8,392 matches
-
în care, în treacăt fie spus, eu văd strecurându-se și ipoteza unui triplu auctoriat simbolic: autorul declarat, apoi Víctor Goti, care-și dezvoltă propriul riman încapsulat în Ceață, și în fine, Supra-Autorul divin în care toate acțiunile omenești se topesc în speranța veșniciei; 2. cea a protagonistului narației, Augusto (capitolele I-VII); 3. cea a personajelor (exclusiv, precizez eu) ca ființe fictive (VIII-XXX); 4. cea a protagonistului fictiv în confruntarea cu scriitorul (XXXI-XXXIII); și, în sfârșit, 5. realitatea textuală a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
ce-i dragostea? Nu-i oare distilarea tuturor acestora? Nu-i oare secreția plictisului? Să ne gândim la Eugenia: ora e propice.“ Și închise ochii cu intenția de a se gândi la Eugenia. A gândi? Gândul acesta i se diluă, topindu-i-se, și-n scurt timp nu mai era decât o polcă. Sub fereastra dormitorului său se oprise o flașnetă și cânta. Iar sufletul lui Augusto răsfrângea note, nu gândea. „Esența lumii e muzicală! - își zise Augusto când muri ultima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
nu te grăbești să-ți cauți de lucru, sunt în stare să accept asta. — Bine atunci, Eugenia, vrei să-ți vorbesc cu inima pe tavă, să-ți spun adevărul, tot adevărul? — Vorbește! — Eu te iubesc mult, mult detot; sunt absolut topit după tine, dar treaba cu căsătoria mă sperie, mă umple de-o spaimă teribilă. Eu m-am născut leneș din fire, nu neg; cel mai mult mă face să sufăr obligația de a munci și prevăd că, dacă ne vom
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
ce face, parcă ar fi vrut să-l sugrume. Și-atunci, Mauricio, văzându-se pe sofa, zise cu supremă răceală: — Priviți-vă acum, don Augusto, în pupilele mele și veți observa ce micuț vă vedeți... Bietul Augusto se simți parcă topindu-se. I se topi cel puțin forța brațelor, camera începu să i se preschimbe în ceață văzând cu ochii; gândi: „Oare visez?“ Și se pomeni că Mauricio, în picioare și în fața lui, îl privea cu un zâmbet zeflemitor: — O, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
fi vrut să-l sugrume. Și-atunci, Mauricio, văzându-se pe sofa, zise cu supremă răceală: — Priviți-vă acum, don Augusto, în pupilele mele și veți observa ce micuț vă vedeți... Bietul Augusto se simți parcă topindu-se. I se topi cel puțin forța brațelor, camera începu să i se preschimbe în ceață văzând cu ochii; gândi: „Oare visez?“ Și se pomeni că Mauricio, în picioare și în fața lui, îl privea cu un zâmbet zeflemitor: — O, nu-i nimic, don Augusto
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
tren număra minutele, dar număra efectiv: unu, doi, trei, patru... Toate nefericirile lui, toată jalnica amăgire a iubirii cu Eugenia și Rosario, toată istoria tragicomică a căsătoriei lui eșuate i se șterseseră din memorie sau mai bine zis i se topiseră într-o ceață. Abia dacă mai simțea contactul cu banca pe care se odihnea sau greutatea propriului corp. „O fi adevărat că în realitate nu exist? - își zicea el -. O fi având dreptate omul ăsta când spune că nu sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
bine zis prin intenție - propriu zis prin intensiune -. (De ce oare, de vreme ce avem extesiune și intensitate, să nu avem și intensiune și extensitate?) Îmi trăiesc acum și aici viața povestind-o. Și acum și aici țin de actualitate, care nutrește și topește succesiunea timpului, așa cum eternitatea o învăluiește și-o îmbină. Duminică 3-7 Citind azi o istorie a misticii filozofice din Evul Mediu, am dat din nou peste acea formulare a Sfântului Augustin din Confesiunile sale unde zice (cartea 10, cap. 33
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
eu cu Dania. Mi s-a lipit sufletul de fiordurile ei, ca marca de scrisoare. De fapt, nu am fost decât opt zile la Copenhaga, în primăvara lui ’98... Cinstit, povestea cu fiordurile e ușor exagerată. Nu asta m-a topit, ci acel cosmos social orânduit pe dimensiuni omenești. Poate că aveam deja în mine ceva vulnerabil când am ajuns acolo: ciudat, de când aveam viza și biletele de avion, în mintea mea bântuia doar gândul răzleț la Mica Sirenă. Așa mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
