7,662 matches
-
II: King of England, Scotland, and Ireland, Ronald Hutton povestește cum tânărul a încercat timp de șase săptămâni să fugă din Anglia. A reușit să ajungă în Normandia pe șaisprezece octombrie, în ciuda poterelor care erau pe urmele sale, a unei recompense exorbitante, de o mie de lire puse pe capul sau, în ciuda amenințărilor cu moartea vociferate de poliție pentru oricine l-ar fi ajutat să fugă și, mai ales, a dificultății de a se deghiza, datorită înălțimii neobișnuite pe care o
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
săi, prinții Maurice și Thomas de Savoia. Nu numai că a reușit să întărească poziția Cristinei de Savoia, dar, în același timp, a câștigat și ajutorul celor doi prinți, transformându-i în aliații Franței. Acest serviciu i-a adus drept recompensă din partea Franței mult visatul titlu de cardinal. Mazarin s-a întors la Roma, pentru a-și continua misiunea de agent francez, însă, la moartea lui Richelieu, pe data de 4 decembrie 1642, a revenit în Paris. Este interesant de menționat
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
era persoana cea mai potrivită pentru acest rol. Nicolas Fouquet era un nume cunoscut în perioada guvernării cardinalului Mazarin. Datorită serviciilor necondiționate oferite casei regale, la revenirea cardinalului din exilul autoimpus pe perioada Frondei, Fouquet a solicitat și primit, drept recompensă, funcția de administrator șef al finanțelor, poziție deosebit de importantă, deoarece doar el putea semna actele necesare tranzacțiilor financiare și împrumuturilor pe care le realiza casa regală. Această funcție a dus la sporirea considerabila a averii sale, iar căsătoria cu Maria
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
folosind toată sinceritatea necesară. Aceștia sunt, în mare parte, scriitori interesați să prezinte lucrurile mai puțin din punctul de vedere al autenticității și mai mult din punctul de vedere al sentimentelor și al banilor pe care îi vor primi drept recompensă din partea persoanele care au folosit serviciile lor. Prin urmare nu trebuie să ne mire dacă gloria faptelor nobile va fi luată de pe umerii celor care o merită și dacă întreaga strălucire va fi reflectată asupra celor care, adesea, au jucat
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
trebuie să transmită o garanție de pertinență pentru ca astfel să putem explica de ce actul respectiv merită atenția interlocutorului și de ce produce un efect interpretativ. Interpretarea unui enunț nu va fi un act gratuit și se va obține , cu titlul de <<recompensă>>, beneficiul unor anumite efecte cognitive”<ref id=”129”>Moeschler și Reboul 1999, p. 83 referință </ref> . * pertinența enunțului este În funcție de capacitățile și preferințele locutorului; locutorul este responsabil, cel puțin Într-o anumită măsură, de efectele cognitive pe care enunțul le
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
societăți sinergetice. Potrivit specialistei nord-americane, aceasta constă în: "condiții sociale și instituționale care fuzionează egoismul cu altruismul, asigurând ca atunci când eu urmăresc satisfacții personale, în mod automat ajut pe ceilalți, iar când încerc să fiu altruist, în mod automat obțin recompense și satisfacții pentru mine însumi; când dihotomia sau opoziția polară dintre egoism și altruism este rezolvată și depășită" (apud Zamfir, E., 1982, p. 71). Plecând de la această posibilitate de funcționare a relațiilor interpersonale, A. Maslow introduce conceptul de societate eupsihică
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
ajută. Cu toate că în relațiile de prietenie funcționează principiul reciprocității, prietenii nu țin cu stridență, "farmaceutic" echilibrul în problema schimbului de servicii prietenești. Una dintre părți poate veni mai mult sau vreme mai îndelungată în ajutorul celelalte, fără să aștepte o recompensă imediată sau pe (aceeași) măsură. Cu toate acestea, "nu principiul echivalenței, ci cel al proporționalității permite menținere unei prietenii armonioase și de lungă durată", precizează W. Wosińska (2005, p. 233). Conform teoriei proporționalității, referitoare la relațiile interpersonale, "în relațiile de
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
pentru rezolvarea problemei. În situația cooperării devin dominante aspectele socio-emoționale (participarea, comunicarea interpersonală, inițiativa, sugestia, corelarea, acceptarea etc.). • relațiile conflictuale reprezintă raporturi de opoziție mutuală sau o agresiune raportată întotdeauna la o țintă indivizibilă, legată de prestigiu sau de o recompensă oarecare. Posibilitatea conflictelor există oriunde. Oricând pot să apară diferențe de opinie, dezacorduri (mai mult sau mai puțin acute) între diferite idei, trebuințe, impulsuri, stiluri de viață, păreri, credințe, interese ale oamenilor. O relație trece în conflict atunci când pozițiile opuse
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
