12,882 matches
-
din nou. Fabricele lor fac toate câte îi trebuiesc omului civilizat și unele care, la dreptul vorbind, nu i-ar trebui. Cuțit de curățit portocale, cuțit strâmb de scobit și de mâncat "grapefruit", cuțit de curățit măr, furculiță de mâncat măr, furculiți și cuțite pentru prăjituri. Câte paisprezece feluri de pahare, farfurii, cuțite, cuțitașe, lingurițe, lopățele, cești și toate câte nici nu-ți mai trăznesc prin minte. Du pe acești oameni în pustietățile Călimanilor la noi și dă-le numai un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
fântână în mare. Oțetul de dar pare miere. Inima-i prunc, care dorește tot ce vede. Pântecele și desaga cerșetorului nu se umplu niciodată. Să dorești mult, să nădăjduiești puțin, să nu ceri nimic. Pânea altuia nu mă satură. Mânâncă mărul, nu te îngriji de pom. Cine dă săracului dă lui Dumnezeu. Mulți plâng pe orfan, puțini îi dau să mânânce. Am crescut o cioară, după ce s-a făcut mare a vrut să-mi scoată un ochiu! Păzește-te de cel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
mult roș și galben. Costumele acestea somptuoase acopereau trupuri care erau departe de a reprezenta frumusețea fiilor Angliei. Am văzut și reprezentanți ai mongolilor și ai altor nații care trăiesc în Uniune. S-a servit "crușon" băutură răcoritoare și niște mere, însă bune din specia sinap lungărețe și mărunțele. Președintele Komarov, înfățișare venerabilă. Cam suferind. Am observat multe figuri frumoase de savanți bătrâni, care își purtau bine anii. Delegația ungară care era găzduită aici la Uzkoe, am cunoscut pe d. Duman
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
de ou. de 4 ori pe săptămână papanaș de brânză de vacă de 2 ori pe spt. papanași de morcovi. fructe la ora 4 o dată pe spt. vinete trase în puțin unt. o dată pe spt. salată de vinete cu ardei. mere fierte la biftec, piure de cartofe, curechi fiert, mazere boabe. supe de legume, în fiecare zi, la 6-7 seara. o dată pe săpt. pește fript. ceai, sara. cafea neagră dimineața, cu puțin lapte. lapte acru, sara 3/4 pahar. foarte puțină
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
depărtare piscurile ninse și stâncăriile goale. Devastat de păduri, risipindu-și stâncăriile, zăgăzuiește cătră răsărit orizontul. Aici va fi fost cândva un rai al oamenilor primitivi; de aici s-au adus cele mai multe fructe ale regiunilor temperate. Cireș, vișin, zarzar, piersic, măr și păr. Munții s-au pustiit; se fac încercări de replantare. Aici, la țărmul mării pontice, unde a fost adus de puhoaie pământul vegetal, pădurea e încă în ființă și parcurile de specii diverse, aduse de pretutindeni din celelalte părți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
au ocupat o insulă, despărțită de munte. Brațul de mare despărțitor a fost umplut; astăzi e strada principală a cetății. Aici e concentrată viața Dubrovnicului cu poiana (piața) unde vin țăranii cu marfă încărcată pe măgăruși. Vând paseri, caș, lapte, mere, miere ș.a. În cetate sunt concentrate clădirile autorității, justiției, primăria, biblioteci, muzee, institut oceanografic, mănăstiri admirabile cu întreit stil suprapus bizantin-roman, gotic, rococo. Herțegnovi și Cotor. Cotor în fundul golfurilor adânc săpate în munte. Sus zăpezi; jos grădini înflorite. Orice petec
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
plăcere mare s-o ascult. A venit; mi-a cântat; era mândru îmbrăcată ca muntencele de la apa Bistriței; n-ași putea spune că era frumoasă; dar eu închideam ochii și ascultam versul. Mulțam, zic, place-mi cum glăsuești, de-mi mere la inimă; poftește de bea un pahar de vin cu Mogoș. Ea nu: că nu bea vin, nici alte băuturi de-acestea. Atuncea, mă întorn eu cătră ea, primește din partea mea bumașca asta de douăzeci-și-cinci de lei, și să-mi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
coboară la sfânta mănăstire Neamțu. Bunăvoia lui rămâne statornică și cînd suie la deal cu merinde pentru schit, pe poteca destul de priporoasă după ce treci Izvorul Maicii-Domnului. Înțelepciunea lui s-a dovedit în diferite chipuri. Într-un rând pe lângă povara de mere, prune și hribi ce i-au pus călugării Pocrovului în spinare, s-a aburcat pe samar și Gherman monah beteag de un picior. Golovici l-a suferit până la izvoarele de la jumătate de cale: doi km. Dar când a ajuns la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
