8,234 matches
-
plăceau mie foarte mult, cu un cer acoperit de o perdea de norișori mărunți, care Îți dădeau voie să te bucuri din plin de o binefăcătoare plimbare, fără a fi forțat să te retragi cît mai repede la umbra vreunei terase sau pur și simplu să te Întorci În casă, unde ventilatorul pe care l-ai ținut ascuns trei sferturi din an, devine unul dintre obiectele cele mai apreciate. Fiind orele după amiezii, cînd mare parte dintre oameni fie se odihnesc
Viaţa-i complicat de simplă by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91691_a_93569]
-
se încheie cu unele obscurități, fiind minată de vestea pe care le-o adusese Vișinel. Părinții se culcară târziu. Lumina din camerele lor nu se stinse multă vreme chiar după primul cântat al cocoșilor. Alex ieși pentru puțin timp pe terasă. Simțea nevoia să ia puțin aer proaspăt înainte de a intra în dormitor. Privi cerul. În seara aceea luna nu-și fericea pământenii cu lumina ei blândă, liniștitoare. Candelabrele stelelor nu împodobeau bolta cerească. I se păru că noaptea, care abia
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
Nici nu s-a uitat cu atenție la numărul ăla. A privit ecranul telefonului doar o jumătate de secundă. N-a apucat să înțeleagă ordinea cifrelor. Memoria ei n-a reușit să le rețină. Merge spre ușa care dă în terasă. O deschide cu răbdare. Ușa nu scârțâie, probabil de frică să nu provoace un scandal. Zgomotele orașului intră distant în încăpere. Iese pe terasă și se apropie de balustradă. Mă țin după ea, dar deja m-a luat cu vertij
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
ordinea cifrelor. Memoria ei n-a reușit să le rețină. Merge spre ușa care dă în terasă. O deschide cu răbdare. Ușa nu scârțâie, probabil de frică să nu provoace un scandal. Zgomotele orașului intră distant în încăpere. Iese pe terasă și se apropie de balustradă. Mă țin după ea, dar deja m-a luat cu vertij. Etajul treizeci. Și am impresia că balustrada nu e destul de înaltă. Sophia se sprijină de balustrada miniaturală și se uită la luminile orașului. Felinarele
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
poate acum descopăr o vagă asemănare între doi oameni atît de diferiți cum credeam că sîntem. Pentru că, altminteri, de ce aș fi venit aici? În spatele meu se află ceea ce a mai rămas din complexul nautic. Partea de sus, cu clubul și terasele, a fost aproape demolată, șoproanele în care erau ținute bărcile încă există. Nu trebuie nici să închid ochii, nici să privesc în spatele meu, ca să știu cum arătau atunci. Pe podea erau rînduite bărcile, semețindu-se din pîntece într-un șir
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
celălalt, la mai puțin de două sute de metri distanță, cu copaci înalți și case cu grădini întinse, în spate, iar în față, numai jumătate pe pămînt și jumătate în apă, ridicat precum un castel, cu turnuri cu stegulețe fluturînd, cu terase unde, pe durata lungilor seri de vară, se adunau doamne și domni, cu pălării de paie și ochelari în mînă, cu porți prin care erau transportate bărcile, cu debarcadere și, ancorate de ele, pontoane, invizibile din locul în care stăteam
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
conacelor sau sînt așezate pe căpriori, între spălătorie și cutiile cu haine vechi și hîrtii. Nu m-ar deranja dacă ar trebui să rămînă acolo pentru totdeauna. Etajul de sus al clădirii care găzduia clubul și camera de consiliu și terasele unde domnii și doamnele lor își beau cidrul, berea și limonada, fusese deja demolat. Cred că arhivele și cupele, sculpturile și plachetele fuseseră adăpostite cu grijă în altă parte. Probabil evidența contabilă e în continuare ținută și chiar argintăria e
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
vîslesc din nou, niciodată în acele luni nu am urcat treptele clubului. Nu m-a oprit doar timiditatea, deși eram pe deplin conștient că nu era loc pentru mine, acolo, printre grupurile de oameni care se adunau în balcoane și terase, tîrziu, după-amiaza. Toastau și ciocneau pahare, făceau mici ieșiri cu șalupe pline de delicatese și umbrele. Cîteodată era înălțat un catarg prea scurt și era ridicată o pînză, pentru că nu efortul era scopul acelora care frecventau clădirea în aceste luni
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
