8,366 matches
-
te lega de mama. Dacă-i bună pentru ea, e bună și pentru tine. — Reggie Smith, ai limba cea mai spurcată din toată școala. — Iar tu ai chiloții cei mai curați. ...omul cel mare și soios cu sula de-un cot și artist pe deasupra, trăia cu tipe boeme pe-un țărm de mare deci era foarte priceput la alea-alea acolo în pat cu ea și mormăia așa că ea a spus De ce nu n-ai de unde să știi ce pierzi până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
când el hotărî, totuși, să străpungă mulțimea și să traverseze piața. Numai că se trezi pe nesimțite Împins și smucit În toate părțile deodată, ca o păpușă din câlți ajunsă pe mâna unor băieți foarte răi. Începu să dea din coate și să Împingă si el, dar primi câteva lovituri În coaste, fu Înjurat și Împroșcat cu salivă. Căzu dezechilibrat si, pentru un timp, se amestecă printre picioarele lor, călcat pe degete și pe glezne, gâfâind și Încercând să se ridice
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
un miriapod buimac, cioburile de ipsos ale cupidonului sfărâmat Îmi provoacă dureroase julituri pe burtă. Într-un colț, i-am descoperit și capul zdrobit, cu zâmbetul acela perfid, ironic, rămas neatins. Îmi Împing trupul Înainte, vâslind cu mare dificultate din coatele care mă dor peste măsură. Hainele-mi sunt sfâșiate ca niște drapele rupte, abandonate. Mirosul pestilențial de vomă, care domină haosul din bucătărie, devine tot mai prezent. Simt că mă părăsesc toate puterile, că leșinul Îmi dă târcoale asemeni unui
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
Ai ales o rută foarte bună. Apropo, pe mine mă cheamă Kate. Un nume atât de impozant, Winston. Ah, de la Winston Churchill? Savurează momentul Înainte de a-mi răspunde: Nu, de la Winston Silcott. 9.26: Cum Îmi croiesc drum dând din coate prin mulțimea din sala de așteptare, Îmi dau seama că am uitat ceva. Trebuie să sun acasă. Mobilul a ieșit din aria de acoperire a rețelei. Cum vine asta? Încerc un telefon public cu monede care-mi Înghite trei lire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
care trece și cum noi sigur ne vom vizita În Anul cel Nou (o minciună), e prea târziu să le expediez cu poșta de categoria a doua, așa că mă așez la coada pentru timbre de categoria Întâi. Dau apoi din coate să-mi fac loc În Înghesuiala de la raionul cu alimente de la Selfridges’ ca să cumpăr brânză și bomboanele acelea florentine micuțe care-i plac Barbarei. Odată ajunși la Barbara și Donald, cărăm tot ce era În mașină, punem cadourile sub brad
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
trupul celuilalt, ne luptam acum cu Încrâncenare pentru a ne păzi locul de odihnă. Corpul meu m-a șocat prin felul În care se zbârlea la tot ce amenința să-i răpească din puțina forță rămasă. Un genunchi sau un cot rătăcite erau de-ajuns pentru a declanșa un război pentru frontiere. Îmi amintesc că am Început să remarc cât de tare strănută Rich, cât de ciudat de articulat. Hap-CIU! făcea. Hap-CIU! Pe când eram Încă studenți, am făcut un tur al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
să construiești o barcă În timp ce ești pe mare. Ne-au dat Însă ceva de la spital: o broșurică Într-o mapă albastră de plastic cu mai multe desene pe pagină În care apăreau doi părinți stilizați. Părinții stilizați Își Înmuiau ezitanți coturile În formă de unghi În apa pentru baie sau probau temperatura laptelui pe dosul palmelor lor stilizate. Exista și un orar pentru hrănit bebelușul, indicații despre cum să treci bebelușul de la lapte la hrană solidă și, cel puțin așa-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
iese de sub mînă-i un întreg, Ce la lume își arată palida-i, eterna-i fire, Stabilă-n a ei mișcare, mută-n cruda ei simțire - O durere-ncremenită printre secolii ce trec. Iar pe piatra prăvălită, lângă marea-ntunecată Stă Orfeu - cotul în razim pe-a lui arfă sfărâmată... Ochiu-ntunecos ș-ntoarce și-l aruncă aiurind Când la stelele eterne, când la jocul blând al mării. Glasu-i, ce-nviase stânca, stins de-aripa disperărei, Asculta cum vîntu-nșală și cum undele îl mint
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
