73,470 matches
-
problema verbului a fi (sub aspectul celor două valori ale sale - copulativă și predicativă -, acceptate de interpretarea tradițională), nu a rămas fără ecou în studiile românești. Nu voi relua argumentele formulate în favoarea uneia sau a alteia dintre interpretări, ci voi reține numai ideea unei interpretări unice. Voi încerca să demonstrez că verbul a fi, în toate ipostazele sale (verb predicativ, operator copulativ), cu excepția valorii de auxiliar (deși, după cum am arătat supra, 2.1.4. posibilitatea de a unifica interpretarea inclusiv pentru
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
două ipostaze principale (reflectând concepția sintactică a autorilor dicționarului): cea de verb pregnant, pe care o vom avea în vedere în detaliu, și cea de verb auxiliar pentru formarea perfectului și a mai-mult-ca-perfectului perifrastic. Din descrierea ipostazei de verb auxiliar, reținem numai asemănarea semantică remarcată de autorii dicționarului între contexte ca: (a) Am la mine o scrisoare scrisă de ieri și (b) Am scris ieri o scrisoare care este la mine, diferența constând numai în situarea punctului de interes: în (a
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
161. 3 Nu am considerat că imposibilitatea pasivizării este un simplu test/diagnostic, ci are legătură atât cu accepția pasivului, cât și cu alte fenomene, cum este tranzitivitatea; de aceea nu am discutat separat, în acest capitol, acest fenomen. Voi reține ideea că, indiferent de accepția dată pasivului, inacuzativele nu acceptă pasivizarea cu a fi (dacă se consideră că impersonalizarea cu se este un subtip al pasivului, într-o accepție largă a acestuia − vezi Capitolul 3, 6.2. − nu se poate
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
că impersonalizarea cu se este un subtip al pasivului, într-o accepție largă a acestuia − vezi Capitolul 3, 6.2. − nu se poate spune că inacuzativele exclud total pasivizarea). Dacă se adoptă o definiție mai restrictivă a pasivului, se poate reține ideea, formulată între alții de Perlmutter și Postal (1984), Baker, Johnson și Roberts (1989), apud Roberts (2007b), că pasivul de la inacuzative este universal imposibil. 4 B. Levin, M. Rappaport, "The Formation of Adjectival Passives", Linguistic Inquiry, 17, p. 623−661
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
pământul românesc, afirma Simion Mehedinți în primele rânduri ale cărții apărute după război, afirmație reluată în numeroasele ediții ce i-au urmat, în colaborare cu George Vâlsan și, apoi, cu Vintilă Mihăilescu. În continuare, un tablou ce merită a fi reținut: La apus, „hotarul în care au stăruit românii a fost Tisa”. Spre răsărit, vadul adânc al Nistrului și apele Mării Negre, menționându-se că „o bună parte din moldoveni au trecut vadurile Nistrului și s-au așezat în stepă până departe
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
din Peninsula Balcanică, urmărind în fond expansiunea în această zonă și transformarea Mării Negre într-un „lac rusesc”. Domnitorul Gheorghe Ștefan (1653-1658) și-a îndreptat privirile către Rusia și în 1656 „s-a parafat primul tratat” între cele două state. Ne reține atenția art. 4, care se referea la regiunea Bugeacului și la cetățile răpite Moldovei și trecute la „păgâni”. Țarul Alexei Mihailovici urma să-și ajute aliatul ca «cetățile acelea... să fie iarăși hotarul țării noastre și în stăpânirea noastră (a
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
și, în scurt timp, au ocupat Hotinul și celelalte cetăți, au ocupat apoi Moldova întreagă și Țara Românească. Nu ne oprim aici asupra operațiunilor militare sau a disputelor diplomatice din acei ani; chestiunile au fost analizate cu atenție de specialiști. Reținem aici câteva din considerațiile și concluziile pertinente, formulate de unul dintre acești specialiști, Paul Cernovodeanu, în cele peste 50 de pagini ale capitolului Războiul ruso-turc din 1806-1812 și anexarea Basarabiei, din cartea citată de noi și până aici. Procedeul anexării
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
ca respectiva frontieră să fie trasată după planul 1, anexat protocolului. Se preciza, cu detalii de teren, traseul frontierei de la țărmul Mării Negre spre vest și apoi spre nord-vest, până la râul Prut. Localitățile Bolgrad și Tobak treceau la Moldova, în timp ce Rusia reținea malul drept al Ialpugului cu orășelul Komrat. Protocolul includea soluția care reprezenta o modificare a tratatului în defavoarea Moldovei și în favoarea Porții: „Plenipotențiarii convin ca insulele cuprinse între diferitele brațe ale Dunării, la gura sa, formând Delta acestui fluviu, așa cum o
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
Sovietică !», «Trăiască Armata Roșie !», «Trăiască tovarășul Stalin !» La ora 14.00 în ziua de 3.7., la termenul strict indicat de guvern, granița a fost închisă. Toți soldații și ofițerii armatei române care n-au reușit să plece au fost reținuți și dezarmați. În cursul zilelor de 3 și 4.7 în marile garnizoane ale Bucovinei și Basarabiei au avut loc parade și demonstrații : a fost o sărbătoare a poporului eliberat. Trupele Frontului de Sud și-au îndeplinit misiunea de eliberare
