8,373 matches
-
transcende, acceptând și analizând efectul lor asupra noastră, precum și natura noastră pozitivă, deschisă, potențial creatoare cu resurse nelimitate în a se adapta, evolua, transforma. Deținutul nu acceptă capacitatea sa de autodeterminare, schimbarea prin autorestructurare, faptul că și-ar putea depăși paradigma, experiențele trecutului prin provocarea și activarea resurselor compensatorii naturale, potențarea acestora prin regăsirea semnificațiilor și sensurilor reale ale existenței. Un rol important în cadrul acestui proces de reconstrucție identitară a deținutelor, de conștientizare a semnificațiilor lumii lor interne și externe, de
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
la nivelul relației dintre terapeut și client, ascunde în construcția sa multe ambiguități, mai ales în delimitarea acesteia de tulburarea somatică. O analiză atentă a sistemului american de clasificare a tulburărilor mentale (D.S.M.IV TM) dezvăluie faptul că matricele nosologice, paradigmele de definire ale tulburărilor mentale nu sunt suficient de clare pentru a fi, în toate situațiile, operaționale în spațiul clinic. Din punctul nostru de vedere, în cazul celor două mari sisteme de clasificare a bolilor psihice - D.S.M.IV TM și
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
atât mai mult cu cât oferta televiziunilor nu este adecvată acestei categorii de vârstă, copiii urmărind în special emisiuni care nu li se adresează. Bibliografie Berger, P.; Luckmann, T. (1997), Construcția socială a realității, Editura Dacia, Cluj-Napoca. Drăgan, I. (1996), Paradigme ale comunicării de masă, Editura Șansa, București. Dâncu, V. (2000), Țara telespectatorilor fericiți, Editura Dacia, Cluj-Napoca. Dâncu, V. (2000), „Călăuzitorii ochi de sticlă”, în Țara telespectatorilor fericiți, Editura Dacia, Cluj-Napoca. Silverstone, R. (1999), Televiziunea în viața cotidiană, Editura Polirom, Iași
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
dar de obicei se rezumă la faptul că tinerii cred că lumea s-a schimbat și că nu mai poate fi abordată prin valori "demodate". Studiul noilor valori adoptate de tinerii de la șaizeci și opt poate să se inspire din paradigma pe care tocmai am schițat-o: ruptura, problemele, criza, critica vechilor valori, apariția noilor valori. Observațiile lui Stefan Zweig aruncă lumină asupra unei ipoteze interesante. Dacă îi citim opera, ar trebui să credem că schimbarea valorilor nu trebuie mereu redusă
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
inspiră din frecvența lor, din consecințele pe care le determină, din legăturile logice pe care le întrețin cu alte valori ale sistemului. Punerea în perspectivă istorică Când ne întoarcem la primele pagini, unde am tratat teoretic schimbările radicale de valori, paradigma pe care am prezentat-o pare să dea seamă despre metamorfoza prezentată aici. Se produc evenimente dramatice: revoltele din campusurile americane, protestele împotriva războiului din Vietnam, Mai 1968 în Franța și în alte părți (în special în Germania) vizualizează brusc
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
performanțială în antrenamentul sportiv Începând cu mijlocul anilor 70, dorința de eficientizare a acțiunii antrenorului a generat un termen care definește oarecum această caracteristică (acțiunile antrenorului în antrenament și competiție), respectiv, de coaching, Cathț, Rolland și Cizeron Marc (2008). În cadrul paradigmei behavioriste, studiile s au focalizat, la un moment dat, asupra comportamentului profesional al antrenorului de succes, cu scopul de a reliefa profilul tipologic comportamental al acestuia. Trudel și Brunelle (1995) citați de Cathț, Rolland și Cizeron, Marc (ibidem) au realizat
ANUAR ŞTIINłIFIC COMPETIłIONAL în domeniul de ştiință - Educație fizică şi Sport by Nicolae Neagu () [Corola-publishinghouse/Science/248_a_789]
-
