7,750 matches
-
ar trebui să pățească și spectatorii și actorii.“ Regizoarei i se pare extrem de important și că „un text contemporan angajat (care pune niște probleme deranjante și atacă direct anumite aspecte ale realităților social-politiceă își găsește locul într-un «teatru de repertoriu». Majoritatea teatrelor instituționalizate din România nu-și pun problema experimentului, a teatrului politic, a misiunii de teatru public“, spune ea. „La Revoluție“, Mihaela avea 13 ani Unde e distanța? E distanță? Mihaela afirmă că distanța e în monologuri, „care vin
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
concerte pe care ni le dă George Enescu. Este o școală veritabilă de educație muzicală la care ne invită, cu simplicitatea generoasă pe care i-o cunoaștem. Din această școală, admirabilă prin varietatea programului, prin noblețea spiritului ei, prin severitatea repertoriului, vom ieși cu toții, muzicieni sau simpli auditori, mai bine informați despre această artă, iubită la noi atât de rău și pe care o cunoaștem atât de puțin. Prin simpla sa prezență George Enescu aduce și impune respectul artei, o înaltă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
crescuse clar datorită identității ei militante. O notorietate care era, paradoxal, și sursă de frustrare. Luna Amară anunță că nu va mai cânta piesa cea mai agresivă - Folclor. Azi știu că anunțul însemna mai mult decât scurtarea unei piese din repertoriu, pentru că după încă un an de muncă, au produs o modificare de paradigmă muzicală. Nu puțini spectatori ai concertului lor de la ediția din 2006 a Stufstock-ului au fost descumpăniți („ce-au avut băieții de la Luna Amară“); aproape nici una dintre piesele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
lui Rossini, Simfonia în sol minor de Mozart („pe care Wagner o iubise atâta“), Preludiul la actul al 3-lea din Maeștri cântăreți și Simfonia a 2-a de Beethoven. „Busch sunt maniaci“, adăuga Toscanini, fiindcă vroiau să repete un repertoriu pe care îl știau deja prea bine. Iar la începutul lui august, dirijorul îi scria din nou Adei despre cvartetul Busch: „Asta e o altă familie pe care o invidiez! Trăiesc pentru ei și muzică. Nu au în ei infernul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
mai multe zeci de cărți poștale, „cartoline“, cum le-am numit noi, mici bucăți de carton care au imprimate pe aceeași față adresa expeditorului și a destinatarului. O formă „arhaică“ de corespondență, dar extrem de „umană“, ce va dispărea curând din repertoriul serviciilor Poștei Române, ucisă de modernitatea mijloacelor actuale de comunicare. Am corespondat pe mici bucăți de carton, afișe de conferință din universități canadiene (eu), diverse imprimate publicitare europene (Codruț). Nici unul din textele din carte nu a fost trimis pe e-mail
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
distracție trecătoare. Rahmaninov, Borodin și Ceaikovsky erau preferații ei. Ori de câte ori era singură acasă, cântând doar pentru ea cu Pașa Întâiul așezat În poală, aceștia erau compozitorii ale căror lucrări le interpreta. Totuși, când cânta pentru musafiri, alegea bucăți dintr-un repertoriu complet diferit. Unul Vestic: Bach, Beethoven, Mozart, Schumann și, mai presus de toți, Wagner, În acele ocazii speciale când Îi aveau drept oaspeți pe Înalții funcționari din guvern și pe soțiile lor elegante. După cină, bărbații se strângeau În jurul șemineului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
și oase, asemenea personaj? Nu cumva e, oare, vorba de o rudă, sau măcar de un ecou, al acelui Lambkin, fantoșa imaginară care și-a Împrumutat augustul nume unei satire de Belloc? Farse ca aceasta reduc numărul posibilelor carate ale repertoriului informativ, care nu poate aspira să primească un alt avans - să se priceapă bine lucrul acesta - decât al purei și simplei probități. Nu e mai puțin impardonabilă ușurătatea cu care autorul tratează conceptul de breslism, studiind o bagatelă oarecare În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
zonei. Meritul incontestabil al ctitorilor săi este acela de a-i fi șlefuit cu mare artă talentele și de a-l fi propulsat cu ambiție și destoinicie de la regional la național. Fiecare dintre regiunile simbolice ale României se regăsește în repertoriul ansamblului ca într-o veritabilă oglindă de cristal. Transilvania este reprezentată prin dansuri și piese din principalele subzone: Maramureș, Bihor, Someș. De data aceasta, costumul este mult mai fastuos, bogat în culori, încărcat de ornamente. Pălăriile sunt împodobite cu pene
ANSAMBLUL ARTISTIC TRANDAFIR DE LA MOLDOVA by LUMINIŢA SĂNDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/254_a_494]
-
magice, iar la steagul călușarilor se leagă pelin, busuioc și usturoi, plante considerate și ele magice și care îi apără pe dansatori de duhurile rele. 17 VIII. DATINI ȘI OBICEIURI POPULARE De asemenea, Ansamblul Folcloric Trandafir de la Moldova are în repertoriul său datini și obiceiuri populare, prin care locuitorii Moldovei întâmpină sărbătorile laice legate de Crăciun și Anul Nou. Aceste momente capătă semnificații ancestrale, fiind considerate ca timp cu semnificații aparte (illo tempore), în care strămoșii s-au întors pe pământ
