10,472 matches
-
devenit recuzită pe câmpia romană. Atâta i-a trebuit vajnicului critic! Refuzând să simtă pe pielea lui efectele teatrului experimental, a luat o decizie bravă: a declarat forfait și a părăsit sala, după ce a recuperat furios de pe scenă proprietatea soției, devenită temporar obiect istoric. Dacă ar fi așteptat sfârșitul spectacolului, poate că acesta ar fi avut darul să-i transmită puțină liniște prin cântecul duios și liric al pajului Lucius, jucat de Pittiș, care Își căuta stăpânul, pe Brutus. Era ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
creație, el desenând, ea recitând, amândoi oficiind pe altarul artei. Când, câțiva ani mai târziu, Liviu, ca director al Teatrului Bulandra, m-a invitat să pun În scenă Iulius Cezar și am devenit prieteni, a fost ca un vis imposibil devenit realitate. Când Liviu a acceptat direcția teatrului din Minneapolis, unul dintre centrele cele mai prestigioase din America, m-a chemat să montez Nunta lui Figaro. A fost o experiență foarte plăcută În cariera mea americană de teatru. Și eu am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
că macumba este un ritual legat de magie neagră și potențial de energii negative, dar când am aflat, am preferat să asistăm la o ședință de candomblé, o religie inițiată de africanii aduși ca sclavi cu secole În urmă și devenită foarte populară În Brazilia. Aceste ceremonii nu sunt direct numite voodoo, dar sigur au ceva În comun. Am fost acceptați să luăm parte la ceremonie. Ce m-a frapat Încă de la Început a fost raportul delicat dintre preotul șaman care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
al Operei din Geneva, ar fi interesat să montăm Dragostea celor trei portocale. Piesa lui Gozzi Îl inspirase nu doar pe Prokofiev să scrie opera, dar și pe Meyerhold, care i-a Împrumutat titlul atunci când a dat numele revistei sale, devenită manifestul avangardei rusești, Dragostea celor trei portocale. Muzica lui Prokofiev, cu umorul, imaginația, poezia și dinamismul ei, mi-a mers drept la inimă. Ca și Șostakovici sau Janáțek, contemporanii lui, Prokofiev cunoștea teatrul și Îl Îndrăgea. Am regizat două versiuni
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
ce-ți rămânea Întipărit În minte ca o gravură. Decembrie 1989... Eram din nou la ART, În Cambridge, cu câteva zile Înainte de premiera cu A douăsprezecea noapte. Lucram din nou cu Diane Lane, fosta fetiță de șase ani din Trilogie, devenită star la Hollywood, care Între două filme și-a găsit timp să zboare la Boston s-o joace pe Olivia, iar Viola era interpretată de Cherry Jones, azi regină absolută a Broadwayului. Câtă electricitate emanau scenele În care aceste două
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
În sfârșit, cei peste un milion de cet...țeni care muncesc în str...în...țațe, desi câștig... mult mai bine acolo și-și ajut... familiile de acas..., nu contribuie la alimentarea fondului de pensii. De aici, a ap...rut dezechilibrul devenit cronic al acestui fond și se explic... îngrijorarea pentru viitor. Grijă fâț... de soarta sistemului de pensii poate fi amplificat... de stoparea utiliz...rii unor resurse de la fondul de asigur...ri medicale (criză din sistemul de asistent... medical... poate conduce
[Corola-publishinghouse/Administrative/1898_a_3223]
-
cute în hârtii de valoare, prin care nu se urm...rește neap...rât deținerea controlului unei afaceri; în schimb, se dorește existența posibilit...ții de ieșire rapid..., la nevoie, de pe piaț... (de exit) Irrational exuberance (exuberanta irațional...) o alt... expresie devenit... faimoas... a lui Alan Greenspan, prin care descrie excesele din deceniul trecut, pe piețele financiare ISPA programe de asistent... ale UE, axate pe infrastructur... Lohn producție în lohn, prin care țara exportatoare furnizeaz... în fapt forță de munc...; materiile prime
[Corola-publishinghouse/Administrative/1898_a_3223]
-
