8,653 matches
-
de la sine înțeles că asemenea laude, spuse în gura mare de față cu Ilinca, nu plăcură deloc lui Vlad și nici lui Virgil. Dar nu se manifestară în nici un fel. În timp ce păstrăvii sfîrîiau pe lespede, Bărzăunul, dîrdîind de frig, dar fericit în cel mai deplin înțeles al cuvîntului, aruncă iar priviri lungi spre cele două porți de întuneric din inima Pietrei Domniței. Și, fără să se gîndească prea mult dacă-i bine sau nu să mai vorbească despre acest lucru cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
tine?... Doar noi sîntem prieteni și nu ne uităm la copilăriile altora! Și Ilinca revărsă asupra sa toată căldura ochilor, zîmbindu-i prietenoasă și lovindu-l încet cu palma peste obraz: Blegule! Tomiță lăsă ochii în jos pierdut, dar grozav de fericit că Ilinca i-a vorbit mai apropiat ca niciodată. După două ore și mai bine de la acest schimb de vorbe întregul grup se pomeni, sfîrșind un urcuș cumplit de greu și de întortocheat, pe vîrful Pietrei Domniței. În acea sălbăticie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
credea în mân gâieri. Copiii mângâiați cresc răsfățați, bărbații care mângâie sunt niște ființe slabe. Așa era el și așa sunt și eu, probabil, chiar dacă nu o recunosc decât în zile ca asta. — Plângi, mi-a răspuns, pentru că nu ești fericit. — Nu ești fericit. Punct. — Adică? — Adică faci parte din rasa aceea ingrată de oameni care-și sunt mereu insuficienți. Și nu suntem toți așa? — Nu... nu cred. O Ada cu buze parcă mai subțiri mă dăscălește doct în tr-una dintre
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
gâieri. Copiii mângâiați cresc răsfățați, bărbații care mângâie sunt niște ființe slabe. Așa era el și așa sunt și eu, probabil, chiar dacă nu o recunosc decât în zile ca asta. — Plângi, mi-a răspuns, pentru că nu ești fericit. — Nu ești fericit. Punct. — Adică? — Adică faci parte din rasa aceea ingrată de oameni care-și sunt mereu insuficienți. Și nu suntem toți așa? — Nu... nu cred. O Ada cu buze parcă mai subțiri mă dăscălește doct în tr-una dintre mașinațiunile ingrate și
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
nivel al jocului. Să te refaci până la următoarea traumă. Să crezi că vei fi mai bine. Să îmbră țișezi iluzia suficient de convingător cât să ne batem cu pumnul în piept. Te-am salvat! Ce mai aștepți? Bucură-te! Fii fericit! Zâmbește! Ești o poveste de succes! (Psihicul e foarte important, să știi, dacă rămâi optimist, ești ca și rezolvat. Te doare? Fii vesel! Te simți vulnerabil, expus, lipsit de intimitate? E momentul să te distrezi! Gândește pozitiv. Mai presus de
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
GÂNDEȘTI POZITIV.) Save file. O să mai avem nevoie. Stop. Problem detected. Respiră. Întinde-te. Rămâi optimist. Nu uita că ești un luptător. Vei învinge. Garantat și de data asta. Te vom salva din nou și-ți vei aduna din nou fericit scamele de pe covor până la o maturitate târzie. (Te așteptai să spun adânci bătrâneți? Nu ai vrea asta, crede-mă, terapiile noastre se perfecționează în fiecare zi - nu vrei să trăiești până la stadiul de Hiroshima după bomba atomică.) Episodul următor. Lacrimi
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
o felie de Lanark Blue, cu două pa hare de Crabbie’s, uite-i că mai au puțin și au ajuns înapoi, în față la Lairg. Agnes, proprietăreasa, îi vede pe geam, uzi de ploaie și fericiți, alții care sunt fericiți, bombăne ea, dar ei nu o aud. O auzi tu și stingi, țâfnos, becul de 100 de wați. Acum e întuneric. Léa respiră cald, în întuneric. 41. Mama Mi-o aduc aminte într-o zi, când s-a întors spre
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
mi-a deschis mintea. A împărțit cu mine o bibliotecă, o grădină, un pat cât un continent, o casă în care se strica mereu câte ceva și toate firmiturile de frumusețe pe care le adunase de prin lume. Tot. Am fost fericită. Așa că nu mai contează cât din poveștile ei era adevărat. În mintea mea, port încă pe deget inelul lui Solomon, de dragul ei și de dragul copilăriei mele, în care piatra aia e un safir cum nu s-au mai văzut. E
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