eram copleșit de cît de singur eram în vara aceea, cît de fără speranță singur, sentimentul acesta cîntărea mult mai greu. Mă întrebam unde era David acum. Cu ce afaceri era prins Schneiderhahn și în care parte a sudului? Pe terasa unei cafenele de pe marginea apei, un chelner cu un șorț lung curăța mesele, cu cîrpa într-o mînă, iar în cealaltă un mănunchi de halbe de bere. Soarele apunea, ultimii consumatori plecau, în șarete sau cu bicicletele. Picioarele mele goneau
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
același timp vroiam să fie după-amiază deja ca să pot ieși pe apă și să vîslesc iarăși departe de oraș. În altă zi mă aflam, la căderea serii, cu membrele obosite după antrenament, în balconul unui tramvai care trecea pe lîngă terasele și pe lîngă mulțimea de oameni în drum către gară, care strălucea în soarele tîrziu cu fațada ei de cărămidă roșie și cu decorațiile precum acelea ale unei catedrale. Am vrut să le strig ceva oamenilor, dar n-am știut
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
mersul lucrurilor, ori sentimentele, nu s-a schimbat. Mă vedeam în continuare oaspete în înalta societate, un outsider care vîslea cu vîslașii, nu parte a grupului strîns unit de oameni care se aflau acasă în vestiare, la bar ori pe terase și care se puteau recunoaște fără efort și oriunde în oraș, doar cu un cuvînt într-un limbaj care, chiar în afara clubului, îi distingea de alți oameni. Mie îmi păsa din ce în ce mai puțin. Eram preocupat numai de mine și de David
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
porțiune de țărm. Am plutit în derivă, cu barca și în gîndurile noastre. Nu tare departe de club, înspre oraș, se afla un hotel mare. Era văruit cu alb și-și împingea cu mîndrie balcoanele deasupra apei. Cele mai joase terase stăteau în apă pînă la genunchi, propretărește. L-am depășit leneș. Am simțit o mișcare ciudată în barcă. Cînd am privit în jur, am văzut că David se lungise în barcă, cu un braț întins în afară și încă strîngînd
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
la fel de albastru ca apa. Probabil, legănîndu-se încoace și încolo, în același fel. N-am mai știut ce era dedesubt și ce era deasupra. "Magnific", a spus David. "Magnific și vicios", mi-a trecut prin minte. Precum lebedele care pluteau prin fața terasei. Și în aceeași clipă, sentimentul plutirii între cer și apă a dispărut. N-am putut să nu mă gîndesc la tot ce se afla dincolo de fațada imaculată, la bucătării și toalete, la cabinele de duș și la oamenii prăbușiți care
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
degradare și putrefacție durează de sute de ani, a început cînd primii piloni au fost înfipți în mîl și saturați de umezeală. Dar nu m-ar surprinde dacă iarna aceasta ar fi ultima, dacă buba ar plesni acum și întreaga terasă cu toate amintirile sale despre plăceri și păcat, s-ar bălăbăni înainte, încet, într-o mișcare lentă ca în filmele moderne, dispărînd în adîncuri și nemairevenind la suprafață niciodată. Orașul se scufundă, imersîndu-ne într-o catedrală de apă. Rîul, ciudat
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
titlului. Unde erau? Se încurcaseră în apărători cum se apropiau de linia de finiș. Înainte de a ajunge la apă m-am mai întors o dată înspre club și am văzut că cea de a doua scară dispăruse. Ducea de la ponton la terasă și la vestiare. Era scara pe care uneori o găseam greu de urcat, după un antrenament solicitant. Era scara pe care l-am văzut pe Schneiderhahn pentru ultima oară, în ziua de după ultima noastră cursă, aceea din campionat. Faptul că
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
de plută, s-a întors și a urcat scările, dar în vreme ce executam primele bătăi și simțeam cît de obosite și îndurerate erau încă trupurile noastre, am ridicat privirea și am văzut că se oprise la jumătatea drumului dintre apă și terasă, cu părul lui tuns periuță, fața cărnoasă, cu costumul maroniu și, cu ghetele în ciuda căldurii, pe treptele de oțel. Ne-am îndepărtat și curînd, el a fost doar o siluetă cu forme ușor rotunjite pe fundalul alb al clubului. A
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
fluturi întinsă pe balcon, vacanța prea lungă și prea caldă, multe texte neterminate, jazz și limonadă într-un vas imens pe masa din bucătărie. În după-masa aceea vorbeau despre pantalonii ei recent modificați pentru cocktail, doar nu o să meargă la terasă în vechii ei pantaloni albaștri. Tăcere câteva clipe și apoi vocea ei chemându-l la micul dejun. Încă era perioada în care mă amuzam auzindu-i ce-și spun, tot felul de nimicuri de care de mult mă detașasem și
