8,894 matches
-
banii ăia, dar eu i-am spus că n-o vând, pentru că mi-e foame, așa că a ieșit și el, și atunci am rămas în clasă numai Iza și cu mine. Iza a deschis ferestrele, eu am pus la loc coșul de gunoi, pantalonii încă-mi erau plini de șpanuri de creioane, am încercat să-i scutur, atunci Iza a venit la mine și mi-a spus că sunt murdar și pe spate și să mă întorc, și a început să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
din maimuță, din sursă. Vei merge ca unsă, scursă. Atenție la cursă! Curăță-ți dinții zimțați, șterge praful colorat, desfă-ți rucsacul venerat. Namaste*, can I have some honeyyyyyyyy?! În nări aer cald, în ochi fum întortochiat, pe față un coș de mărimea third eye*. Descuie visul, închide Atlasul, pricepe extazul, dă-mi înapoi macazul și-ntinde obrazul. Răbdare. Mâine începe legarea-dezlegarea, pândirea-găsirea, prăjirea-nemurirea, oul-găina, râsul-idioțenia. Început de excursie de european integral: mizerie, puzderie, migrene, egzeme, lepră, igienă, hienă, indigenă. Calcă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
metafizic și esoteric care se referă într-o anumită măsură la o anumită chakra. Al treilea ochi este poarta către adevăratul eu, asociat cu premoniția, intuiția, clarviziunea. Al treilea ochi mi-a apărut în frunte în Varanasi sub forma unui coș. Ghidul din templu l-a remarcat, încredințându-mă că e semn mare. *Tabla: este un instrument de percuție foarte popular în India, folosit atât în concertele de muzică clasică, cât și la ceremoniile religioase. În fiecare seară, în Varanasi poți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
trebuia să se prezinte la lucru, În spatele biroului de recepție al clinicii private din Kiriat Șmuel. Și era deja nouă și douăzeci. Fima mototoli hârtia cu ideile pentru articol, factura la electricitate și lista de cumpărături și le aruncă la coș, pentru ca biroul să fie În sfârșit gol și pregătit pentru lucru. Se duse În bucătărie să-și facă Încă o ceașcă de cafea și, În timp ce aștepta să fiarbă apa, stând În semiîntuneric, Își aminti luminile Înserării În Ierusalim, cu treizeci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
partea ariană? Dar tu, domnule Prim-Ministru? Ce-ai realizat tu În toată viața ta? Ce-ai făcut astăzi? Ieri? Fima lovi inconștient Într-o cutie goală de tablă care se rostogoli În josul străzii și sperie o pisică dintr-un coș de gunoi. Râdeai de biata Tamar Greenwich doar pentru că din cauza unui capriciu de pigmentație s-a născut cu un ochi verde și unul căprui. I-ai disprețuit pe Eitan și pe Wahrhaftig, dar cu ce, mă rog, ești tu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
aer condiționat. Reproducerile după Degas și Modigliani. Două plante nepretențioase puse În pietriș hidroponic. O lampă albă fluorescentă. Mochetă verde deschis pe toată podeaua. Un ceas de perete cu cifre romane. Un telefon. Un suport pentru umbrele și paltoane. Un coș plin cu ziare. Câteva reviste pe masă. Un prospect albastru: „Osteoporoza - Deteriorarea Accelerată a Oaselor: Ghid pentru Femei. Ce femei sunt predispuse În mod special? Grupuri cu factor de risc ridicat: Femeile subponderale. Femeile cu structură osoasă delicată. Femeile cărora
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
ei de păr negru și colacul de grăsime din jurul taliei. Începu să-și stoarcă automat pustulele roșii de pe piept, până reuși să scoată câțiva stropi albi care Îi țâșniră pe pieptul lăsat. În adolescență avusese obrajii și fruntea pline de coșuri. Baruch Îi interzisese să le stoarcă. Odată Îi spusese lui Fima: Vor dispărea peste noapte În clipa În care vei avea o prietenă. Dacă până la ziua ta, la șaptesprezece ani, nu vei reuși să-ți găsești una, și există motive
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
grei. Printre desene scrise fără să-și dea seama versul care Îi venise mai devreme În minte: „Cocorii se rotesc și zboară“. Sub el notă: „Se rotesc mașini și se Învârtesc“. Apoi tăie totul. Mototoli foaia și o aruncă În coșul de gunoi. Dar nu nimeri. După aceea se gândi să profite de timpul liber și să compună două scrisori, una publică și deschisă, o replică adresată lui Günter Grass despre vină și responsabilitate, și una personală, un răspuns tardiv la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
