7,703 matches
-
acea englezoaică care îl considera pe Dickens obișnuit și venera familiile integre din romanele lui Galsworthy, credea în reconcilierile dintre rudele apropiate. La fel ca mulți britanici cu venituri modeste din acele timpuri, petrecuse un număr de ani locuind în pensiuni familiale de pe continent, în principal în Belgia. Arhive ale Nordului 27 estimat dificultățile acestei sarcini: greaca ei era insuficientă pentru a stăpâni sintaxa foarte încărcată a poeților antici. S-a transformat într-o scriere dificilă, împărțită în trei secțiuni (tinerețe
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
aici în unele explicații despre Angoulême, pentru a o înțelege mai bine pe doamna de Bargenton, unul din personajele cele mai însemnate ale acestei povestiri. H. de Balzac, Iluzii pierdute, p. 42 La fel, în Moș Goriot, ampla descriere a pensiunii Vauquer este o evocare metonimică a proprietarei și a chiriașilor, izotopie a decrepitudinii ce se transmite, într-adevăr, prin asociere, de la spațiu la locuitorii acestuia: (64) Sala aceasta, cu pereți în întregime îmbrăcați în lemn, a fost cîndva zugrăvită într-
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
Vauquer fără nici o scîrbă. Chipu-i rece ca întîia brumă de toamnă, ochii-i împresurați de zbîrcituri, cu expresia lor care trece de la surîsul profesional al dansatoarei la posaca încruntare a cămătarului, pe scurt, întreaga ei făptură ne lămurește asupra pensiunii, după cum pensiunea te lămurește asupra persoanei sale. Temnița nu merge fără temnicer; una fără alta nu pot fi închipuite. H. de Balzac, Moș Goriot, p. 15 Chiriașii: (66) Cei doi locatari de la etajul al doilea nu plăteau decît șaptezeci și doi de
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
nici o scîrbă. Chipu-i rece ca întîia brumă de toamnă, ochii-i împresurați de zbîrcituri, cu expresia lor care trece de la surîsul profesional al dansatoarei la posaca încruntare a cămătarului, pe scurt, întreaga ei făptură ne lămurește asupra pensiunii, după cum pensiunea te lămurește asupra persoanei sale. Temnița nu merge fără temnicer; una fără alta nu pot fi închipuite. H. de Balzac, Moș Goriot, p. 15 Chiriașii: (66) Cei doi locatari de la etajul al doilea nu plăteau decît șaptezeci și doi de franci pe
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
inferior mărgeanului" (J. Verne). Asimilarea se manifestă adesea prin reformulări 2 locale sau chiar globale, adică, în acest ultim caz, ale înseși temei-titlu. Astfel, în pasajul din La Chasse à l'ours de L. Bodard (Grasset, 1985, p. 50): (34) Pensiunea de familie, ultima locuință a lui Anne-Marie. Mai rău, de o sută de ori mai rău decît mi-aș fi putut imagina vreodată, atunci cînd mă gîndeam să-mi plîng de milă. Nu-i nici măcar coteț sau groapă de gunoi
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
ororii: mizeria decentă transformată în casă, sub mantia peisagistică a visului mediteranean. Reformulările succesive confirmă importanța asimilării și utilitatea de a integra negația în acest tip de reformulare (pentru primele trei): (Izotopia sordidului) Tema-titlu [ASS] PR cal. neg. un coteț (Pensiunea de familie) (nu este nici măcar) (nici măcar) o groapă de gunoi o magherniță PR. cal. mizeria decentă (este) transformată în casă Semantizarea temei-titlu și deci construirea macrostructurii semantice sînt aici dependente direct de asimilare. Portretul mătușii Agnès, din L'Enfant de
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
mansardă, cu fereastră rabatabilă ce dădea pe acoperiș. Era mobilată cu un pat îngust, un dulap din lemn de nuc, o măsuță de toaletă și două scaune. Douăzeci de camere asemenea acesteia se aliniau de-a lungul unui coridor de pensiune, văruit în galben. Textul 3: Simplitatea și frumusețea pot caracteriza această cameră. DULAP. Structură decor furnir imitație de nuc aplicat pe plăci aglomerate. Fațadă din panouri cu muluri, din lemn exotic. Lac celulozic, patru uși, două oglinzi pe mijloc. Amenajare
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
rău decît să fii ștrangulat, sufocat, este o prăpastie psihologică, un coșmar anatomic, o angoasă metafizică, o revoltă, o plîngere; inima ce bate prea repede, mîini care se crispează, pielea care transpiră". F.-B. Michel, Le Souffle coupé Textul B Pensiunea de familie, ultima locuință a lui Anne-Marie. Mai rău, de o sută de ori mai rău decît mi-aș fi putut imagina vreodată, atunci cînd mă gîndeam să-mi plîng de milă. Nu-i nici măcar coteț sau groapă de gunoi
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