și fasole. Adună fructe sălbatice, adună râșcovii pe care-i murează, hribi pe care-i taie și-i usucă, fac cidru, și mai muncesc o toană la draniță și fasonarea lemnului de brad. Unii întocmesc butoiașe îndemânoase pentru oțetul de mere și fructe și vinișorul de mere, alții lucrează stupi pentru primăvara ce va veni. Femeile țes sumani și poclăzi, umblă în șezători. E în munte o activitate mai mare și mai concentrată în lucrări de gospodărie, împrejmuiri, porți, hambare, fânării
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
râșcovii pe care-i murează, hribi pe care-i taie și-i usucă, fac cidru, și mai muncesc o toană la draniță și fasonarea lemnului de brad. Unii întocmesc butoiașe îndemânoase pentru oțetul de mere și fructe și vinișorul de mere, alții lucrează stupi pentru primăvara ce va veni. Femeile țes sumani și poclăzi, umblă în șezători. E în munte o activitate mai mare și mai concentrată în lucrări de gospodărie, împrejmuiri, porți, hambare, fânării. București. 9 Noembrie 1956. La profesorul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
învățătorilor de la munte n'am crezut de cuviință că trebuie să vorbesc, de vreme ce opera lor a fost de tot ușoară, oamenii lor au stat liniștiți. Tot așa în unele sate din preajma Folticenilor, ca în Rădășeni, sat cuprins de negustori de mere. "La noi nu se face revoluție, îmi zicea un sătean din Rădășeni. La noi au oamenii ce mânca. Dar acolo, în jos, unde hamurile cailor îs de frânghie, și traista de sac, acolo cum să nu se ridice?... Dacă au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
care statul democrat, pe care Îl conducea dl Iliescu, Își făcea un principiu esențial, organic? Ipocrit, dl Iliescu „a lăsat cele două Biserici, cea Unită și cea majoritară, Ortodoxă, să gestioneze delicata și urgenta problemă”, În fapt a creat un măr al discordiei Între cele două instituții și, În loc să ajute unificarea religioasă a Românilor pe bază de bună Înțelegere și corectitudine materială, D-Sa a procedat, voit sau nevoit, Încă o dată ca un „bun și vechi tovarăș”, creând zâzanie În lumea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
uitate”, de parcă unele mecanisme ale inhibiției creierului ne „apără” de o conștientizare prea acută și prea durabilă a unei lucidități „de fond”. De parcă, da-da, de parcă am fi fost „trimiși” pe această lume pentru a-i culege roadele miraculoase, acele mere de aur din grădina Hesperidelor, dar am fost „dotați” În același corp și În aceeași minte cu reflexe de a fugi de „ele” În clipa când Întindem mâna să le apucăm. În această lungă și labirintică existență, care uneori are
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
astfel (lungite ca-n Stan și Bran) despărțirile devin mai interesante. Colega de care am amintit i-a răspuns cu un triplu bai (bye). Noroc că nu știa rusește, nemțește, chinezește! În cimitir, de Duminica Floriilor, mătușa Marința mi-a măr turisit că nu poate să uite că, în ultima lor discuție, desfășurată înainte de plecarea la spital, mama a întrebat-o: „Marință, ți-ar părea rău dacă ai muri?” „Nu mi ar părea”, i-a răspuns mătușa, care e cu doi
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
profund decît oricînd dimensiunea evocatoare a textului marelui orator. * Imediat ce m-am urcat în tren, românul din fața mea și-a așternut „masa” și a început să mănînce hulpav tot ce avea în sacoșă: pîine, unt, pateu, salam, brînză topită, roșii, mere. Indecentă, lăcomia lui m-a făcut să-l privesc compătimitor și ironic, lucru care l a obligat să-mi dea următoarea explicație: „Dacă mai vin la anul în stațiune, nu mă mai prind ei la regim!” E un legămînt pe
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
cu teama că n-ar fi cele mai bune. Într-un caz sau două, astfel de întrebări mi-au dat senzația, secunde lungi, de sufocare, ca atunci în liceu, la un antrenament, cînd un alt boxer m-a lovit în „mărul lui Adam”. A fost un noroc că mi-am revenit. Ar trebui deci să mă limitez, însă viciul curiozității nu suportă disciplina. Mi-ar fi și mai rușine să nu cunosc „toate cele ce sînt”, chiar dacă multe din ele sînt
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
de orientare”, în Aspecte și tendințe literare, p.153). *Sp. Îi declară lui Petre Cimpoeșu: „A doua carte a dumitale e mai bună decît a doua carte a lui Bălăiță”. Nu mă amestec în vorbă, dar asta înseamnă să compari mere cu pere: a doua carte a lui P.C., Firesc, e un roman, a doua carte a lui Bălăiță, Conversînd despre Ionescu era o culegere de nuvele! După ce Cimpoeșu pleacă, Sp. devine mai nuanțat. „E - îmi spune - un scriitor, dar nu
