7,959 matches
-
a fost singura care și-a aflat un început de rezolvare la Congresul de pace din 1856, cea poloneză fiind din nou sacrificată, iar cea italiană amânată. Explicația constă în aceea că Principatele Române reprezentau un aspect important al crizei orientale, iar românii nu au pierdut ocazia de a se folosi din plin de această conjuctură. Pe drumul de întoarcere de la Congres, Ali Pașa i-a făcut o vizită împăratului austriac Francisc Iosif care a spus destul de apăsat că era împotriva
DIALOGURI ISTORICE by Anton Laura Mădălina, Ichim Simona Gabriela, Teodorescu Ada, Chirilă Oana, Ciobanu Mădălina, Mircia Mianda Carmen, Ciobanu Denisa () [Corola-publishinghouse/Science/91751_a_93228]
-
1904, 1923) broșura, amplificând-o. Fiecare text pleacă de la o întâmplare reală, de la un tip caracteristic, ciudat, oricum memorabil, întâlnit în peregrinările prin munții și satele Macedoniei sau desprins din tradiția orală crușoveană. Culoarea locală, trimiterile la legende și personaje orientale, chiar mentalitatea dezvăluită sau sensul parabolelor le apropie de povestirile ce îl au ca erou pe Nastratin Hogea și de atmosfera poveștilor Șeherezadei. Același halou oarecum exotic se regăsește în proza (schițe și amintiri) din „Sămănătorul” (1902), reluată apoi și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285673_a_287002]
-
și amplificată în câteva culegeri de după 1920. Sunetul precumpănitor al acesteia este al unei literaturi a dezrădăcinării. B. se lasă adesea purtat de fluxul amintirii, evocând cu nostalgie locul nașterii și oamenii de acolo. O filosofie a resemnării, de sorginte orientală, și de asemenea înțelegerea rostului unor împrejurări socotite nu fapte izolate, accidentale, ci o constantă a existenței aromânilor, constituie fundalul acestor schițe și povestiri. Protagoniștii unor nuvele amintesc „scrisorile” lui Ion Ghica: aromânii Coletti și Karaiskakis, primul, un fel de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285673_a_287002]
-
stăpânit de deruta ce caracterizează prăbușirea imperiului. Având privilegiul de a studia la Roma, unde tatăl ei este ambasador, tânăra turcoaică intră în conflict cu legile și obiceiurile care stăpânesc societatea turcească. În pofida informației bogate, a construcției reușite de tipuri orientale - sultanul, sfetnicii, imamii și eunucii răsăriți parcă dintr-un fantomatic Ev Mediu, cadânele îmbătrânite, timorate, lipsite de speranță -, cu toată veridicitatea atmosferei de serai și de harem, cartea suferă în plan literar. O altă categorie de scrieri ale lui B.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285673_a_287002]
-
nu se distanțează de povestirea biblică (cu atât mai interesante sunt cazurile în care prezintă tradiții independente); caracterul eminamente apologetic al operelor sale îl obligă pe cititorul modern să fie mai degrabă prudent față de el și față de operele clasice și orientale pe care le citează (Stern 1976, 1980, 1984). f) Așadar, scopul acestui studiu va fi să adune și să cerceteze noțiunile care ne oferă date despre credința, istoria credinței lui Israel și drumul său către monoteism; cu alte cuvinte, vom
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
propriii credincioși în migrațiile lor și era independent fie de sanctuarele locale, fie de ciclurile anotimpurilor. Alt dispunea de paralelisme recente despre acest fel de pietate, doar din epoca elenistă, dar între timp au fost descoperite o serie de exemple orientale antice, de la textele antice asiriene din secolul al XIX-lea î.C. până în epoca nabateilor. 4.2. Lipsa izvoarelor plauzibile până în epoca preexilică târzie Din cele afirmate până acum, trăgând concluziile necesare, reiese destul de clar că discursul nu poate fi
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
și politică de tip constantinian, dar o combat cu toate mijloacele sau, cel mult o acceptă strângând din dinți ca pe răul mai mic în cazul în care consideră această confuzie o formă ideală de uniune. În lumea antică, atât orientală cât și occidentală, Statul și poporul au fost mereu foarte atașați de cult, întrucât erau convinși că acesta avea funcțiunile de protejare a cosmosului (împotriva haosului), de obținere a fertilității pe plan familial, agricol și animal, de susținere a Statului
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
aceasta din urmă, după cum vom aminti (cf. 2.d și 4.b), nefiind încă separată de celelalte două precedente. La încoronarea monarhului se referă Ps 2, 45, 72, 110 în care putem recunoaște substratul tipic al stilului de curte antic oriental pe care Iuda îl avea în comun cu popoarele din Orientul Apropiat Antic, în special cu Canaanul. În Ps 2,7 se găsește formula adopției divine a regelui, în Ps 45,6 (cf. 72,8) titulatura sa ca ’ělōhîm, „Dumnezeu
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
