73,470 matches
-
științifice, impus de epistemologia contemporană; unii autori obscuri, afirmați mimetic În raza de satisfacție a unor curente, nu-și mai pot găsi locul Într-o istorie a sociologiei redactată din rațiuni și cu finalități didactice. În prezent, este legitim să reținem numai ideile cu valoare de patrimoniu pe care evoluția gândirii sociologice le-a validat: creațiile conceptuale, inovațiile conceptuale și categoriale, metodele de analiză a socialului care au contribuit la stimularea cercetării fundamentale și aplicative, resemantizarea unor concepte ori reușitele În
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
școli occidentale de marxologie, nu putem nega lipsa unei analize românești științifice a marxismului. Suntem Într-o situație stranie: aproape o jumătate de veac societatea românească a fost nevoită să evolueze după proiectul marxist de construcție socială, dar nu putem reține nici măcar un nume de referință În exegeza marxistă. Elita intelectuală românească a căutat pe toate căile să estompeze sau să ocolească răspunsurile la provocările societății din perspectiva marxistă. Nu este nimic insolent În afirmația noastră dacă susținem că singurul analist
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
noi. Mai mulți specialiști (Ross Koppel et al. - SUA; Thoma S. Eberle - Elveția; Marie Buscatto - Franța; Attila Bruni, Giuseppina Pellegrino, Mario Cardano, Marco Marazano - Italia) s-au concentrat asupra etnografiei ca metodă calitativă. Utilizarea datelor audiovizuale În cercetările sociologice a reținut atenția unor specialiști din Germania (Hubert Knoblauch, Bernt Schnetter). Teme precum analiza discursivă a realității, etica În cercetările calitative, triangularea, relația dintre biografie și cursul vieții, tehnicile ,,polisenzitive”, cercetările feministe, combinarea metodelor cantitative și calitative par a fi de actualitate
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
și-a adus contribuții decisive În metodologia investigațiilor economico-sociale, elaborând modele ale depistării distorsiunilor În eșantioanele selective, metode de eliminare a respectivelor distorsiuni (bias-uri) sau a completării datelor lipsă (missing data) (vezi, de exemplu, Heckman și Robb, 1986). Este de reținut că lucrările acestor doi savanți (nu sunt singurii, desigur) au relevanță confirmată În sociologie pe două planuri strâns intercorelate, de altfel: oferă modele formale, de factură microeconomică, În tratarea și explicarea fenomenelor sociale sui-generis de către sociologi, cum ar fi comportamentele
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Vanclay, de la University of Tasmania, Australia, președintele Asociației Internaționale de Sociologie Rurală (IRSA), a subliniat importanța practică a sociologiei rurale În dezvoltarea spațiului care Îi este obiect de reflecție și intervenție. Lars Sponheim, ministrul Agriculturii și Alimentației din Norvegia, a reținut atenția auditoriului mai Întâi cu o serie de aspecte care preocupă În mod deosebit astăzi guvernul norvegian: problema securității alimentare, problemele sociale generate de migrarea masivă a tineretului din spațiul rural sau problema dezvoltării agriculturii biologice. Au fost enumerate apoi
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
ale fenomenului (e drept, la fel de odioase ca și manifestările lui „centrale”), ea readuce În fața publicului nucleul dur al Holocaustului: Germania nazistă și teritoriile din Est anexate de aceasta În timpul războiului, cu modelul tipic al genocidului pe care istoria l-a reținut sub numele de Holocaust. O familiarizare cu demersul autorului, pe câteva dintre dimensiunile sale principale, credem că va fi utilă. Deși „istoria omenirii abundă (...) În crime individuale și colective” (p. 11), secolul XX este cel care a lăsat, ne spune
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
occidentali și vizând spațiul eurasiatic, Între care: M. Burawoy și K. Verdery (eds.), Uncertain Transition: Ethnographies of Change in the Postsocialist World (1999), K. Verdery, The Political Lives of Dead Bodies. Reburial and Postsocialist Change (1994). Dintre concluziile autorilor, am reținut observația lui Kürti despre ,,incertitudinea proiectului” unei antropologii postsocialiste În Est, distincte de perspectiva occidentală, ca și recomandarea lui Skalník pentru o muncă etnografică de echipă În regiune, În condițiile În care antropologii străini scriu despre națiuni Întregi pe baza
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
universitar. Lucrarea exprimă pe deplin abilitățile de cercetare ale autoarei și capacitatea de a studia o temă dificilă. Lucrarea este alcătuită din „Introducere”, cinci capitole, „Concluzii generale”, bibliografie și două anexe. În „Introducere” se discută premisele conceptuale și metodologice. Am reținut ideea autoarei că În literatura de specialitate din România nu există cercetări empirice privind relația dintre competența socială și competența profesională, dar, spunem noi, nici un fond teoretic prea dezvoltat. Am ținut să remarc această situație pentru a accentua și mai
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
