8,392 matches
-
din taxi. Încerca și ea să urmărească goana mașinilor. Înălțată pe vârfuri se sprijini de umărul lui. Se scutură nervos. O trase după el spre chioșcul de ziare. Speriată femeia țipă: - Mașina! Ai văzut? Taximetru s-a scufundat. S-a topit! Unde-i mașina acum? N-o luă în seamă. O târa după el. Ea continua să țipe: - Mașina! N-ai văzut cum s-a evaporat?! Îți dai seama? Și tu mă... Dacă mai eram în mașina aia? O văzu pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
negre, de parcă îl unsese din belșug cu untură de rechin. Pe piept îi spânzura un gherdan gros, din aur roșiatic, de care spânzura un fel de craniu minuscul. Rămăsese tigva aceea mititioacă cu fălcile larg deschise, de parcă s-ar fi topit de râs. Burtosul ducea un braț de stegulețe tricolore din hârtie, cum sunt acelea care le poartă demonstanții la defilere. Aveau și acestea câte o gaură în locul stemei. Vandaxon a descuiat poarta și a început să împartă lumânările. Lua și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
te dai jos din autobuz și calci în deșert, mă lua cu fior și nu mai știam cum să-l strâng în brațe și să nu-i mai dau drumu, de parcă îmi turna tot nisipul Saharei în ventricole de mă topea și mă făcea să mă zvârcolesc cum zicea el că se zvârcolește antilopa când o vânează șacalii sau beduinii când trece caravana. Am avut însă noroc pă timpul când mă frecau la anchete, că după ce m-au terminat acolo, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
rupeam mațele, ficații, splina, toate organili interne le lua la căsăpit, cum taie măcelarul carnea de tochitură, mărunt și bucățică de bucățică, zgârciuri, bojoci, osulețe, tot ce are femeia la sine când le lua Macatist al meu la prelucrat se topea, se fierbea, clocotea, urlam străpunsă de mii de nesătui, moroii moroilor intrau în mine, corbiii corbiilor și aprinșii aprinșilor, popânzoii tarlalelor și totimea șerpoaicelor goneau în vintrele mele, tăciuni de oțel încins, bulgări de stele negre, nesătui și spăimoși, îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
apoi părăsiseră lucrarea. Uimite de luciul turlei, razele se adunau toate în rotunjimea ei de ceaun răsturnat, oprindu-și chiar acolo înaintarea, dispărând ca și cum o gură hulpavă le-ar fi înghițit. Dincolo de biserică începea noaptea. Pânza fumurie a înserării se topea în smoala întunericului. - Curios, zâmbi ea. E prima dată când văd cum se face noapte. Senzația materială a nopții. - Vine furtuna, probabil, ridică el din umeri. Femeia deschise pumnul și aruncă pietricelele în apă. Sclipiră și ele, o clipă, traversând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
lucind catraniu, strălucitor ca aura mâțelor negre, de parcă îl unsese din belșug cu untură de rechin. Pe piept îi spânzura un gherdan gros, din aur roșiatic, de care atârna un craniu minuscul, cu fălcile larg deschise, de parcă s-ar fi topit de râs. La ghionderul din capătul barcazului se strecură printre cei de la rame un ins slab, înalt, într-un un fel de redingotă și cu o vestă din petice colorate, cu cămașa verde deschisă larg. Pieptul bombat, acoperit de păr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
de stèvilit, trupul ei de gheațè a început sè se topeascè, în jurul cabanei toatè zèpada fusese îndepèrtatè de mine, astfel că mașinile invitaților sè aibè suficient loc, iar, la parter, Ioana și soția lui Virgil, femei reale care nu se topesc la cèldurè și la soare, aranjaserè masă, o masè realè într-un decor real, totul atât de real încât obiectele, oamenii și atmosfera care compun concretețea acestei realitèți, intensificându-se că sub efectul unei lumini extrem de puternice, fac sè te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
plânge cu limba lui de spijă Pentru acel de care norocul avu grijă; Nimeni de-a plânge n-are, el traiul și-a trăit. Și boale ce mizeria ș-averea nefirească Le nasc în oameni, toate cu-ncetul s-or topi; Va crește tot ce-n lume este menit să crească, Va bea pîn-în fund cupa, pân va vrea s-o sdrobească, Căci va muri când nu va avea la ce trăi. .......................................... Pe malurile Seinei, în faeton de gală, Cesarul trece
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