bine să pară o vagaboandă de pe stradă, regina pubelelor; mai presus de orice este culmea ororii: mizeria decentă transformată în casă, sub mantia peisagistică a visului mediteranean. L. Bodard, La Chasse à l'ours Soluție Cele două teme-titlu: "astmul" și "pensiunea de familie" nu sînt descrise decît prin intermediul propozițiilor descriptive de tip ASIMILARE. Nici o PARTE, nici o PROPRIETATE. Ordinea apariției macropropozițiilor (Pd ASM) este schematic dată în tabelul de la pagina 234. EXERCIȚIUL B.18. a) Regăsiți tema-titlu a acestei descrieri. b) Observați
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
gamă majoră, Atelierul romantic, După al doilea cântec de ciocârlie. Doar vreo jumătate din aceste producții au fost tipărite; în schimb, unele au fost radiodifuzate în R. D. Germană și R. S. Cehoslovacă, iar câteva au obținut diverse premii. Culegerea Pensiunea doamnei Olimpia (1983), apărută în seria „Teatru comentat” a Editurii Eminescu, reunește, alături de piesa titulară, Hotelul astenicilor, Carambol, Curaj de vânzare (51%), Reprezentația (Regula jocului), Călătorie în doi. Autor de succes, Ș. atrăgea publicul anilor ’70-’80 îndeosebi prin ponderea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289629_a_290958]
-
asemănător structurează piesa Curaj de vânzare (51%). Tot o femeie, inginera Alexandrina, luptă aici cu birocrația, comoditatea și scleroza, ridicându-i împotrivă pe toți neputincioșii și intriganții din întreprindere, care organizează împotriva ei o cabală, dejucată în cele din urmă. Pensiunea doamnei Olimpia înfățișează o ambianță feminină bucureșteană în 1944. O patroană se zbate pentru ca pensiunea ei să reziste, în tot mai insuportabilele condiții ale războiului, fiind imaginată în ultimele scene a transporta manifeste și arme pentru forțele patriotice antinaziste etc.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289629_a_290958]
-
birocrația, comoditatea și scleroza, ridicându-i împotrivă pe toți neputincioșii și intriganții din întreprindere, care organizează împotriva ei o cabală, dejucată în cele din urmă. Pensiunea doamnei Olimpia înfățișează o ambianță feminină bucureșteană în 1944. O patroană se zbate pentru ca pensiunea ei să reziste, în tot mai insuportabilele condiții ale războiului, fiind imaginată în ultimele scene a transporta manifeste și arme pentru forțele patriotice antinaziste etc. Piesele lui Ș., conformiste ideologic, nu excelează nici prin construcția unor situații și personaje, nici
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289629_a_290958]
-
Niște pramatii de îngeri), București, 1977; Un rulment numit Calypso, București, 1977; Busola, București, 1979; Călătorie în doi, București, 1980; O chestiune de onoare (Poansonul), București, 1981; Și mulțumesc pentru crizantemă..., București, 1981; Hotelul astenicilor, București, 1982; Salopeta, București, 1982; Pensiunea doamnei Olimpia, București, 1983; Până aici, George! (Unde se avântă căprioarele), București, 1986. Repere bibliografice: Viorel Știrbu, „Pensiunea doamnei Olimpia”, LCF, 1984, 36; Ghițulescu, O panoramă, 309-310; Ion D. Șerban, DRI, V, 65-72. D. Mc.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289629_a_290958]
-
București, 1980; O chestiune de onoare (Poansonul), București, 1981; Și mulțumesc pentru crizantemă..., București, 1981; Hotelul astenicilor, București, 1982; Salopeta, București, 1982; Pensiunea doamnei Olimpia, București, 1983; Până aici, George! (Unde se avântă căprioarele), București, 1986. Repere bibliografice: Viorel Știrbu, „Pensiunea doamnei Olimpia”, LCF, 1984, 36; Ghițulescu, O panoramă, 309-310; Ion D. Șerban, DRI, V, 65-72. D. Mc.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289629_a_290958]
-
precedente, am mai fost de două ori la Berlin, în 1987 și în 1988. Cu toate că mai era din cînd în cînd tulburat de manifestații studențești, orașul mi s-a părut surprinzător de calm și liniștit. Eram cazat într-o mică pensiune în apropiere de Kurfürstendamm. Pe durata acestei șederi, am încercat o senzație stranie și încîntătoare. Aici nu existau circulația intensă, ambuteiajele, mulțimile compacte și deplasările grăbite, ritmul epuizant pe care le întîlnești în multe alte capitale. Nu avusese loc o
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
înveți să te verifici, să verifici și să fii verificat, cei care se ascund nu reușesc pe termen lung. Dacă vrei să primești fonduri, trebuie să te obișnuiești cu asta» ne confirmă în momentul plecării un antreprenor ce are o pensiune aproape de întinderea de ape acumulate între atâtea culmi semețe.” În final, vom încerca să stabilim notele distinctive ale supervizării în dezvoltarea comunitară, demarcând-o de supervizarea din alte domenii. Supervizarea răspunde unor nevoi ale supervizaților, însă, totodată are și o
[Corola-publishinghouse/Science/2132_a_3457]
-
