9,091 matches
-
Rousseau! Mă văd nu doar față-n față cu un maldăr de documente de toate soiurile, pe care nici măcar Biblioteca Națională n-ar ști unde să le rostuiască, dar și azvîrlit În plină depresie psihogenă, ceea ce este totuși preferabil unei depresii endogene: temele depresive pe care le rumegă deprimatul psihogen sînt mai de Înțeles decît delirul deprimatului endogen. Petrecîndu-mi ore Întregi tot scotocind prin hîrtii, ajung să semăn cu un Îmblînzitor devorat de tigri. Cu ceva timp În urmă, m-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
de sinistrați și bătrâni ai străzii (la data de 13 iulie a.c., executorul judecătoresc ne-a anunțat, prin somație, ca În termen de 5 zile, prin forță publică, ne va arunca lucrurile În stradă. * Am fost atacați, din umbră, prin depresii tenebroase; bolile contractate prin Închisorile comuniste mi s-au acutizat, supraviețuind doar cu pungă de medicamente. * A dat o lovitură de moarte scopului Îndreptățit de a Înființa un Memorial consacrat sacrificiului, prin moarte, al fiului meu, ca protest Împotriva crimei
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
de producție sau a nepotrivirii frunzelor de ceai cu acest scop, băutura Bridgeman’s Old Malt Tisky, a produs apoplexie și orbire temporară, iar el a decis să îmbunătățească rețeta prin adăugarea de orez. Lăsându-se pradă unor accese de depresie în timpul cărora a luat ostatici muncitorii de pe plantație amenințându-i cu o pușcă de vânătoare de calibru mic, domnul Bridgeman a realizat că nici măcar orezul nu putea salva visul său de la un eșec total. Dezamăgirea l-a făcut să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
În budă: PETER INGLIS ÎMPRĂȘTIE SIDA CA UN RAHAT CE E. și: INGLIS = POPONAR BOLÎND ȘI GREȚOS Stau acolo și mă uit puțin la asta. Încep să chicotesc și mă doare Într-o parte. Apoi mă cuprinde o senzație de depresie, urmată de o indignare stăruitoare. A fost un lucru greșit să-i facem una ca asta unui confrate ofițer. Nu-i acceptabil să se Întâmple așa ceva În cadrul forțelor de ordine. Sunt un Împuțit de reprezentant al guvernului central. Să descrii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
să să-nțeleagă bine cu poliția. Au proprietăți, iar noi ne ocupăm cu protecția proprietăților. Așa că au tendința ca instinctiv să fie mai Încântați de noi decât marea majoritate. Ca și noi, au o rată mare de sinucideri și de depresii. La iei depresia ien funcție de anotimp. Uită-te la tipul ăla Ted Moult care a făcut Everest Double Glazing. Ieșim de pe șosea și intrăm pe drumul pietruit care duce la fermă. Hector a auzit scrâșnetul Volvo-ului pe pietriș și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
bine cu poliția. Au proprietăți, iar noi ne ocupăm cu protecția proprietăților. Așa că au tendința ca instinctiv să fie mai Încântați de noi decât marea majoritate. Ca și noi, au o rată mare de sinucideri și de depresii. La iei depresia ien funcție de anotimp. Uită-te la tipul ăla Ted Moult care a făcut Everest Double Glazing. Ieșim de pe șosea și intrăm pe drumul pietruit care duce la fermă. Hector a auzit scrâșnetul Volvo-ului pe pietriș și a ieșit să ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Molly a dat o descriere, iar bărbatul a fost prins. A fost judecat și condamnat pentru mai multe violuri și agresiuni sexuale asupra unor femei și bărbați. La proces a reieșit că bărbatul ăsta suferea de probleme psihice: schizofrenie acută, depresie, atacuri de panică. Tragedia asta cumplită s-a accentuat când s-a stabilit că pe Molly o lăsase gravidă bărbatul ăsta. Ea l-a rugat pe preotul din partea locului s-o Îndrume. Părintele Ryan i-a spus că, fiind catolică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
gândurile. Tu erai normal. Ai plecat din mină și te-ai Înscris În forțele de ordine. Apoi te-ai căsătorit. Te-ai așezat la casa ta. Ai făcut un copil. Tu erai normal. Doar că au apărut atacurile de panică. Depresiile. Dorințele. O luăm În direcție opusă, Înapoi de unde am venit. Într-o vitrină ne vedem barba crescută, groasă și brunetă. Ar fi trebuit să ne bărbierim. Ce mai avem de făcut altceva decât să mergem acasă. Acasă. Acasă e Întunericul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