Ne-ndurătoare. Jalnic ard de viu chinuit ca Nessus, Ori ca Hercul înveninat de haina-i; Focul meu a-l stinge nu pot cu toate Apele mării. De-al meu propriu vis, mistuit mă vaiet, Pe-al meu propriu rug, mă topesc în flacări... Pot să mai re-nviu luminos din el ca Pasărea Phoenix? Piară-mi ochii turburători din cale, Vino iar în sân, nepăsare tristă; Ca să pot muri liniștit, pe mine Mie redă-mă! {EminescuOpI 200} IUBIND ÎN TAINĂ... Iubind în
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
vine cosașul și-mi cosește toată truda și iar mă întorc de unde mai ieri am plecat... Neînțeleasă Motto: Mi-e teamă că ți-e frig de mine și cuvintele înmuiate în sinceritate scrise pe ultima zăpadă pentru tine s-au topit înainte de a le fi înțeles sensul Astăzi parcă am fost expulzată din cochilia unui melc și când am dat de lumină mi-au orbit ochii. Am bâjbâit să găsesc troianul de zăpadă încărcat de cuvinte, strat după strat, egal cu
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
2 Genele ochilor mei parcă ar fi șine de cale ferată prin care trec trenuri lăsând în urmă nori albi, scuturând batiste de nea peste mine. Mă învălui într-un giulgiu impregnat cu doruri, simt că în ochii mei se topesc ninsori și ard, se scurg peste trupul meu. Evadez din iarna care abia acum începe și mă scurg ca o apă, peste focul din suflet, ce arde-n pustiu. Stare 3 Mi-e sufletul abur de căldură; fluturi se scaldă
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
tăiței și lapte de cocos, adaugă el. Dar e atât de sățioasă, Davey. Știi câte calorii conține o porție? —Joc fotbal în fiecare duminică, susține el defensiv, ca și cum, dacă aleargă în jurul unui teren murdar împreună cu Finn, Barney și restul găștii, topește în mod miraculos caloriile din tăițeii de cocos și prăjelile de dimineață. După care bagi în tine o friptură, ca să pui totul la loc, nu pot să nu precizez. Bucătarul așază farfuriile pe tejgheaua de sticlă ce desparte barul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
bine puși în evidență de puloverul strâmt și mă gândesc că ar trebui să purtăm genul acela de ochelari pe care ți-i dau la cinema pentru a profita de o imagine tridimensională. O îmbrățișează pe Daisy, iar ea se topește de plăcere. — Mă bucur că ați putut veni, exclamă el entuziast. N-ați avut probleme la intrare, nu? Nu, a fost bine. Mulțumim de invitație. Ea e prietena mea, Rebecca. Încântat de cunoștință, zice și-mi întinde mâna, uitându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
că părul lui era o frânghie de care mă puteam agăța ca să cuceresc un turn. O, Doamne, ar trebui să mă opresc! N-a fost niciodată al meu până la capăt. Când îl simțeam în mine și totul în jur se topea, aveam impesia că l-am cucerit cu totul. Dar n-a fost așa. Mereu îmi scăpa printre degete. Nu învățase să aibă încredere deplină în cel de lângă el și nu m-a lăsat să-l ajut. Îmi amintesc că mergeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
respectivă. —Dar tu? Jake pare contrariat. —Ce-i cu mine? Sosește somonul, pe care l-am cerut la recomandarea lui Matt. Arată extraordinar: roz și uleios, cu o crustă aurie, cu garnitură de linte înăbușită, destul de moale să ți se topească în gură, dar nu păstoasă. Oftez în semn de apreciere după ce iau prima înghițitură. Oricum, mâncarea nu mă face să uit unde mă oprisem. Vreau să-l fac să vorbească despre el. Am comandat un pahar cu vin alb, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
e clar că sunt destinate unul altuia, dar nici n-au ochi să se vadă, până ce publicul începe să clocotească de frustrare și să mormăie câte-un: „Da’ sărut-o odată, prostule!“ Privesc în jos și mă simt gatasă mă topesc în ochii lui gri-verzi. Apoi mă îngrijorez că arăt ca o balenă. Daisy zice mereu că nu e bine să lași pe cineva să te fotografieze dacă e mai jos decât tine, pentru că vei arăta în acele poze de parcă ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
prin preajmă ne potriveam nemaipomenit. Mie și lui Jake ne plac aceeași muzică și aceleași filme. Ne alegem amândoi cu grijă hainele; cred că am putea folosi cu ușurință aceeași cremă de corp și același parfum unisex. Dar nu ne topim unul în celălalt când facem dragoste. Nu ne pierdem unul în altul ca să găsim altceva în loc, ceva straniu, rar, fermecat. Suntem mereu clar separați și, deși încercăm să ne facem reciproc să ne simțim bine, nu reușim niciodată să depășim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