de zăpadă. Fiindcă peste Ierusalim Începuse să cadă o ninsoare ușoară. Cu toate că se topea și dispărea chiar În clipa În care atingea pământul. N-avea puterea să albească orașul cenușiu. Fima se Întoarse acasă și se apucă să caute În coșul de hârtii de sub birou factura la telefon pe care o mototolise și o aruncase ieri sau alaltăieri. Nu găsi factura, dar scoase din coș un ghemotoc de hârtie - o pagină din ziarul Haaretz -, Îl netezi și Îl luă cu el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
avea puterea să albească orașul cenușiu. Fima se Întoarse acasă și se apucă să caute În coșul de hârtii de sub birou factura la telefon pe care o mototolise și o aruncase ieri sau alaltăieri. Nu găsi factura, dar scoase din coș un ghemotoc de hârtie - o pagină din ziarul Haaretz -, Îl netezi și Îl luă cu el În pat. Citi despre falșii Mesia din zilele noastre până i se Închiseră ochii și adormi cu foaia pe față. Ninsoarea ușoară Încetă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
pe Yael să ridice receptorul. Fima se simți dezgustat, nu de Ted, ci de el Însuși și de jocurile sale de cuvinte. Mototoli și aruncă reclama la reduceri de la supermarket, pe marginile căreia notase calambururile acelea simpliste. Dar nu nimeri coșul de hârtii și Îi fu lene să se târască sub masă și să caute ghemotocul. N-avea rost. Oricum totul va fi Întors cu susul În jos În cursul pregătirilor de renovare. Se duse să-și mai facă o cafea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
dată, viața i s-ar fi schimbat cu mult În bine. Gândindu-se a doua oară, expresia „viața i s-ar fi schimbat cu mult În bine“ i se păru potrivită mai degrabă unui adolescent confuz, cu fața plină de coșuri, nu unui om capabil să stea În fruntea unei țări aflate În plină criză și să o conducă pe drumul către pace. Mai târziu, Fima zăbovi o vreme În pragul unui magazin micuț de pantofi, care era și cizmărie, ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
I se părea cu adevărat emoționantă: o comună, un kibbutz urban, prietenia dintre trei bărbați, devotați unul altuia, plini de considerație, uniți prin legături de afecțiune și atenție reciprocă. Tot cartierul fremăta de pregătiri febrile pentru intrarea sâmbetei. Gospodinele cărau coșuri de piață pline, negustorii ambulanți Își strigau marfa cu glasuri guturale, o camionetă cu un far spart ca ochiul negru al unui huligan dădu Înapoi și-nainte de patru-cinci ori până reuși În mod miraculos să parcheze pe trotuar, aproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
deja ridicat. Mă uit în sus. Soarele atârnă pe cer, deasupra supermarketului, ca o monedă fără strălucire. Iau o batistă din buzunar, îmi șterg nasul și mă uit în jur. Femeile trec în grabă, trupurile lor înclinate în față împingând coșurile supraîncărcate, mă privesc în treacăt și apoi merg mai departe. Un băiat se oprește să se uite la mine. Mama îl apucă de mână și îl trage după ea. O altă femeie nici măcar nu încetinește. Ținându-și cu o mână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
le-am pus lângă mine, pe scaunul din față. Câteva minute mai târziu, în timp ce așteptam la benzinărie să mi se facă plinul, am rupt plicurile în două, așa cum rupsesem scrisoarea lui Otto, cu o seară înainte. Am aruncat jumătate în coșul de gunoi de la benzinărie și pe celelalte le-am azvârlit într-un tomberon mare din metal de pe șantier. Domnul Bloomgarden, domnul Kanin și toți ceilalți probabil nu știau că cei pe care Anne îi numea van Daan erau de fapt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
țară? Era olandez la origine, dar trăise în Germania toată viața. Nu era o lipsă de bun-simț să își lase tatăl bătrân în urmă? Fusese un fiu mai ascultător decât mine. Nu te mai foi, răbufnise el și mama dăduse coșul jos din plasa de bagaje și scosese o bucată din miraculoasa ei prăjitură babka. În următorul tren nu a mai fost babka, deși tata reușise să facă rost de o coajă de pâine, pe care am împărțit-o. Pe atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
cu multă sinceritate, Meyer Levin. Era și un post-scriptum. Mă întreba dacă am familie, poate o fiică, și voia să știe dacă este destul de mare pentru a apărea la televizor. Am rupt scrisoarea în bucăți și le-am aruncat în coșul mare de gunoi plin ochi cu fluturași și reclame nedorite și m-am dus la ghișeul din fața oficiului poștal. Am înmânat funcționarului cheia. Zicea că închirierea mea mai era valabilă încă 18 zile și mă avertiză că nu îmi dă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
