11,108 matches
-
solemnă. Inima acestei povestiri palpită într-o mise-en-abîme de o frumusețe subtilă și discretă, iar circularitatea îi marchează rotunjimea și densitatea. Mi-a sugerat izbitor lumina și natura nordică, ca și femeile și bărbații din filmele lui Ingmar Bergman. Micile ritualuri, obișnuințele de o viață ale omului mărunt au cele mai bizare forme de manifestare: pasiunea pentru ordine și tăcere a unui meloman (Vigilență), ceremonia tunsului în frizerie ca probă a bărbăției (Scurtă istorie a tunsului), meandrele ciudate ale memoriei asociază
Puncte cardinale by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/11467_a_12792]
-
Un banal camion cu lemne și cărbune: stive și saci unul lîngă altul." Nihilismul conduce la o atrofiere a instinctului vital. Privată de atractivitate, imobilizată de absența oricărui îndreptar, a oricărei legi exterioare ei, existența se stinge, chiar dacă într-un ritual somptuos, făcînd loc imaginilor sfîrșitului. Poetul are viziunea unei morți universale, urmare a asumării absurdului: Cum va fi clima pe pămînt cînd eu nu voi mai scrie? Acum ca și altădată: aș vrea să fac ceva imposibil, să trăiesc o
Formele inadaptării by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17174_a_18499]
-
lui și nici un grăunte de suferință, ci doar o imaginație hrănită de mitologia nordică și de literatura fantasy, dar dublată de un temperament melancolic de britanic stilat, pentru care tabieturile - plimbarea, taclaua cu prietenii, orele de lectură sau de scris, ritualul ceaiului sau mesele servite la ore fixe - alcătuiesc substanța unei vieți care, privită din afară, pare exasperant de monotonă. Pe acest fundal de curgere previzibilă, convertirea lui Lewis pare o tresărire în fața unui destin care amenința să-l surpe prin
Săgeata bucuriei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6077_a_7402]
-
ochi și fără să înțeleagă nimic, baronul se vede obligat de codul onoarei să accepte provocarea: "șMayendorfț - scrie Hasdeu - trebuia să mă împuște: l-am insultat de două ori, se zvonise pînă la Petersburg!... duelul nu se putea înlătura." Tot ritualul este îndeplinit întocmai: se aleg martorii, se aleg armele (pistoale), se stabilesc condițiile (de tipul "Mayendorf era insultatul, trebuia să ochească primul"), Hasdeu compune o scrisoare testamentară (probabil că și Mayendorf), se măsoară distanța ("zece pași") etc. Paradoxal, din cauza emoției
DUELUL LA ROMÂNI (urmare din nr. trecut) by Andrei Oișteanu () [Corola-journal/Journalistic/11656_a_12981]
-
țin de codul cavalerismului în societatea mondenă bucureșteană. Fiind "la băi", la Tekirghiol, Fred Vasilescu o jignește în public pe doamna T., iar George Demetru Ladima îi cere satisfacție. Și de data aceasta duelul se dovedește a fi un complicat ritual masculin cu motivații minore și rezultate nule. Un fel de coregrafie virilă de rut, menită să impresioneze femela. Au fost aleși patru martori, cîte doi pentru fiecare adversar, care s-au întîlnit ca să stabilească condițiile înfruntării și să le consemneze
DUELUL LA ROMÂNI (urmare din nr. trecut) by Andrei Oișteanu () [Corola-journal/Journalistic/11656_a_12981]
-
nu confundă planurile). Mai rămâne ca Emil Cioran să fie judecat din perspectiva Codului eticii și echității socialiste, pentru ca tabloul inadecvărilor să fie complet. Și mai reprobabil este însă faptul că detractorii lui H.-R. Patapievici își desfășoară atacurile după ritualul represaliilor la care erau supuși intelectualii cu o gândire independentă în regimul comunist. De incapacitatea lor de a se ridica la nivelul gândirii unui filosof mai putem râde, dar de atitudinea lor de polițiști ai culturii - nu. în stilul campaniilor
Poliție culturală by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/15512_a_16837]
-