în weekend (cu trandafiriu, ca să nu fie vulgar). Jake începe să mi le maseze, la început aproape fără să își dea seama, apoi, când eu scot anumite sunete apreciative, se implică serios în activitate. Închid ochii și simt că mă topesc. Dacă mă gândesc, nu cred că-mi place ceva pe lumea asta mai mult decât să mi se maseze picioarele. Delicat, îmi frământă degetele unul câte unul, presându-le doar atât cât e nevoie pentru a mă relaxa, apoi trece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
ca mesageri divini și alte sofisme din astea. Deodată, cineva o fură pe Alimentară, un bărbat mare, roșu în obraji și privirea cruciș. Nu spuse ce căuta acolo, nici de unde este. Sorbea tot ce era în jur, toate lucrurile se topeau încet, discurile cu jazz din anii tinereții și chiar tinerețea lor se scurgeau lichide, servanta, televizorul, biblioteca și vitrina cu bibelouri, paharele de porțelan și tăcerea acestora. Nici n-atingeau podeaua pentru că fluidul-bibliotecă sau vitrină se curba, se subția pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Mitică, de ce gândeam așa, te vedeam lângă mine, Infinitul meu Iubit. Nu se poate ajunge în Rai decât anihilând răul și răul lumii e Mioara, pe care o voi arunca în paranteza uitării, să o roadă pamfletul acid, să o topească, Lavoisier va șterge din concluzia sa filosofică asupra materiei totul se transformă. Eu îl contrazic întru totul! Nimic nu se câștigă, totul se transformă în... nimic! Așa va trebui să fie Mioara. Se va dovedi că nimicul există, va fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
faci rău, Dumnezeu te lasă în pace și îți oferă senzația nemuririi. Mama trebuia să își ducă până la capăt nemurirea de creator de destine. Aripile îi erau de ceară, ca ale legendarului Icar. Soarele dragostei din mine i le va topi și Mama se va prăbuși în uitare. Scârțâiau furcheții, șenilele rulau pe caldarâm, vâslele se mișcau ritmic, orașul era străbătut stradă cu stradă, Mioara Alimentară le imprima în memoria aparatului foto, chiar și geamătul Pământului vâslit. Pot spune, Mitică, spațiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
de cancer maxilo-buco-facial, noaptea plutește ca un abur până la brâu, în rest ziua în putrefacție emană mirosurile din îndepărtatele iubiri ale tinereții, pe când trupurile îndrăgostiților cuprinse de spasmofilie, își amestecă prin sărut, enzimele salivare. Bomba atomică n-ar sculpta material topit în forme mai tragice precum o au acum statuile oamenilor iluștri sau aceea a butucănoasei fecioare cu sâni de cățea și a terenurilor de sport care oftează cu mațele ghiorăind, de foamea competițiilor și deshidratate de setea după succes din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
sfărâmate, mă împiedicam în vâna vreunui război amânat între clanuri și, cum șanțul întrecuse în lungime toate șanțurile, în loc de vodcă beam deznădejdea vreunei căsnicii eșuate. Sângele tinerelor mutilate cu cioburile din sticla bărbatului care le răpiseră de lângă alesul inimii, aurul topit în jurămintele strâmbe, apa neagră a văduviilor tuturor femeilor după bărbații trași la fundul Dunării de somnii mari cât balenele, nectarul vâscos al sărutului de lipoveancă, mătrăguna pentru ferecat inimi, argintul viu al farmecelor cu gust necăjit, pentru că fusese săgetat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
în cititor, așa cum la teatru regizorul se scurge în actori. Așa că reprezentația aparține grupului de actori și nu regizorului. Iar noi cu ajutorul tău, odată scrise, devenim independente. Libere de dictatura planificărilor regizorale ale autorului care devine un dragul nostru fost topit în noi, în sensul nostru, în nesiguranța noastră și chiar în greșeala ideii expuse. Toate te reprezentăm. Tu ești un demiurg mai muritor decât noi, dar mai cunoscut datorită nouă. Și tu, chiar mort, ai șansa să trăiești, da, cititorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
războim în numele ideii pe care o apărăm, ne sinucidem dar ne naștem ca legendele, altfel. Voi sunteți ființe?! Da. Avem stele-cuvinte în care credem și Cuvântul Iisus care ne guvernează. Dar iubirea noastră e mai egoistă, vă iubim până vă topim în noi. Cu timpul vom deveni o planetă care va domina prin forță și ghidate de dictonul, mici dar multe, vom stăpâni Universul. Noi, Cuvântul. Și după ce spuseră acestea, își clătinară capetele ca firele de iarbă atinse de vânt și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]