ădăr (luna repetată în anii bisecți, caz în care cade în al doilea an), adică, după calculul nostru, în februarie-martie; cu toate acestea, nu a intrat niciodată în calendarul liturgic ca sărbătoare principală. Originea sa trebuie căutată în „diaspora” iudaică orientală; în iudaismul palestinian este atestată începând cu prima jumătate a secolului al II-lea î.C. (2Mac 15,36 menționează „ziua numită a lui Mardoheu”); totuși e plauzibilă o datare mai veche și în Occident; la evreii orientali se ajunge
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
diaspora” iudaică orientală; în iudaismul palestinian este atestată începând cu prima jumătate a secolului al II-lea î.C. (2Mac 15,36 menționează „ziua numită a lui Mardoheu”); totuși e plauzibilă o datare mai veche și în Occident; la evreii orientali se ajunge la datarea în secolul al IV-lea î.C. Sărbătoarea nu are o importanță deosebită în Mișna, deși afirmă că era celebrată în mod regulat; același lucru îl atestă și tratatul Mĕgillăh dedicat Cărții Esterei. d) Est 9
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
16,22 ș.u.). După aceea s-au adăugat în celebrarea solemnității și sacrificii speciale. c) Pe baza unei interpretări greșite a textelor neotestamentare, s-a spus deseori că aceste norme sunt legaliste; să ne amintim însă că în antichitatea orientală, ca și în cea occidentală, odihna săptămânală era un element atât de extraordinar și tipic al credinței lui Israel, încât nu e de mirare nici neliniștea cu care evreul căuta să evite orice posibilitate de încălcare, nici atenția specială cu
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
și în înregistrate în cărțile numite deseori „apocrife” deoarece nu au intrat în canonul biblic; din păcate, cea mai mare parte dintre ele nu au ajuns până la noi în limba ebraică sau aramaică originare, ci prin traducerea în alte limbi orientale: siriană, etiopiană, slavonă (Sacchi 1981 și 1989). În canonul Bibliei ebraice a intrat doar una dintre ele, Cartea lui Daniel (al cărei caracter apocaliptic este pus la îndoială de unii), și Cartea Apocalipsului în Noului Testament. b) Apocaliptica are multe
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
în anul 1941 în grupa rezervațiilor naturale de importanță deosebită, cu statut de protecție totală, în vederea urmăririi în timp a dinamicii evoluției speciilor forestiere fără influența antropică pe o suprafață de 290,62 ha. Rezervația este situată în nordul Carpaților Orientali, în bazinul superior al văii Moldovei pe pârâul Putna Mare, pe versantul NV al Munților Giumalău și aparține teritorial de comuna Pojorâta, județul Suceava, fiind administrată de Ocolul Silvic Pojorâta. Relieful este format dintr-un versant cu o înclinare medie
SIMPOZIONUL NAȚIONAL. CREATIVITATE ȘI MODERNITATE ÎN ȘCOALA ROMÂNEASCĂ by Popescu Ramona, Latiş Ana () [Corola-publishinghouse/Science/91750_a_92836]
-
la Editura Meridiane, unde va rămâne până în 1984 și unde va publica o bună parte din lucrările ei de istorie și critică de artă. Colaborează la „Contemporanul”, „Scânteia”, „Viața românească”, „Luceafărul”, „Cronica”, „Tribuna” ș.a. Este membră a Asociației de Studii Orientale (1970-1989) și a Asociației de Prietenie România-Japonia. A semnat și Nina Stănculescu-Zamfirescu. S. debutează ca prozatoare pentru copii cu mica fabulă poetică în stil popular Cuibul câneparilor (1954), tradusă în engleză și difuzată la BBC în 1959. Urmează romanul Ionica
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289871_a_291200]
-
lui Emanuil Pop, profesor, și a Stanei Pop (n. Ilie), profesoară. Urmează liceul la Carei (1954-1957) și Facultatea de Filologie (secția arabă-română) a Universității din București (1957-1961), după care este cadru universitar din 1961, apoi șef al Catedrei de limbi orientale de la Facultatea de Limbi și Literaturi Străine și, din 1994, directoare a Centrului de Studii Arabe al Universității din București. Își ia doctoratul, în 1971, cu o lucrare de lingvistică. În 1991 a ținut cursuri de antropologie lingvistică arabă la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285372_a_286701]
-
Numărul 87 roman, LXXXVII, necesită șapte simboluri, cu mai multe repetări.) Deși sistemul de numerație grecesc era mai sofisticat decât cel egiptean, acesta nu a fost cel mai avansat din lumea antică. De acest titlu se bucura o altă invenție orientală: stilul babilonian de numărat. Și grație acestui sistem, zero a apărut în cele din urmă în Orient, în Semiluna Fertilă a Irakului de astăzi. La prima vedere, sistemul babilonian pare pervers. Pentru început, el este sexagesimal - în baza 60. Aceasta
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
grecii se ridicau la putere în lumea apuseană, hinduismul începea să se desprindă din ce în ce mai mult de miturile apusene; au dispărut elementele distinctive dintre diferiții zei, iar religia a căpătat o tentă tot mai mistică. Misticismul a fost clar de origine orientală. Ca multe alte religii estice, hinduismul s-a cufundat în simbolistica dualității. (Firește, această idee se ivea uneori și în Apus, unde era imediat etichetată ca erezie. Un exemplu ar fi erezia maniheistă, care considera că lumea este stăpânită, în
