9,091 matches
-
steri-că a serotoninei) sau când neuronul produce în exces serotonină ― apare depresia. E nevoie atunci de o substanță care să blocheze recaptarea serotoninei modificate chimic sau produse în exces și, astfel, să anuleze mecanismul chimic și fiziologic de producere a depresiei. Unul dintre aceste antidepresive este sentralina, produs chimic creat în laborator și comercializat cel mai adesea sub numele de Zoloft. Zoloftul! Cum se poate ca un sfert de pastilă înghițit zilnic să îți regleze relația cu tine, cu ceilalți și
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
se aude scurt vocea stăpînei: "Akila warte!" Akila rămâne nemișcat pe marginea trotuarului. În secunda următoare cade comanda: "Akila lauf." Și Akila o ia voios din loc. Soțul doamnei este profesor de germană și de câteva luni a făcut o depresie și stă acasă, la televizor și în fața ordinatorului. Am revelația că energica lui soție, cu voluntarismul specific medicilor, l-a încadrat și pe el în structura Akila warte ― Akila lauf și că la un moment dat, nefiind atât de bine
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
faci ceva, să nu consideri niciodată că ai încheiat ce aveai de făcut. Asta însemna pentru el "să nu mori fără rest". Moartea trebuie să te prindă la treabă și să ieși astfel din scenă în timp ce îți rostești încă rolul. Depresia bătrâneții este starea celui care consideră că a spus ceea ce avea de spus, că și-a rotunjit fapta și că de-acum așteaptă să moară. În ce-l privește, Noica și-a aplicat teoria la propria lui viață și "i-
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Deja una dintre primele însemnări, cea din 6 mai 2001, debutează cu o enormă banalitate schopenhaueria-no-nietzscheano-cioraniană (cea privitoare la "sistemul de iluzii"), dar referința culturală este apres coup și toată "teoria" mea nu este decât prelucrarea formală a unei cumplite depresii, un țipăt modulat și trecut pe portativul unei expresii care mă reprezintă. Senzația, intens-eliberatoare, este de plonjeu existențial în esența scrisului, de evacuare a oricărui trucaj cultural. În lungul interviu filmat cu Cioran, din 1990, îi pun la un moment
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
în cele mai mizerabile și triste zile petrecute alături de Oliver nu se simțise atât de disperată - pe atunci se cufunda în muncă, trăind cu ideea că cel puțin un aspect al vieții ei era funcțional. Lisa nu cunoștea conceptul de depresie. Depresia era un sentiment pe care îl experimentau alți oameni, când viețile lor nu erau destul de strălucitoare. La fel și singurătatea. Sau tristețea. Dar, dacă aveai destui pantofi drăguți și mâncai în destule restaurante de lux sau dacă erai promovată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
cele mai mizerabile și triste zile petrecute alături de Oliver nu se simțise atât de disperată - pe atunci se cufunda în muncă, trăind cu ideea că cel puțin un aspect al vieții ei era funcțional. Lisa nu cunoștea conceptul de depresie. Depresia era un sentiment pe care îl experimentau alți oameni, când viețile lor nu erau destul de strălucitoare. La fel și singurătatea. Sau tristețea. Dar, dacă aveai destui pantofi drăguți și mâncai în destule restaurante de lux sau dacă erai promovată în locul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
mâncai în destule restaurante de lux sau dacă erai promovată în locul altcuiva care merita asta mai mult decât tine, nu aveai nici un motiv să te simți prost. Asta era teoria, oricum. Dar, stând întinsă în pat, era uimită de dimensiunile depresiei sale. Dădea vina pe draperii și pe abundența de pin - era îndeajuns să facă pe oricine cu ceva simț estetic să o ia razna. Ura liniștea statică pe care o provoca lumina din cameră. Imbecilitate de grădină, se gândea ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
ars în jur de zece minute înainte să rămână fără ceară, după care a pâlpâit și s-a stins. Ah, rahat, se gândi Ashling, ar fi bine să nu fie vreun semn. După căderea serii a apărut Ted, suferind de depresia care urmează unui moment extraordinar. În ciuda faptului că făcuse cunoștință cu multe fete, nu îi plăcuse nici una. Dar cea foarte simpatică cu care vorbeai când am plecat? Te-ai culcat cu ea? Nu. —Ted! Doar nu vorbești serios. Chiar dacă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