și Brunelle (1995) citați de Cathț, Rolland și Cizeron, Marc (ibidem) au realizat, astfel, un repertoriu comportamental al antrenorului de succes. Atenția cercetătorilor din domeniu s-a deplasat, apoi, și asupra scopurilor, preocupărilor, judecăților de valoare, concepțiilor antrenorilor, respectiv, spre paradigma cognitivistă. Din acest curent au rezultat alte două direcții principale de cercetare : analiza planificării antrenamentului și analiza interacțiunii în situațiile de antrenament, Saurț (2002). Foarte multe studii s-au concentrat în zona comparațiilor evaluative între situațiile de antrenament prefigurate prin
ANUAR ŞTIINłIFIC COMPETIłIONAL în domeniul de ştiință - Educație fizică şi Sport by Nicolae Neagu () [Corola-publishinghouse/Science/248_a_789]
-
constatarea că antrenorul performant, prin sine și prin rezultatul intervenției sale, trebuie să desfășoare o intensă activitate exploratorie și interpretativă. Descoperim, în cele din urmă, încă a dimensiune a profilului antrenorului, cea de diagnostician. Dosse (1995) definește această dimensiune ca „paradigmă interpretativă”. De aici reiese o organizare de tip compozit, extrem de dinamică, a cunoștințelor antrenorului. Aceasta ar crea posibilitatea aflării de răspunsuri adecvate și rapide, date unor situații de incertitudine. Diversitatea situațională în care se pot afla, la un moment dat
ANUAR ŞTIINłIFIC COMPETIłIONAL în domeniul de ştiință - Educație fizică şi Sport by Nicolae Neagu () [Corola-publishinghouse/Science/248_a_789]
-
ați citit cu atenție, de acum știți.) Accentuarea comportamentelor de calitate necesită întărire pozitivă. Dacă sistemul dumneavoastră de calitate nu are o metodă de garantare a întăririi zilnice, nivelul calității va crește doar nesemnificativ sau deloc. Regula nr. 3: desființați paradigmele Interpretare comportamentală: schimbați ceea ce faceți. O paradigmă nu este nimic altceva decât un pattern comportamental. Este un mod tipic de a face lucrurile, o obișnuință. Dacă am putea schimba proastele obiceiuri ale cuiva doar cerându-i sau impunându-i acest
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
Accentuarea comportamentelor de calitate necesită întărire pozitivă. Dacă sistemul dumneavoastră de calitate nu are o metodă de garantare a întăririi zilnice, nivelul calității va crește doar nesemnificativ sau deloc. Regula nr. 3: desființați paradigmele Interpretare comportamentală: schimbați ceea ce faceți. O paradigmă nu este nimic altceva decât un pattern comportamental. Este un mod tipic de a face lucrurile, o obișnuință. Dacă am putea schimba proastele obiceiuri ale cuiva doar cerându-i sau impunându-i acest lucru, atunci nimeni nu ar mai avea
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
În acest moment, vechiul comportament a dispărut, iar altele noi pot apărea să-i ia locul. După cum a spus Kupferberg, „Noile lumi pot apărea numai când vechile lumi vor dispărea”. Ni s-a spus deseori că trebuie să ne schimbăm „paradigmele”, de parcă ne-am putea sili să procedăm așa. Oamenii nu renunță la vechile paradigme când muncesc, chiar dacă li se spune să facă acest lucru. Stingerea trebuie să apară atunci când vechiul a fost înlocuit cu noul. Este haosul o componentă necesară
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
ia locul. După cum a spus Kupferberg, „Noile lumi pot apărea numai când vechile lumi vor dispărea”. Ni s-a spus deseori că trebuie să ne schimbăm „paradigmele”, de parcă ne-am putea sili să procedăm așa. Oamenii nu renunță la vechile paradigme când muncesc, chiar dacă li se spune să facă acest lucru. Stingerea trebuie să apară atunci când vechiul a fost înlocuit cu noul. Este haosul o componentă necesară a schimbării? Tom Peters a scris cartea Thriving on Chaos, în care a descris
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
imaginat ca o corabie naufragiată ori ancorată într-un port „și prea obosită să mai simtă chemarea mării” (De altfel). Odată cu trecerea timpului se observă că poetul glisează dinspre modelul Ahile către cel al lui Ulise, asumându-și pe parcurs paradigma orfică: „Ce mult îi semănam, de-acum / O, și cât mi se părea de străin”. Volumul Rouă medievală (1996) se deschide, dantesc, cu precizarea metaforică a vârstei spirituale a autorului, aflat „în zenitul vieții” ca un „cerc, un alburiu disc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289539_a_290868]
