7,703 matches
-
uimire că toți cei unsprezece colocatari, în frunte cu Nea Laie și "fetele lui", erau treji și doreau să-și ia rămas bun de la el încă odată; un gest semnificativ, care i s-a imprimat plăcut în suflet. De fapt pensiunea nu avea firmă. Era una din puținele tolerate de autorități, tocmai prin faptul că Nea Laie era protejat de cineva foarte sus-pus, iar adevăratul lui nume era Bobârnac Nicolae, născut dincolo de Prut, în țara lui Basarab. A venit în Regat
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
a lunii următoare. Nu închiria niciodată la familiștii cu copii. De preferat erau studenții veniți din provincie și funcționarii necăsătoriți. Capacitatea maximă: unsprezece chiriași, din care o parte luau masa de prânz și de seară, contra cost, chiar în bucătăria pensiunii în care erau și două mese cu câte patru scaune fiecare. Deși în bucătăria lui Nea Laie se gătea excelent, Bidaru era nevoit, de cele mai multe ori, să ia prânzul la restaurantul cu autoservire de pe Lipscani poreclit de studenți "La Mila
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
de griji majore. Nu a lucrat niciodată nici la stăpân, nici la stat și nici nicăieri altundeva. S-a descurcat întotdeauna, ca și părinții lui când trăiau, pe cont propriu și s-a descurcat bine, după cum recunoștea și el, iar pensiunea nu era altceva, decât o plută rătăcită și uitată în mijlocul unui ocean învolburat și ostil, dar pe care se simțea liber, fericit și protejat, tocmai pentru că era ocrotit de cel mai puternic om din țară despre care povestea el cu
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
om din țară despre care povestea el cu emfază, de câte ori se ivea ocazia: înainte de a fi închis la Doftana, o iarnă întreagă locuit aici, în una din camere și s-a simțit foarte bine". Venitul îi era asigurat din administrarea pensiunii, pe care o conducea cu pricepere și care era proprietatea lui moștenită de la părinți, într-o zonă cu trafic intens, în special în zilele de lucru și în orele de vârf. A cincia stație de tramvai de la Sfânta-Vineri, în apropierea
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
radiau o căldură mai mult decât suficientă. Două camere, cele mai mici, despărțite de bucătărie printr-un coridor lung la capătul căruia se afla baia și grupurile sanitare, erau locuite de el personal și de cele două fete "proprietățile lui". Pensiunea mai avea, pe lângă cele două camere, un salon mare cu cinci paturi pentru sezonieri care se numea "La comun", trei camere cu câte două locuri și cu o terasă mare în dreptul salonului, îmbrăcată într-o mantie de liane verzi chiar
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
mult de "Domnișoara Patricia" era avertizat ferm de toți ceilalți că persoana este declarată tabu și că, dacă nu se conformează, risca să-și piardă și patul pe care îl ocupa în mod legitim, cu toate că era plătit anticipat. Zbura din pensiune cât ai zice pește. De fapt Patricia era o aschimodie feminină, o zvârlugă de femeie între două vârste, activă și prietenoasă, care făcea o mâncare unsă cu miere, dulce și gustoasă, ce se lipea de suflet, în condiții de ordine
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
decât e necesar, precum și ochii negri, decupați din abanos de un conștiincios ucenic al lui Brâncuși, îi dădea o alură de creolă sau mai precis, putea fi ușor confundată cu Domnișoara Pogany, scăpată din atelierul marelui maestru și rătăcită prin pensiunea lui Nea Laie. Datorită felului ei de a fi, putea oricând ispiti pe cineva neavizat. De aceea, se încetățenise obiceiul, amintit mai sus, de a-i avertiza pe noii veniți să se comporte ca atare față de Patricia, pentru a nu
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
zonă. Norocul ei a licărit, când un personaj foarte influent, basarabean la origine, aflat în relații amicale cu cel mai puternic om din țară, a recunoscut-o, a salvat-o, a readus-o în capitală și a îndrumat-o spre pensiunea respectivă. În schema oficială a pensiunii figura pe post de bucătăreasă. Când le venea cheful, și asta se întâmpla destul de des, scoteau la iveală uriașul gramofon tocit de vreme și decolorat ca atare, cu o coarbă metalică și o goarnă
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
