8,226 matches
-
de vorbă. Apoi m-am dus direct spre holul de la intrare. Pe lista de la avizier în apartamentul 604 apăreau S. Saddon și alte nouă nume dar nici o Linda Martin -. Am luat liftul până la etajul al cincilea, am străbătut coridorul, care mirosea vag a marijuana, și am bătut la ușă. Muzica de jazz se opri, ușa se deschise și în cadrul ei apăru o tinerică într-un costum egiptean strălucitor, ce ținea în mână o coroniță din carton presat. — Ești șoferul de la RKOmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
și rujul erau aplicate ușor pe de lături, astfel încât fața ei părea, în mod bizar, strâmbă. Când i-am luat mâna, mi-a spus: — Madeleine ne-a povestit atâtea lucruri frumoase despre tine. Pronunța cuvintele ușor neclar. Răsuflarea nu-i mirosea a de alcool. M-am întrebat dacă nu cumva era varză din cauza barbituricelor. Madeleine oftă: — Tăticule, ne așezăm la masă? Bucky și cu mine am vrea să prindem spectacolul de la nouă jumate. Emmett Sprague mă bătu pe spate. — Ascult întotdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Roșcovanul nu-i place să fumez decât în compania lui, mărturisi francezul. Dacă mi-l aduci pe Johnnie, fumez. Mărturisesc mai bine în compania lui Johnnie. Întrebați-l pe preotul catolic de la North Post. Mi-a zis că l-a mirosit pe Johnnie de fiecare dată când am fost la spovedanie. Începeam să miros în caporalul Joseph Dulange un vânător de senzații tari. — Mărturiile depuse în stare de ebrietate nu sunt valabile la tribunal, Joe, spuse Russ. Dar uite cum facem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
mi-l aduci pe Johnnie, fumez. Mărturisesc mai bine în compania lui Johnnie. Întrebați-l pe preotul catolic de la North Post. Mi-a zis că l-a mirosit pe Johnnie de fiecare dată când am fost la spovedanie. Începeam să miros în caporalul Joseph Dulange un vânător de senzații tari. — Mărturiile depuse în stare de ebrietate nu sunt valabile la tribunal, Joe, spuse Russ. Dar uite cum facem. Tu mă convingi c-ai omorât-o pe Betty Short și eu mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
trei. Cu toții o s-o tăiați, iar cel care o tranșează cel mai bine va fi declarat câștigător! Issler închise ochii și își mușcă buza de jos. Bătrânul Bidwell se învineți la față și începu să facă spume la gură. Durkin mirosea de parcă ar fi făcut pe el și am văzut că Orchard are încheieturile rupte, răsucite în unghi drept, cu oasele și tendoanele la vedere. Fritzie scoase un șiș mexican și, apăsând pe un buton, îi deschise lama. — Arătați-mi cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
ochii mi-au poposit pe o fotografie cu două tinere care se țineau de braț și care semănau cu Jane Chambers. — Celelalte supraviețuitoare. Drăguțe, nu-i așa? Am întors capul. Văduva era de două ori mai prăfuită ca înainte și mirosea a insecticid și pământ. — La fel ca mama lor. Ce vârstă au? — Linda are douăzeci și trei de ani, iar Carol douăzeci. Ai terminat treaba în birou? Mi-am dat seama că cele două fiice sunt de aceeași vârstă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
casei și am văzut un camion pentru mobilă și Plymouth-ul lui Kay încărcat cu cutii. Întoarcerea acasă, după o uniformă curată, se transforma în cu totul altceva. Am parcat lângă mașina lui Kay și m-am repezit pe scări, mirosind a parfumul lui Madeleine. Camionul începuse să dea cu spatele, ca să iasă de pe alee. Am strigat: — Hei! La naiba, întoarce-te! Șoferul m-a ignorat. O voce dinspre verandă m-a oprit să alerg după el. — Nu m-am atins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
polițai. − Mulțumesc pentru comentariul perspicace, i-am replicat și am plecat. Conform hărții mele, Medfordul era la vreo douăzeci de kilometri în linie dreaptă, pornind de pe Massachusetts Avenue. Am ajuns acolo chiar când se lăsa înserarea. Mai întâi l-am mirosit și numai după aceea l-am văzut. Medford era un orășel industrial, cu perimetrul delimitat de coșurile fumegânde ale turnătoriei. Am închis geamul de la portieră, ca să nu las mirosul puturos de sulf să-mi pătrundă în mașină. Apoi zona industrială
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
