8,914 matches
-
cazuri, la apariția unor elemente de rhinolalie apperta sau schimbă componenta rhinolaliei închisă în deschisă (88; p.124) al căror comportament seamănă, dar presupune o metodică de corectare diferențiată. Rhinolalia mixtă caracterizează vorbirea în cazurile de insuficiență velară după despicături congenitale operate, combinate cu obstrucție nasală prin vegetații adenoide, deviații de sept, specifice copiilor care prezintă despicături congenitale complete, în care sunt interesate buza, maxilarul superior și pragul subnarinar. Diagnosticul diferențial din punct de vedere etiopatogenetic necesită o atenție deosebită deoarece
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
124) al căror comportament seamănă, dar presupune o metodică de corectare diferențiată. Rhinolalia mixtă caracterizează vorbirea în cazurile de insuficiență velară după despicături congenitale operate, combinate cu obstrucție nasală prin vegetații adenoide, deviații de sept, specifice copiilor care prezintă despicături congenitale complete, în care sunt interesate buza, maxilarul superior și pragul subnarinar. Diagnosticul diferențial din punct de vedere etiopatogenetic necesită o atenție deosebită deoarece în funcție de acesta se precizează conduita terapeutică medicală, logopedică ți psiho-pedagocică. În fiecare caz de pronunție nasală trebuie
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
mărește durata ei și micșorează șansele de reabilitare a vorbirii. În ceea ce privește frecvența fenomenului rhinolalic în funcție de criteriul etiopatogenetic, literatura de specialitate nu sintetizează anumite date. Studiul efectuat cu ocazia acestei cercetări găsește la un grup de 772 subiecți rhinolalici, 625 despicături congenitale labio-maxilopalatine, ceea ce reprezintă un procent de 81%. Rhinolalia determinată de alte forme reprezintă în ordine conform tabelului 2 un procent de 19% care rămâne în afara considerațiilor acestei lucrări. 1.3. Elemente de psihofiziologie a fonației și mecanismul de producere a
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
posibilă, aerul poate totuși fi ținut în gură cu un grad oarecare de presiune numai atunci când istmul orofaringian este închis prin coborârea palatului și ridicarea dosului limbii. Această mișcare e folosită uneori de copii cu sfincterul incomplet ca în despicăturile congenitale velare, presiunea pulmonară fiind insuficientă pentru a menține pe cea orală, suflul într-un balon fiind mai curând inaccesibil decât imposibil. Acest lucru se realizează numai cu narinele închise (197; p.47). Articularea normală a consoanelor cere un oarecare grad
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
etiologică permite ca o parte din aerul subglotic să refluieze nazal, amplificând rezonanța nasală și pentru consoanele orale. Cantitatea de nasalitate crește cu cantitatea deperdiției nasale, vorbirea devenind neinteligibilă pentru interlocutor. CAPITOLUL II MORFOLOGIA DEFECTELOR APARATULUI FONO - ARTICULATOR PRIN DESPICĂTURI CONGENITALE DE BUZĂ, BOLTĂ ȘI VĂL PALATIN „Malformațiile congenitale labio-maxilo-palatine formează o entitate independentă. Din cauza tendinței lor de a le spori incidența ele constituie un pericol pentru bazele biologice ale societății umane.” Fr. Burian 2.1. Organogeneza despicăturilor congenitale labio-maxilo-palatine Studiul
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
să refluieze nazal, amplificând rezonanța nasală și pentru consoanele orale. Cantitatea de nasalitate crește cu cantitatea deperdiției nasale, vorbirea devenind neinteligibilă pentru interlocutor. CAPITOLUL II MORFOLOGIA DEFECTELOR APARATULUI FONO - ARTICULATOR PRIN DESPICĂTURI CONGENITALE DE BUZĂ, BOLTĂ ȘI VĂL PALATIN „Malformațiile congenitale labio-maxilo-palatine formează o entitate independentă. Din cauza tendinței lor de a le spori incidența ele constituie un pericol pentru bazele biologice ale societății umane.” Fr. Burian 2.1. Organogeneza despicăturilor congenitale labio-maxilo-palatine Studiul morfologic al despicăturilor congenitale de buză, boltă și