cu un apartament pus la punct ("Apartamentul e viața mea!"), cu canapele Ikea, cu costume Armani, cu echipamente stereo de ultimă generație ș.a.m.d. Dar existența lui, oricît de high-tech, e lipsită de SENS. Viața se reduce la un ritual detestabil, trăit într-o amară letargie (nici treaz, nici adormit, nici real, nici ireal)... Omul ros de vid își descoperă, singur, o metodă de tratament la angoasă: tîrcoale în jurul morții ca spectacol; participări "active" la ședințele de terapie colectivă (mereu
Cu cine te-ai bate? by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/17305_a_18630]
-
al instituției, organism condus de maestrul Dan Mihai Goia, Hodrea a susținut dificilul rol al Evanghelistului din Oratoriul bizantin de Paști, „Patimile și Invierea Domnului”, de Paul Constantinescu. Este o lucrare amplă, monumentală; cumulează datele unei adresări ce transcende reglementările ritualului ortodox, dar se situează în universul spiritual al acestuia. Se poate vorbi de un mare spectacol muzicaldramatic. Acela al sacrificiului și al salvării, al salvării umanității, al unei umanități întremate, eliberate de păcatul trecutului. Narate într-o logică a semnificațiilor
Maeștri ale trecutului, maeștri ai zilelor noastre by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/5624_a_6949]
-
a pasiunii, vitalității, creativității și belșugului. SOLSTIȚIUL DE VARĂ 2014, TRADIȚII și SUPERSTIȚII. Solstițiul de vară era și un prilej de găsire și folosire a apei magice. Îmbăierea în lacuri sau râuri avea un efect curativ, dar constituia și un ritual de renaștere. În unele regiuni, spălatul cu roua adunată în ajunul solstițiului reprezenta o practică magică de frumusețe, iar în altele, îmbăierea în apa cu ierburi din noaptea solstițiului reprezenta o cură de refacere a sănătății și vigorii. SOLSTIȚIUL DE
SOLSTIȚIUL DE VARĂ 2014. Tradiții și superstiții by Roxana Covrig () [Corola-journal/Journalistic/80804_a_82129]
-
însușiri de leac florilor, belșug în câmpii și fertilitate animalelor. Coronițele de Sânziene lăsate noaptea afară puteau asigura fetele că vor face nuntă în vară, dacă erau găsite dimineața acoperite de rouă. SOLSTIȚIUL DE VARĂ 2014, TRADIȚII și SUPERSTIȚII. Un ritual specific solstitiului de vară constă în transformarea unei bijuterii de aur într-un talisman norocos. Se folosește orice fel de obiect din aur, indiferent dacă este un inel , o monedă sau pandativ.
SOLSTIȚIUL DE VARĂ 2014. Tradiții și superstiții by Roxana Covrig () [Corola-journal/Journalistic/80804_a_82129]
-
Anton Roman, șugubăț și năstrușnic în formulări, încearcă să ne inițieze în rafinamentele gastronomiei, să ne trezească simțurile, să ne introducă în fabulosul poveștilor din spațiul mioritic, să formeze acel tip de cultură imperios și armonios necesară unei civilizații. Un ritual aproape erotic, oricum, de o senzualitate pronunțată, se naște în relația și în modul de a exista propuse de Radu Anton Roman. În fapt, un spectacol al cărui regizor și protagonist este. De la limbaj și pînă la rețeta propiu-zisă nu
Actualitatea by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/15521_a_16846]
-
de dispariția unei persoane apropiate. Aceste sisteme sunt cu atât mai bine conturate cu cât coborâm pe axa temporală. La vechii egipteni, de pildă, riturile de trecere "au ca scop agregarea la lumea morților." Unul dintre cele mai importante e ritualul osirian, unde zeul și cel mort alcătuiesc o unitate, după cum soarele și cel mort au o identitate comună: "Ca și Osiris, mortul este dezmembrat, apoi reconstituit; este mort și renaște în lumea morților, de unde și seria riturilor de reînviere. Ca
Mic tratat despre doliu (2) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6964_a_8289]
-