comunitară va fi susținut pentru finanțarea reparațiilor urgente la clădirile cu semnificație culturală sau la elementele de infrastructură identificate de comunitățile locale și sprijinirea acțiunilor-pilot pentru a explora opțiunile financiare sustenabile prin activități precum turismul (de exemplu, facilități pentru mici pensiuni), dezvoltarea meșteșugurilor. Selecția și criteriile de evaluare pentru această asistență comunitară vor include, între altele: 1. bunuri sau proprietăți de valoare culturală semnificativă; 2. consens comunitar asupra ordinii de prioritate; 3. 10% contribuție comunitară în muncă sau în bani; 4
[Corola-publishinghouse/Science/2132_a_3457]
-
obicei, prin provincie pentru sinecure pe când la bugetul mare, în capitală, pot fi urmărite cu mai mare atenție și distribuite cui merită mila, ca în cazul de față (cu vorbele lui: „la facerea bugetelor județene comitetele înscriu, sub titlu de pensiuni, și ajutoare pe la amici și rude, în loc să dea celor ce într-adevăr meritau milă”). Nici nu prea contează ce face sau ce a făcut Radu Mihail, important este că numele lui se rostește în Adunarea Deputaților în context eminescian oricum
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
avea trebuințe foarte puține, el, el ca și un copil, nu știa să întrebuințeze puținii bani ce-i câștiga. Trăind în lungul răstimp al boalei din ajutorul prietenilor și entuziaștilor săi, Camera deputaților îi votă în anul trecut o mică pensiune după inițiativa scriitorului acestor rânduri, iar înmormântarea i s-a făcut pe socoteala statului român.” Am văzut cum a fost cu pensia: nu i-a revenit niciodată poetului. Iacob Negruzzi folosește prilejul doar ca să-și arate meritele. În decembrie 1889
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
Alegerea i-a fost în mod sigur influențată de faptul că prietenul său Maurice Drury, un irlandez, lucra ca medic psihiatru la un spital din Dublin. Sosind în Irlanda, în decembrie 1947, Wittgenstein s-a stabilit, mai întâi, la o pensiune situată la o distanță de aproximativ trei ore de călătorie cu autobuzul de Dublin. Era singurul oaspete al acelei pensiuni. Lui Malcolm îi scrie că nu vorbește cu nimeni, ceea ce este bine pentru munca lui. Nu are nevoie de conversații
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
psihiatru la un spital din Dublin. Sosind în Irlanda, în decembrie 1947, Wittgenstein s-a stabilit, mai întâi, la o pensiune situată la o distanță de aproximativ trei ore de călătorie cu autobuzul de Dublin. Era singurul oaspete al acelei pensiuni. Lui Malcolm îi scrie că nu vorbește cu nimeni, ceea ce este bine pentru munca lui. Nu are nevoie de conversații, dar resimte lipsa cuiva care să-i spună din când în când un cuvânt prietenesc și să-i zâmbească. Wittgenstein
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
din când în când un cuvânt prietenesc și să-i zâmbească. Wittgenstein a fost la început mulțumit de rezultatele muncii sale.119 Curând devine însă indispus, are insomnii și nu mai poate lucra bine. I se pare că nici această pensiune izolată nu îi oferă destulă singurătate și liniște. Cu ajutorul lui Drury, se mută, în aprilie, într-o cabană situată pe malul mării, la Rosro Cottage, în vestul Irlandei. Singurul om pe care îl vede aici este un pescar dintr-un
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
diplomatului român situația în care se găsea în acel moment tânărul Victor Eminescu, fiul Mathildei Ilian și al lui Matei Eminescu, fratele marelui poet48. Victor Eminescu stătea la profesorul Jules Garsou, care, în schimbul a 180 de franci lunar, îi oferea pensiune, dar și pregătire pentru prima candidatura (februarie 1904), respectiv pentru bacalaureat (sesiunea din iunie 1904). Din nefericire, continuă mama îngrijorată, fiul ei s-a întâlnit cu doi compatrioți, Florian Becescu, poetul funcționar al Serviciului public al Postelor din orașul Pitești
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
în Brăila, "Bulevard Carol, No. 174", fiind văduva și avénd un singur fiu, anume "Victor Eminescu", în etate de 17-18 ani, l-am trimis la Bruxelles pentru a termina studiile, încredințându-l Dlui profesor Jules Garsou, Avenue Ducpétiaux, 83. Pentru pensiune și studiu îi plăteam 180 de fr. lunar; iar Dsa era obligat că în Februariu să facă ca fiul meu să ia prima candidatura și în Iunie bacalaureatu. Din nenorocire, fiul meu face cunoscință la Bruxelles cu 2 Români, anume
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
și de o bună parte din banii ce-i luaseră de la profesorul Garsou, cu titlul de împrumut, numai că în acel moment era de negăsit, căci părăsise orașul. În plus, profesorul refuză să-l mai primească pe Victor Eminescu în pensiune și la pregătire. Așadar, Legația îi transmitea Mathildei Ilian că trebuia să aibă în vedere două posibile variante, fie să-i plătească studiile fiului ei, fie să trimită vreo 200 de franci pentru reîntoarcerea acestuia în țară. Indiferent de opțiune
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]