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
PRIN DESPICĂTURI CONGENITALE DE BUZĂ, BOLTĂ ȘI VĂL PALATIN „Malformațiile congenitale labio-maxilo-palatine formează o entitate independentă. Din cauza tendinței lor de a le spori incidența ele constituie un pericol pentru bazele biologice ale societății umane.” Fr. Burian 2.1. Organogeneza despicăturilor congenitale labio-maxilo-palatine Studiul morfologic al despicăturilor congenitale de buză, boltă și văl palatin datează din timpurile cele mai vechi, sub forma unor observații empirice. Democrit și Herodot (sec. V î.e.n.) sau Plinius (sec. I î.e.n.) au definit faptul ca: „un obiect
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
ȘI VĂL PALATIN „Malformațiile congenitale labio-maxilo-palatine formează o entitate independentă. Din cauza tendinței lor de a le spori incidența ele constituie un pericol pentru bazele biologice ale societății umane.” Fr. Burian 2.1. Organogeneza despicăturilor congenitale labio-maxilo-palatine Studiul morfologic al despicăturilor congenitale de buză, boltă și văl palatin datează din timpurile cele mai vechi, sub forma unor observații empirice. Democrit și Herodot (sec. V î.e.n.) sau Plinius (sec. I î.e.n.) au definit faptul ca: „un obiect contra naturii” sau, mai mult: „contra
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
buzei”*). Celsius dă o descriere amănunțită despicăturii de buză, considerând-o ca o situație care „împiedică vorbirea”. Descrierea lui este importantă fiind prima care privește aceste anomalii „din punct de vedere fiziologic și mai ales fonetic”*). În Evul Mediu, despicăturile congenitale ale feței sunt privite ca produsul unor fapte diabolice, iar Renașterea caracterizată prin înflorirea științei și a culturii face încercări descriptive fantastice (Ambroise Paré, Licetus, Andromad)*). Callen, în cartea sa „Medicus” amintește de fisurile buzei, iar bizantinii Aetius, Mirepsos și
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
Empiricus folosesc termenii de “Labiorum fisurae și Labia rupta”*). Wilhelmus de Compenis și elevul său Yperman descriu fisurile unilaterale totale ale buzei și apare pentru prima dată denumirea de „buză de iepure”*). Urmează apoi o perioadă îndelungată în care despicăturile congenitale nu atrag atenția, se pare, din cauza obiceiurilor spartanilor de a extermina copiii cu vicii de conformație, tendință ce s-a perpetuat mai târziu și la alte popoare. Acest fapt reiese și din legile Rusiei anului 1469 în care se spunea
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
în comparație cu marea majoritate a indivizilor speciei, vârstei și sexului său”*). Între timp termenul s-a îmbogățit, Fraser rezervându-l numai pentru marile defecte morfologice observabile încă de la naștere. În vremea noastră, Menkeș, în 1964, este de părere că în cadrul malformațiilor congenitale trebuiesc incluse și anomaliile metabolice, precum și cele structurale ce apar în cursul dezvoltării prenatale (110). Cu secolul XVIII încep lucrările mai profunde de anatomie comparată care pregătesc concepțiile secolului XIX cu privire la organogeneza despicăturilor. Astfel, Dussy în 1869, emite o ipoteză
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
ai arcului I branchial, care nu se unesc, fapt ce duce la persistența despicăturii labio-maxilo-palatine de mai târziu. Această ipoteză a fost dezvoltată de o serie de autori, ca Fleischmann, Hochstetter, Veau, Polizer, Steininger, Tondury. Concepțiile actuale au considerat despicăturile congenitale ca o maladie fisurată ce intervine în dezvoltarea mugurilor embrionari din care se formează buza, maxilarul superior, bolta și vălul palatin. Aceasta constă într-o persistență anormală a lamei epiteliale și o deficiență primară în producerea de țesut mezenchimatos la
