7,938 matches
-
în chip absolut, să-l slujim, pentru ca împărăția lui să stăpânească pretutindeni, abia după aceea vom mai chibzui, ce înseamnă după aceea, numai răul este prezent, jos cu Europa, jos cu rațiunea, cu onoarea și crucea. Da, trebuia să mă convertesc la religia stăpânilor mei, da, da, eram sclavul lor, dar dacă și eu sunt la fel de rău ca și ei, atunci nu le mai sunt sclav, chiar dacă mi-s picioarele înlănțuite și gura mută. Căldura asta mă face să-mi pierd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
să rămână În „Bosnia”, În casa Martei, lăsată moștenire de domnul Andrei Morar, spre mirarea tovarășilor de la Municipiu care nu mai trăiau demult În umbra Îndemnului marxist la unire În cumpătare. Un răspopit, fost manechin apoi și vânzător de Înghețată, convertit la marxism-leninism, nu putea avea o altă opțiune, observau cei mai lucizi și cu o experiență mai Îndelungată la serviciul de cadre al partidului. „Bosnia” era un cartier liniștit, plin de verdeață, cu cinematograf și biserică la doi pași de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
odinioară se transformase cu timpul Într-o senzualitate discretă, mai mult presupusă decât evidentă, câtuși de puțin ostentativă, provocatoare. Acest lucru Însă nu o punea la adăpost de privirile apăsate ale cohortelor de machos dolofani de extracție dacică sau fino-ugrică, convertiți după Revoluție În traficanți de valută, dotați cu telefoane celulare și În relații excelente cu Poliția, care mișunau În Piața Carolina, răsucind pe degete grele de aur cheile mașinilor second, dar aproape noi, și șoptind oricui se afla În trecere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
În care fiecare dintre ei făcea trimitere la Grațian, zis Gabriel Ceroni. Asemănarea celor doi nu era doar fizică, frapantă, ci și, până la un punct, existențială, mai puțin faza militantă a soixante-huitard-ului francez pasionat de Proust, Musil, Dostoievski, Gogol și convertit apoi la yoga, jogging și psihanaliză. Nu, acolo mă dezbrăcam doar, veni răspunsul ei, dezinvolt, provocator, Începu să râdă. Râdea și el. Cu ea, totul e ușor: o Înmormântare, o naștere, o revoluție. Le privea cu o egală curiozitate, Întocmai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
pe care unii dintre ei o cunoșteau destul de bine. Doamna Ster luase chiar câteva ore de desen de la Janka Olejnik. De la ea Împrumutase o anume energie vitală, dar și o propensiune spre zonele tulburi ale sufletului, domolite odată cu trecerea timpului, convertite În toleranță și Înțelegere pentru cei fără odihnă, precum Eleonora, pentru care Eugen Pascu avea o slăbiciune specială. Dacă aș fi cunoscut-o, zicea el, seara, lângă o sticlă de vin, dintre toate sculpturile mele aș fi păstrat cu siguranță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
nu ar mai fi fost printre ei... Și nici ei aici. Petru era la fel de derutat ca și ei În fața valului neașteptat de musafiri care năvăliră În casă odată cu domnul Brândușă, de nerecunoscut În ținuta sa de magnat al veniturilor obscure, convertit peste zi În colecționar rafinat de tablouri sau Într-un Coluche autohton, patron spiritual al faimoaselor „restos du coeur” care se ignora, dar și mânat de ambiții politice, nemărturisite Încă public. Și cum o minune nu vine niciodată singură, În urma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
relație cu natura este atât o artă cât și o știință, aflată dincolo de simpla cunoaștere sau simplul sentiment; și, cred eu acum, dincolo de misticismul oriental, transcendentalism, „tehnicile de meditație“ și toate celelalte - sau cel puțin așa cum noi, vesticii, le-am convertit spre propria-ne folosință, Într-o manieră care se arată tot mai narcisistă: pentru a ne face să ne simțim mai bine, mai bogați În interpretări, mai dinamici. Cred că la natură nu se poate ajunge astfel, transformând-o Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
mai Înaltă decât Burgess Noakes, spre marele ei regret. — Gastrita, spuse Minnie. — Ce? — Gastrita! repetă ea. — A, zise Burgess, Închizând cu zgomot catarama centurii. Toată fletcherizarea aia i-a venit de hac. În urmă cu zece ani, Henry James se convertise la doctrina unui dietetician american, doctorul Horace Fletcher, care recomanda ca fiecare gură de hrană să fie strivită și mestecată până se transforma În lichid, Înainte de a fi Înghițită. Într-o zi care rămăsese memorabilă, Fletcher Îl vizitase pe scriitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