face obiectul unei analize științifice. Capitolul 1 („Comportamentul prosocial”) Întreprinde o analiză a conceptului, examinează teoriile explicative (biologice, psihologice și sociologice) ale comportamentului prosocial. Autoarea precizează că factorul de legătură dintre comportamentul prosocial și competența socială este Încrederea socială. Să reținem analiza minuțioasă a sensurilor conferite conceptului de comportament prosocial din parcurgerea unui mare număr de lucrări despre această chestiune. Un loc aparte este acordat dimensiunii altruiste a comportamentului social. Comportamentul prosocial este un comportament Învățat - iată una din concluziile lucrării
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
se Înscrie În rândul primilor exegeți ai acestei probleme În țara noastră. În același perimetru aș Încadra și analiza despre gratificație și sprijin - componente ale competenței sociale. Aici ea relevă și tehnicile utilizate În obținerea gratificării și a sprijinului. Am reținut concluzia acestui capitol, și anume prea multă competență Îi poate dăuna persoanei ce o deține deoarece nimănui nu-i plac oamenii perfecți, dar, spune mai departe autoarea: ,, Chiar dacă a fi perfecți nu ne ajută cel mai mult, totuși a fi
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
facă de timpuriu, Încă din primele stadii ale Învățării” (p. 156). „Competența profesională” (capitolul 3) cuprinde următoarele subiecte: modele de competență profesională, inteligență, abilitate cognitivă, notele școlare, testele de inteligență, inteligența socială și emoțională, motivația - vector al competenței profesionale. Am reținut analiza modelelor teoretice de analiză a competenței profesionale: modelul orientat pe performanțele realizate/virtuale, modele orientate pe acțiunea mediului sociocultural și psihosocial, modelul inteligențelor multiple, modelul inteligenței emoționale, modelul McDonald. Toate aceste modele exprimă dificultatea reducerii complexității acestei chestiuni la
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
oră și jumătate. Toate cele trei chestionare conțineau un număr mare de Întrebări identice despre relațiile și schimburile - de bunuri, servicii și bani - ale fiecăreia dintre generații cu celelalte două. În cazul selectării fiului sau a fiicei adulte, au fost reținute două criterii de vârstă: În cazul În care acesta/aceasta părăsise deja căminul părintesc, atunci vârsta minimă pe care trebuia să o aibă pentru includerea În eșantion era de 18 ani; dacă Însă copilul adult mai locuia, Încă, În căminul
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
separativ, fie el sensibil ori subtil. Rapid spus, ține de individual ceea ce limitează un anumit conținut de ființă, separîndu-l de celelalte entități, cu tendința de a conserva această formă limitată și limitativă ca fiind sieși suficientă. Aparent opus individualului, generalul reține ceea ce e comun indivizilor, fondul de asemănare pe care se grefează accidentele lor. Generalul inventariază tocmai acele determinații formale care definesc nivelul individual de ființă. Opus individualului, generalul stă totuși în același plan cu el, nu iese din domeniul multiplicității
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
adevăratei democrații, sugerează o clară tendință plebiscitară. Atitudinile critice față de sistemul de reprezentare canadian, prezente în discursul Reformiștilor, indică o linie directă între aceștia și actualul guvern conservator. Partidul Conservator a abandonat recursul populist la mecanismele plebiscitare, anti-reprezentative, dar a reținut în discursul său o anumită critică a instituțiilor de reprezentare. Faptul că Manning și celelalte notabilități ale partidului au avut o atitudine mai reținută față de reprezentare arată că aceștia erau mai interesați de scopurile conservatoare și mai puțin de mijloacele
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
și actualul guvern conservator. Partidul Conservator a abandonat recursul populist la mecanismele plebiscitare, anti-reprezentative, dar a reținut în discursul său o anumită critică a instituțiilor de reprezentare. Faptul că Manning și celelalte notabilități ale partidului au avut o atitudine mai reținută față de reprezentare arată că aceștia erau mai interesați de scopurile conservatoare și mai puțin de mijloacele anti-elitiste sau anti-partide care puteau duce la aceste scopuri. Populismul profesat de Partidul Reformei este fără îndoială unul "rarefiat", multe din elementele nucleului său
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
politică, recurgând la o foarte polarizată opoziție de tipul "noi versus ei". Orientarea plebiscitară a Reformiștilor a produs asemenea efecte, fapt care poate fi observat foarte bine în cazul succesorului acestui partid, Partidul Conservator care, chiar modificându-și agenda a reținut mesajul anti-elitist și anti-partide, care s-a combinat cu mai vechile înclinații plebiscitare. Așa cum s-a afirmat în capitolul introductiv, antielitismul populist, subminarea plebiscitară a instituțiilor alese și îngustarea spațiului democratic efectiv, sunt, într-un anumit fel, legate. Această sinteză
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
entități, vânzătoare și cumpărătoare. Într-o achiziționare însă, apreciem că sunt foarte importante cadrul juridic și statutele, legislația fiind cea care face distincția, sau nu în anumite țări, între organizațiile publice și cele private, incluzând anumite reglementări. Ceea ce trebuie să reținem este faptul că acest cost total de achiziție al unui articol reprezintă mai mult decât simplul preț, este relevant pentru dezvoltarea rolului extins al achizițiilor în sensul managementului costului total și reprezintă totalul sumei efectiv plătite pentru achiziționarea unor bunuri