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
epiteliale și o deficiență primară în producerea de țesut mezenchimatos la care se adaugă tulburări de creștere ale maxilarului. (Burian, Le Mesurier, Frazer, M. Menkeș, V. Popescu, C. Oprișiu, N. Duțescu, G. Ciobanu). 2.2. Etiologie și frecvență Cauzele despicăturilor congenitale de buză și palat, deși se cunosc foarte puțin, totuși s-au descris stadiile de dezvoltare ale faciesului și gurii la embrionul uman și s-a consemnat faptul că dacă dezvoltarea normală a fost întreruptă într-un anume stadiu al
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
de 30 mm, sfârșitul lunii a 2-a). Formele caracteristice de despicături considerate de către unii autori ca rezultatul unor regenerări intrauterine pledează în favoarea acestei concepții. Etiologia despicăturilor labio-maxilo-palatine rămâne însă o problemă neelucidată, ca de altfel și a altor malformații congenitale. S-a încercat totuși o oarecare sistematizare a factorilor cauzali, după diferite criterii. În cele ce urmează îi vom relata pe scurt pe cei mai importanți, urmărind clasificarea lor în factori: a) endogeni și b) exogeni. a) Numeroși autori au
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
sau indirectă a despicăturilor labio-maxilo-palatine. Ei arată că părinții neafectați care au dat naștere la un copil cu despicătură sunt bănuiți că ar avea o predispoziție genetică față de această afecțiune în timp ce o mamă care a născut un copil cu malformații congenitale are mari șanse la nașterile ulterioare să nască copii normali (62) În clinica de Chirurgie oro-maxilo-facială din București din 933 de cazuri s-au găsit 81 (8,2%) malformații asemănătoare sau diferite la ascendenți direcți colaterali (părinți, bunici, unchi, veri
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
cercetările ultimilor ani, în Dresda, Berlin și Leipzig se găsește un procent de 1 la 435 (118). În 1970, Davis în America anunță o frecvență de 1 la 915 (118). Autorii români I. Canavea și V. Chiriac studiază frecvența malformațiilor congenitale labio-maxilo-palatine la noii născuți în țara noastră în perioada 1960-1971 în două maternități din București. Ei găsesc o frecvență generală de 1 la 1215, apropiată de frecvența raportată de autorii din alte țări, „despicăturile de buză, de boltă și de
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
maternități din București. Ei găsesc o frecvență generală de 1 la 1215, apropiată de frecvența raportată de autorii din alte țări, „despicăturile de buză, de boltă și de văl palatin ocupând locul 7 în tabloul celor 13 tipuri de malformații congenitale” (41; p.347). Acești autori găsesc că frecvența malformațiilor congenitale și frecvența despicăturilor prezintă o tendință de creștere progresivă de la an la an în decada 1960-1971. Ei cercetează 50.980 de noi-născuți în această perioadă și constată că etapa de
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
la 1215, apropiată de frecvența raportată de autorii din alte țări, „despicăturile de buză, de boltă și de văl palatin ocupând locul 7 în tabloul celor 13 tipuri de malformații congenitale” (41; p.347). Acești autori găsesc că frecvența malformațiilor congenitale și frecvența despicăturilor prezintă o tendință de creștere progresivă de la an la an în decada 1960-1971. Ei cercetează 50.980 de noi-născuți în această perioadă și constată că etapa de vârf a frecvenței despicăturilor labio-maxilo-palatine se află între anii 1962-1965
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
se află între anii 1962-1965, când se înregistrează o incidență de 1 la 559 la populația tării noastre de atunci. Și pentru alte țări autorii găsesc o frecvență similară în acest interval de timp. În anii 1967- 1971 incidența despicăturilor congenitale de boltă și văl palatin, deși este mai scăzută în comparație cu perioada precedentă, 1960-1966, prezintă o tendință de creștere de la an la an (după unii autori). Astfel în anul 1967 această incidență este de 1 la 2709 pentru ca în 1970 și