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
omul că Noi l-am creat odinioară, pe când era nimic? CORANUL Prin secolul al VII-lea, Apusul s-a ofilit odată cu prăbușirea Romei, însă Orientul se afla în plină perioadă de înflorire. Dezvoltarea Indiei era umbrită de o altă civilizație orientală. Pe măsură ce steaua apuseană cobora sub linia orizontului, o altă stea răsărea: Islamul. Iar islamul avea să îl preia pe zero de la indieni - la fel cum, în cele din urmă, apusenii aveau să îl preia de la Islam. Așa a fost să
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
pe toate cifre, ceea ce, în franceză, a dus la apariția termenului de chiffre, însemnând cifră. Cu toate acestea, atunci când al-Khowarizmi scria despre sistemul numeric hindus, Apusul era încă departe de adoptarea lui zero. Chiar și lumea musulmană, cu tradițiile ei orientale, era contaminată de învățăturile lui Aristotel, din cauza cuceririlor lui Alexandru cel Mare. Însă, după cum au declarat matematicienii indieni, zero era încarnarea neantului. Astfel, pentru a-l accepta pe zero, musulmanii ar fi trebuit să îl respingă pe Aristotel. Și exact
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
a declarat că orice susținător al doctrinei lui Aristotel avea să fie pedepsit cu moartea. Disputa a luat sfârșit la puțin timp după aceea. Nu este de mirare că zero a provocat o asemenea discordie. Musulmanii, cu originile lor semite, orientale, credeau că Dumnezeau a creat universul din neant - o doctrină care nu putea fi acceptată acolo unde oamenii împărtășeau ura aristotelică față de neant și infinit. Pe măsură ce conceptul se răspândea în teritoriile arabe, musulmanii îl îmbrățișau pe zero și îl respingeau
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
așa cum filozofia ariostotelică se ciocnea de învățăturile islamice, la fel se ciocnea și de teologia evreiască. Asta l-a determinat pe Maimonide, rabinul din secolul al XII-lea, să scrie un volum prin care să pună în acord Biblia semită, orientală, cu filozofia grecească, apuseană, care pătrunsese în toată Europa. De la Aristotel, Maimonide a învățat să dovedească existența lui Dumnezeu prin negarea infinitului. Reproducând argumentele grecești cu fidelitate, el a susținut că sferele goale ce se roteau în jurul Pământului erau mișcate
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
creatoare. Mai mult, termenul ayin este o anagramă (și are aceeași valoare numerică) a cuvântului aniy, echivalentul lui „eu“. Nu poate fi mai clar: Dumnezeu spunea, codat, „Eu sunt nimicul“. Și, în același timp, infinitatea. În timp ce evreii își atacau Biblia orientală cu raționamente de tip apusean, în lumea creștină era pe cale să se declanșeze o ofensivă similară. Și chiar în timp ce creștinii se războiau cu musulmanii - în timpul domniei lui Carol cel Mare, din secolul al IX-lea, apoi în timpul cruciadelor din secolele
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
cu centrul în origine poate fi definit cu ajutorul tuturor punctelor care satisfac relația x2 + y2 - 1 = 0. O parabolă poate fi scrisă sub forma y - x2 = 0. Descartes a unit numerele cu formele. Acum arta apuseană a geometriei și arta orientală a algebrei nu mai erau două domenii separate. Erau același lucru, deoarece fiecare formă putea fi ușor exprimată printr-o ecuație de tipul f(x,y) = 0 (Figura 21). Zero se afla în centrul sistemului de coordonate, deci zero se
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
pe care-l combat cu bravură cu toate armele din arsenalul meu [...]: bere rece, cafea fierbinte, jamaică") însă ca ființă de hîrtie nu se poate lecui nici în perioada berlineză a confortului material și familial, a epicureismului gastronomico-bahic și lenei orientale, de intratabila sa eratofobie: inventariază împreună cu Zarifopol greșelile de tipar descoperite în ziarele primite din țară, ziarului Opinia din Iași îi solicită respectarea întocmai a punctuației din manuscris ("...luați cu dinadinsul aminte la punctuația mea, păstrați-o cu toată scumpătatea
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
noastre, o tînără coristă comunică redacției că e suferindă (Sunt bolnavă, de cînd era într-o seară vînt pe bulevard și m-a tras...) iar ministrul turc la Lucrări publice Tembel Efendi anunță parcă fixarea inspirației în această zonă (Parlamentare, Orientale) unde parlamentari sînt Haham-bașa, Zăuc-aga, Hogea-Cafc, Calpuz-efendi, Gianabet-Edin, Gugum-efendi iar printre miniștri se numără Bocluc-aga și Hatîr Plocon. În Cronica fantastică, Caragiale ne invită în cetatea Tîmpitopole (București) la 2000 de ani după cucerirea acesteia de către chinezi cînd mai mare
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]