clară a criteriilor de evaluare, a urmărilor îndeplinirii/neîndeplinirii sarcinilor (avansări, concedieri, premieri, încurajări etc.). • stabilirea unei ierarhii a atribuțiilor; conceperea unor sisteme de transmitere a comenzilor și a unor repere temporare (rezonabile). • punerea la punct a unui sistem de recompense. Este important scriu I. Oglev și Vl. Russev (2005) "ca sistemul de recompense să nu încurajeze comportamentul neconstructiv al unor persoane sau grupuri" (p. 134). Metode interpersonale de comportament în conflict Oamenii aflați în relații conflictuale pot avea mai multe
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
încurajări etc.). • stabilirea unei ierarhii a atribuțiilor; conceperea unor sisteme de transmitere a comenzilor și a unor repere temporare (rezonabile). • punerea la punct a unui sistem de recompense. Este important scriu I. Oglev și Vl. Russev (2005) "ca sistemul de recompense să nu încurajeze comportamentul neconstructiv al unor persoane sau grupuri" (p. 134). Metode interpersonale de comportament în conflict Oamenii aflați în relații conflictuale pot avea mai multe tipuri de comportament (atunci când vor să le depășească). În urma cerectărilor sale, K. Thomas
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
nu vor să se recunoască mai slabi/mai incapabili/mai ineficienți. Există totuși și soluții pentru reducerea competiției (și generarea comportamentului cooperativ/cooperant): • Cercetătorii au constatat faptul că numărul alegerilor competitive ale subiecților poate fi diminuat dacă li se acordă recompense satisfăcătoare. Ei au găsit "niveluri ridicate ale cooperării în condițiile unor recompense bănești acceptabile. Motivați material, subiecții abandonează competiția; ei par să înțeleagă că interesul lor individual coincide cu cel comun" (Boncu, 2006, p. 34). • O altă soluție este aceea
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
totuși și soluții pentru reducerea competiției (și generarea comportamentului cooperativ/cooperant): • Cercetătorii au constatat faptul că numărul alegerilor competitive ale subiecților poate fi diminuat dacă li se acordă recompense satisfăcătoare. Ei au găsit "niveluri ridicate ale cooperării în condițiile unor recompense bănești acceptabile. Motivați material, subiecții abandonează competiția; ei par să înțeleagă că interesul lor individual coincide cu cel comun" (Boncu, 2006, p. 34). • O altă soluție este aceea pe care o propun Sanford Braver și Bruce Barnett (1976, apud idem
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
comun a unei grave infracțiuni. Nu există însă probe concrete împotriva lor. Procurorul îi interoghează separat cei doi nu pot, deci, comunica și le spune că: (a) dacă unul mărturisește/recunoaște și celălalt nu, primului i se va acorda o recompensă; iar cel de-al doilea va fi amendat; (b) dacă amândoi mărtuirsesc/recunosc, amândoi vor fi amendați. În același timp, fiecare are un motiv bun să creadă că: (c) dacă niciunul nu mărturisește/nu recunoaște, amândoi vor scăpa. Mai târziu
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
o tipologie a personalităților în funcție de strategia adoptată în cazurile similare dilemei prizonierului. Ei au făcut următoarea distincție: • individualiști: preocupați să obțină cât mai mult pentru ei înșiși, indiferent dacă partenerul pierde sau câștigă; • cooperanți: sunt cei interesați să maximizeze atât recompensa proprie, cât și pe cea a partenerului; profitul să fie comun; • competitorii: orientați înspre maximizarea beneficiului propriu în raport cu acela al partenerului, urmărind să fie mai bun cu orice preț. Mai departe, aprofundând analiza relației dintre cele trei tipuri de personalitate
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
acea politețe înțeleasă ca manifestată drept "indiferență organizată" (precum se exprima P. Valéry).34 Există teama de pedeapsă. Mai ales și mai frecvent întâlnită în împrejurări și raporturi instituționale, ierarhice, formale, aceasta teama de pedeapsă (și corolarul ei, vânătoarea de recompense) îi mențin pe cei mai mulți dintre noi (integrați în structuri organizaționale) "în starea de dependență față de celălalt, în starea de vinovăție ucigătoare și în starea de neîncredere sistematică față de libera inițiativă, față de noutate, față de diferență și față de responsabilitate, tot atâtea situații
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
sistematică față de libera inițiativă, față de noutate, față de diferență și față de responsabilitate, tot atâtea situații care reactivează teama "de a nu greși", de a nu fi pedepsit sau de a nu primi recompensa care reprezintă semnul aprobării. Sistemul bazat pe pedeapsă /recompensă nu creează siguranța interioară și încrederea în sine", subliniază cercetătorul belgian (2006, p. 249, s.n. G.A.). Acesta nu îmbogățește, nu deschide, nu aprofundează și nu consolidează relațiile dintre oameni. Desigur, există ființe umane cărora le este frică mai mult
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
semenul nostru. Astfel, precum se vede, iertarea este atât un proces legat de echilibrul social, cât și unul legat de liniștirea psihologică: a. pe de o parte, ea determină o îmbunătățire a relațiilor și este oferită "fără a aștepta o recompensă din partea celui care o primește, iar odată ce s-a depășit acest moment, șansele de instaurare a unei atmosfere de cooperare cresc", scrie L. Carter (2007, pp. 212-213). b. pe de altă parte, iertarea este considerată "ca o unealtă foarte puternică