Ani întregi mereu citește spre a ști cum se cuvine, Cu ce chip, din cit și lână iese petele mai bine. Dar când știe toate celea, - cu ce scop le știe toate? Când surtucul cu pricina e o sdreanță fără coate! {EminescuOpIV 520} 72. VRE O SGÎTIE DE FATĂ (cca 1878) Vre o sgîtie de fată Cărei gura nu-i mai tace, Ca stigleți-ntoarce capul Când încolo, când încoace. Sau o alta visătoare Care lină și măreață Are-n ochi
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
ales niște pantalonași roz de care se lipise privirea băiatului, culori vii cu care tinerele mame de la sat Își Îmbracă din totdeauna frumoasele lor bucurii care le seamănă. Văzându-și mama ocupată cu o discuție de taină, o prinse de cot, Îi puse din ochi o Întrebare codificată și după răspunsul afirmativ primit, Rozalița se Îndreptă către Va și fără nici o vorbă sau un gest pregătitor Începu să-l sărute! Ochii ei exprimau bucurie și căldură, prietenie și admirație de copil
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
cu mare atenție miracolul prin care tăticuțul lui transforma boțul de lut Într un „chiup de douăzeci de kilograme, cu capac”, Îl fascinau mulțimea formelor și dimensiunilor luate de lut până la finalitatea minunată, flecii care-l murdăreau pe Victor până la coate, șorțul pe care-l purta avea un strat gros din cea mai fină pastă de lut, de consistența smântânii, concentrarea lui Victor care scotea un colț de limbă afară atunci când reușea să ridice la rang de artă „făcutul oalelor”, o
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
supărat, decât În interiorul ei, a adus de la magazin două caiete de maculator și două creioane și i-a spus: Muța-mamii, să nu mai scrii pe pereți! Ai de acu’ două caiete! Să nu le rupi! Va se ridica Într-un cot, mormăia un salut general fără cuvinte, aștepta ca Victor sau Maria să spună ce și de unde să mănânce și apoi Își lua cele două caiete și Începea să scrie fel de fel de cuvinte, cu sau fără noimă, să deseneze
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
de un curent electric absolut nou, a simțit În toată ființa sa o stare de puternică strepezire peste care nu se mai putea trece și care impunea oprirea imediată a mișcărilor ritmice, ceva insuportabil ca atunci când lovindu-ne la un cot Întregul corp este străfulgerat a durere și neputință. Va s-a descătușat involuntar din strânsoarea imaterială a ființei sale și cu o mișcare rapidă s-a detașat de Marinița lăsând-o pe aceasta șoptind pe un ton imperativ: Mai stai
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
și Îndemnurile firii omenești, cei doi „frați” au repetat tot ceea ce-l fascinase pe Va, Încă din zori, și au repetat de trei-patru ori, evident până În același punct și cu același rezultat: starea de străpezire generală și de electrocutare a cotului lovit Într un anume loc, stare ce oprea Întreaga vrajă neasemuită. Cei doi părinți au ajuns acasă seara târziu, erau veseli și mulțumiți de treburile rezolvate, dar și mai mulțumiți de cum găsiseră casa, ograda și păsările aranjate. Victor a scos
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
Și eu, gata ne Împăcăm! În urma milițianului s-a instalat liniștea, Victor a mers la Valerică să-i aline durerea și mai ales indignarea. Maricuța a venit și ea, l-a dat deoparte pe Victor și a Început să panseze cotul băiatului cu o cârpă curată, apoi l-a sărutat pe un obraz spunând: Mariniță-mămică, tu ești cea mai vinovată și mă tem c-ai s-o furi rău! Cine vrei să Învețe pentru tine, ha?! Eu parcă știu la ce
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
a ridicat brațul rigid ca o barieră. — Danvila mi-a explicat toată povestea. E clar că-i vreo greșeală nebunească. Îmi pare rău că n-am fost la Înfățișare. — Acum ești aici. Asta-i tot ce contează. (Frank Își sprijini coatele pe masă, Încercînd să-și ascundă oboseala.) Cum a fost zborul? — A Întîrziat... Liniile aeriene au orar propriu, cu două ore În urma tuturor. Am Închiriat o mașină În Gibraltar. Frank, arăți... — N-am nimic. (Făcu un efort să se reculeagă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
gri-argintie ca și În părul și În costumul lui, iar ochii Îi erau Încă și mai melancolici decît mi-i aminteam. Reuși În sfîrșit să plaseze crinii pe piatra de mormînt și, făcînd un pas Înapoi, mă luă ușor de cot. — Ei... cum arată? — E o placă frumoasă, l-am asigurat. Mă bucur c-a venit toată lumea. — Eu am comandat-o. Așa era corect. (Îmi oferi batista lui.) V-ați tăiat la mînă... nu vreți să mă uit puțin? — E un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