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
ascultăm multă muzică a oamenilor de pe Pămănt: Motzart, Beethowen. Nouă ne place mult opera și muzica de fanfară. Aurora: Aveți biblioteci? Evelin: Da, totul pe suport electronic și magnetic. Nu folosim suportul de hărtie, îl considerăm depășit. în timpul liber pe terase speciale - un fel de cafenele - inhalăm arome obținute din Univers, inclusiv ale Pămăntului. Aurora: Arome de pe Pămănt? Evelin: Scorțișoară, vanilie, fum de bețe de tarhon. Profesorul: Vorbiți o limbă? Evelin: V-am spus că noi comunicăm prin telepatie după un
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
am spus. Profesorul: Deci, așa am scăpat de o clonă. Nevastă, măine se împlinesc 35 de ani de căsătorie. Aurora: 35 de ani lumină! Doamne ce repede au trecut! Profesorul: Ca să nu deranjăm musafirul, copiii o să-i invităm la o terasă ca să sărbătorim evenimentul. Evelin: La mulți ani! Eu ce cadou să vă fac? Doar dacă aș putea v-aș da căte puțin din nemurirea mea. Aurora: Să amestecăm nemurirea ta cu nemurirea morții?! Vezi, tu ai speranța să rămăi nemuritor
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
cu desăvărșire poluarea. Ca sclavi am lucrat mai ales în mină, în fabrici; pentru stăpănire era o rușine. Răurile, mările și oceanele, pădurile nu au faună și v-am spus de ce. Nu avem șosele, cale ferată ci doar aeroporturi și terase speciale pentru teleportare individuală și a navelor care pleacă în Univers. Noi, pentru deplasare, folosim, cum spuneam, teleportarea și telepatia pentru discuții, folosind fiecare un cod dat de Academie. Profesorul: Navigați pe apele planetei? Evelin: Avem adevărate baze de plecare
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
de pe Pămănt, deci să nu uiți de drepturile de autor. Evelin: Am plătit cu sămănța de om și că milioane de ani am lăsat liberă evoluția voastră pe Pămănt. Nu-i suficient? Poate vreți și taxe, impozite pe cafenelele și terasele aprobate de către Academie pentru audiție și concertele de muzică luate de pe Pămănt? Profesorul: Nu, nu vrem drepturile de autor, taxe și impozite pe cafenele și terase pentru audiat muzică și concerte doar să ne lași în familia noastră pe Adam
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
voastră pe Pămănt. Nu-i suficient? Poate vreți și taxe, impozite pe cafenelele și terasele aprobate de către Academie pentru audiție și concertele de muzică luate de pe Pămănt? Profesorul: Nu, nu vrem drepturile de autor, taxe și impozite pe cafenele și terase pentru audiat muzică și concerte doar să ne lași în familia noastră pe Adam și Eva. Evelin: Da, doar dacă vor ei să rămănă. Eva: Ei sunt singura noastră familie pe Pămănt. și apoi avem un program de conferințe, cu
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
bine, toate, cu Bubu. Deveniseră de o prietenie suspectă, aproape, ai fi putut zice. Le plimba, pe toate, cu mașina, pretutindeni: pe la piață, pe la iarbă verde, prin magazine, prin locuri pitorești de prin Împrejurimi, ba, și, pe la grădini de vară, terase ale celor mai vestite restaurante din municipiul, așezat, ca pe un pinten, la rădăcina munților din vecinătate. Fetele Își croiseră un plan concret, măreț și criminal, dintru Început. Aflaseră, cumnecum, că Bubu este un om foarte bogat, și, totodată, fără
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
o unică politică: prima - de aia a facerii, de către oricine, În felurite și răsfelurite chipuri, a banilor; ailaltă - de crearea condițiilor necesare aplicării unei medicine de cel mai performant grad, pusă În slujba omului, de pretutindeni și dintotdeauna. Acum, pe terasa marelui restaurant, la care coordonatorii amintitului congres au organizat masa festivă, de adio, ceva, ca o scăpărare de brichetă, le-a făcut să le tresară mintea și inima. Anume, ce? Ideia de a se lansa În politică. În ce fel
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
ducă spre Insula Ieti. Au schimbat cursa, pe un aeroport, căruia nu doar că nu i-au reținut numele, dar, de care, nici măcar nu au auzit, vreodată, În viața lor. În aceeași nouă dimineață, bătrânul medic s-a urcat pe terasa stabilimentului, de unde, câteva minute mai târziu, bătrânei profesoare, i-a fost adusă trista veste, că, ilustrul ei medic, s-a spânzurat. Drept pentru care, ea, la rândul-i, a ieșit pe terasa din fața camerei, și s-a aruncat, În iazul
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]