E de sticlă, știi? Am fost cu el la bijutier la un moment dat, acum câțiva ani. Probabil luat dintr-un târg de vechituri. Ți-l dădeam să te joci cu el, când erai mic. Ții minte? Nu am fost fericiți, tatăl tău și cu mine. Nu știu de ce. Pe mine mă strângea lumea lui, el se temea să nu ne înghită lumea mea. V-am împărțit între noi. V-am despărțit. Ne-am despărțit unii de alții cum se crapă
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
precursorii spirituali ai lui Enro, care, acum, nu dorea să împartă cu nimeni întreaga Galaxie. Chiar în acest moment, în timp ce Thorson își neagă orice ambiție, în minte îi roiesc probabil planurile și viziunile cine știe cărui destin de măreție. Gosseyn fu aproape fericit să-l audă pe uriaș zicându-i: ― Ei, și-acu, să mergem. Am pierdut deja o mulțime de timp. 34 "Un scaun nu e exact ceea ce spuneți că este..." E mult mai mult. Este un amalgam în sensul cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
toamnă. Păsărelele s au apucat și ele de muncă și își fac cuiburi noi, frumoase și încăpătoare. Magia primăverii se simte peste tot... câtă iubire, câtă frumusețe este pretutindeni! Toată natura, toate viețuitoarele se bucură de magia primăverii! Cu toții sunt fericiți! Tărâmul acesta de poveste am vrea să fie tot anul, dar ne bucurăm că îl putem regăsi cu forțe noi an de an, primăvara!
ANTOLOGIE:poezie by Talida Boboc () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_659]
-
în jurul unui cuvânt Ne va suna în ureche, Iar ochiul se cufundă printre fr unze Ce complicat ...! Totul depinde de noi Să nu ne petrecem răniți Puținele cuvinte să ne mențină în echilibru Între a fi și a fi fost Fericiți!
Dor de Ipotești by Marin Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/268_a_603]
-
am crescut, v-am educat, sînteți sănătoși, sînteți frumoși, sînteți studenți iar de aici înainte am și eu dreptul la un dram de fericire! Atât! Dar cum vine asta, mama? Adică tu alături de noi și de tata n-ai fost fericită, mama? A intervenit, nedumerit, Sorin. Nu am fost! Că tatăl vostru, de când ne-am luat, n-a avut altă preocupare decât munca și iarăși munca, iar pe mine m-a neglijat în totalitate... El pe mine, în cei douăzeci și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
vor degrada chipul din poza de la vitrina fruntașilor în muncă de pe aleea principală din Cișmigiu și vei fi nominalizat de Ziua Muncii la rubrica Tovarăși cu care ne mândrim și care pun vârtos umărul la temelia unei vieți tot mai fericite în patria noastră și la victoria socialiasmului în lume. Mama noastră ar dori să vină acasă și m-a rugat să te întreb dacă o mai primești, s-a adresat în șoaptă fiul Sorin, prin ușa întredeschisă la dormitorul părintelui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
procedural Constantin SIMIRAD, Pelerin prin două milenii Dan TOMORUG, Hotarul zeilor Eugen URICARU, Complotul sau Leonard Bîlbîie contra banditului Cocoș Lucian ZUP, Manual de jocuri pentru copii În curs de editare: Mara Magda MAFTEI, Și dacă omul vrea să fie fericit 7
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
pe cei care, știind foarte bine că fericirea e aici pe pămînt, nu se sfiesc să profite de bunăvoința și Înțelegerea credincioșilor, pentru a-și construi o viață de huzur pe seama muncii prost plătite a celor care «așteaptă să fie fericiți În Rai»!, convinși că Domnul Îi va arunca pe cei hapsîni și necredincioși În chinurile Iadului! Ce-și poate dori mai mult o guvernare, decît o mulțime de oameni cu frica lui Dumnezeu, care să nu dorească mai mult decît
Viaţa-i complicat de simplă by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91691_a_93569]
-
cu mintea Îngustă mai poate crede asemenea tîmpenii. E clar că nu toți putem fi bogați și ca să poată fi În continuare unii bogați și alții nu, e bine ca prostimea să știe că cei săraci și credincioși vor fi fericiți pe lumea cealaltă, În Rai! Iar cei bogați se mulțumesc cu Raiul de pe pămînt și nu prea le pasă de Iadul În care vor ajunge! Pentru că ei știu că nu e nici un Iad și nici un Rai după moarte, dar le
Viaţa-i complicat de simplă by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91691_a_93569]