aruncată și părăsită; dar seria de rituri prin care trece, pe timpul morții, în barca soarelui, îl reînvie și iată că dimineața este din nou viu, pregătit să-și reia călătoria zilnică în lumină, deasupra celor vii. Aceste renașteri multiple din ritualul solar au fost sintetizate într-o singură reconstituire, a ritualului osirian, la sosirea în Hades a celui decedat astfel încât reconstituirea a ajuns să fie săvârșită zilnic. De altfel, acest fenomen de convergență răspundea concepției generale că sacrul, divinul, magicul, puritatea
Mic tratat despre doliu (2) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6964_a_8289]
-
pe timpul morții, în barca soarelui, îl reînvie și iată că dimineața este din nou viu, pregătit să-și reia călătoria zilnică în lumină, deasupra celor vii. Aceste renașteri multiple din ritualul solar au fost sintetizate într-o singură reconstituire, a ritualului osirian, la sosirea în Hades a celui decedat astfel încât reconstituirea a ajuns să fie săvârșită zilnic. De altfel, acest fenomen de convergență răspundea concepției generale că sacrul, divinul, magicul, puritatea se pierd dacă nu sunt reînnoite prin rituri periodice." (Van
Mic tratat despre doliu (2) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6964_a_8289]
-
mortul trece dintr-un lăcaș în altul." (Van Gennep, 1996: 142) Această viziune înfricoșător-dinamică are, desigur, legături cu șirul de legende care vorbesc despre neodihna morților, despre strigoi, revenanți, stafii, siluete macabre care bântuie liniștea celor vii. Din acest motiv, ritualurile de doliu insistă atât de mult asupra fixării locului definitiv al celui mort. Ceremonia despărțirii de mort propune segmente perfect formalizate dintr-un proces menit să delimiteze cele două tărâmuri, al vieții și al morții. Atenția acordată relației cu cei
Mic tratat despre doliu (2) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6964_a_8289]
-
formelor de viață religioasă, ci și în perspectiva înțelegerii filozofice a actelor umane. Între sensurile tari ale cuvântului piaculum întâlnim câteva din caracteristicile doliului. Cuvântul înseamnă și "nenorocire", și "ispășire", și "sacificiu", și "pedeapsă". Or, fiecare din conotațiile doliului (un ritual "celebrat într-o atmosferă de neliniște sau tristețe", cum scrie Durkheim) trimit în această zonă. Pe unul din versante, doliul e alcătuit în comunitățile primitive din interdicții-abstinențe: "este interzisă pronunțarea numelui celui mort, este interzis să se rămână în locul unde
Mic tratat despre doliu (2) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6964_a_8289]
-
că Dumnezeu a vestit Nașterea Mântuitorului atât unor păstori simpli, iudei, cât și unor magi învățați, evident de pe alte meleaguri și de alte credințe. Aceasta înseamnă că Dumnezeu și-a trimis Fiul să mântuiască întreaga omenire. C. C. Frântură dintr-un ritual străvechi: „Busuioc, să-mi aduci noroc” În satele bănățene se mai păstrează și astăzi obiceiul ca în Ajunul Crăciunului (în noaptea de 24 spre 25 decembrie) să se facă diferite ritualuri pentru aflarea ursitei. Astfel, fetele de măritat își pun
Agenda2005-52-05-supliment () [Corola-journal/Journalistic/284552_a_285881]
-
Fiul să mântuiască întreaga omenire. C. C. Frântură dintr-un ritual străvechi: „Busuioc, să-mi aduci noroc” În satele bănățene se mai păstrează și astăzi obiceiul ca în Ajunul Crăciunului (în noaptea de 24 spre 25 decembrie) să se facă diferite ritualuri pentru aflarea ursitei. Astfel, fetele de măritat își pun de cu seară sub pernă un fir de busuioc și o mică oglinjoară (în nici un caz oglinda nu va fi un ciob, dintr-o oglindă mai mare care s-a spart
Agenda2005-52-05-supliment () [Corola-journal/Journalistic/284552_a_285881]
-
