8,234 matches
-
nouă dimineață, bătrânul medic s-a urcat pe terasa stabilimentului, de unde, câteva minute mai târziu, bătrânei profesoare, i-a fost adusă trista veste, că, ilustrul ei medic, s-a spânzurat. Drept pentru care, ea, la rândul-i, a ieșit pe terasa din fața camerei, și s-a aruncat, În iazul străveziu și adânc, de la rădăcina impunătoarei clădiri. Câteva ore mai târziu, de la azilul despre care povestim, pleca, spre orașul colinelor, telegrama care Îi invita, pe fecior și pe noră, să vină și
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
mă prea împăcam cu această materie de învățămînt, socotind că mă transporta în ere mult prea vechi din viața Pământului. La lecție erau patru elevi; eu, ultimul. Basu a pus următoarea întrebare primului elev din serie: ― Cum s-au formal terasele din Scandinavia? Ca să spun cinstit, nu numai că nu știam cum se formaseră aceste terase, dar habar n-aveam că în Scandinavia, în afară de vestitele ei fiorduri, se mai găsesc și terase. Rămăsesem însă liniștit că, îmi spuneam eu, până la mine
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
prea vechi din viața Pământului. La lecție erau patru elevi; eu, ultimul. Basu a pus următoarea întrebare primului elev din serie: ― Cum s-au formal terasele din Scandinavia? Ca să spun cinstit, nu numai că nu știam cum se formaseră aceste terase, dar habar n-aveam că în Scandinavia, în afară de vestitele ei fiorduri, se mai găsesc și terase. Rămăsesem însă liniștit că, îmi spuneam eu, până la mine, din cei trei colegi s-o găsi măcar unul care să știe ce e cu
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
întrebare primului elev din serie: ― Cum s-au formal terasele din Scandinavia? Ca să spun cinstit, nu numai că nu știam cum se formaseră aceste terase, dar habar n-aveam că în Scandinavia, în afară de vestitele ei fiorduri, se mai găsesc și terase. Rămăsesem însă liniștit că, îmi spuneam eu, până la mine, din cei trei colegi s-o găsi măcar unul care să știe ce e cu aceste ciudate terase. Dar, culmea ghinionului, nu s-a găsit nici unul. Cei trei înaintași, sărmanii, se
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
n-aveam că în Scandinavia, în afară de vestitele ei fiorduri, se mai găsesc și terase. Rămăsesem însă liniștit că, îmi spuneam eu, până la mine, din cei trei colegi s-o găsi măcar unul care să știe ce e cu aceste ciudate terase. Dar, culmea ghinionului, nu s-a găsit nici unul. Cei trei înaintași, sărmanii, se vede că erau la fel de bine pregătiți ca și mine. Foarte solidari între ei, nici unui n-a găsit de cuviință să scoată o vorbă! Basu m-a întrebat
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
trei înaintași, sărmanii, se vede că erau la fel de bine pregătiți ca și mine. Foarte solidari între ei, nici unui n-a găsit de cuviință să scoată o vorbă! Basu m-a întrebat atunci pe mine: ― Dumneata știi cum s-au format terasele din Scan-dinavia? Tăcerea absolută a celorlalți dinainte îmi făcuse o impresie detestabilă. "E îngrozitor să taci așa!" mi-am zis eu. "Fie ce-o fi, dar ceva trebuie să răspund!" ― Da, domnule profesor! ― Te rog, spune atunci! mi-a cerut
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
a clasei care încremenise, întrucît știa că nu știu! Și-atunci cred că am făcut cel mai mare efort de gândire și imaginație din viața mea școlărească. Trebuia să răspund ceva neapărat... dar ce?! Cum s-au putut forma aceste terase scandinave... prin ce fenomen natural din atâtea câte au fost pe Pământ de-a lungul milioanelor sale de ani de existență? Ca străluminat de un fulger, așa cum numai marii inventatori și descoperitori ai omenirii au putut fi ― gândeam eu fericit
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
au fost pe Pământ de-a lungul milioanelor sale de ani de existență? Ca străluminat de un fulger, așa cum numai marii inventatori și descoperitori ai omenirii au putut fi ― gândeam eu fericit în acele clipe ― mi-a țâșnit ideea formării teraselor din Scandinavia și, întocmai lui Arhimede în baie ― în definitiv și eu eram într-o adevărată baie de transpirație ― am strigat în forul meu: "evrika"! Mă alarmasem, crezând că m-am gândit prea mult pentru un răspuns care se presupunea
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
să dea semne de nerăbdare. Probabil că totul nu durase mai mult decât o clipă, așa cum se spune că țin visele în care trăiești zile și ani de multe ori! Mi-am auzit glasul răspunzând limpede și sigur de sine: ― Terasele din Scandinavia s-au format în urma fluxului și refluxului provocate de atracția Lunei! Profesorul a zâmbit aproape imperceptibil și a dat din cap. " Să știi că am brodit-o!" mi-am zis eu. Da, așa trebuie să fie. Dacă sânt
