7,703 matches
-
care i-a păstrat imaginea. Asta nu-i jucărie. Fiecare oraș în care el a fost păstrat, de la Edessa legendarului rege Abgar și până la Torino, s-a im pregnat de forțe misterioase...“ Ajunși în oraș, m-am cazat la o pensiune și-am ieșit pe străzi, intrigat de explicațiile profesorului Marco. Dar orașul părea foarte pașnic. Palate semă nând mai mult a primării, statui de duci de Savoia pe cai de bronz, în fine, faimoasele porticuri. Turiști, lume colorată și amestecată
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
După ce ne-am scrân tit gâturile privind ciudățenia colosală din miezul orașului, am mai făcut câțiva pași ca să vedem casa în care a locuit Nietzsche în perioada când a scris distrugătoarea sa carte Ecce Homo. Ne-am întors istoviți la pensiune. Nietzsche, Antonello, giulgiul lui Isus mi s-au învârtit apoi toată noaptea în minte. Dimineața am văzut o expoziție a unui futurist, Fortunato Depero (picturi geometrice și pestrițe, șotroane pastelate, păsări), și-apoi am mers la „L’Egi zio“, celebrul
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
temps, journal 1913-1921, Editions du Rocher, Paris, 1993, apud. „Dada à Zürich“ în vol. Le mot et l’image (1915-1916), L’écart absolu-poche, Col. Les Presses du réel, Dijon, 2006, p. 131). Marcel Iancu - „vecinul” zürichez al lui Tzara de la Pensiunea Altinger, Fraumunsterstraβe 21 - plecase cu cîteva luni înainte, ca student în arhitectură al Eidgenossiche Technische Hochscule. Îl însoțea fratele său Jules, de asemenea student. Mai tîrziu, îl va urma și celălalt frate, George. Acompaniat la pian de Jules, Marcel obișnuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
încă din 1924, sub titlul provizoriu Tic-tac, nu credem a greși prea mult văzînd în el cea dintîi experiență modernistă radicală în cadrul romanului autohton. O experiență comparabilă doar cu cea (ulterioară) a lui Blecher sau H. Bonciu din Bagaj și Pensiunea doamnei Pipersberg: experiența avangardei se dizolvă, aici, în matricea estetizantă, postsimbolistă, precum ceaiul în apă. Intriga psihanalitică freudiană (rivalitatea erotică fiu-tată, născută inconștient în copilărie și devenită nevroză obsesională a maturului), explorarea îndrăzneață a traumelor sexualității infantile (v. „agresarea” micului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
germană, fără plată, următorul text afișat de altfel și la recepție, sub o sticlă curată cu ramă neagră și intarsii aurii: „Astoria hotel cu 52 de camere, Încălzitoare cu aburi, electricitate, conducte de apă și baie, bucătărie de primă clasă. Pensiune pentru cei În trecere. Prețuri ieftine!” Amintirea câtorva Înmormântări reușite, la care asistase alături de părintele Socolan, Îi curmă zbuciumul, căci toate confirmau neputința de a da glas sentimentelor și Îl Îndemnau să creadă că doar o faptă anume ar putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
nu recunoaște că, prin toate intențiile și scopurile noastre practice, suntem Înlănțuiți de această planetă; din nebunia de a pretinde că viața noastră aici este un inconvenient temporar, o viață ce se desfășoară Într-un loc devenit neîncăpător, Într-o pensiune din care vom pleca În curând, pentru ai cărei chiriași și al cărei conținut nu trebuie să avem nici respect, nici preocupare. Savanții vorbesc despre procesele biologice recreate În laborator ca fiind făcute in vitro; Îndărătul geamului, nu În natură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
grave. „Am căzut în plasa lui Bobby fiindcă nu aveam încotro s-o apuc“, i-a povestit „Kay“ Lake lui Aggie Underwood, reporter la Herald Express. „Erau încă anii crizei economice și găseai cu greu o slujbă. Mă plimbam în jurul pensiunii oribile unde aveam un pat în care să dorm și așa l-am cunoscut pe Bobby. Mi-a oferit o cameră în casa lui și mi-a promis că mă înscrie la colegiul de doi ani din Valley dacă-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
să o Întrebe cu cine credea că ar fi putut să se Însoare. Unul dintre lucrurile pe care păreau să le aibă În comun cele două femei, În afară de interesul pentru persoana lui, era plăcerea de a frecventa englezeasca instituție a pensiunii, unde doamnele necăsătorite puteau beneficia de mese servite În intimitatea camerelor lor; pe continent, fie mâncai la o masă În public, fie Închiriai o casă și Îți angajai servitori. Dar, la puțin timp după ce Fenimore se stabilise la Cheltenham, Alice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