Managementul achiziţiilor publice by Elvira NICA () [Corola-publishinghouse/Science/199_a_192]
-
prin excepție, prin depunerea la casieria AC a unui ordin de plată sau filă CEC sau a unei sume în numerar (pentru o valoare redusă). Garanția de participare se restituie în mod normal tuturor OE, însă, ea poate fi și reținută de AC ca o sancțiune aplicată OE care are un comportament necorespunzător față de aceasta. Garanția de participare se restituie: − ofertantului câștigător, în cel mult trei zile de la data constituirii garanției de bună execuție sau după încheierea acordului-cadru; − ofertanților necâștigători, după
Managementul achiziţiilor publice by Elvira NICA () [Corola-publishinghouse/Science/199_a_192]
-
mult trei zile de la data constituirii garanției de bună execuție sau după încheierea acordului-cadru; − ofertanților necâștigători, după semnarea contractului sau încheierea acordului-cadru, dar nu mai târziu de trei zile de la data expirării perioadei de valabilitate a ofertei. Ofertantului i se reține garanția de participare dacă: − își retrage oferta în perioada sa de valabilitate; − nu constituie garanția de bună execuție în perioada de valabilitate a ofertei și nu mai târziu de termenul legal (15 zile de la semnarea contractului), dacă oferta sa a
Managementul achiziţiilor publice by Elvira NICA () [Corola-publishinghouse/Science/199_a_192]
-
aparat psihic, modelul psihodinamic neglijează observarea datelor comportamentale și cele privind condițiile de mediu. El construiește o imagine rigidă a comportamentului, lipindu-i o etichetă simptomatică și scoate din câmpul conștiinței studiul interacțiunilor dintre subiect și mediul său. Modelul nu reține decât ipoteze cauzale psihogenetice care se referă la entități interne sau constructe de natură tautologică sau analogică. Astfel, denumirea descriptivă a unui comportament este, adesea, transformată într-un substantiv explicativ. Dinamica aparatului psihic este conceptualizată cu ajutorul împrumuturilor analogice de la alte
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
sale și identificarea determinanților externi și interni, actuali și istorici. Pornind de la interacțiunile posibile dintre acești determinanți, aceasta contribuie la precizarea scopurilor intervenției și la definirea strategiei terapiei în vederea atingerii acestora. Ea vizează verificarea valorii datelor obținute și a explicațiilor reținute pe parcursul intervenției. Acest instrument dinamic nu mai disociază, în mod clar, activitățile diagnostice și de intervenție așa cum se întâmplă în cadrul modelelor tradiționale. Acest du-te-vino constant între diagnostic și terapie este, din punctul de vedere al realității clinice, într-o continuă
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
disponibile în prezent. Ne referim, deci, doar la principalele meta-analize și la principalele studii controlate aleatoare recente, care au drept scop studiul eficienței terapiilor TCC în comparație cu terapie medicamentoasă, și cel al eficienței tratamentelor combinate în comparație cu cel ale monoterapiilor. N-am reținut decât studiile în care: - tratamentele sunt clar definite; - tratamentele sunt administrate de către specialiști competenți; - tratamentele privesc doar o singură tulburare, ce corespunde criteriilor diagnostice explicite; - evaluarea tratamentelor se bazează pe metode validate. In acest capitol se vor prezenta, în plus
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
un alt membru al grupului spunându-i prenumele, până la memorarea tuturor prenumelor de către întregul grup. Persoana care nu-și amintește un prenume face un exercițiu de afirmare de sine, cerând să i se spună care este prenumele uitat: „N-am reținut care este prenumele tău, poți să mi-l reamintești?”. Regulile grupului și obiectivele pacienților Fiecare spune apoi ce așteaptă din partea grupului. Terapeuții servesc drept model, începând prin a cere ceea ce ei înșiși așteaptă de la grup. De exemplu: Terapeutul - Conform regulilor
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
de incertitudini, oamenii care prezintă un prag scăzut de toleranță la incertitudine sunt confruntați cu surse continue de disconfort. Chiar dacă probabilitatea în legătură cu o consecință viitoare este redusă („Copilul meu riscă să aibă un accident de avion”), ea rămâne posibilă, deci reține atenția persoanelor intolerante. Pacienții care suferă de o tulburare de anxietate generalizată, sau prezintă stări de neliniște excesive, prezintă un nivel ridicat de intoleranță la incertitudine. Rezultatele unui protocol experimental precizează faptul că o amplificare indusă a nivelului de intoleranță
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
în timpul săptămânii. Marie prezintă un scor clinic la valorile simptomelor tulburării de anxietate generalizată și ale insomniei și la valorile variabilelor cognitiv-comportamentale asociate tulburării de anxietate generalizată. Unii itemi ai chestionarului de intoleranță la incertitudine și de evitare cognitivă îi rețin atenția și ea subliniază faptul că s-a recunoscut în formulările acestora. Marie devine conștientă că întâmpină greutăți în a tolera situațiile nesigure, care constituie adesea antecedentele imediate ale neliniștilor sale. Terapeutul caută apoi informații care să-i permită explicarea
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]