mingile Împrăștiate și punîndu-le Înapoi În coșul de alimentare. CÎnd termină, o luă la fugă după jucători, provocîndu-i la un sprint pînă la dușuri. Admirîndu-i energia, eram pe punctul de a-i face cu mîna, dar Paula mă apucă de cot. — Charles... — Ce-i? — Controlează-te. Te preocupă mai mult Bobby Crawford decît propriul tău frate. — Nu-i adevărat. M-am dus după ea În dormitor, unde s-a apucat să reașeze În valiză hainele pentru Frank. Dar Crawford e un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
și piloți de linie alcoolici, tot Încercînd să-i scol din morți... — Ăsta-i un talent rar. Cel mai rar dintre toate. Păstrează puțin și pentru mine. — Sărăcuțul de tine. Ai nevoie să fii resuscitat? (Se Întoarse, sprijinindu-se pe coate, și-mi puse o mînă pe frunte.) Încă ești cald, mai ai și puls pe undeva pe-acolo. După mine, arăți destul de mulțumit, Charles. Umbli lelea prin lume fără nici o grijă... — Asta-i problema - Îmi trebuie mai multe griji. Tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
violată de cei doi care dăduseră năvală În dormitor, dar camera filmase În continuare, Înregistrînd și surîsul curajos care marca finalul Înregistrării. — Charles, mai ești aici? Ți-a plecat mintea la plimbare. SÎnt aici, cred... M-am ridicat Într-un cot, Încercînd să-mi șterg din minte imaginea cicatricei. În multe privințe, partida noastră de sex făcea și ea parte dintr-un film. Mă imaginasem În rolul lui Frank, iar pe Paula drept amanta lui, de parcă doar imaginea noastră pornografică ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
rudiment de viață corticală licărea În ritmul spasmodic În care capii de familie și soțiile lor scanau prețurile sticlelor cu vin. — Inima culturală a Residenciei Costasol, mă informă Crawford. Cel puțin mai au energie cît să bea... probabil reflexul de la cot e ultimul care se pierde. Se uită lung la coridoarele tăcute dintre gradene, căutînd o soluție la provocarea pe care i-o prezenta lumea aceasta lipsită de Întîmplări. În cele din urmă am ieșit amîndoi din magazin și ne-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
recruți ai lui Bobby Crawford se Înrolau În serviciul activ. 22 Sfîrșit de amnezie Residencia Costasol Începea să se Însuflețească. Cadavrul albit de soare al unei comunități, zăcînd țeapăn lîngă o mie de piscine, se ridicase În sfîrșit Într-un cot ca să adulmece vibrația aerului din jur. Ședeam În Citroën, așteptîndu-l pe Crawford să-și Înceapă turul de inspecție matinal, și ascultam corul plin de Însuflețire al ciocanelor care Închegau În cuie avanscena arcuită a unui teatru În aer liber, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
de soare din trandafiri rozalii, pe care fusese imprimat cuvîntul „Sfîrșit“. Pe platformă avea loc o petrecere gălăgioasă și vreo duzină de locuitori tineri ai complexului Costasol dansau pe un potpuriu interpretat de o trupă de trei muzicieni. Genunchi și coate forfecau ritmuri de bar din Charleston, brațe se Învîrteau În swingul anilor patruzeci, șolduri se balansau pe acorduri de twist. În mijlocul dansatorilor, Bobby Crawford ținea ritmul pocnind din palme, conducîndu-și trupele prin vîrtejul dansurilor hokey cokey și black bottom. Cămașa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
Dar știi ce-ai pictat? îndrăzni Omar. — Haide, omule, o iei prea în serios! O vreme am știut, da’ pe urmă am uitat... De obicei, făceam asta ca să mă liniștesc și pentru că îmi și plăcea... Omar se sprijini într-un cot și desprinse tabloul cu scena înfrângerii de la Issos: — Uite, de pildă ăsta... — Chiar că te plictisești... Ce mai știu e că de aici mi-a plăcut să pictez războinicii, femeile și maimuța... Dar, știi? Unul dintre ei doi e Alexandru
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
înverșunat al deșertului, uneori vântos, însă totdeauna fierbinte, pe când ea era ploaia care aducea iarba să-ți bată glezna, care îmblânzea praful, care făcea norii să crape sub fulgere. Ca și cum i-ar fi auzit gândul, Veterinara se sprijini într-un cot și îl întrebă indignată: — De ce nu mă crezi? Eu chiar sunt tornada care vine cu spume și cu ouă de gheață. — Ce spui tu? Chestia asta cu ouăle nu e un simbol femeiesc... Chiar atunci cineva le bătu cu sfială
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]