avea În minte altceva. Fenimore ocupa un apartament plăcut pe o terasă cu clădiri stil Regency, cu privire spre promenada cu magazinele ei, de după două șiruri de copaci. Henry o mai vizitase de vreo două ori, locuind confortabil la o pensiune de alături. Când slujnica Îl pofti să intre, Fenimore stătea la fereastra salonului. — Felicitări, Îi spuse ea zâmbind. Henry o privi cu gura căscată. — De unde știi? — Te-am așteptat, Îi răspunse ea cu un surâs. Când te-am văzut pășind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
pudră, fudulindu-se ca niște curcani sub pălăriile de panama. Traversară astfel viscerele și viețile mai multor otrăvitoare, a unei moașe, ce, din prea adâncă plictiseală, axfisia gemenii, a unui anarhist bulgar, a unui maniac ce aerisise noaptea plămânii proprietarilor pensiunii în care locuia, cu o andrea - refuzați cu toții, ca exemplare neinteresante, cu cîte-un zvâcnet intransigent al lulelii strigoiului. 158 DANIEL BĂNULESCU mei, o puneam s-o alerge pisica... Într-o seară sinistră, când, la rândul ei, ciorba prinsese pisica
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
un an școlar, Doru nu putea fi lipit decât la un seral. La seral, polițaii învățămîntului bântuiau, cel mai puțin, prin registre, cu verificările și poterile. Îi va elibera tot el adeverință de încadrare în câmpul muncii. Cunoștea și o pensiune tainică, particulară, cu circuit închis, ținută de o rubedenie mai de pe departe de-a sa, mare profesoară de romînă-engleză, care accepta în internat și băieți. Era un loc excelent, în care putei să-ți ronțăi în liniște pastilele, între sendvișurile
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Acomodîndu-se, din penumbră zvâcniră către el balansoarele de pai, radioul cu galenă, pozele sepia și pianina. Madam Nicolici n-avusese aerul că se înnebunea după mobilierul din secolul trecut. Dar poate, părinții vreunei nenorocite, nemaiavând parale să-i achite ficei pensiunea, vărsaseră, în contul săptămânilor de dormit și cârnați, mobilierul paradit. Pentru care, evident, la muzee primiseră ghionturi, chiar atunci când încercaseră să-l doneze. Iar pe lungancă o lăsaseră în gaj tot niște provinciali strâmtorați, care nu apucaseră să-i plătească
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
arunci nici un ac. Deuteronomul 18:10-12, Leviticul 19:31 și Leviticul 20:6 erau doar trei dintre paragrafele în care Moise transcrisese inter- 361 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI Se scurseră aproape în întregime și cele două săptămâni de pensiune și literatură, situate în mijlocul lunii aprilie. Într-o joi, 21 aprilie, întorcîndu-se ață de la liceu, sărind și peste vermut, parcurse în goană Stoian Militaru, să mănânce, să facă un duș, să se apuce mai iute de temele acelea ciudate, de
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
altceva încă la Doamne? Sau acei care-și pun osul Carul statului de-l mișcă? Ah, prea știi mai dinainte Tot ce-i doare și ce-i pișcă. {EminescuOpIV 501} Eu nu pot să le dau lefuri, Nici onori, nici pensiune. Nu-s în stare nici să judec Merite pentru națiune. Toți acei ce-n astă lume Vor ceva... mă lese-n pace, Eu nu voiu nimic, nimica, De cât pace, pace, pace. Și de-or trece pe-aste șiruri Ochii
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
îi zâmbi, în loc de răspuns, însă nu era râsul lui. Nu putea să îi spună cam cum plecase. — Uite ce îți propun: dacă te încumeți și ai încredere, vino să stai la mine pe timp de iarnă, îmi plătești ca la pensiune, nici măcar ca la Hilton!... Acum chiar se distrară, râzând împreună cu toată inima. — Ce-aș putea să mai vreau? zise tare Omar. Părea că și vocea îi revenise. — Și să știi, am o casă zdravănă, continuă celălalt, deocamdată nu cu piscină
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
drum al celor pe care ruleta Îi lasă lefteri. Se și numește, de altfel, Aleea Sinucigașilor. Nu ajunge să comită gestul fatal, pentru că un bărbat care Îl urmărise toată seara Îi propune o Înțelegere halucinantă: Îi va plăti hotelul și pensiunea completă, plus câte două mii de franci zilnic, cu condiția ca, În fiecare seară, cu excepția duminicii, să piardă la ruletă câte douăzeci de mii de franci pe care, bineînțeles, urma să-i primească tot de la el. Nu are voie Însă, sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