gălbui-roșiatică, decupa în noapte literele firmei: „Supernova Bar. Only for Men and Women”. Femeiuștile le făcură semn că aici, și cei trei roboți pământeni, însoțiți de Getta 2, pătrunseră, nu fără o firească emoție, înăuntru. Înăuntru era cam întuneric și mirosea ușor a spray. — Fiți cu ochii în patru, le strecură printre dinți comandantul Felix S 23 lui Dromiket 4 și Stejeran 1. O muzică plăcută, cum pământenii nu mai auziseră de pe vremea când stațiile marțiene nu erau bruiate, plutea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
celelalte. Nici una nu se plângea că trebuia să aibă grijă de această copilă fără mamă, și chiar și bărbații, pentru care copii erau la fel de atrăgători ca oalele de gătit, se opreau s-o atingă tandru pe obraji ei frumoși. Plecau mirosindu-și degetele și dând din cap. Pentru că Rahela mirosea ca apa de izvor. De-adevăratelea! De câte ori mătușa mea trecea prin preajmă, rămânea în urma ei un miros de apă limpede și curată. Era o mireasmă aproape ireală, verde și vie, mirosul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
grijă de această copilă fără mamă, și chiar și bărbații, pentru care copii erau la fel de atrăgători ca oalele de gătit, se opreau s-o atingă tandru pe obraji ei frumoși. Plecau mirosindu-și degetele și dând din cap. Pentru că Rahela mirosea ca apa de izvor. De-adevăratelea! De câte ori mătușa mea trecea prin preajmă, rămânea în urma ei un miros de apă limpede și curată. Era o mireasmă aproape ireală, verde și vie, mirosul vieții și al bunăstării în acele dealuri deșertice. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Zilpa îi spuse că un așa vis însemna că va avea opt copii sănătoși. Și mama a știut că vorbele ei aveau să fie adevărate la fel cum știa să facă pâine și bere. Mirosul Leei nu era un mister. Mirosea ca drojdia pe care o frământa zilnic. Avea mireasma pâinii și a bunăstării și - i se părea lui Iacob - a sexului. Se holba la această femeie gigantică și saliva. Din câte am auzit, n-a zis nici un cuvânt despre ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
nici măcar nu m-a atins. Mă rog, doar o dată. Mă ținea la pieptul lui, dar dintr-odată a început să tremure și m-a dat la o parte. După asta, s-a ținut departe de mine. Ceea ce nu mă deranja. Mirosea, știi. Sigur, mirosea mult mai bine decât majoritatea bărbaților. Dar totuși, mirosul de bărbat și de capre era mai puternic decât orice. Alergam acasă și-mi înfundam nasul în coriandru. Rahela se lăuda că fusese prima care auzise povestea familiei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
a atins. Mă rog, doar o dată. Mă ținea la pieptul lui, dar dintr-odată a început să tremure și m-a dat la o parte. După asta, s-a ținut departe de mine. Ceea ce nu mă deranja. Mirosea, știi. Sigur, mirosea mult mai bine decât majoritatea bărbaților. Dar totuși, mirosul de bărbat și de capre era mai puternic decât orice. Alergam acasă și-mi înfundam nasul în coriandru. Rahela se lăuda că fusese prima care auzise povestea familiei lui Iacob. El
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
femeia lui Laban nu era nici șchioapă, nici nu avea buză de iepure, așa cum prețul pus de Laban pe capul ei ar fi putut să indice. Și era destul de isteț ca să vadă că prezența lui acolo produsese ceva neliniște. A mirosit avantajul și și-a dat seama că putea pune mâna pe destule bunuri femeiești și chiar pe vreunul din prețioșii căței ai lui Iacob în schimbul lui Ruti. Repede, toate femeile aveau să afle povestea și, timp de câteva săptămâini de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
nu există vreun cântec care să le aline. Și dintr-odată am avut senzația clară că ceva se schimbase în univers. Că ceva important nu mai era la fel. M-am uitat în zare; cerul era în continuare senin, trifoiul mirosea la fel de puternic, albinele bâzâiau. Mi-am dat seama că tata și mama nu erau singuri. Lea stătea cu fața înspre bărbatul ei. Lângă ea, era Rahela. Cele două femei își stabiliseră un fel de reguli de conviețuire în ultimii ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
pătate și pestrițe - adică cele a căror lână e mai ieftină și a căror piele e mai puțin căutată. Tu rămâi cu animale nepătate, cu cele mai bune, adică. O să plec din casa ta sărac, dar plin de recunoștință. Laban mirosea o capcană în propunerea lui Iacob, dar n-a prea înțeles care. Toată lumea știa că animalele pestrițe nu produceau lână prea bună și nici piele care se putea lucra frumos, pentru că rămânea cu pete. Ceea ce Laban nu știa era că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