de ce-i mai rău, dar nu avea nici o bănuială cât de rău putea să fie acest mai rău. Plângeam pentru o lume care, cu toată suferința ei, nu auzise de lagărele de concentrare, de dușurile comune care împrăștiau moartea, de coșurile care scoteau cenușă umană și nici despre experimente medicale pe bărbați care se întâmpla să aibă părul roșu sau pe copii care se întâmpla să fie gemeni. Plângeam pentru un paradis pe care am încercat să îl recreez pentru soția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
ceea ce e lipsit de sens. Fiul meu David, care predă istorie la un liceu din New England folosește în mod frecvent arhivele. Dar pliantul pe care turiștii îl iau la intrarea în muzeu și pe care îl aruncă într-un coș de gunoi sau pe trotuarul din districtul Columbia mă jignește într-o oarecare măsură. Chiar dacă păstrează pliantul, ca amintire a vizitei lor, tot mă jignește. E doar o șaradă. E ca și cumnata mea sentimentală care pretinde victimizarea prin asociere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
scrie singur scenariile, și bine face. Eu, atunci când dădeam acea declarație, vorbeam însă despre dramaturgi. Între timp am făcut piese după Caraman, după Dumitru Crudu... Dumitru Crudu mărturisea recent că îl aduseserăți la exasperare la câte scenarii îi dădeați la coș... Nu i le-am aruncat la gunoi, dar am insistat foarte mult să scrie altceva. Și iată că Steaua fără Mihail Sebastian mi-a plăcut și am făcut-o la Ateneul Tătărași. Apropo de aceste filme, A fost sau n-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
de-un roman în compania prietenelor ? Noi credeam c-am fi niște eroine, i-a răspuns Mary cu blândețe. În cartea ta nu suntem. Mary a închis, și-a adunat toate ambalajele rămase de la mâncare și le-a îndesat în coșul de gunoi. Copilașul adormise la loc, iar maică-sa părea și ea că era pe punctul să tragă un pui de somn: părul îi atârna într-o poziție precară deasupra sandvișului cu pui. Alice avusese dreptate în legătură cu-n singur lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
așteptat. Of, Pearl, a continuat Ellis. Dă-ți cuvântu’ că nu i-ai spus lui Zach că-i aici. 10 RESPIRĂ Sări ! În camera lor din cabană, Charlie s-a aplecat peste umărul lui Danny. Respirația îi mirosea ca un coș de gunoi. Butonul B ! a urlat Charlie. B ! Fii atent la ... Doamne, ciudatule ! Jocul ăsta-i așa de simplu. Ești de plâns. Danny a intensificat lumina de fundal și s-a aplecat peste ecran. Nu era sigur care avea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
putuse suferi pe fata din flori. Față de acea pricopseală, domnișoara Norica, cu sufletul ei de mică cerșetoare, își amânase fără termen ura împotriva Elenei. Locuința Gramatulei nu era la conacul frumos din Prundeni, unde copilărise Elena, ci era așezată între coșuri de fabrici, în miez de uzine. Cu sânge grecesc curat, mătușa iubea mai mult negoțul decât pământul, și zgomotul o încînta. Trebuise câteva săp-tămîni pentru ca totul să fie terminat acolo la țară. Monumentul binefăcătoarei se ridicase repede, solid și simplu
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
sabat. Cei doi, vârâți cu botul unul în altul, se consultau, trecîndu-și gândurile ascunse, ca prestidigitatorii cărțile. Spre seară, încuind cu grijă laboratoriul vrăjitoriilor, cu pardesiul pe umeri, prin sălile pustii, frații Hallipa condusese pe Sia la aceeași trăsură. Cu coșul ridicat, birja îi dusese pe toți trei la locuința gemenilor din strada Minervei. . . . Rimii durau amândoi înainte, cu baba la mijloc, același război surd și mut. . . Lina nu știa ce a devenit Sia, nici ce a aflat Rim de ea
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
de adăpost cu o săliță de așteptare, o construcție măruntă, cărămizie, Înconjurată, culmea, de o grădină cu plante neroditoare, deci, un parc Închis, inaccesibil publi cului. Prin spatele parcului, vuia torentul. La șase dimineața, pe Întuneric, Îndărătul unei stive de coșuri, genți și valize, familia Weisz aștepta cursa de Satu Mare. Nu În reședința raională voiau să ajungă, ci la aeroportul aflat Înainte de intrarea În oraș, de unde să ia avionul spre București, iar de acolo, spre Tel Aviv. Bătrînul evreu hotărîse să
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]