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
venea din nou, inundând terenul, de astă dată pe o altă porțiune mai mică sau mai mare decât prima oară. Și iarăși, la reflux, când pleca apa, lua pământul fărâmițat, lăsând uscatul cu alte adâncituri... și formând în felul acesta terasele! Clasa oftă admirativ, ușurată, convinsă că știusem. Dar profesorul se-ncruntă puțin și spuse cu vocea-i cavernoasă: ― Ia ascultă, domnule, ce mă tot duci pe mine cu: vine apa, pleacă apa? Știi, sau nu știi? ― Nu știu, don' profesor
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
spuse cu vocea-i cavernoasă: ― Ia ascultă, domnule, ce mă tot duci pe mine cu: vine apa, pleacă apa? Știi, sau nu știi? ― Nu știu, don' profesor! ― Apăi, așa spune! râse profesorul amuzat. O fi interesantă teoria dumitale asupra formării teraselor din Scandinavia, dar din nefericire e inexactă! Și a trecut imediat la altă întrebare, fără însă să ne spună el cum s-au format acele terase, de existența cărora pe pământul scandinav atunci aflasem! Doi dintre cei mai buni prieteni
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
profesor! ― Apăi, așa spune! râse profesorul amuzat. O fi interesantă teoria dumitale asupra formării teraselor din Scandinavia, dar din nefericire e inexactă! Și a trecut imediat la altă întrebare, fără însă să ne spună el cum s-au format acele terase, de existența cărora pe pământul scandinav atunci aflasem! Doi dintre cei mai buni prieteni de-ai mei, Ștefan Predescu și Gică Roznovanu, nu erau colegi cu mine, învățau la liceul Sf. Sava, amândoi în clasa a VII-a, unul la
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
și mai Înainte, la fel de galbenă ca papirusul uscat. Stând pe plajă, bătrâna se credea Încă destul de atrăgătoare, purtându-se ca o fetișcană de șaisprezece ani. Pe plajă, Mașa și bătrâna jucau badmington sau tenis, după care se așezau la o terasă și-și comandau café frapé și juice, pe care-l sorbeau, din pahare mari, cu paiul. Bătrâna se dovedi a fi și o dansatoare Înrăită, astfel, cum Începea să cânte muzica, se apuca de dans. Mașa trebuia să-i țină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
așa cum îi avertizase pe logodnici. La miezul nopții, după obicei, s-au stins luminile, s-a cântat „Mulți ani trăiască!”, s-au felicitat, s-au sărutat. A fost cel mai cumplit moment pentru Matei. S-a furișat afară 151 pe terasă. Deodată aude sunetul telefonului. Se aștepta la felicitări din partea colegilor și a prietenilor. —Alo! Alo! — Da! Cine mă caută? Nu răspunde nimeni. Cine ești? Spune! Mă faci curios. În pragul noului an, îți doresc să fii fericit și să-ți
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
o vreme, În alte regnuri. O să-l sedăm și o să-și revină singur...” În spiciul său, profesorul Perjovski mai aduse vorba, printre altele, de femeia-toc, de femeia-mătură, de femeia-cârlig și femeia-frânghie de rufe, cea care obișnuia să se urce pe terasa blocurilor din cartierul Kanta, unde după ce-și lepăda, dansând Într-un ritm din ce În ce mai trepidant, nenumăratele sale fuste Înflorate, rămânând doar Într-un combinezon trandafiriu, intra Într-o transă atât de profundă, Încât, rotindu-și cele o mie de brațe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
de beznă. Și poate nici atât... ...Stând la masa de alături, inginerul Satanovski Își Îndreptă bărbia sa rotundă spre halbele Înșirate În fața lui Bikinski și a lui Lawrence, slobozind pe nări rotocoale de fum galben, ce se Întindeau plutind alene pe terasa plină de lume. „Eu sunt adevărul ultim și calea ce duce spre lumină”, murmură el ca pentru sine. Bikinski și Oliver, discutând În șoaptă Într-un ungher, Îl ignorară cu desăvărșire. Pentru ei, Satanovski nu era decât un gând, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Acum În memorie Îi venea o altă scenă, petrecută tot la Corso, În aceeași companie... PAGINĂ NOUĂ VI. Aria lui Satanovski ... Se făcuse deja ora șase. Soarele se retrăsese undeva dincolo de blocuri. Umbrele turlelor bisericii Sfântul Nicolae se Întinseseră peste terasă. Căldura zilei se mai potolise. Pe Lăpușneanu oamenii se plimbau fără grabă, oprindu-se fie În fața agenției de turism Calipso, pentru a alege un sejur În Grecia, Egipt, Italia sau Indochina, fie admirau, În vitrina anticariatului Ex-Librex, câte un exponat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