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
că aici este mai dificil, fiindcă intervin Îndoiala și Întârzierile. Compensare: Să decizi din proprie inițiativă să aprofundezi o idee și să-ți faci timp să duci la bun sfârșit analiza ei, fără a aștepta rezultate imediate și nici vreo recompensă În mod special. Revizuirea calității obiectivelor noastre intelectuale ar fi o sursă de real progres. Exemplu: Ariane (vezi Ariane, născută În 1949, profesor universitar tema la p.) 1969: Saturn este În opoziție cu Mercur natal, situat În casa a IX
[Corola-publishinghouse/Science/1869_a_3194]
-
e punctul meu forte... Poate că dacă aș ști că...; sau, nuanțând, contexte comunicative interpersonale, respectiv didactice/educaționale implicând actualizarea unor elemente precum: * "analogii", "povestiri explicative" (D. P. Newton & L. D. Newton, 2000, p. 609); "instrucțiuni adresate direct" interlocutorului, "încurajări (recompense/complimente)", "reamintirea" unor sarcini de lucru/reguli, "repetarea unor informații", "rezumări", "împărtășirea de experiențe personale/anecdote", "lectură" etc. (Dickson, 2005, p. 115, tabel 9.2.); discurs interactiv etc.; * structura întrebare răspuns feedback, a unor "strategii participative", respectiv unele "strategii de
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
cu cele spuse. Da, da.../ Da, totuși.../ Da, cu toate acestea... Locutorul încearcă să simuleze acordul cu interlocutorul, însă își exprimă adevărata opinie (informația cea mai importantă din mesaj) după "dar/totuși/cu toate acestea". Dacă rezolvați problema, primiți o recompensă. Locutorul încearcă să-l condiționeze pe interlocutor, nefiind clar dacă se așteaptă ca acesta să îndeplinească sau nu condiția cerută. După ce rezolvați problema primiți o recompensă. Locutorul încearcă să-l motiveze pe interlocutor, exprimându-și, implicit, așteptarea pozitivă referitoare la
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
importantă din mesaj) după "dar/totuși/cu toate acestea". Dacă rezolvați problema, primiți o recompensă. Locutorul încearcă să-l condiționeze pe interlocutor, nefiind clar dacă se așteaptă ca acesta să îndeplinească sau nu condiția cerută. După ce rezolvați problema primiți o recompensă. Locutorul încearcă să-l motiveze pe interlocutor, exprimându-și, implicit, așteptarea pozitivă referitoare la îndeplinirea condiției respective de către interlocutor. Voi încerca/mă voi strădui să... Locutorul nu își asumă răspunderea pentru îndeplinirea sarcinii respective. Voi face/voi veni... Locutorul își
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
de către căpitanul N. Voinescu, vet eran din războiul 1877‐78, proprietarul și directorul ziarului Veteranul în nr. 3 al acestuia, către Ministerul Domeniilor referitor la starea agriculturii de după război când, ca urmare a L egii din 2 aprilie 1903, în loc de recompensă „s‐a creat veteranilor o dublă pedeapsă prin faptul că: ‐ cele 8 hectare de pământ ce li s‐ a dat sau urmează a li se da în Dobrogea nu sunt suficiente pentru hrana lor și al doilea veteranii trebuie să
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
ajutorul cetățenilor, al amicilor și foștilor elevi ai decedatului Ioan Popescu.” Bârlad, 14 Septemvrie 1902. Un cetățean pensionar. Tot în analele Academiei se reproduce din ziarul „Vocea Tg. Ocna”, anul II, No.7, din 10 iunie 1904, următoarea scrisoare „Despre recompensa ce s-ar cuveni lui Ioan Popescu”: „Stimate Domnule Director, Se împlinesc trei ani la 11 Iulie a.c. de când scumpul dstră părinte, iubitul nostru cetățean Bârlădean, fruntașul liberal, fruntașul între fruntași patriot, blândul, dulcele și cuceritorul simpatiilor generale, fostul șef
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
de „exaltare” a violenței; prezența și utilizarea armelor; acte și scene care supradimensionează reprezentarea violentă a lumii, societății, grupurilor, indivizilor; acte care redau viața și pericolele care o amenință, exercitând o funcție de avertizare; violuri, tâlhării, omucideri; violența ca pedeapsă sau recompensă; acte de violență atractivă (eroi salvatori etc.); limbaje: obscen, pornografic, jargon, argou, obraznic, insolent (de la înjurături la glume de mahala). Semnificativ este faptul că în programele difuzate de televiziunile din România, primul loc este deținut de violența verbală. ● Studiul permite
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
unilateral, deoarece copiii reacționează sau opun rezistență. Există chiar un fenomen de retrosocializare în momentul în care valorile tinerilor le contaminează pe cele ale părinților. Mijloacele prin care se înrădăcinează valorile pot fi mai mult sau mai puțin explicite, ca recompensa reușitelor sau sancționarea greșelilor, dar și puțin palpabile, ca un schimb improvizat sau faptele și gesturile unei persoane care reprezintă un model sau o referință. Aprobarea sau dezaprobarea socială exercită o influență, la rândul lor. La modul general, oamenii tind
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]