mi-a venit să cred că pomii puteau crește așa de deși, încât niște femei slabe ca Rahela sau Inna abia treceau printre ei. Iar acești pomi aveau niște frunze ascuțite ca niște ace care apoi mi-au lăsat mâinile mirosind a verde toată ziua. Cel mai mult îmi plăcea ce vedeam pe drum. Erau caravane care se îndreptau spre Egipt încărcate cu lemn de cedru, apoi o mulțime de sclavi legați în șiruri care erau duși spre Damasc și negustori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
cu animalele în spate. În curând aveam să traversăm alt fluviu, iar Esau se evapora din gândurile mele din cauza asta. Mă îmbăta ideea că voi vedea din nou apă și că voi putea iar să mă plimb pe mal, să miros fluviul și să-l aud. Și tata părea revigorat la vederea apei și faptul că avea atâtea de făcut îi făcea bine. A hotărât că vom înnopta pe malul celălalt și i-a chemat pe fiii cei mai mari la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Culegeam ierburi și foi de salată. Iosif prindea greieri ca să-i mănânce apoi înmuiați în miere. Ne bălăceam cu picioarele în apa repede și călduță și ne stropeam din cap până în picioare. Apoi ne uscam la soare și hainele ne miroseau ca briza și ca valurile râului Jabbok. Într-o zi am mers în susul fluviului și am descoperit un pod natural, un fel de potecă făcută din pietre. Cum nu era nimeni pe acolo care să ne împiedice, am trecut pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Iosif m-a luat de mână, iar palma îmi era umedă de frică. Ne-am uitat în sus și eram complet singuri - nu se auzea nici un cântec de păsări, nici o frunză nu tremura în bătaia vântului. Arsura din țărână nu mirosea în nici un fel și chiar lumina soarelui părea ștearsă în jurul noastru. Aerul era mort, exact așa cum fusese moartă Ruti în valea aceea secată. Aș fi vrut să plecăm mai repede de acolo, dar parcă nu mă puteam mișca. Iosif mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
ea însăși fiind frumoasa generației ei, a scos cutia de machiaj - o cutie mare, neagră, lăcuită, cu o mulțime de compartimente, fiecare plin cu câte o poțiune sau vreun unguent, parfum sau vopsea. Rahela a plecat de acolo zâmbind și mirosind a ulei de lotus, cu pleoapele date cu verde și cu ochii înconjurați de kohl strălucitor, ceea ce o făcea să arate formidabil, nu doar frumos ca de obicei. Când a fost chemată Zilpa, mătușa mea s-a aruncat la picioarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
pentru primirea pelerinilor care soseau în dumbravă în fiecare zi. Duceam cutia ei sofisticată de machiaj, care conținea parfumuri speciale pentru frunte, pentru încheieturile mâinilor, pentru brațe și pentru glezne, o poțiune pentru pielea de sub ochi și un decoct care mirosea acru pentru gât. După ce se dădea cu toate parfumurile și cremele, începea aplicarea meticuloasă a culorilor pe buze, pe ochi și pe obraji. Spunea că cel mai important lucru pentru frumusețe este să miroși bine, așa că respirația ei avea aroma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
de sub ochi și un decoct care mirosea acru pentru gât. După ce se dădea cu toate parfumurile și cremele, începea aplicarea meticuloasă a culorilor pe buze, pe ochi și pe obraji. Spunea că cel mai important lucru pentru frumusețe este să miroși bine, așa că respirația ei avea aroma mentei pe care o mesteca toată ziua. Ceva înlăuntrul ei ardea ca un foc nestins. Mânca puțin și rareori stătea jos. Îi disprețuia pe toți cei care păreau să aibă nevoie de odihnă. Critica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
îndrăzneață ca Lea și lacrimile mele din fiecare noapte aveau de multe ori gustul rușinii, nu doar al singurătății. Rebeca își rezerva însă partea cea mai veninoasă a limbii pentru bărbatul ei. Isaac se prostise la bătrânețe, spunea ea și mirosea într-un fel pe care ea nu-l putea suporta. Uitase ce-i datora, pentru că nu făcuse ea bine când îl convinsese să-i dea binecuvântarea lui Iacob? Vorbea neîncetat despre ingratitudinea lui Isaac și despre cum suferise ea alături de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]