8,392 matches
-
În preajma termostatelor aerul se păstra mult mai răcoros pe când cel din jurul sudurii putea oricând să se supraîncălzească în mod periculos. De fapt nu era de vină sudura cu laser. Aceasta producea o rază relativ slabă. Dar acolo unde metalele se topiseră și scurseră în șiroaie incandescente, formând chiar o masă închegată deja, căldura era generată prin efect conductor. Cei doi bărbați munceau din greu, cu cămășile desfăcute pe pieptul asudat. Nu departe, Ripley se aplecă în fața unui perete și deschise un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
braț pentru pararea saltului... Prea târziu. Palma se fixă pe viziera căștii. Avu o oribilă viziune a tubului ridicat în centrul palmei... Frecând geamul la câțiva centri-metri de nasul lui. Un popas vâscos, cleios, supură și viziera începu să se topească. Îngrozit, Kane încercă să smulgă creatura prinsă ca o ventuză care se vâra în el. Aceea trecuse prin geamul blindat. Aerul respirabil din rezervoare și atmosfera aspră și sulfuroasă a acestui cavou se amestecară. Era vlăguit, continua să respingă, părăsit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
pare că a pus mâna pe un fel de ouă. I-am recomandat să nu le atingă. Prea târziu probabil. Acolo jos s-a întâmplat ceva, nu știu ce. Când l-am ridicat, era cu asta pe figură. Creatura a reușit să topească viziera și să se strecoare înăuntru. Și știi cât de rezistentă e sticla asta. ― Mă-ntreb de unde oare o veni vietatea asta, zise Ripley, cu ochii ținta la "autodoc". Planeta pare atât de lipsită de viață că-mi închipui că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
nu era deloc familiar. În schimb zgomotul, prilejuit de întâlnirea lichidului gălbui cu așternutul, era. Căpitanul se opri brusc, dădu la o parte micul laser și holbă ochii la pata care pârâia. Sfârăitul crescu. Dallas își coborî privirea. Scurgerea gălbuie topise deja pata și platforma de metal; se întinse până la câțiva centimetri de picioarele lui și o mică baltă arzătoare și sulfuroasă începu să clocotească. Gazul produs de lucrarea acidului ocupa treptat sala. Dallas simțea deja iritarea gâtului. Avu un moment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
E foarte posibil ca ea să-și procure gazele de care are nevoie din... din hrana ei. Noi vom fi culcați... Nu? Vom fi cufundați în somn ca niște struți în nisip. Amintiți-vă cu câtă ușurință prima formă a topit viziera căștii lui Kane! Cine poate să mă asigure că asta de-acum nu va face la fel cu capacele congelatoarelor? (Clătină din cap cu resemnare.) Nu voi intra în hibernare până n-o capturăm și n-o omoram. ― Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
siguranță, nu era a unui om. O masă gigantică și dușmănoasă. Într-o fracțiune de secundă, o străfulgerare se oglindi în niște ochi enormi, mult prea mari pentru o țeastă ca aceea. Apoi făptura de coșmar și prada ei se topiră în întinderile de negură ale lui Nostromo. ― Isuse! murmură Parker, ― A crescut! (Consternată, Ripley consideră arma sa electrică, comparându-i micimea cu imensitatea masei care fugise înspre plafon.) A crescu rapid! Noi căutam o creatură cât Jones de mare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
vor fi supraîncălzite în trei minute! Suprasarcină critică a motoarelor în trei minute! Cu fața aprinsă, respirând din greu, Ripley acționă microfonul intercomului. ― Mamă, am pus toate unitățile de răcire! ― Prea târziu pentru remediere. Miezul a început deja să se topească. În acest punct reacția este ireversibilă. Mai întâi o implozie, urmată de o suprasarcină imposibil de stăpânit și de explozia subsecventă. Suprasarcină critică în două minute și cincizeci și cinci de secunde. Lui Ripley, Mama i se păruse întotdeauna reconfortantă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
Iar începi cu tâmpeniile? râde Lionel. Eu am și uitat ce ne-a cobit vrăjitoarea. În clipa aia, deasupra lor încep să plutească niște fulgi. Toți trei încremenesc. Încearcă să-i prindă în palmă. Ce e ciudat - fulgii nu se topesc. Ridică privirile: o femeie, aplecată peste un balcon de la etajul trei al unui bloc de opt etaje, își dă seama că a exagerat cu bătutul unei perne din care a vrut să scoată praful: fața de pernă s-a rupt
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