un personaj foarte influent, basarabean la origine, aflat în relații amicale cu cel mai puternic om din țară, a recunoscut-o, a salvat-o, a readus-o în capitală și a îndrumat-o spre pensiunea respectivă. În schema oficială a pensiunii figura pe post de bucătăreasă. Când le venea cheful, și asta se întâmpla destul de des, scoteau la iveală uriașul gramofon tocit de vreme și decolorat ca atare, cu o coarbă metalică și o goarnă de alamă de aproape un metru
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
val în val, înnotând, ziceau unii, mai ceva decât un pește. și nu erau prea departe de adevăr. De la un timp, deși avea apartament în oraș, ca toată lumea, deși-și construise un bloc nemaivăzut pe acele locuri, alături de vestita sa pensiune, totuși, își mutase casa pe iaht și pe șalupă. Tot timpul înșalupă! De partea financiar-contabilă a afacerilor se ocupa soția, iar după ce a mai crescut, și feciorul George Naghi. Ducea o viață dublă : de neobosit muncitor, pe propriile dependințe, și
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
drumuri întunecoase. Mașina era plină de cutii cu cărți, genți cu de toate și-un Ian somnoros și nervos în cușca lui de transport. Mă așteptasem ca Scout să propună să facem ceva cu Ian - să-l ducem la o pensiune pentru pisici sau s-o rugăm pe Tușa Ruth să aibă grijă de el câteva zile, dar ghidul nostru părea să considere de la sine înțeles faptul că Ian va veni cu noi. Asta m-a bucurat; nu aveam de gând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
făcute cu pixul, de orbite trasate cu creionul și de centuri astrale în cerneală, în jurul muzeelor și bărcilor și taberelor, nesfârșite grupuri stelare de bifări, cruciulițe, semne de exclamație și întrebare, toate înăuntru, deasupra sau în jurul listelor de taverne și pensiuni și baruri și orașe și trasee și plaje. — O, Doamne. Nici o forță în spatele cuvintelor, doar ele ieșind, scurgându-se afară din mine odată cu respirația. Degetele mele atinseră adânciturile, urmele lăsate de pix, colțurile îndoite ale paginilor. Clio. Ghidul lui Clio
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
îi spuse destul de tare, pentru a coperi cântarea de pomenire: am la Predeal o vilă cu unșpe camere. Încălzire centrală, faianță și gresie spaniolă. Își împreună degetele ca pentru a-și face cruce și le pupă în vârf: iese o pensiune țuț! Companioana lui doar îl aproba prin scuturări lejere ale capului - părea realmente absorbită de ceremonie. Paltonul muștar nu renunță așa ușor: ca să nu vă zic că cele mai multe camere au vedere chiar către munte. Am locuri de parcare pentru cinșpe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
Prater. Eu insist să plecăm mai departe, mai avem o oră de autostradă până al Linz. N.C. se simte bine, nici un semn deosebit. Eu insist, e timp de Viena când venim înapoi. Degeaba. Se hotărăște rămânerea. Foarte repede găsim o pensiune lângă muzeu, dar când să intrăm, dăm nas în nas cu o doamnă care ne închiriază apartamentul de lângă pensiune. Ne lasă cheile, explică ce este necesar și urmează să ne întâlnim a doua zi la ora 10 ca să-i predăm
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
bine, nici un semn deosebit. Eu insist, e timp de Viena când venim înapoi. Degeaba. Se hotărăște rămânerea. Foarte repede găsim o pensiune lângă muzeu, dar când să intrăm, dăm nas în nas cu o doamnă care ne închiriază apartamentul de lângă pensiune. Ne lasă cheile, explică ce este necesar și urmează să ne întâlnim a doua zi la ora 10 ca să-i predăm cheile. Toate bune și frumoase. Ne spălăm, ne schimbăm și plecăm la plimbare în Prater. Recompensa pentru părinți sunt
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
mă trezesc: - Mamă, mamă, scoală-te, te rog, că lui N. i s-a rupt apa. Încerc să mă trezesc, sar din pat amețită de somn și mă îmbrac urgent. Începem să căutăm ajutor. Sunăm la 112 - pauză. Sun la pensiune cu insistență, nu răspunde nimeni. Ce să fac?! Cobor în stradă să găsesc pe cineva - nimeni. Mă uit după un polițist care să mă ajute. Pustiu. Mă întorc și jos în ușă dau de un băiat care împărțea ziarele. Îl
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
cea a unei zone submontane, cu ploi aproape zilnice, cu zile frumoase, însorite și calde ca de sfârșit de iunie. Întrebăm și căutăm. Hălăduim prin oraș până găsim destul de aproape de spital un hotel. Ne cazăm provizoriu, vom mai căuta o pensiune ceva mai ieftină. O vom găsi a treia zi aproape de prânz. Este în centrul orașului, în piața Hessen, se numește pensiunea Waltraud. Are un apartament cu două camere, bucătărie, baie, cinci paturi, exact ce ne trebuie. Plătim chiria pentru 7