dar reface mereu casa. Nici nu apucăm să terminăm o cameră că se apucă să redecoreze alta. Și nu ajung nicăieri de fiecare dată când încerc să vorbesc cu ea despre asta. Mă întrebam... Mă gândeam că poate suferă o depresie. Ashling căzu pe gânduri. Dacă-și amintea bine, Clodagh chiar părea nemulțumită și foarte dificilă în ultima vreme. Și chiar părea că exagerează cu redecorările. Și faptul că i-a spus lui Molly că Barney a murit i se păruse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
când ea a tăcut îndelung, el spuse: Sper că nu te superi că spun asta - dar am crezut că tu știi care sunt simptomele. Din cauza mamei tale... Mama ta? insistă el, când văzu că Ashling rămâne mută. Ea suferea de depresie, nu-i așa? Blândețea lui Dylan nu era suficientă pentru a o face pe Ashling să vorbească. Și mă gândeam că și Clodagh trece prin același lucru...? Dintr-odată, Ashling se întorsese în timp, înconjurată de disperarea, de nebunia și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
normal așa ceva? se întreba ea. Poate. Și dacă nu era? Ei bine, avusese o copilărie nefericită, se gândi ea. OK, poate că nu a fost nefericită, nefericită. Dar a fost lipsită de rutină, lipsită de obișnuință. După prima criză de depresie a mamei sale, normalitatea nu a mai existat niciodată. În schimb, viața cu care se obișnuiseră cu toții dispăruse. Pentru totdeauna, deși nici unul nu își dăduse seama pe moment. Ironia este că, inițial, Ashling fusese chiar încântată de faptul că orele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
ședință, Lisa era în al nouălea cer. Instinctul ei - mereu de încredere - îi spunea că acele poze erau cumva speciale și că vor face senzație. Reușise să se mențină uimitor de ocupată pe parcursul ultimei luni, și acele crize ciudate de depresie care o supărau în primele săptămâni petrecute în Dublin păreau să fi dispărut. De fiecare dată când simțea că începe să se întunece pe interior, se gândea imediat la un nou articol de scris sau la o nouă persoană de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
a vorbi. —Sushi? scuipă ea într-un final, oripilată. Vrei să spui, pește crud? În weekend, Lisa citise că un restaurant de sushi se deschisese în Dublin și spera că gustând din produsele lor va reuși să mai treacă peste depresia cauzată de Oliver. Dar ea sperase și că numărul de comedie de sâmbătă seara va avea același efect, dar nu fusese așa: deși Jack apăruse și vorbise cu ea mai tot timpul - asta când nu vorbea cu nesuferita aia de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
purtau discuții în șoaptă. Oamenii veneau la ei acasă, conversau în voci joase și tăceau când Ashling se apropia. —...părinții lui sunt în vârstă, nu s-ar putea descurca cu trei copii... Cuvinte noi și ciudate începuseră să fie menționate. Depresie. Nervi. Cădere nervoasă. Vorbe despre faptul că mama ei pleca undeva. Până la urmă, mama lor chiar a plecat și tatăl lor a fost nevoit să îi ia cu el, oriunde mergea. Mergeau distanțe lungi cu mașina, cu greață și plictiseală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
acasă și s-a mutat într-un apartament. Peste trei ani, Mike a primit o slujbă undeva la sute de kilometri, în Cork, și mutarea lor însemna că își va vedea rar părinții. Pe parcursul ultimilor șapte ani, Monica se stabilizase: depresia și furia au dispărut, la fel de neașteptat cum apăruseră. Doctorul ei a spus că avea legătură cu finalul menopauzei. — Deci nu e așa de rău acum, spuse Clodagh, readucând-o în prezent. —Știu, spuse Ashling, expirând obosită. Dar tot nu vreau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
luat ochii de pe șosea, pentru a se uita la ea cu o figură care exprima un amestec de reticență și inocență - el nu fusese un tată rău. Nu s-a întâmplat nimic, spuse el cu o jovialitate demnă de milă. Depresia este o boală, știi asta. Copii fiind, li se explicase că nu este vina lor că mama lor este cu capul. Evident, nici unul nu crezuse. — Da, dar cum ajungi să cazi în depresie? spuse ea, dornică să înțeleagă. — Câteodată este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
el cu o jovialitate demnă de milă. Depresia este o boală, știi asta. Copii fiind, li se explicase că nu este vina lor că mama lor este cu capul. Evident, nici unul nu crezuse. — Da, dar cum ajungi să cazi în depresie? spuse ea, dornică să înțeleagă. — Câteodată este provocată de o pierdere sau de - cum li se spune? - o traumă, mormăi el, contaminând atmosfera din mașină cu neliniștea lui. Dar nu e obligatoriu, continuă el. Se spune că poate fi ereditară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