-
caută, nu Înseamnă că le și găsește. Poate că problema este În altă parte și de aceea e și greu de găsit soluții bune. Te-ai Întrebat vreodată, cum de e posibil mereu ca o parte din oameni să fie fericiți În orice timp? Cum e posibil ca majoritatea acestor fericiți ai tuturor timpurilor să nu fie dintre cei mai valoroși oameni ai societății? Cum putem explica faptul că oameni de o mare valoare pentru Întreaga lume și-au trăit sau
Viaţa-i complicat de simplă by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91691_a_93569]
-
Își doresc din ce În ce mai mult să-și găsească o muncă În care să facă ceea ce le place. La fel și În căsnicie. La Început vedem doar ceea ce «ne rupe ochii» și ni se pare că e de ajuns pentru a fi fericiți toată viața. Dar atunci cînd frumusețea Începe să se ofilească, simțim nevoia de a ne bucura În continuare de ea, cu atît mai mult cu cît oferte apar aproape la tot pasul. Dar din păcate, ni se pare imoral să
Viaţa-i complicat de simplă by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91691_a_93569]
-
camerele lor nu se stinse multă vreme chiar după primul cântat al cocoșilor. Alex ieși pentru puțin timp pe terasă. Simțea nevoia să ia puțin aer proaspăt înainte de a intra în dormitor. Privi cerul. În seara aceea luna nu-și fericea pământenii cu lumina ei blândă, liniștitoare. Candelabrele stelelor nu împodobeau bolta cerească. I se păru că noaptea, care abia începuse, este mai neagră ca de obicei. Apoi intră în casă ducând cu el tot întunericul de afară, de parcă în casă
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
tot timpul în haina de purpură a nestinsei lor dragoste, Vișinel se întoarse în oraș. Nu știa dacă pașii lui calcă pe pământ sau plutesc peste aburii ce ieșeau din pământ cu dărnicie în acea lună caldă de vară. Era fericit! Era foarte fericit! Pentru a zidi o familie, Vișinel era conștient că avea nevoie de o sursă financiară. Timp de aproape trei săptămâni, bătu pe la uși închise. Deși sperase ca Norocul să le deschidă înaintea lui, simți dureros că se
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
tău sunt sigur că poate să-ți dea o căldare cu var, și ce ar mai fi de pus la punct pe acolo. Un bun gospodar poate să o facă locuibilă. Cei doi se despărțiră, salutându-se reciproc. Vișinel era fericit că încheia ziua sub auspiciile unei stele norocoase. Deși noaptea era în toi, nu numai luminile orașului, ci mai cu seamă cele din sufletul lui străluceau cu o putere nebănuită. * Părinții îl așteptau pe Vișinel cu inima la gură. În
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
se veseleau, îmbrăcându-i pe protagoniști în hainele fericirii începutului de viață nouă. Deodată, Vișinel se ridică de la masă și o îndemnă și pe Voica să-l urmeze. Ina reuși să-l rețină câteva clipe și să-l întrebe: - Ești fericit, Vișinel!? În ochii ei se deslușeau câteva lacrimi gata-gata de a-i deconspira emoția de care era cuprinsă. - Sunt, mamă, sunt foarte fericit! La auzul acestui cuvânt, cel mai scump și mai dulce de pe pământ, pe care Vișinel îl pronunțase
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
nu aveam nimic de pierdut. Dar Elena mi-a dăruit iubirea și iubind-o, dăruindu-mă fără rezerve, ea a devenit Universul. Apoi, prea multă energie a vaporizat-o, am rămas înconjurat de neant. Apăsătoarea liniște a pierderii. Săracul e fericit că are de primit și nu poate pierde nimic pe cînd, pierzînd Cosmosul, n-ai decît să plonjezi în spațiul prietenos al morții. Tulburat, V, tînăr caut să-mi fac din sinucidere un exil, o asceză care să mă purifice
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
și îmi ascultă inima. Și parcă transformat brusc din vîrsta sa tînără, îmi șoptește replica: „-N-ai făcut decît să te închizi pe o insulă cu ceea ce ți se pare fericire. Nu-i adevărată. Nu-ți ajută la nimic să fii fericit dacă n-o știe și altul. Căci miezul fericirii nu-i decît bucuria animalică. Mi-ai văzut cîinii, ce bucuroși sînt cînd le dau voie să se împerecheze. Nu i-ai văzut cum rîd? Și abia invidia și admirația celorlalți
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]