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
și căutăm. Hălăduim prin oraș până găsim destul de aproape de spital un hotel. Ne cazăm provizoriu, vom mai căuta o pensiune ceva mai ieftină. O vom găsi a treia zi aproape de prânz. Este în centrul orașului, în piața Hessen, se numește pensiunea Waltraud. Are un apartament cu două camere, bucătărie, baie, cinci paturi, exact ce ne trebuie. Plătim chiria pentru 7 zile, urmând să ne prelungim șederea în funcție de necesități. Cea care ne ajută cu cazarea aici este Isabella, o femeie minunată. Despre
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
cu mingi. Am mâncat mai relaxați pentru că până acum totul a mers bine. Spre miezul nopții ne retragem pentru că toată lumea e obosită după tot stresul zilei. A doua zi, 22 iunie 2007, ne vizităm fetele și plecăm în căutare de pensiune. După prânz eu și E. ne retragem să dormim o oră. Băieții pleacă să caute mai departe. În jurul orei 16-17sună telefonul. D-na doctor, șef de secție, ne anunță că starea Raisei nu este foarte stabilă și mă întreabă dacă
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
dăm preotului: - Nimic, nu-i dați nimic, spune agitată, la noi nu se procedează așa; el este salariatul spitalului. Am mulțumit frumos. Atât. După vreo oră am plecat de la spital și am hălăduit prin oraș și prin împrejurimi după o pensiune. Nam găsit, așa că, spre seară, ne-am întors la hotel. Ca de obicei, G. a mai dorit ceva mărunțiș pentru mingiuțele de gumă transparentă când coboram la masă. Am stat mult și am vorbit câte toate, apoi ne-am retras
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
de obicei, G. a mai dorit ceva mărunțiș pentru mingiuțele de gumă transparentă când coboram la masă. Am stat mult și am vorbit câte toate, apoi ne-am retras în camere. A mai trecut o zi. 23 iunie 2007. Găsim pensiunea Waltraud, Hessen Platz 6, și după negocieri ample cu șeful, închiriem un apartament cu două camere, bucătărie, baie, cu doar 100 €. E foarte bine! O cunoaștem pe Isabella Kraml, o ființă de lumină cum rar întâlnești, îngerul nostru în acele
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
apartament cu două camere, bucătărie, baie, cu doar 100 €. E foarte bine! O cunoaștem pe Isabella Kraml, o ființă de lumină cum rar întâlnești, îngerul nostru în acele zile. E simpatie la prima vedere. Eu cu E. rămânem în grădinița pensiunii, băieții pleacă s-o aducă acasă pe N. Într-un târziu sunt gata și camerele și trecem la odihnă. Între timp E. a primit multe dulciuri de la Isabella. După prânz vine și Nati acasă. Mâncăm, ceva, ei pleacă în trei
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
a pâlpâit ușor și s-a stins. Așa a fost scris. II.ISABELLA Un capitol special în această poveste. Spun special, pentru că și Isabella este o femeie specială. Cred chiar că este clarvăzătoare. Din momentul în care am pășit pragul pensiunii, am dat nas în nas cu Isabella. Ea ne-a deschis ușa și ne-a invitat înăuntru. La ora aceea aveam în vedere o ședere mai lungă și ea ne-a arătat ce era liber și a insistat să negociem
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
zi ne-am urcat în mașină și ne-am luat rămas bun de la Linz. Ne-am oprit la cimitir, unde am tămâiat pentru a treia oară, apoi am luat drumul întoarcerii acasă. Seara ne-am oprit să dormim la o pensiune. Eram deja acasă, pe teritoriu românesc. Și în acea zi am simțit cu toții fenomenul care planează aproape fizic asupra țării noastre. În momentul în care am trecut granița am simțit cu toții o apăsare grea și întunecată care plana deasupra țării
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
PRÎNZ LA HOTEL MONTANA ȚI-AM IERTAT TOTUL TATA, și cum a fost nevoie de un escadron Întreg din Guardia Civil ca să-i Împrăștie pe cei opt sute de tineri strânși În fața hotelului. Dar Paco al nostru, care era ospătar la pensiunea Luarca, n-avea vreun tată care să-l ierte, nici nu făcuse ceva pentru care să fie iertat. Avea două surori mai mari, cameriste la Luarca - Își găsiseră posturile astea pentru că veneau din același sat ca și o fostă cameristă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]