de data asta. —Ai și tu un prieten? întrebă Mike jovial, punând fără să vrea sare pe rana ei foarte proaspătă. Să îl aduci cu tine data viitoare. Vă rog, nu. Fiecare vagon era plin ochi și ea suferea de depresia de duminică seara când, peste trei ore, trenul a ajuns în Dublin. Ea își făcu loc către coada la taxiuri, sperând să nu fie exagerat de multă lume, când, prin mulțimea care se plimba prin gară, a văzut pe cineva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
meu, va trebui să înveți să împarți, spuse Clodagh încet. Nu vreau! După o pauză ciudată, Clodagh spuse: —Marcus, eu de fapt vorbeam cu Craig. 56tc "56" Lisa se chircea pe podea, strângând în mâini actele de divorț. Valul de depresie care venise și dispăruse, venise și dispăruse întruna din momentul în care ajunsese în Dublin se spărsese acum deasupra capulului ei. Sunt o ratată, realiză ea. Sunt o ratată mare și proastă. Căsătoria mea a luat sfârșit. În nebunia ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
frică, cât și ușurare. —Sunt deprimată. Monica și-a dat seama imediat că nu era un caz de genul „Sunt deprimată pentru că am uitat să înregistrez Friends aseară“. Ashling avusese întotdeauna grijă să nu folosească niciodată un cuvânt cum era „depresie“ în ceea ce o privește. Deci acum era ceva serios. Istoria se repeta. Prietenul meu s-a încurcat cu Clodagh, explică Ashling, abia vorbind. —Clodagh Nugent? Monica părea furioasă. —O cheamă Clodagh Kelly de zece ani. Dar, oricum, e mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
piesă de Lego. Nu e vorba doar de prieten, continuă Monica să prezinte cazul lui Ashling. A trecut prin probleme de familie. Doctorului McDevitt îi venea să o creadă pe asta. O mamă exagerat de protectoare, poate? Am suferit de depresie timp de cincisprezece ani. Am fost internată de mai multe oriă —Nu e nevoie să mai spuneți, zise el. —Ăiar Ashling se poartă cum mă purtam eu. Zace în pat, refuză să mănânce, e obsedată de oamenii fără adăpost. Doctorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
la fel. Da, dar Jennifer - consiliera la care merg - spune că nu mă lupt numai cu o inimă frântă. — Păi și cu ce te mai lupți? Și a întrebat asta atât de blând, încât s-a trezit spunându-i despre depresia mamei ei și despre mecanismele pe care și le crease pentru a lupta cu această problemă. Domnișorica Repară-Tot, termină ea povestea. Jack părea absolut înlemnit. —Scuze, spuse el rapid. Îmi pare rău că am... —E-n regulă. E adevărul. Este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
De cinci ani, François știa și el cîte ceva despre asta. Avusese, de altfel, răgazul să confirme că neliniștea este esențială pentru fericirea ființei umane, așa cum remarcaseră Înaintea lui aceleași spirite alese. Alții, În locul lui, ar fi căzut deja pradă depresiei sau uneia din varietățile psihozei delirante cronice. Nu ajunsese pînă acolo, nu-și pierduse gustul de viață, nu-și mînca pasta de dinți și nici hîrtia pentru scrisori, nu bătea cîmpii În public, nu avea de gînd să se castreze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
pare corectă, Înseamnă că acesta e un excelent motiv să nu te Încrezi În ea. Orice efect are o sumedenie de cauze. La ce bun să Încerc să Înțeleg sau să analizez această recentă pasiune pentru whisky? În starea de depresie În care mă zbat, nu fără plăcere, de ceva timp, confruntarea cu alcoolul este o experiență de la care nu țin să mă sustrag. Am petrecut ani Întregi fără să pun strop de alcool În gură. Asta pentru că nu se putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
mele Confesiuni, asemănătoare acelora ale lui Jean-Jacques Rousseau! Mă văd nu doar față-n față cu un maldăr de documente de toate soiurile, pe care nici măcar Biblioteca Națională n-ar ști unde să le rostuiască, dar și azvîrlit În plină depresie psihogenă, ceea ce este totuși preferabil unei depresii endogene: temele depresive pe care le rumegă deprimatul psihogen sînt mai de Înțeles decît delirul deprimatului endogen. Petrecîndu-mi ore Întregi tot scotocind prin hîrtii, ajung să semăn cu un Îmblînzitor devorat de tigri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]