șoc. Fir-ar să fie, drăcia exista, funcționa, nu era o frecție eticistă. Nu-ți voi povesti tot ce am văzut, nici ce procente de reprezentare erau pe acolo, ci, păstrând obiceiul, îți voi scrie doar despre ceea ce m-a topit, m-a topit până m-a aruncat iarăși într-un beci, să plâng așa cum m-a învățat străbunica: - Lacrăma ta să n-o arăți la nime, maică, ține-o pentru tine și pentru Dumnezeu ăl din sufletul tău. O să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
să fie, drăcia exista, funcționa, nu era o frecție eticistă. Nu-ți voi povesti tot ce am văzut, nici ce procente de reprezentare erau pe acolo, ci, păstrând obiceiul, îți voi scrie doar despre ceea ce m-a topit, m-a topit până m-a aruncat iarăși într-un beci, să plâng așa cum m-a învățat străbunica: - Lacrăma ta să n-o arăți la nime, maică, ține-o pentru tine și pentru Dumnezeu ăl din sufletul tău. O să te scutesc de vizitele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
să aud vocea ei plină de bucurie de viață, să îl văd pe Codruț cum se uită la mine ca la o chifteluță crocantă (mâncăcios ca și copilul Andrei). De aceea îmi e greu să mai scriu. America obiectivă se topește încet. Îi rămân urmele undeva, mult mai adânc decât am putut plănui vreodată, dar cu adevărat așa cum am intuit de la prima vedere de când mi-a căzut cu tronc Bloomingtonul, prin reprezentanții săi. Abstract de final M-am întors în vara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
fel de rapid expres. Suburbiile devin câmpii, și trenul zdroncăne mai departe. Am băut trei sticluțe de gin amestecat cu suc de portocale, suc de roșii și un iaurt cu ciocolată. Sloiul de gheață din stomac mi s-a mai topit. Mă simt bizar de departe de tot. Am făcut cea mai mare greșeală din cariera mea. E posibil chiar să-mi fi pierdut slujba. N-am să fiu niciodată partener. O singură greșeală prostească. Membrii familiei îmbrăcate în Grădina zoologică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
sunt ? zice siderat. Căcăreze de iepure ? — E mazăre fină, îi răspund. Îmi ard obrajii, dar ridic mândră din bărbie, încercând să-mi recuperez demnitatea pierdută. Le-am pus în ulei de măsline și le-am pus în cuptor ca să se... topească. Nathaniel se uită la mine ca la nebuni. — Să se topească ? — Să se înmoaie, mă corectez grăbită. Nathaniel pune tava jos și-și încrucișează brațele. — Ai măcar cea mai vagă idee despre gătit ? zice. Înainte să îi pot răspunde, dinspre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Îmi ard obrajii, dar ridic mândră din bărbie, încercând să-mi recuperez demnitatea pierdută. Le-am pus în ulei de măsline și le-am pus în cuptor ca să se... topească. Nathaniel se uită la mine ca la nebuni. — Să se topească ? — Să se înmoaie, mă corectez grăbită. Nathaniel pune tava jos și-și încrucișează brațele. — Ai măcar cea mai vagă idee despre gătit ? zice. Înainte să îi pot răspunde, dinspre cuptorul cu microunde se aude un ZBANG puternic. — O, Doamne ! țip
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
în timp ce-mi fac patul. Viața mi s-a schimbat și, odată cu ea, mă schimb și eu. E ca și cum vechea Samantha monocromă a pălit și a devenit o păpușă de hârtie. Am aruncat-o în apă și s-a topit încet până n-a mai rămas nimic. Iar în locul ei e o nouă Samantha. Una cu mult mai multe posibilități. N-am fugit niciodată până acum după un bărbat. Dar la fel de adevărat e și că până ieri n-am făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
a fir a păr povestea vieții ei. Știu, șoptește Trish. Se uită la Eddie de parcă nu mai există nimeni altcineva pe lume și simt o ușoară împunsătură în inimă. Oamenii ăștia se iubesc cu adevărat. Văd cum supărarea li se topește încet. E ca și cum aș asista la o reacție chimică dintr-o eprubetă. — Să mergem la masă, spune Eddie în cele din urmă. Are dreptate Samantha. Ar trebui să mâncăm ceva bun. Să stăm jos la masă și să discutăm. Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
la angajații noștri și îi sprijinim, Samantha. Mă fixează cu privirea ei albastră de parcă m-ar provoca să îndrăznesc măcar să nu fiu de acord. Așa e ! — Gata ? Eddie iese din birou cu o pălărie de pai pe cap. O să ne topim de căldură, să știi. — Eddie, te rog frumos, nu începe, i-o taie Trish, băgând pensula înapoi în rimel. Mergem la petrecere și cu asta basta. Ai luat cadoul ? — Și ce s-a întâmplat ? întreb, încercând să readuc conversația în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