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
Alexandria, Clement Alexandrinul<footnote id="21">Clement Alexandrinul (150 - 215 d.Hr.) s-a format la școala din Alexandria, la confluența culturilor greacă, latină și ebraică. După moartea dacsălului său, Pantainos, adevenit chiar conducătorul acestei școli. Din bogata sa operă reținem următoarele: Protreptikos, Paidagogus, Stromata<footnote>consideră învățătura ca fiind indispensabilă mântuirii, deoarece prin intermediul ei putem dobândi știința lucrurilor dumnezeiești și lumești, prin ea putem accede la înțelepciune și dobândi priceperea premergătoare faptei. În domeniul moralei, Sfântul Clement Alexandrinul opune caracterului
Clasa de elevi : mediul educaţional moral-religios by ELENA HEREŞ () [Corola-publishinghouse/Science/639_a_975]
-
Educația creștină, Sfântul Augustin caută să ofere învățătorului, laic și cleric deopotrivă, un îndrumar metodic, cuprinzând elemente de heremeneutică a textului Sfintei Scripturi, precum și o serie de tehnici de predare. Dintre regulile de factură pedagogică expuse în această lucrare putem reține: a) magistrul îi va învăța pe tineri cu prioritate adevărurile de credință, cum să promoveze binele și cum să evite răul; b) magistrul trebuie să-și structureze discursul la nivelul auditoriului și să-și sprijine afirmațiile de argumente solide; c
Clasa de elevi : mediul educaţional moral-religios by ELENA HEREŞ () [Corola-publishinghouse/Science/639_a_975]
-
caracteristici accidentale, difuzate de la unul la celălalt. Problema interacțiunii. O lege pune în evidență o relație simplă între două sau mai multe fenomene, făcând abstracție de interferențele altor relații. Formularea legilor idealizează situațiile, le purifică de interacțiunile exterioare, accidentale. Ele rețin relațiile „așa cum s-ar întâmpla” dacă alți factori exteriori nu ar interveni. În realitatea fizică, problema interacțiunii nu este de regulă insolvabilă. Multiplele interferențe care pot bloca sau deturna un proces cauzal reprezintă însă o problemă de principiu pentru sociologie
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
perfect valabilă. Dacă însă o raportăm la cultura Egiptului acelei epoci, ea devine complet falsă. Pentru egiptenii acelei epoci, o asemenea istorie reprezenta o conștiință completă a trecutului. Ea spunea absolut tot ceea ce era demn de să fie consemnat și reținut din trecut. Cultura egipteană era dominată de credința că viața nu reprezintădecât o pregătire pentru moarte. Ce se întâmplă în limitele ei- fapte, evenimente - nu este deloc important. Numele însă are puterea magică de a desemna și de a ține
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
nu reprezintădecât o pregătire pentru moarte. Ce se întâmplă în limitele ei- fapte, evenimente - nu este deloc important. Numele însă are puterea magică de a desemna și de a ține locul sufletului. El spune tot ceea ce este demn să fie reținut. Consemnarea sa este deci suficientă. Din această cauză, egipteanul mileniului IV-III nu se raporta la practica istorică a timpului său ca la o activitate încă rudimentară, neevoluată, ci ca la singura practică posibilă. Ea era tot ceea ce era necesar. Nu
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
în vederea unei largi difuzări în scopuri de propagandă, altele reținute doar pentru istoria secretă, în timp ce, în fine, altele erau complet eliminate din tradiție, ca precedente periculoase, în cazul în care conducătorul se putea decide ca doar numele său să fie reținut în istorie, în timp ce toate evenimentele din timpul domniei sale să fie complet omise. Practica istorică s-a constituit în spațiul acestei multitudini de cerințe funcționale, formulate de către sistemul social. De multe ori, ea a trebuit să se diferențieze intern pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
a căror iraționalitate a fost deja dovedită, omul are de jucat un rol important în progresul general al umanității. Un moment esențial în disputele legate de conceptualizarea dinamicii în timp a societății îl reprezintă teoria marxistă asupra progresului social. Marx reține termenul de progres. Și, de asemenea, sensul său foarte general: proces desfășurat în timp, necesar și pozitiv. El oferă însă o teorie cu totul diferită de cea specifică filosofiei secolului al XVIII-lea, atât în varianta sa franceză, cât și
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
la zi”, D., mai curând un barometru al opiniei comune, va oferi, în cronicile sale impresioniste, în note, dări de seamă, bilanțuri, detalii numeroase și utile reconstituirii unor aspecte din mișcarea artelor în epocă. Comentatorul prinde pulsul sălilor de expoziții, reține noutățile care survin la „Salonul oficial”, prestigiul unor expozanți (pe care îi va urmări în timp), cota în creștere sau în scădere a acestora la „bursa” vremii. Treptat, preocupările se diversifică, integrând sfera esteticii ambientale - arhitectură, grupuri sculpturale - sau artele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286772_a_288101]