-
a numărului, a modului etc.). Realizarea discursului presupune deci actualizarea tuturor posibilităților limbajului reprezentat printr-o limbă sau alta, cu restricții din perspectiva a ceea ce se comunică și cu cine se comunică. Exigențele normei limbii determină selecția cuvintelor și a paradigmelor încît discursul primește o configurație determinată de locul, timpul și împrejurările în care a fost utilizat. Fiind forma concretă în care se manifestă limba, discursul este modul de existență al limbii, la nivelul lui producîndu-se toate fenomenele care marchează funcționarea
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
deznodământ al programului de cercetare pe care l-a generat. În loc să accepte gambitul realismului, o cale mai potrivită pentru menținerea impulsului pe agenda de cercetare a păcii democratice este ca susținătorii săi să orienteze dezbaterea în termeni mai favorabili pentru paradigma liberală. O modalitate de realizare a acestui lucru ar putea fi contestarea afirmațiilor realiste cu privire la poziția privilegiată ocupată în prezent de nivelul sistemic. Pe termen scurt, această abordare implică îndepărtarea de siguranța relativă oferită de apărarea rigidă a poziției limitate
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
principalelor puteri, și nu asupra conexiunilor dintre instituții și strategii. În al doilea rând, lucrarea examinează strategiile statelor după Războiul Rece la nivel global, și nu se concentrează asupra unui context european. Luând exemplul primei lucrări, realizăm o evaluare a paradigmelor teoretice concurente, care presupune examinarea conexiunilor dintre instituțiile internaționale și strategiile statelor. Luând exemplul celei de-a doua lucrări, analizăm strategiile statelor la nivelul global. Cu toate acestea, între cele două proiecte există elemente comune, în sensul că obiectivul lor
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
dacă este posibil să facem afirmații generale despre tiparele de comportament observate. La nivel empiric, analizăm marile strategii ale actorilor importanți, pentru a explica felul în care s-au adaptat la sfârșitul Războiului Rece. Prin aceste analize contribuim la evaluarea paradigmelor teoretice concurente și tragem concluzii cu privire la direcția schimbării, pe măsură ce sistemul internațional intră în secolul al XXI-lea. Introducerea este organizată în trei secțiuni. În prima secțiune stabilim cadrul teoretic prin evidențierea diferitelor modele, și oferim definiții cheie. De asemenea, identificăm
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
răspândirii normelor liberale (Huntley, 1996, p. 59). În baza argumentului său, potrivit căruia liberalismul oferă predicții distincte referitoare la politica mondială, autorul sugerează că sfârșitul Războiului Rece reprezintă o oportunitate istorică pentru testarea afirmațiilor liberale în raport cu enunțurile sistemice înaintate de paradigmele concurente. Totuși, Huntley recunoaște și că ar fi de dorit o aplicare mai sistematică a ideilor lui la sistemul internațional emergent. Finnemore și Sikkink (1998) reprezintă un alt precedent care indică afinități între dinamica socializării și aliniere. În loc să fie influențați
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
analiza opțiunilor Chinei, care ține seama de anumiți factori interni. Autorul face deosebire între învățare și adaptare, ca reacții diferite posibile ale Chinei față de mediul internațional în schimbare. Învățarea are loc: [...] dacă schimbarea politicilor se datorează unor transformări la nivelul paradigmei centrale susținute de decidenții politici ... pe măsură ce aceștia internalizează informațiile noi despre mediul extern. Prin contrast, în modelul adaptării, o schimbare de politică se datorează ajustării tactice la condițiile externe schimbătoare. Așadar, nu trebuie să ne așteptăm la o schimbare a
