIMENTAR Încet, dar inevitabil, cu un avânt brusc la final
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
pe teren; nu se găsea acolo nici unul dintre obișnuiții secției, nici o telefonistă/funcționară și nici un alt detectiv din departament. Nici unul din polițiștii de circulație în uniformele lor kaki, fâțâindu-se mândri de teritoriul aflat sub controlul lor - Strip, femeile frumoase, coșurile cu cadouri de la Mickey Cohen, adevărata cauză a disputelor cu cei de la Oraș. Nu era nimeni care să se uite cruciș la el pentru că studia manuale de criminologie: Vollmer, Thorwald, Maslick - diagramele pentru analiza locului unde fusese comisă o crimă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Goines un fel de păcălici alb. Danny se îndreptă spre Bido Lito’s. Firma de-afară anunța sus și tare: DICK McCOVER ȘI SULTANII JAZZULUI - SPECTACOLE LA 7.30, 9.30, 11.30 ÎN FIECARE SEARĂ! DELECTAȚI-VĂ CU UN COȘ DE PUI PRĂJIT DE LUX. Intrând înăuntru, i se păru că pășește într-o halucinație. Pereții erau acoperiți cu un fel de satin pastelat, luminat de spoturi minuscule, care confereau o tentă și mai grotescă grotescului. Decorul scenei se voia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
copii, câteva grajduri și, din când în când, câte un club de noapte, iar în dreapta un parapet pus în calea pădurii verzi-maronii. Diverse semne indicau direcții spre poienițe, case și oameni. Danny zări acoperișurile unor vile în stil Tudor și coșurile unor cabane de lemn extravagante. Încet-încet, calitatea terenului scădea - fără vedere la ocean, fără briza mării, cu stufăriș tot mai des, fără locuințe. Când ajunse pe culme la Malibu Ridge și începu să coboare, simți că fermele de câini trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
la morgă. — Norton Layman la telefon. — Danny Upshaw, doctore. — Ești exact omul pe care voiam să-l sun. Întâi știrile mele sau ale tale? Danny avu o viziune: Violu’ crâmpoțind secțiunea mediană a lui Marty Goines. Aruncă restul hamburgerului la coș și spuse: — Ale mele. Sunt convins că urmele de dinți sunt umane. Tocmai am vorbit cu un om care crește câini de luptă și mi-a spus că ipoteza ta e posibilă, dar ar lua multă pregătire și nu cred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
-o, Meeks era cel mai bun candidat pentru misiunea respectivă. Iar celui mai bun candidat îi era teamă de el, tot așa cum lui îi era teamă de Dudley Smith. Deși nu exista nici un motiv de teamă. Mal aruncă raportul la coș și începu să se gândească la misiunea de infiltrare. Academia LAPD era exclusă - avea doar tineri dintr-o bucată, fără nici o sclipire de prefăcătorie. Academia LASD nu părea nici ea o soluție - scandalul Brenda Allen și protecția oferită lui Mickey
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]