ANSAMBLUL ARTISTIC TRANDAFIR DE LA MOLDOVA by LUMINIŢA SĂNDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/254_a_494]
-
a numelui acesta. Așa m-am apucat să învăț englezește, căci, fiind solistul vocal al grupului, mi-am dat seama că trebuia neaparat să cunosc, cât de cât, și această limbă. Nu puteai apărea pe scenă fără să ai în repertoriu cel puțin două-trei șlagăre englezești. Nu după multă vreme, însă, am abandonat muzica rock, nu însă și studiul limbii marelui Will). Pentru că am venit mai târziu în trupă, nu mi se dădeau decât roluri de mică importanță. Eram, cum s
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
ci abia vor Începe. Jim se Îngrijora pentru doctorul Ransome și pentru doamna Vincent, ca și pentru restul deținuților. Cum vor supraviețui oare fără japonezii care să aibă grijă de ei? Se Îngrijora În special pentru domnul Maxted, al cărui repertoriu obosit de glume despre country club nu Însemna nimic În lumea reală. Dar măcar domnul Maxted Încerca să mențină lagărul În funcțiune, iar ei depindeau de integritatea lagărului. În 1943, cînd mersul războiului era Încă favorabil Japoniei, prizonierii lucraseră Împreună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
până astăzi, permanența unei viziuni despre un teatru în miezul ascuns al căruia sălășluiește fantoma - iată ce vor fi capitolele acestei cărți, care nu-și propune câtuși de puțin exhaustivitatea, epuizarea temei, și nu-și face din parcurgerea cronologică a repertoriului fantomelor un scop în sine ori o regulă strictă, de neîncălcat. Dar dinapoia discontinuității aparente se află o secretă continuitate. Dinapoia salturilor istorice (mai ales cel de la Shakespeare la modernitate) este dorința de a face auzit, marcând, evident, distanțele, dialogul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
perisabilă a unui text (purtător al perenității memoriei și cunoașterii), ci, dimpotrivă, îl înscrie în spațiul însuși al scenei, acolo unde se manifestă din plin tensiunea dintre psyche și corp. Iată de ce, pentru „teatrul durabil”, Craig nu visează la un repertoriu grandios, la marile creații dramaturgice, ci la un „unic Joc invariabil, imuabil”, un joc sacru, imens ca durată (o săptămână, o lună, un an), care s-ar putea lipsi chiar și de text, chiar și de cuvânt, dar care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
dintre primele texte importante ale lui Artaud referitoare la actor se află în scrisoarea trimisă de el actriței „Ida Mortermart, alias Domenica”1 (Domenica Blazy juca, într-adevăr, rolul Idei), în legătură cu montarea piesei Victor sau copiii la putere, înscrisă în repertoriul Teatrului Alfred Jarry. În stil pirandellian, scrisoarea se adresează deopotrivă artistei și personajului interpretat de aceasta. Dacă, pentru Artaud, piesa lui Vitrac ne propulsează „în plină magie”, e pentru că ea pune în discuție antiteza spirit-materie, iar personajul Ida Mortermart este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
linii apăsate, Cortina pune anii să treacă fără rost. Doi ani de ani - și ce zi leneșă a fost, Când de finaluri fericite ne erau apărate Sufletele tinere și netulburate. Chipul atent, cu ochii mari, ți-l adoram, Zâmbind un repertoriu; piesa ce-o priveam Răzbea spre noi ca apele la țărm, epuizate. Căscând și hoinărind, să treacă seara cu bine, Privesc de unul singur... Pălăvrăgeala, sigur, Strică unica scenă ceva mai fermecată; Ai plâns puțin, mă Întristasem pentru tine Exact
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
autentic: preda hoția și muzica. Marty l-a învățat pe Coleman cum să pornească fără cheie mașini furate și cum să sufle ca lumea în saxofon, cum să moduleze note, cum să citească partituri și cum să se folosească de repertoriul lui de zgomote și de plămânii săi puternici pentru a produce sunete care să însemne ceva. Era deja iarna lui 1943. Coleman scăpase de rotunjimile adolescentine și devenise tot mai chipeș. Reynolds era tot mai cald cu el, tandru din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
din colinde și cea a defunctului din bocete sunt asemănătoare, dar nu identice. Probabil că unele influențe s-au produs între cele două specii folclorico-lirice, dar nu cred că este vorba pur și simplu de o migrare a motivului din repertoriul funerar „în lirică [...] ori în colindele de fată” (22, p. 38). În repertoriul funerar, imaginea este clasic tratată, profan chiar. Defunctul se reintegrează (se „dizolvă”) în natură. Trupul său devine regn vegetal („pomișori din ochișori”) și mineral („lutișor din trupușor
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