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
față” și în cimitir (adică în partea dinspre stradă), fac piramide din jerbe și coroane și praznice cu sute de persoane, pe scurt: sfidează decența! *„Sînii statuilor grecești sînt în formă de pară, cei ai statuilor romane în formă de măr... Capul grec este oval, cel roman este mai rotund” (Rodin într-o conversație cu Anatole France, apud: Sándor Kémeri, Promenades..., 1927, p. 221). Cînd (să fie vreo 20 de ani) Gr.V. Coban îmi explica - plecînd de la „lecția” pe care, la
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
deasupra decepției provocate de stagnare. *Lecturi paralele: pe de o parte, „Cuvîntarea de la Bistrița-Năsăud”, în care se repetă, că reforme de genul celor ce s-au produs în Ungaria și Polonia vor fi „implementate” la noi „cînd o face plopul mere și răchita micșunele” (exces de siguranță?, manifestare de reacționarism?); pe de altă parte, articolul academicianului Oleg Bogomolov („De la PSMU la PSH”) din „Nouvelles de Moscou” (nr. 42/1989), în care sînt evaluate (e drept, cu prudență) evenimentele petrecute în țara
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
mi-o fi tinerețea că n-o mai aflu nicicând? Pe unde mi-o fi umblând hăbăucă cum o știu tinerețe de zurliu mirosind a busuioc și arzând pară și foc? De-o s-o prind o priponesc la umbră de măr domnesc, să-mi doarmă durerile să-mi bucure zilele! .................................................................. Cu repartiția în mână am plecat la Botoșani, la o concentrare de 3 luni. Aici, peste cele câteva sute de absolvenți din toata țara, a dat o epidemie de dizenterie, care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
curanto", specialitate pe bază de carne de vită, porc și pasăre și fructe de mare, puse într-o groapă acoperită cu pietre încinse în foc. Am savurat-o acompaniați de "milcao" turte din cartofi și faină și "chicha" suc de mere proaspăt ieșit din teasc. A doua zi de dimineață am pornit în explorarea pădurii virgine din Parque Nacional Chiloe, rezervație forestieră de 43.057 hectare. Clima umedă și caldă a permis dezvoltarea unor specii veșnic verzi de "luma", "tepu", "larch
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
Argentina și Brazilia, se usucă, se mărunțesc, se depozitează pentru maturare și apoi se macină fin, rezultând ceva asemănător ceaiului. Cei din Cono Sur îl prepară cu un ritual special, punând câteva grame într-un mic recipient, în formă de măr sau de pară, care poate fi cochet, din argint sau piele cu intarsii, până la o tărtăcuță scobită, toarnă deasupra apă fierbinte și apoi sorb lichidul printr-un tub special din metal, cu filtru la un capăt. Se spune că are
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
Găsești cumva, în loc de minte, sentimente? Nici unul nu este nici sincer, nici con stant. Prietenia este o himeră; recunoaștem că există numai iubirea; și ce iubire! Însă ajunge, nu vreau să-mi duc gân durile mai departe: sunt zămislite de insomnie; măr tu risesc că aș prefera un vis.“ Ar fi greu de găsit un text în care să se exprime cu mai multă energie drama lucidității, a acelei stări extreme la care ajunge desfrâul inteligenței, și unde ești rupt de tot
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
o afecțiune. Cred că, atâta vreme cât legătura noastră a durat, i-a făcut bine; reușeam să redeștept în el sentimente adormite, să-i înalț gândurile; îi trezeam interesul pentru o mulțime de senzații, noi sau uitate; îmi datora emoții nemaiîncercate; îmi măr turisea asta și-mi era recunoscător. Venea să mă viziteze adesea; recunosc că l-am stimat într-o oarecare măsură, pentru că nu găsea la mine nici cea mai mică înclinare de a-i măguli slăbiciunile și îi vorbeam într-un
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
și cu toți cei ce-i vor urma. Am văzut nu demult, în palatul răposatului rege al Olandei, la Haga, o foarte frumoasă statuie a Evei. Eva, în prima floare a tinereții sale, se află în fața șarpelui, care îi arată mărul: îl privește, se întoarce pe jumătate spre Adam, are aerul că se sfătuiește cu el. Eva se află în acest extrem moment de inocență când te joci cu pericolul, când stai de vorbă în șoaptă cu tine sau cu un
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]