să Îi fie naș. Primi cu plăcere această Îndatorire, dar Îi avertiză pe părinți că legăturile lui cu biserica erau din cele mai laxe. — Educația mea religioasă a fost... cum să-i zic... de-strănată, le explică el. Tata s-a convertit la Învățăturile lui Swedenborg când abia Împlinisem șase luni. — Și În ce cred swedenborgienii, domnule? Îl Întrebă Charles Millar cu sinceritate. — Băiete dragă, dar În ce nu cred?! Îi răspunse Henry cu un suspin. William tocmai redactase și publicase, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
și că, poate, omenirea are nevoie de religie ca de un zid de apărare Împotriva lui. Și Îi invidiez pe romano-catolici pentru ritualurile și simbolismul lor - slujbele cântate, lumânările votive, miruirea suferinzilor... — Dar n-ai fi În stare să te convertești, nu-i așa? Îl Întrebă Du Maurier, aproape cu neliniște. — Nu, nu te teme, spuse Henry cu un surâs. Conștiința Îmi e religie, conștiința umană. Rafinarea, intensificarea ei... și păstrarea ei. Micul Guy Millar fu botezat În biserica parohială din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Robins observă că era pentru prima dată În experiența ei când un dramaturg se gândea să Își hrănească trupa. Era o tânără interesantă și inteligentă, foarte diferită de actrițele obișnuite. Se arătă Încântată când Îi spuse că Hedda Gabler Îl convertise În cele din urmă la Ibsen și Îl convinsese că norvegianul era cu adevărat un mare dramaturg, căci era producătoarea spectacolului, Împreună cu o altă actriță, cu care spera să poată forma o trupă și să pună și alte piese de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
tipică pentru ea, care necesita o călătorie cu trenul până la crematoriul din Woking, una care Însă păru potrivită cu numărul mic al celor care o Însoțeau - doar el, Katharine și Annie Richards, devotata asistentă medicală -, iar experiența aproape că Îl converti la această metodă funerară. Totul era simplu, decent și demn. Ziua era rece, cu lapoviță, și se bucură să poată duce cenușa Înapoi cu el la Londra, in vederea trecerii finale spre mormântul părinților lor din America, În loc să Îi lase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
care se plângeau că n-au găsit tablourile lui Little Billee la National Gallery. (Henry izbucni În râs, bătând cu bastonul În pământ.) Mai mulți preoți s-au oferit să Îmi explice de ce greșesc fiind liber cugetător și să mă convertească la bisericile respective. („Inevitabil!“ exclamă Henry.) Și am primit o epistolă de la un domn din Virginia, care mă Întreba cu curiozitate sinceră care a fost natura exactă a relației dintre Trilby și Svengali În timp ce o plimba prin sălile de concert
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
de fotbal. Își extinsese operațiunile recrutînd o echipă de văduve din Costasol care să funcționeze pe post de colectori de pariuri din ușă-n ușă. Primele seri de ruletă și blackjack fuseseră ținute În camera de zi a lui Laumer, convertită În tripou, deși Crawford pusese piciorul În prag, interzicînd roata măsluită și cărțile măsluite. Dar cel mai aproape de inimioara evanghelică a lui Crawford, din moment ce implica În mod direct femeile din Residencia, era sexul ilicit. În cabinele telefonice de prin complex
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
nici o pauză, toate festivalurile de artă și consiliile orășenești, astea sînt o formă de parkinson social. Așa-numita renaștere pe care-o trîmbițează toată lumea are prețul ei. Crawford e ca L-dopa(##notă - Aminoacid precursor al dopaminei (În creier, este convertit În dopamină). În formă sintetică, este folosit În tratarea parkinsonului.##). Pacienții cataleptici se trezesc și se pun pe dansat. RÎd, plîng, vorbesc și par să-și fi recuperat sinele pierdut. Dar doza trebuie mărită progresiv, pînă În punctul În care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
ar fi auzit până în Yazd, trecând peste crestele calpe din jurul templului. Și apoi, dintr-odată îi văzu pe învățătorii lui cei mai dragi coborând la moschee. Asta nu se mai întâmplase de mult în ținutul vechi, iar când li se converteau preoții, zoroastrienii găseau că e vrajbă de moarte pentru ei toți. Omar renunță să mai care lemnul de foc și tămâia, dar se duse mai departe la templu. Se trezise de-acum condamnat să rămână de-a pururi un osta
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