Probabil că unele influențe s-au produs între cele două specii folclorico-lirice, dar nu cred că este vorba pur și simplu de o migrare a motivului din repertoriul funerar „în lirică [...] ori în colindele de fată” (22, p. 38). În repertoriul funerar, imaginea este clasic tratată, profan chiar. Defunctul se reintegrează (se „dizolvă”) în natură. Trupul său devine regn vegetal („pomișori din ochișori”) și mineral („lutișor din trupușor”) (79). Dimpotrivă, în colinde, imaginea este sim bolică : trupul personajului adormit nu devine
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
104). 107. Bibliografia românească referitoare anume la toacă este săracă. Iată câteva titluri : I. Ganea, „Toaca în cultul Bisericii Ortodoxe Române ; semnificația și importanța ei”, în Biserica Ortodoxă Română, nr. 1-2, 1979 ; Constanța Cristescu, „Toaca, utilizarea ei, considerații generale asupra repertoriului cules”, în Lucrări de muzicologie, nr. 19-20, Conservatorul „G. Dima”, Cluj-Napoca, 1986, pp. 91-98 ; Idem, „Unele particularități zonale ale utilizării toacei, învestită cu funcție competițională”, în Acta Musei Porolissensis, vol. XI, Zalău, 1987, pp. 667-671. În acest din urmă articol
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
aducerea altor argumente pare a fi obligatorie. 3. Tradiția referitoare la legendarul rege Solomon și, în special, aceea privind prodigioasele sale cunoștințe și practici magice a pătruns în conștiința populației românești mai ales prin așa-numi- tele hronografe - „un fel de repertorii de istorie universală” care cuprindeau „legende apocrife, în care marile personalități ale Vechiului Testament [inclusiv Solomon - n. A.O.] sunt înfățișate într-o lumină nouă, prinse în urzeala unor legende pe care nu le întâlnim în paginile Bibliei” (27, II, pp.
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
urmărit felul în care anumite manifestări magico-rituale (colindele, plugușorul, sorcova, paparudele, caloianul etc.) - ale căror vechime și importanță covârșitoare în viața 379Folclorul copiilor. Reminiscențe magico-rituale colectivității adulte sunt bine cunoscute - au ajuns, în ultimul timp, numai (sau mai ales) în repertoriul copiilor. Un fenomen în egală măsură simptomatic și spectaculos este cel al căderii în desuetudine, pentru maturi, a basmelor. Foarte probabil, acestea ar fi sortite dispariției dacă n-ar fi păstrate și astfel salvate pentru copii, care, din fericire, mai
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
calități esențiale, în măsură să amplifice forța și eficiența unui demers magico- ritual. Observând asemănarea (câteodată identitatea) dintre descân- tecele adulților și recitativele copiilor, Ovidiu Papadima credea că explicația acestui fenomen „nu poate fi redusă la anexarea de către copii, în repertoriul lor, a unor descântece auzite de la cei maturi. Tonalitatea lor e în general infantilă - și aceasta poate să fi constituit o circumstanță care a facilitat trecerea, dar nu cauza însăși. Mai degrabă, s-ar putea emite ipoteza că, în trecut
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
și chiar să se inverseze în unele țări scandinave. Dar femeile îi întrec pe bărbați și în consumerism politic, adică în tendința opusă boicotului, de a cumpăra anumite produse din motive politice acest consumerism politic devenind un act inclus în repertoriul politic al femeilor. "Feminizarea" boicotului în expresia autorilor face parte însă dintr-o tendință mai amplă. Dacă în participarea tradițională mai există decalaje între sexe, chiar în condițiile declinului general al acestor tipuri de acțiuni, în cea neconvențională femeile par
Capital social şi valori democratice în România: Importanţa factorilor culturali pentru susţinerea democraţiei by Dragoş Dragoman [Corola-publishinghouse/Administrative/906_a_2414]
-
influențarea decidenților politici. Vom aborda în continuare celelalte caracteristici sociale ale participanților, pentru a reveni in extenso asupra problematicii participării politice a femeilor. O a doua observație este că importanța educației în disponibilitatea de a participa a supraviețuit schimbării de repertoriu politic. Diferențele între participarea din 1974 (Political Action Survey, ancheta originală realizată de Barnes și Kaase) și 2002 (European Social Survey) nu sunt foarte mari, ceea ce exprimă faptul că participarea neconvențională a reușit o reducere a decalajelor, dar nu a
Capital social şi valori democratice în România: Importanţa factorilor culturali pentru susţinerea democraţiei by Dragoş Dragoman [Corola-publishinghouse/Administrative/906_a_2414]
-
care erau neconvenționale în anii '70 părându-li-se acum demodate. Tinerii ar putea prefera activități mai puțin măsurate în sondaje, precum campaniile pe internet, mobilizare prin e-mail sau SMS. Pentru a confirma teoria menținerii activismului și a schimbării de repertoriu politic, ar trebui ca cei care se angajează în aceste noi tipuri de participare să fie și cei care le abandonează pe cele vechi, cei care să manifeste cel mai puternic neîncrederea politică. Analiza întregului set de date ESS indică
Capital social şi valori democratice în România: Importanţa factorilor culturali pentru susţinerea democraţiei by Dragoş Dragoman [Corola-publishinghouse/Administrative/906_a_2414]