mână ticăi scurt, zgârietură de ac. Unsprezece, unsprezece fix, patru cinci șase secunde, secundele pier, iată optsprezece, se sec scunde secunde se spulberă, spulberă. Iată, se spulberă timpul, treizeci, și una și două și nouă, spulberă, gata, minutul s-a topit. Unsprezece și două trei patru minute... La ora asta care a și trecut, la ora aceasta, unsprezece și șase minute și una trei patru patrusprezece secunde, domnul Matei Gafton își va fi terminat prima repriză la coada pentru hrana zilnică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
o lacrimă din colțul genei. UNEI FEMEI Vezi tu o slabă rază ce s‐avântă? Oh, de‐ ai simți că raza asta vine Din dorul unei lumi cât mai senine Ce sufletul de‐a pururi mi‐l frământă! Ea se topește toată‐n vers și cântă, 95 Frumosul cel etern ce doarme‐n tine. Îngăduie‐ i în plete să‐și anine Un nimb curat de poezie sfântă! Adeseori. când te privesc, îmi pare Că ești sculptată‐ n marmora din care A
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
dădeam și îți spuneam fără de vorbe: „Acestea sunt sprâncenele copilului nostru, Iar aceștia sunt ochii” - îți mai spuneam în tăcere Stropindu‐ ți pântecele cu boabe de rouă. Eu eram fericit, ca o primăvară timpurie 175 și‐mi plăcea să mă topesc asemeni zăpezilor și să contopesc apele mele cu apele tale. Doar tu, părea că nu ești, deși te vedeam și‐ ți simțeam reîncărnarea ca pe un semn al nemorții. Vasile Ghica S‐ a născut la 8 noiembrie 1940 în comuna
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
nu au voie copiii deoarece este periculos, iar noi nu vrem să se întâmple un accident. Ați înțeles? Da! răspunseră copiii în cor. Bun! Acum trebuie să vă spun că sticla se fabrică din nisip și alte materiale care se topesc în cuptoare la temperaturi foarte mari. N-am să vă arăt cuptoarele pentru că e prea periculos acolo pentru copii, dar veți vedea ce se întâmplă mai departe. Îi conduse într-o încăpere mare unde erau mulți muncitori în jurul unor vase
D’ale copilăriei by Adriana V. Neacșu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/774_a_1547]
-
pentru că e prea periculos acolo pentru copii, dar veți vedea ce se întâmplă mai departe. Îi conduse într-o încăpere mare unde erau mulți muncitori în jurul unor vase uriașe în care se afla un lichid ciudat. Acest lichid a fost topit în cuptoare, își continuă ghidul explicațiile, iar din el se fac obiecte din sticlă prin suflare. Într-adevăr, toți muncitorii aveau în mână un obiect ciudat, ca o țeavă, pe care îl înmuiau în lichidul acela, apoi suflau în el
D’ale copilăriei by Adriana V. Neacșu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/774_a_1547]
-
și furios în același timp, îi spuse cu năduf: Focule! Ce-ai căutat acolo, focule? Am vrut să văd ce fel de mobilă are Ursu în casa lui, răspunse Viviana printre sughițuri de plâns. Toată supărarea și furia bunicului se topiseră la auzul unui răspuns atât de inocent. Sărută cu blândețe fruntea copilei, după care, o încredință bunicii, care se pricepea atât de bine să astâmpere spaimele copiilor. Într-un târziu, când se liniștise, în timp ce se înfrupta din dulceața de cireșe
D’ale copilăriei by Adriana V. Neacșu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/774_a_1547]
-
sete după auzirea cuvintelor Domnului. 12. Vor pribegi atunci de la o mare la alta, de la miază-noapte la răsărit, vor umbla istoviți încoace și încolo ca să caute Cuvîntul Domnului, și tot nu-l vor găsi. 13. În ziua aceea se vor topi de sete fetele frumoase și flăcăii. 14. Ei, care jură acum pe păcatul Samariei, și zic: "Pe Dumnezeul tău cel viu, Dane!" Și: "Pe drumul Beer-Șebei!" Vor cădea, și nu se vor mai scula." $9 1. Am văzut pe Domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
-i muște. 4. De ar merge în robie chiar înaintea vrăjmașilor lor, și acolo voi porunci săbiei să-i piardă; voi pune astfel ochii pe ei ca să le fac rău, nu bine. 5. Domnul, Dumnezeul oștirilor atinge pămîntul, și se topește, și toți locuitorii lui jelesc. Se înalță ca rîul Nil, și se coboară ca rîul Egiptului. 6. El Și-a zidit cămara în ceruri, Și-a întemeiat bolta deasupra pămîntului, cheamă apele mării, și le varsă pe fața pămîntului. Domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
alții ce au făcut și cum au dres Și nu curg învățăminte că munca a dat succes. 22 septembrie 2004 ÎMPĂCAT DORESC SĂ FIU Când în pat, când în fotoliu, Osândit pân’ ieri am fost „Universul”, în orgoliu, S-a topit sub legi cu rost. Timp și spațiu, laolaltă, S-au retras în adăpost, Doar speranța ritmic saltă Ca foamea în zi de post. Azi mi s-a fixat doar patul. Ochii văd patru pereți Când de-a lungul, când de-