oglindă mai mare care s-a spart; se spune că cioburile aduc ghinion), rostind în acest timp câteva cuvinte rimate: „Busuioc, să-mi aduci noroc/ Iar tu, ochi de oglindă, să mi-l aduci degrabă-n tindă”. După acest succint ritual, fata pregătește masa pentru colindătorii de vârsta ei, fete de măritat și feciori de însurat, pe care nu-i va răsplăti pentru colinde la fel ca și pe cei mici, cu colăcei, nuci, mere sau bani, ci cu vin fiert
Agenda2005-52-05-supliment () [Corola-journal/Journalistic/284552_a_285881]
-
care a încercat să-și afle ursita în Ajunul Crăciunului) vine la ea cu colinda, atunci destinele lor se vor uni pentru totdeauna. Multe astfel de speranțe s-au împlinit de-a lungul timpului, însă la fel de multe au rămas simple ritualuri pe care fetele dezamăgite le-au „scuzat” prin faptul că „n-a fost de mine”... De asemenea, și feciorul are ritualul lui, pe care-l pune la cale în Ajunul Crăciunului, în speranța că fata iubită va fi atrasă mai
Agenda2005-52-05-supliment () [Corola-journal/Journalistic/284552_a_285881]
-
pentru totdeauna. Multe astfel de speranțe s-au împlinit de-a lungul timpului, însă la fel de multe au rămas simple ritualuri pe care fetele dezamăgite le-au „scuzat” prin faptul că „n-a fost de mine”... De asemenea, și feciorul are ritualul lui, pe care-l pune la cale în Ajunul Crăciunului, în speranța că fata iubită va fi atrasă mai mult de el. Se unesc câțiva feciori într-un ceată de colindători (toți cu gândul la însurătoare, fiecare cu aleasa inimii
Agenda2005-52-05-supliment () [Corola-journal/Journalistic/284552_a_285881]
-
jumătăți de măsură în judecarea lor, Proust e cazul cel mai tipic. Poate nici un alt prozator nu inspiră sentimente mai răspicat contrare ca autorul ciclului În căutărea timpului pierdut: căci ori îți place, și atunci îl citești ca într-un ritual al adîncirii într-un deliciu livresc, ori nu-ți place deloc, și atunci îl treci în rîndul grafomanilor plicticoși; ori îl savurezi pe milimetru de proză degustîndu-l picătură cu picătură, ori îl decretezi drept un incorigibil tărăgănător care te sufocă
Memoria involuntară by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8571_a_9896]
-
o îndeplinești pentru a putea trece peste imboldul de a-l închide pe Proust după primele pagini este ca, la început cel puțin, să ai răbdare. Să citești, așadar, cîteva pagini încercînd să te molipsești cu atmosfera lor. După aceea, ritualul se va perpetua de la sine, ca într-o rutină ce-și întreține singură ciclul, așa cum mărturisește Anton Holban: "A citi pe Proust este a te cerceta pe tine însuți: travaliu de infinită răbdare în timp îndelungat și de cea mai
Memoria involuntară by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8571_a_9896]
-
o retorică a comportamentului în diverse epoci și a felului în care ea exprimă sau influență anumite moduri de gîndire. Normele de conduită ale Occidentului, departe de a fi doar ceremonial exterior și pasager ce definea la un moment dat ritualul unei civilizații date, dar care se presupune că fie s-ar fi putut dispensa de el, fie ea însăși îl socotea marginal în peisajul propriei sale organizări, reprezintă ecoul unor reflexe de gîndire, pe de o parte, dar și determină
Civilizatia gesturilor by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/18043_a_19368]
-
le evocă, le comentează și în felul acesta le păstrează, indiferent cît de discutabila ar fi depozitarea lor. Intenția lui Schmitt nu este de a crea o tipologie a gesturilor; de altfel, nimic mai neinteresant decît o istorie constatativa a ritualurilor comportamentale. Nu este nici aceea de a zăbovi asupra unui singur gest, în particular, epuizîndu-i semnificațiile. Intitulîndu-si cartea Rațiunea gesturilor, autorul își declară explicit și miza analizei sale, care este aceea de a stabili contextul și însemnătatea actului în sine
Civilizatia gesturilor by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/18043_a_19368]