o discuție, când mâncau: — Tu ești încă necopt, băiete, și nu știi că aurul e mai trainic decât petrolul și decât banii de orice fel. De-asta l-am crezut eu pe Marele K, fiindcă a promis mazdeenilor care se convertesc că le-ntoarce aurul ce li s-a furat! — Eu credeam că te-ai săturat de opreliști, se băgă în vorbă și tată-său. Mai știi când am vrut să te duc la școala M³rkar, fiindcă te-au bătut că
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
lui nu speriase moartea nevestei, dar pe el îl îngrozise în schimb un pasdar apărut dimineața, ca să-i spună cum s-o îngroape: — Nu o s-o duci înapoi, în Yazd, ci direct la Zahra. — Dar e zartoshtă, nu s-a convertit, cutezase să îi spună. — Cui îi pasă? îi spusese răstit. În Iran e o singură religie bună. Poți să-ți chemi aici mazdeenii, dacă au cu ce să ajungă, dar ai s-o îngropi ca șiită. Tu te-ai dat
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
rădăcinile. — Bunică-tu lucra ceasuri pentru clanul șahului Pahlavi? Mulțumește-te că și-a dat duhul pe pernă, la voi acasă, și nu la carceră! Câini de farhavaroți! înjură printre dinți. — Tatăl meu și bunicul sunt șiiți ai Islamului, nesilit convertiți acum zece ani. O paloare de mort îi trecu comandantului peste față: — Și de ce nu spui, idiotule? Ori vrei să ghicesc? Ai o zi și o noapte, nu îmi pasă cum te descurci. Ai să vii înainte să fii plecat
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
prieteni buni. Că visa la o benzinărie cu garaj și bistro, alături de blajinul Godun. Că îi plăcea câmpul și că locuia în mansardă. Că el era mazdeean, dar nu pe de-a- ntregul, fiindcă părinții lui, tată-său și bunicu-său, se convertiseră la „religia mare“. Povesti despre cum plecaseră din ținutul lor milenar spre nord și cum tată-său încă trăia la Tabriz și cum luase totul de la început, după ce își plătise eliberarea cu tot ce agonisise. Văzând că discuția nu se
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
avea un prieten nou, care cântărea cât Godun. Prin el și prin stăruința antreprenorului de bazine pătrunse în comunitatea locală a arienilor, care număra șase sute de suflete. Erau amestecați și destul de învrăjbiți, unii își luaseră neveste din Est și le convertiseră. Cineva construise un hipermarket cu de-ale lor și un loc pentru rugăciune. Femeile convertite nu țineau însă Ramadanul ca ei și nici sărbăto rile nu se făceau ca acasă. Îi întrebă pe câțiva dacă le era bine și pretutindeni
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
așezări evreiești se ducea să se roage în Masjid-e Jome Atiq, sub caligrafiile ei cufite. Pentru Omar, Dumnezeu era unul și-același și pornea de la Zoroastru. Religii diverse și mai târzii mărunțiseră din el porții mici de credință și le convertiseră în fel și chip, în doctrine adverse ori diferite. Omar era sigur că e loc pentru toți și de-aceea se însurase cu o șiită, chiar dacă pe urmă îl pierduse pe Dumnezeu. Acum îl recupera într-un fel aparte, păgân
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
Descumpănit, Îndurerat, Își găsește refugiul (În 1896) la o altă revistă, Savoy, singura care mai are curajul să publice texte și desene ale autorilor decadenți. Măcinat de tuberculoză, cu un corp scheletic, Înveșmântat Însă cu un rafinament desăvârșit, Beardsley se convertește la catolicism, Îndemnat de bunul său prieten, André Raffalovich. Se stinge din viață la Menton, În sudul Franței, desenând până În ultima clipă, la 26 de ani. Oscar Wilde va spune despre el, asemuindu-l cu o orhidee, că are „ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
22 de ani, fără studii la Eton sau Oxford, dar de o inteligență și o cultură sclipitoare, modest angajat la un birou de avocatură? E fiul lui Issac d’Israël, descendentul unei vechi și bogate familii evreiești alungate din Spania, convertit la anglicanism, posesorul unei biblioteci fabuloase, el Însuși eseist de finețe, care Își educă singur delicatul fiu, Îndrumându-l spre lumea umanioarelor. Debutul tânărului Disraëli cu Vivian Grey - volum taxat mai apoi de critici drept „minor”, „frivol” - e răsunător. Autorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
să vadă nimic, care mor fără să fi trăit, care nu știu să recunoască nici calitatea unei mâncări, nici puterea femeilor, care nu rostesc nici o vorbă bună, nici o prostie. Dar „iartă-i, Doamne, că nu știu ce fac!”. Dacă aceștia ar trebui convertiți Într-o bună zi la eleganță, oare ar putea Înțelege axiomele fundamentale rezultate din ansamblul cunoștințelor noastre? XLII Bruta se acoperă, bogatul sau prostul se Împopoțonează, elegantul se Îmbracă. XLIII Toaleta este deopotrivă o știință, o artă, o deprindere, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]