să-i zgândăr cu vorba mea pe cei absenți?” Spunând acestea, starea de depresie a lui Noimann se accentuă. Ciripitul vrăbiilor, pleoscăitul apei din havuz, precum și gânguritul guguștiucilor ce se fugăreau, umflându-și mereu gușile, pe acoperișul de olane al terasei Îl aduse Într-o stare de muțenie. Noimann se pleoști și se adânci În sine. Ceilalți Îl Întrebau câte ceva, dar medicul Îi privea absent. La ora șase și un sfert, Noimann făcu un semn chelnerului și mai comandă un rând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
fața, privind printre degetele rășchirate cum iataganul, mânuit acum de o forță nevăzută, tăia bucăți din imensul trup al comeseanului, transformându-l Într-o grămadă de carne acoperită cu un evantai de ași și de decari. Evantaiul se roti În jurul terasei, făcând câteva ocoluri, după care luă configurația unui șarpe boa ce-și Înghite propria sa coadă. Înainte Însă de a se Înghiți pe sine, șarpele de hârtie făcu un ocol, rotindu-se ca un vertij deasupra meselor, Înfigându-și privirile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
cu vin și tot felul de mirodenii, se pârjolește, rumenindu-se (tot cu de la sine putere) și acoperindu-se cu o crustă roșie, crocantă. Culorile erau atât de proaspete, carnea rumenită atât de apetisantă, Încât mulți din cei prezenți pe terasa Corso Înghițiră În sec. Salivau nu numai mesenii, ci și ospătarii care, orânduiți frumos În fața intrării, priveau Înmărmuriți spectacolul. Între timp, mirosul de grătar invadă toată strada Lăpușneanu. Mulțimea saliva. O doamnă ce se oprise lângă galerii fu nevoită să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
același spasm. Părul i se zburli pe creștetul capului, luând forma unui coif Împodobit cu pene strălucitoare. Destinzându-se ca un arc, masterandul cântă același cucurigu, de data aceasta pe un ton mult mai puternic, astfel că o jumătate de terasă Își Întoarse capul În direcția În care se afla masa lor. „Scuzați”, zise Oliver, dregându-și glasul răgușit cu o halbă de bere ce se nimerise În fața lui, „dar adevărul pe care mi-l transmite Satanovski trebuie auzit de toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
de frigăruile lui Satanovski, se molipsi și el de ciudatul sindrom de care fusese cuprinsă În Întregime Corso, numai că, În loc să cânte cocoșește, scoase un pe gâtlej niște sunete ce aduceau cu un răpăit de tobe, acompaniat de o trompetă. Terasa arăta ciudat. Acompaniați ca de o baghetă nevăzută, mesenii, cu mic, cu mare, indiferent de sex și vârstă, se ridicau de pe scaune, slobozeau În aer câte un cucurigu, apoi se lăsau Încă tremurând pe scaune, pentru a se ridica apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
care se adunaseră toate lighioanele pămîntului imediat după potop, să se fi vărsat la Corso. Glasul lui Bikinski trâmbiță de trei ori, mâinile sale bătură darabana În tăblia mesei și corul acesta dizarmonic se stinse ca la comandă, iar peste terasă se așternu liniștea. Ștergându-și fruntea transpirată cu o batistă, Oliver decise: „Adevărul lui Satanovski e unul crud, el coboară pe om În stadiu de neom...”. În tot acest timp, Noimann stătuse liniștit la locul său, contemplând de la distanță toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
-ul sau caseta să fi fost ținute Într-un loc unde pătrunsese umezeala, astfel că pe Înregistrare apăreau nenumărate pete albe și negre, ce migrau de pe un scaun pe altul... Imaginile Înregistrate suferiseră, Într-adevăr, o stranie metamorfoză. Filmul arăta terasa Corso, cuprinsă de o forfotă neobișnuită. Domnea o atmosferă de veselie generală. Ici-colo se auzeau voci mai ridicate, care Însă se calmau cu de la sine putere. Brusc Începu să bată vântul și fețele clienților fură acoperite de ziare. Iar când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
orice vrute și nevrute, fără să-și bată prea mult capul cu ziua de azi sau cea de mâine...” Afară, aerul părea să se mai fi răcorit. Apa din havuz susura liniștit. Câteva vrăbii țopăiau, ciripind de zor, pe marginea lui alunecoasă. Terasa gemea de oameni. Glasurile clipoceau Îndepărtate, vuind ca-ntr-o piscină. Noimann Își privi vârful pantofilor pe care se depusese un strat fin de praf. Manșetele pantalonilor purtau urmele unor stropi de apă de la pisoar. Vântul adia Încetișor dinspre Piața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]