atunci) că avea un grain de beauté pe pielea de culoarea caisei, chiar sub inimă și că o oribilă colecție de oale de noapte, pline sau pe jumătate pline și una cu bășici la suprafață, se afla pe pardoseala holului pensiunii În care locuia familia ei, pe care am vizitat-o Într-o dimineață devreme, pentru ca ea să-mi Înmâneze În timp ce se Îmbrăca, un fluture colibri mort, pe care Îl găsise pisica. Dar când am cunoscut-o pe Colette, mi-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
determine pe cei doi băieți - cei trei copii mai mici nu intrau sub jurisdicția lui - să ducă o viață mai democratică, ceea ce a Însemnat, de pildă, să ne mutăm la Berlin de la hotelul Adlon Într-un apartament vast dintr-o pensiune sinistră aflată pe o străduță lipsită de viață și să Înlocuim pardoseala acoperită cu covoare a expresurilor internaționale, cu pardoselile murdare și fumul stătut, de trabuc, din Schenellzug-urile care se clătinau și miroseau a smoală. În orașele străine, ca și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
de gazelă și răspândind În jur parfumul violetelor proaspete prinse În voalul ei negru. Îmi amintesc că am Întâlnit-o chiar lângă o farmacie, În colțul dintre Postdamerstrasse și Privatstrasse, pe o străduță acoperită cu frunze moarte, unde se afla pensiunea noastră, și ne-a Îndemnat să ținem secret, față de părinții, noștri prezența miresei lui la Berlin, În timp ce un manechin din vitrina farmaciei efectua mișcările bărbieritului și, tramvaiele treceau pe lângă noi și Începuse să ningă. 3 Acum putem aborda tema principală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
privea pe Stacey, dat fiind că doar Lena văzuse plicul original, pe care mi l-a arătat mai târziu în particular, ea a deschis scrisoarea și a pus-o într-un plic nou, pe care mi l-a trimis la pensiunea din Northampton. Probabil că la supermarket se râsese pe cinste-mi-l și imaginez pe Chipstead cum argumentase și îl arătase tuturor Val-elor, Sheil-elor și Denish-elor. Mă întreb dacă Lena a citit scrisoarea. Ar fi fost greu să n-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
-i cumpăr mici daruri sub formă de cutii de bomboane și gogoșile acelea cu gem pe care le adora. Am început să-i cumpăr flori în loc și iubeam felul în care părea atât de încântată când i le aduceam la pensiunea aceea la care stăteam în primele două săptămâni după operație. Dar nu-mi place cum se tot măsoară și se urcă pe cântar - devine o obsesie. Ea râde doar de mine când îi spun și zice că era la fel de obsedată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
mele. În afară de clădirea impună toare a vechii Comisii a Dunării, celelalte fuseseră dărîmate sau așteptau în tăcere să-și dea obștescul sfîrșit. Doar două case vechi, îmbrăcate în scîndurile cenușii de lemn, fuseseră refăcute cu un perfect gust într-o pensiune modernă, ce păstra însă aerul atît de particular al acestui orășel la capăt de lume. Nici localnicii, nici edilii - dar mai ales „antreprenorii” - nu par a-și dori să păstreze acest colț pitoresc. Pe de altă parte însă, și localnicii
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
malul gîrlei. „Nu avem decît ceafă de porc” - ne-a spus sec ospătărița și ne-a întors spatele. Am găsit o altă terasă unde aveau și „ceva pește”. În timp ce mîncam, niște manele au început să curgă peste noi de la fereastra pensiunii de deasupra, împreună cu o ploaie de coji de semințe. „Nu înțeleg” - a murmurat soția mea și am plecat grăbiți. Dimineața am părăsit orașul răvășit parcă de un cataclism. La cîteva minute spre Cazane, au apărut din senin hoteluri cu terase
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
Ca atare, ele pot să dis pară, de tot sau pentru o vreme, după cum pot să reapară mai frumoase și mai bogate ca oricînd. Iar iubi torii le pot cumpăra oricînd doresc, dintr-un maga zin specializat sau dintr-o pensiune agroturis tică la timp de Crăciun : asta se cheamă marketingul tradițiilor. E trist, e jalnic, e o „făcătură” ? De ce ? Jalnică e doar ipocrizia care pretinde „autenticul”, care cere să fie mințită frumos, care nu cumpără decît ceva „cu adevărat tradițional
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
luase rămas bun încă de cu seară. Involuntar i se perindă prin fața ochilor scene din momentul plecării, chiar din zorii acestei frământate dimineți. Deși s-a trezit în cea mai perfectă liniște, aproape pe neobservate, când să iasă pe ușa pensiunii unde și-a petrecut cinci ani de studenție, constată cu uimire că toți cei unsprezece colocatari, în frunte cu Nea Laie și "fetele lui", erau treji și doreau să-și ia rămas bun de la el încă odată; un gest semnificativ
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]