viața mea adevărată, iar ceea ce mă așteaptă ziua e numai un coșmar. Nu mai suport să nu fiu în brațele tale. Te îmbrățișez pe cât de tare te iubesc. A ta, Lyse. Pe măsură ce timpul trecea, scrisorile tinerei învățătoare prindeau culorile amărăciunii, depresiei, uneori ale urii. Ea, pe care o văzusem întotdeauna cu un zâmbet luminos întipărit pe chip, având pentru oricine un cuvânt bun, era cea cu inima plină de fiere și de durere. Scrisorie ei exprimau tot mai mult dezgustul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
lebădă, iar eu îmi îndrept ținuta sub privirile lui, nu mă mai simțisem niciodată atât de frumoasă sau poate că nu era vorba despre frumusețe, mă simțeam un om nou, cu totul nou. Pensula lui șterge straturi întregi de frustrări, depresii și frici, mă reconstruiește din temelii, făcându-mă exact așa cum îmi doream să fiu, o lebădă tăcută și nobilă, demnă și mândră, iată cum trupul meu se reîntoarce la mine după o călătorie lungă într-o țară îndepărtată, navigând pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
ajuns? El închide ochii, nici ție nu ți-ar fi fost de ajuns dacă erai în locul meu, iar mie îmi vine deja să smulg dopul de la cadă și să ies, să îl las acolo singur cu rămășițele de spumă, cu depresia lui fără de sfârșit, dar povara acestei zile stă pe umerii mei, nu pentru a ne certa veniserăm aici, ci pentru a ne iubi, pentru a ne hrăni viața amoroasă atât de fragilă, al cărei stomac se îmbolnăvise din pricina unei perioade
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
mă interesează testele lor, greșesc tot timpul, sunt sigur că am o tumoră care apasă tot timpul alt centru nervos, iar eu spun, este imposibil, testele tocmai au arătat că nu există așa ceva, mai degrabă este vorba despre stres ori depresie, trebuie să îți dai seama ce anume te deranjează atât de tare, dar el își scutură capul furios dintr-o parte în alta, îndrăznești să mă întrebi ce anume mă deranjează atât de tare, strigă el deodată, tu ești aceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
călca mândră în picioare eșecul, îndulcea plină de satisfacție ruinele vieții sale, ca și când aceasta ar fi fost cea mai mare realizare a ei, îndrăzneala de a da greș. Sunt ani de zile de când vreau să o întreb cum a depășit depresia unei vieți care nu a avut cursul dorit, ba mai mult, plătind și un preț atât de mare, dar acum ea este complet schimbată, frumusețea ei a pălit atât de repede, visurile i s-au retezat, este ca și cum o altă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
mare, de sus, iar el, în patul îngust, la picioarele ei, care dimineața era îndesat sub patul ei, pentru a putea traversa camera minusculă. Stau vlăguită în fața obloanelor pline de secrete, camera aceasta îmi stârnește întotdeauna o stare difuză de depresie, o durere ascuțită în gât, iar acum dinăuntrul ei se aude pe neașteptate un geamăt, deschid gura stupefiată, nu se poate, nimeni nu locuiește aici, cum a putut ajunge aici un biet suflet și, mai ales, cum ar putea ieși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
pe terasă printre hainele curate, din când în când câte un cearșaf moale sau tivul vreunei rochii îmi mângâie părul, mișcat de adierea slabă a vântului, acompaniindu-mi singurătatea, pentru că Udi deja doarme, adormise imediat după Noga, amândoi își adunaseră depresiile și se lăsaseră înghițiți de paturile lor, în fața ventilatoarelor harnice, doar transpirația lor electrică se mai mișcă prin casă. Ne mâncăm în tăcere cina, supă de iaurt rece și salată de legume, renunțasem chiar și la sendvișurile care îmi plăceau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
numărul, iar eu spun, sigur, deși nu am nici cea mai mică intenție de a-l suna, nu mă simt bine în prezența lui, am impresia că o cunoaște pe Noga mai bine decât mine, iar acest lucru îmi stârnește depresia și sentimente de vinovăție, dar în clipa în care coboară scările, mă simt din nou abandonată, rămasă singură cu fetița al cărei tată a plecat de acasă, din casa care îl determinase să plece, nici măcar nu știu unde anume. Nici măcar nu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
aceea îmi amintesc fuga lui disperată la auzul hohotului ei de plâns și mă rușinez în locul lui, îmi las capul în jos și închid ochii, apropierea de burtica aceea plină de viață trezește în mine un amestec de dorință și depresie, îi aud vocea departe, trebuie să mă ajuți, Naama, ajută-mă. De aceea sunt aici, spun eu, dar asta necesită timp, știi, iar ea îmi șoptește, vreau să vorbești cu el, să îi explici că nu mă poate arunca în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