malițioși. Dar să nu mă îndepărtez de momentul pe care începusem să-l evoc, al cunoștinței cu Fănuș Neagu făcută în primele mele zile de studenție. Venise de la Brăila nu știu dacă plin de bani, cum se aștepta prietenul său devenit și al meu, dar cu destui, oricum, pentru a cheltui cu larghețe, în zilele următoare, la Dunărea, la Rustica, la Pescarul, la Carul cu bere, pe unde ne lua cu el, plătind totul. Mi-a fost simpatic din prima clipă
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
totuși câțiva ani, luptându-se cu tot mai mari dificultăți în aprovizionare și desfacere, sufocându se sub grele împovărări fiscale și lovită de mereu alte și alte măsuri vexatorii. Poate cea mai gravă fusese excluderea de la comerțul cu cărțile școlare, devenite monopol al librăriilor de stat, care începuseră să apară peste tot sub titulatura „Librăria noastră“. Îmi amintesc o după-amiază din primăvara lui 1951. Aveam de-acum cincisprezece ani, când m am dus la librărie să-l iau pe tata în
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
După ce-am fost dați afară din liceu, s-a organizat în foarte scurt timp un liceu evreiesc mixt, unde au predat profesorii scoși de la liceul de fete și de la liceul de băieți și o serie de intelectuali de marcă, deveniți profesori ad-hoc. Încă din primele zile, a încolțit între mine și un coleg de aceeași vârstă o iubire arzătoare, cum numai la șaispre zece ani poți cunoaște. Florin întrunea toate condițiile mele sine qua non. Era inteligent, cultivat, manierat și
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
organism. Se strică mașina numită trup, se strică și mușchiul numit inimă; moare trupul, moare și inima. Atunci de unde provine tinerețea de care exultă toată viața inima? De la Spirit! De la Spiritul care, în clipa morții fizice, părăsește mașinăria stricată și devenită nefolositoare. Același Spirit, ca o constantă a vieții, va fi regăsit - unde? - probabil, într-un trup nou, o nouă mașină, mai performantă decât anterioarele, capabilă de experiențe superioare, într-o nouă viață pământeană (sau planetară?), și așa mai departe, până la
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
ca Arthur Rowe, cel din "Ministerul groazei" al lui Graham Green, mi-era teamă să nu întâlnesc atmosfera din "1984", sau să dau peste "Napoleonii" mai mari sau mai mici ai lui Orwell... Alesesem ca loc de muncă "Direcția culturală", devenită ulterior "Cultura și Presa", unde am slujit prin diferite "servicii" carte, film, expoziții, turnee artistice, centre culturale, învățământ, burse, acorduri de cooperare cultural-științifice, ziariști străini etc. Am fost repede "cooptat" cu înțelegere și solicitudine de colegii mai mari și de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
pe la Controlul Muncitoresc, schimbat și de acolo, s-a aflat la un moment dat în situația de a fi trimis "la munca de jos" și expediat ambasador (așa cum au procedat Ceaușeștii și cu alte cadre de partid, miniștri, primi secretari..., deveniți "incomozi"). Cunoscând păienjenișul "albastru", creat la misiunile diplomatice și cu acceptul său, avea să refuze: "Voia să mă trimită ambasador într-o țară... N-am vrut. Pentru că mai știam și eu ce e pe acolo. Lucram și eu cu securitatea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
pe genunchi și coate, drepți, pe loc repaus, rupeți rândurile..."! Mai bine lipsă! La cele de mai sus, adaug, ca absolvent de istorie secundar filologie, că formularea "ar fi întreținut" este dubitativă și nu categorică, deși faptele mele erau "lucru devenit deja de notorietate publică", ceea ce ar fi permis "cooperatorilor" să întocmească o listă cu "victimele", eventual și cu fotografiile acestora! Și dacă "victimele" erau "mai multe", mă întreb, logic: erau toate orfane sau văduve, nu aveau părinți, soți, frați, unchi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
trimis la Santiago întrucât, după două posturi în Siria și Liban, strânsese 1,5 kg de bijuterii de aur, bașca alte "valori", așa că dorea doar să "viziteze" alte zone. Întotdeauna între "șefi" și șoferi se stabilesc, în timp, relații speciale, devenite uneori periculoase. Așa s-a întâmplat și cu șoferul meu, care în afară de calitatea de "cititor", o mai avea și pe aceea de "degustător", favorizată de excelentele vinuri chiliene, albe, roșii sau rosé, dovedind conform Dosarului CNSAS și reale calități de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