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
unilaterale (24,1%) 2.bilaterale (6,5%) Despicătura se observă în circa 20% mai mult la băieți decât la fete, la băieți predominând forma totală în timp ce la fete cea parțială. Din statisticile publicate de O.M.S. se constată că malformațiile congenitale cresc aproape în progresie geometrică în ultimul timp, dat fiind faptul că în această perioadă are loc o îmbunătățire a asistenței medicale și deci diagnoza este mai crescută, iar factorii represivi mutaționali din mediu sunt într-un număr din ce în ce mai mare
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
dat fiind faptul că în această perioadă are loc o îmbunătățire a asistenței medicale și deci diagnoza este mai crescută, iar factorii represivi mutaționali din mediu sunt într-un număr din ce în ce mai mare. Pe bună dreptate Fr. Burian spunea că: „Malformațiile congenitale labio-maxilo-palatine formează o entitate independentă și importantă. Din cauza tendinței lor de a le spori incidența ele constituie un pericol pentru bazele biologice ale societății umane” (39; p.58). Frecvența relativ ridicată, tendința actuală de creștere precum și numeroasele probleme încă neelucidate
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
importantă. Din cauza tendinței lor de a le spori incidența ele constituie un pericol pentru bazele biologice ale societății umane” (39; p.58). Frecvența relativ ridicată, tendința actuală de creștere precum și numeroasele probleme încă neelucidate pe care copiii purtători ai defectelor congenitale labio-maxilo-palatine, le ridică, ne fac să asistăm la o intensă activitate de cercetare interdisciplinară. Ele constituie azi obiectul a numeroase cercetări medicale ce preocupă specialiștii din toate țările lumii, cercetări ce sunt exprimate printr-o diversitate de studii statistice, clinice
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
cât și pentru a contribui la urmărirea pas cu pas a ecoului tratamentului asupra comunicării, asupra mesajelor.” Tatiana Slama Cazacu 3.1. Criterii de diagnoză În urma mai multor cercetări ale autoarei, se ajunge la concluzia că tulburările fono-articulatorii consecutive despicăturilor congenitale labio-maxilo-palatine dispun de o varietate complexă în funcție de vârstă, de momentul intervenției chirurgicale, de particularitățile psiho-individuale, precum și de mediul care dirijează formarea și dezvoltarea vorbirii (192; p.84-113; 193; p.547-693; 195; p.32-45). Considerate un dat intrinsec al defectului anatomic
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
5 ani, cu același diagnostic clinic, operați la 2 ani, nu au dezvoltat o vorbire rhinolalică după operație datorită interferării la timp a tratamentelor de specialitate și a unei presiuni adecvate a mediului familial. Cu aceeași formă clinică a malformației congenitale, subiectul A.T. în vârstă de 9 ani prezintă o dislalie intensă, în care unele consoane sunt înlocuite cu suflu nasal, diminuate din cauza acestuia sau înlocuite cu „h” ca un șuierat laringian, consoanele „m, n, l, h” fiind pronunțate corect
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
a limbajului, al proceselor cognitive, al inteligenței și personalității copilului, luând în considerație factorii de influență și corelațiile lor. 3.2. Modalitatea de investigare Examinarea complexă logopedică a început printr-un examen preliminar și metodic la 625 subiecți cu despicături congenitale labiomaxilo-palatine cuprinși între vârsta de 6 luni - 12 ani, care dispun de o mare varietate a formelor clinice a condițiilor de achiziție a limbajului precum și a modalității de abordare a terapiei complexe. Datele consemnate în fișa logopedică au condus la
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]