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
centrale susținute de decidenții politici ... pe măsură ce aceștia internalizează informațiile noi despre mediul extern. Prin contrast, în modelul adaptării, o schimbare de politică se datorează ajustării tactice la condițiile externe schimbătoare. Așadar, nu trebuie să ne așteptăm la o schimbare a paradigmei, ci la o reevaluare a costurilor și beneficiilor tacticilor anterioare ... pe măsură ce condițiile exogene se schimbă. (Johnston, 1996, p. 31) Unii susținători ai implicării afirmă că RPC s-a implicat într-un proces de învățare în politica externă. De exemplu, Harris
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
compensa amenințările interdependenței la adresa legitimității regimului. Astfel, comportamentul Chinei trebuie înțeles în termenii adaptării, și nu ai învățării. Totuși, putem dezvolta o versiune mai sofisticată a afirmației potrivit căreia China se confruntă cu presiuni sistemice în sensul schimbării fundamentale a paradigmei centrale susținute de decidenții politicii externe. În acest sens: [...] interdependența este o situație incomodă cu care trebuie să se confrunte țările, și nu o perspectivă asupra lumii sau o strategie de politică externă, și ceea ce contează cel mai mult este
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
Principiul esențial este că, prin adoptarea unei reacții de învățare față de interdependență, China poate cere reciprocitatea într-un mod mai eficient, în privința clarificării politicilor de implicare ale Occidentului (Jisi, 1998, pp. 22-23). Totuși, numai o reacție implicând modificarea fundamentală a paradigmei centrale susținute de decidenții politici chinezi sau învățarea i-ar oferi un cadru cognitiv conform în totalitate cu implicarea alături de restul lumii. Astfel, în timp ce Occidentul poate face pași importanți pentru a facilita integrarea Chinei în sistemul internațional, în cele din
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
ca redactor la „Cotidianul”. A colaborat cu versuri, proză sau cu articole de atitudine, cronici de carte, interviuri, reportaje la publicația „Fracturi”, animată de poetul Marius Ianuș, fiind considerată printre reprezentanții grupului literar „fracturist”, la „Convorbiri literare”, „Viața românească”, „Luceafărul”, „Paradigma”, „Vatra”, „Orizont”, „Averea”, la Radio România Cultural ș.a. După prezența în antologia Poezia taberei (2000) și apariția plachetei Din confesiunile distinsei doamne M. în colecția underground „Carmen” (2001), debutul editorial propriu-zis are loc în 2002 cu volumul Pagini. Poezia publicată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290604_a_291933]
-
La al doilea volum, „Piața literară”, 2002, 13; Gellu Dorian, „Pagini”, CL, 2002, 7; Octavian Soviany, Viața în pagini, LCF, 2002, 36; Raluca Benga, Debut pe mai multe voci, VTRA, 2002, 11-12; Octavian Soviany, Despre starea calorică a (cvasi)literaturii, „Paradigma”, 2003, 1-2; Nicolae Bârna, Însemnări despre doi poeți, VR, 2003, 3-4; Mircea A. Diaconu, Meridiane feminine (IV), CL, 2003, 4; Bogdan-Alexandru Stănescu, Adio, Dumnezeul meu, LCF, 2003, 27; Octavian Soviany, Cancerul rușinos al memoriei , LCF, 2003, 31; Marin Mincu, O
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290604_a_291933]
-
VTRA, 1998, 12; Simion, Fragmente, II, 354-359; Alex. Ștefănescu, După douăzeci de ani, RL, 1999, 8; Cassian Maria Spiridon, „... Am destin. Și pentru așa ceva nu există merite personale. Ți se dă” (interviu cu Dorin Tudoran), CL, 1999, 8; Al. Cistelecan, Paradigma Tudoran, „Cuvântul”, 1999, 9; Gabriel Rusu, Viața în 63 de ideograme ale morții, ALA, 1999, 427; Roxana Răcaru, Întâmplări despre cuvânt, OC, 2000, 26; Bucur, Poeți optzeciști, 216-218; Dicț. esențial, 833-836; Grigurcu, Poezie, II, 492-503; Micu, Ist. lit., 363-364; Gheorghe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290290_a_291619]