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
adierii. Ea știe că lumea trebuie iubită, ascultată și ajutată, că așa cum crângul vrea soare, tot așa și oamenii trebuie să aibă sorii lor. Și Steluța nu știe ce înseamnă ura, minciuna. Când le simte se face mică, parcă se topește și pleacă sau râde ca o înviere din depărtări. Steluța aduce și seamănă pace. Și când vine, toți sunt fericiți că o văd: - Ea este Steluța, frumoasa din lumini! Dar o rănește o pasăre neagră cu ciocul, o frânge în
Cartea binelui : poezie şi proză : antologie by Sanda Sfichi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/544_a_724]
-
iubesc cu adevărat! Mă simt atașat și mi-e suficient! Indiferent prin ce experiențe neplăcute ați trecut voi...Eu iubesc! III Inocent Ești aici Ești bucuria mea de zi cu zi Ești pofta intensă de a trăi Ești primăvara ce topește recile-mi zăpezi Ești îngerul ce mângâie chipul atunci când visez... Ești pansament peste rana caldă Ești lacrima fericirii ce a fost uitată Ești prospețimea ierbii ușor udată Ești impulsul ce reînvie o lume schimbată... Ești precum mama protectoare pentru pruncu-i
by MIHAI TODERICĂ [Corola-publishinghouse/Imaginative/1008_a_2516]
-
belșug cu untură de rechin. Pe piept îi spânzura un fel de colier, dintr-un lănțug gros, împletit, din aur roșiatic, de care atârna un craniu minuscul, cu fălcile larg deschise, de credeai că hohotește întruna, parcă s-ar fi topit de râs. Acela ținea în mâna dreaptă un smoc de ciulini, ca o sorcovă sau ca un fel de mătăuz, cu care popa stropește cu apă sfințită. Agita smocul și privea fioros, oprit în ușă. Craniul acela minuscul mormăi, amenințător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Veni și meseriașul. Ținea nedumerit cureaua în mâini. O privea intrigat. - Nu-i piele, bre, surâse el scârbit. Nu-’ș ce e, dar e presată. Și pute, nu vezi? Când am băgat cuiul înroșit în ea, uite cum s-a topit. Parcă-i de cașcaval. O gaură mare, cu margini negre, se întindea aproape pe toată lățimea centurii. Parcă trecuse prin ea o lacrimă de metal topit. - Ce s-o mai fac și pe-a doua! Ți-o nenoroceam de tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
ridică greoi de pe scaun. Luă cureaua. O privi și el, ușor amuzat. Pantalonii îi alunecau spre vine. Îi ținea cu stânga. - Totuși ați avut noroc, se bucură meseriașul. A ținut cincizeci de ani. Putea să putrezească. Sau să să se topească. Dar o vezi, o crăpătură n-are. Capitaliști de-adevăratelea, încă de pe-atunci! Ce-o fi băgat olandeji ăia, că mușama nu-i. Asta-i clar! Aia se taie, chir de n-o porți. Dădu să-i răspundă. Apucă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
la tribunal, buluc televiziunile pe ele. Toate trei, asta o știau și copii din sat, trăiseră cu Chiru din Baltă și după ce fusese inundarea cu barajul rămăseseră fete nemăritate, fără căpătâi. Se mai duceau în noaptea de Sânziene în Baltă, topeau ceară în niște căiuțe și o aruncau în apă. Din locul unde cădea ceara se zice că ieșeau bărbați ucigător de frumoși, cu priviri de îngeri speriați și zâmbete vinovate, care bântuiau, peste an, visele femeilor văduve. Se mai pomenește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
celui al profesorului Ilarion Tomnea, fugitul. Își trecu degetul înmănușat pe hârtie și Păsculescu urmărea curios cum numele subliniat de degetul aceluia dintr-o dată se luminează, cum literele prind a pâlpâi fosforescente, se răsucesc, se foiesc, se-adună și se topesc deodată într-un mic pătrățel luminos din chenarul căruia clipește, ușor speriată, Reluța, nevastă-sa. N-o recunoscu de la bun început, dar insul îi șopti, conspirativ. „Intenționat v-au dat lista ușor derutantă. Au trecut-o cu bună știință pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Ea dădu să spună ceva. Încercă să se agațe de lanțul gros ce-i spânzura aceluia pe,un gherdan gros, din aur roșiatic, de care atârna un craniu minuscul, cu fălcile larg deschise, de parcă ar fi îndemnat-o să se topească și ea de veselia ce-l cuprinsese. Bătrâna nNu scoase decât un fel de chirăit surprins, de pisică trezită din somn. Celălalt, deșirat, cu o față prelungă, mai mult albastră decât neagră, albastrul închis al apelor coclite, cu o pălărie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]