bună, Mary Ellen. Ridică din sprâncene. — Noapte bună, Jim Bob, răspund nonșalantă. — Sincer, mă văd mai degrabă ca un John Boy. — Hmmm. Îl măsor bine din priviri. OK, dacă ții tu, poți să fii John Boy. Când eram mică eram topită după John Boy. Lucru pe care evident nu i-l voi mărturisi niciodată lui Nathaniel. —’aide. Nathaniel îmi întinde mâna. Hai să mergem la Ike’s Tavern. — Ike era tipul care avea magazinul. Îmi dau ochii peste cap. Cum e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
avidă pagini nesfârșite de web, folosind cu gesturi automate parola de la Carter Spink ori de câte ori e nevoie. O oră mai târziu, mă aflu prăbușită în scaunul lui Eddie, ca o zombi. Mă doare spatele și am ceafa înțepenită, și cuvintele se topesc unele într-altele. Am și uitat cum e să stai la computer. Oare chiar făceam asta în fiecare zi ? Îmi frec ochii obosiți și mă uit la pagina de web deschisă în fața mea, întrebându-mă ce naiba oi căuta aici. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
de alta, până la orizont, cum mai bine se distingea din vârful povârnișului pe care furgoneta îl urca în acest moment. Și asta se numește Centură Verde, își zise, această dezolare, acest camping sumbru, această turmă de blocuri de gheață murdară, topită de sudoarea celor care lucrează în interior, pentru multă lume serele astea sunt mașini, mașini de făcut vegetale, într-adevăr, n-au nici o dificultate, ca într-o rețetă, se amestecă ingredientele adecvate, se reglează termostatul și higrometrul, se apasă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
Nasr e așezat pe tron, un fel de divan Înălțat, acoperit cu un covor de culoare Închisă, În preajma căruia un sclav ține un taler cu petale de trandafir zaharisite. Suveranul alege una, o așază pe limbă, o lasă să se topească pe cerul gurii, Înainte de a Întinde alene mâna către un alt sclav, care Îi stropește degetele cu apă parfumată și i le șterge cu zel. Ritualul se repetă de douăzeci, de treizeci de ori, În timp ce delegațiile defilează prin fața lui. Ele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
Să fac doi oameni din acel... troian; Mai ninge și la Brive din când în când, De două ori aproape într-un an. Îmi și aduc aminte că-ntr-un rând Am adunat de-un bulgăre - taman Pe când zăpada se topea plângând - Rotund și mic, cât capul de motan. Mai ninge și la Brive din când în când.
RONDELURI by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/519_a_743]
-
tocuri metalice. Sunt drăguți, nu? Mă întreb cum mi‑ar sta. O, Doamne. E greu de tot. Ce e cu pantofii ăștia? Vreau să zic că îmi plac tot felul de haine, dar în fața unei perechi fabuloase de pantofi mă topesc pur și simplu. Câteodată, când nu e nimeni altcineva acasă, îmi deschid dulapul și pur și simplu mă uit la toți pantofii, ca un colecționar dement. O dată chiar i‑am aliniat pe toți frumos în pat și i‑am pozat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
îi atinse pe Parker și Brett tocmai când se pregăteau să desfacă două sticle de bere. Niște tubulaturi întinse pe plafon explodară imediat. Trei panouri din compartimentul cubic de control luară foc, în timp ce o valvă de presiune hârâi și se topi. Lumina se stinse. Cei doi bâjbâiră în căutarea unor lanterne. Parker încercă să găsească butonul de declanșare a generatorului auxiliar care procura energie în absența mașinilor principale. Pe pasarelă domnea confuzia. Când urletele și exclamațiile se mai potoliră, Lambert proferă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
Va trebui să ne mulțumim cu o cârpeală. ― Înțeleg. Altceva? ― Modulul 12. O spun sincer. Am pierdut celula principală. ― Cum? Praful? ― În parte. (Parker schimbă câteva vorbe cu Brett, apoi reveni la microfon.) Câteva fragmente aglutinate în intrări s-au topit, s-au lipit de pereți și au provocat supraîncălzirea care a aprins incendiul. Știți cât de sensibile sunt conductele astea. Incendiul s-a întins până-n interiorul scutului și a prăjit tot sistemul. ― La ce vă gândiți? se interesă Dallas. Sistemul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]