-
de administrațiile fiscale pentru urmărirea Încasării impozitului, constituind, totodată, un titlu cu putere executorie. În acest caz, impozitele directe sunt cele percepute prin intermediul rolului nominativ, iar cele indirecte nu presupun existența sa. Există Însă și impozite directe, cum sunt cele reținute prin stopaj la sursă, pentru care nu se Întocmesc roluri nominative. Sfera de utilizare a acestor roluri nominative este limitată la impozitele directe locale și la impozitul pe venit. De regulă, un sistem de impozite include mai multe forme ale
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
Japonia, Noua Zeelandă, Belgia și Grecia s-au operat numai diminuări de cote. În fine, În mai multe țări au fost luate măsuri având drept obiectiv reducerea sau chiar suprimarea ecartului dintre nivelul impunerii profitului distribuit acționarilor ca dividend și cel reținut la dispoziția societății pentru dezvoltare. Cel mai frecvent a fost aplicată reducerea cotelor de impozitare, dar, cu toate acestea, la sfârșitul anilor ’80, Între nivelurile cotelor practicate continuau să existe disparități mari de la o țară la alta, ele variind Între
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
contribuabili, aflat În conexiune cu proporțiile evaziunii fiscale din fiecare țară. În același context, ne apare semnificativă constatarea că, În țările dezvoltate, impozitele directe suportate de persoanele fizice și juridice dețin un loc important În totalul veniturilor bugetare fiscale, fiind reținute la sursă și mai ușor de controlat, pe baza declarației contribuabililor, de către organele fiscale, În timp ce impozitul pe profit sau taxele de consumație de tip TVA, inclusiv accizele și taxele vamale sunt practicate pe scară largă, dar aportul lor este diminuat
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
indică și performanțele acesteia, capacitatea de a utiliza eficient capitalurile Încredințate de investitori și asigurarea unei remunerări atrăgătoare. Pentru creditori, mărimea absolută și relativă a autofinanțării certifică nivelul capacității de rambursare, ca și nivelul riscului de neplată. Autofinanțarea reflectă bogăția reținută de Întreprinderea Însăși și constituie o resursă internă de finanțare a exercițiului viitor. Autofinanțarea este determinată de creșterea resurselor obținute din propria activitate și care vor rămâne În mod permanent la dispoziția Întreprinderii pentru finanțarea activității viitoare. 217 Turliuc V.
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
aceleași ca volum, indiferent că iau forma profitului sau fondului de amortizare. În consecință, apare Îndreptățită și aprecierea după care, fără „implicațiile ei fiscale, amortizarea nu ar avea nicio importanță, nici măcar pentru contabilitate”219. În acest context, proiectele de investiții reținute de firmă sunt cele a căror valoare actualizată a veniturilor este cea mai mare, iar asupra valorii actualizate poate avea efect orice politică fiscală sau monetară. Astfel, politica fiscală relativă la amortizare se manifestă ca una dintre variabilele al căror
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
din cesiunea elementelor de activ; cote părți din subvenții virate asupra rezultatului exercițiului; reluări asupra provizioanelor excepționale; d)fără: valoarea net contabilă a elementelor de activ cedate; amortizări și provizioane excepționale calculate. Este de remarcat că veniturile și cheltuielile excepționale reținute pentru determinarea capacității de autofinanțare vizează numai 223 Pante I., Eros-Stark. L, Analiza situației financiare a firmei. Elemente teoretice. Studii de caz, Ed. Economică, București, 2001, p. 108 224 Brezeanu P., op. cit., p. 225 328 operațiile de gestiune. Spre deosebire
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
pe trei componente. Prima componentă este un Cod de Conduită pentru impozitarea afacerilor, menit să ajute la prevenirea distorsiunilor economice și a eroziunii bazei de impozitare În interiorul Comunității, ceea ce presupune ca statele membre să respecte principiile concurenței cinstite și se rețin de la măsuri fiscale dăunătoare. A doua componentă cuprinde măsuri de realizare a alinierii sistemelor de impozite ca premisă necesară conlucrării pentru realizarea veniturilor Între statele membre. A treia componentă constă În aranjamentul pentru un sistem comun de impozitare aplicabil plăților
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
V.1905, București - 6.I.1972, București), prozator, dramaturg și traducător. Avocat printre scriitori și scriitor printre colegii de avocatură, B., pledant în Baroul de Ilfov, își citește nuvelele la cenaclul Sburătorul. Cum avea șarm și dicțiune, lecturile lui au reținut atenția, făgăduind un traiect de prozator. Dar, aproape cvadragenar, va încerca să se afirme cu o dramă, Cântecul vieții (O păpușă și alte jucării), pusă în scenă la Teatrul Național din București în stagiunea 1944-1945. Într-o textură impregnată de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285813_a_287142]