îi răspund evaziv, am avut câteva întâlniri, Udi mă privește, cu greu se stăpânește să nu mă chestioneze, așa cum îi stă în obicei, nu îl mai văzusem de o săptămână și mi se părea că trupul său se micșorase, iar depresia i se adâncise, ochii îi sunt roșii, ca și când nu ar mai fi dormit de atunci, iar mama spune, ești radioasă, Naama, îl privesc provocator și îmi vine să îi spun mamei, exact așa arătai și tu când te întorceai acasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
atât de greu îmi fusese în primele luni, zi după zi, noapte după noapte de travaliu, renunțare după renunțare, până ce din mine nu mai rămăsese nimic, o formă searbădă și uscată, iar uneori, în adâncurile acestei temnițe a oboselii și depresiei, visam cu ochii deschiși la libertate, iată venind oameni cu expresii frumoase pe chipuri, întind spre mine brațe rugătoare, dă-ne-o nouă, te vei elibera într-o clipă și ea va fi fericită, iar eu îi aștern trupul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
că nu vin, pentru că sunt siguri că toți ceilalți vor veni și nu li se va simți lipsa, pe măsură ce se apropie ora, încep să îmi mușc tot mai tare buzele, să spun ceva sau nu, să îi deschid drumul spre depresie sau să o las să meargă mai departe, ce ar fi făcut Hava în această situație, probabil că nu ar fi făcut absolut nimic, nu am cum să o consolez. Ea încearcă să pară liniștită, dar văd cât este de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
Securității, povești din lumea superficială a showbizului, povești „cool“ sau povești despre „fericirea burgheză“, povești promise sau mereu amânate alcătuiesc un volum compact și bine regizat din punct de vedere stilistic. Pentru Rogozanu, „scrisul e visul frumos al mizantropiei“, iar „depresia e cea mai comună și comodă proliferare a kitsch-ului“. Costi Rogozanu, Fuck the cool. Spune-mi o poveste, colecția „Ego. Proză“, Editura Polirom, 2007, 26.95 lei TREI R|SPUNSURI DE LA COSTI ROGOZANU „Prefer de o mie de ori
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
încunoștințat că, potrivit legii, nu era obligat să depună mărturie. A acceptat, iar în declarație am consemnat că redactarea și expedierea celor două scrisori au reprezentat un moment accidental în viața soției sale, fiind făcute într-o stare de puternică depresie cauzată de anumite nemulțumiri personale, că niciodată în casă nu s-a ascultat „Europa liberă” sau „Vocea Americii”, nu s-au purtat discuții politice etc., etc. Poate că veți râde citind rândurile de mai sus, dar atunci asemenea mărturii își
ANCHETE ALE SECURIT??II by GHEORGHE COTOMAN () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84041_a_85366]
-
PROMOȚIE și găsește liniștea sufletească citind instrucțiunile de pe toate cutiile cu ondulatoare. Dilema sa este dacă să și-l cumpere pe cel care lasă părul mătăsos sau pe cel care oferă extravolum garantat pentru până la 24 de ore. Și vindecă depresiile cu un tur scurt de shopping la raionul de farfurii sau odorizante de casă. Știe cu ochii închiși în ce parte este raionul cu accesorii auto, prin care s-a plimbat vreo jumătate de oră chiar dacă nu are mașină. HiperEul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
Shuji) este unul dintre scriitorii japonezi importanți ai secolului al XX-lea, cunoscut mai ales pentru stilul său ironic și pesimist, la fel ca și pentru obsesia sa pentru sinucidere. După moartea idolului său, Akutagawa Ryûnosuke, scriitorul suferă o puternică depresie și devine alcoolic. Aceasta este perioadă tristă a vieții sale, de criză și de angoasă, care va da naștere complexului și „vinovăției de a se fi născut“. Romanele lui Osamu Dazai sunt majoritatea scrise la persoana întâi și profund autobiografice
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2202_a_3527]
-
se întâlnesc des la oamenii care muncesc în ritmul nebunesc al știrilor de televiziune. Bolile cele mai frecvente sunt cele digestive (gastrite, ulcere), provocate de alimentația dezorganizată și necorespunzătoare, și bolile care au drept cauză stresul extrem: accidente cerebrale, infarcturi, depresii etc. Acestea sunt bolile cu care se ajunge la spital, dar cei mai mulți reporteri de direct au suferit cel puțin o dată în viață de o afecțiune nediagnosticată sau nediagnosticabilă, cum ar fi oboseala cronică, dependența de cofeină sau țigări, în cazuri
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]