de Societatea Română de Cardiologie. - Program Național de Prevenire a Bolilor Cardio vasculare, 1996. (prezentat și aprobat de Academia de Stiinte Medicale din România, la Sesiunea științifică a din 10 mai 1996)1 . Am inițiat în 1993, acțiunea „Ziua Inimii”, devenită din anul 2001, „Ziua Mondială a Inimii”. Am lucrat ca cercetător științific, șef de secție, până în anul 2003, când am ieșit la pensie, la vârsta de 70 de ani. Distincții: de două ori Meritul Sanitar (1981 și 2004). Lucrez și
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93314]
-
în cinci colțuri, ce îi trăda proveniența. Văd limpede, de parcă aș mai ține în mână acea jucărie adaptată, urgent, mersului istoriei, locul gol, urât, „cicatricea”, și realizez că băiețelul de patru ani, de atunci, pricepea exact necesitatea îndepărtării unui simbol devenit, peste noapte, inactual și indezirabil, semnificația gestului prin care se operase extracția „nasturelui” de metal. Se schimbase, încă o dată, administrația, regimul, orânduirea... * Când l-am văzut pentru prima oară pe unchiul Coca? Cred că prin 1942, noi locuiam, pe atunci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
în reparații generale. Echipa de zidari și zugravi aproape că terminase exteriorul și se pregătea să înceapă lucrul „înăuntru”, la diverși locatari. Încât, ca și la alții, în acel început de martie, și la noi era vraiște. Dezordinea din cameră, devenită neprimitoare, străină m-a gonit de acasă. Ultragiată, sensibilitatea mea specială față de spațiul domestic intim, ocrotitor mi-a decis atunci, în acea după-amiază, soarta. Nu mi-a plăcut să stau în casă, în condițiile haosului ce domnea în ea, și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
era deosebit de corectă în relațiile cu oamenii, de o cinste rară. Probabil că încă de pe atunci, din perioada clujeană a cunoștinței noastre, suferea de unele scrupule și suspiciuni exagerate care, cu timpul, s-au accentuat și, amestecându-se cu însușirile devenite ticuri și manii (un prosop de care te-ai folosit așezat „frumos” pe tăblia patului, „să se usuce”, o scandaliza ca un grav atentat la sănătatea și viața - pe care o dorea cât mai lungă firește - a mobilei respective) au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
o nouă formă de moarte: moartea veselă (Arsenal). Iată, în același film, un tren ticsit de trupe - deraiază. Obiectivul urmărește insistent alunecarea unui acordeon-șarpe care se desface și se strânge succesiv, parcă simulând convulsiile unui muribund. În apropierea instrumentului muzical devenit, în fine, inert, în spasmele morții degetele omului care cântase până nu de mult la el se agită pe niște clape imaginare, căutând un ultim acord. Tot în Arsenal e de remarcat secvența execuției, de un tragism concentrat; niciodată, până
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
temeliile literaturii române moderne? - Da, domnule, pe Slavici... A meritat-o!...” Montându-se, Marin Preda se supăra din ce în ce mai tare pe Slavici, justificând nemiloasa sentință. Dar nici Raicu nu se lăsa, rostindu-și, la intervale bine măsurate, de efect, implacabila replică, devenită celebră: „ - Pe Slavici, domnu’ Preda?!!” Au ținut-o așa, mi s-a povestit, multă vreme, fiecare apărându-și, cu egală îndârjire, dar în moduri atât de diferite, propria poziție... Acum, ca și atunci de fapt, când am luat cunoștință de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
și după dispariția mea...” * „ - Domnia ta, judecând după barba până la brâu pe care o porți prematur, trebuie să fii Cocrișel, m-am adresat eu tânărului de la anul 1600 care, întemnițat și amenințat cu decapitarea, trimisese alor săi o scrisoare disperată, scrisoare devenită document lingvistic, de care am luat cunoștință la cursul de Istorie a Limbii Literare al lui Al. Rosetti... Cursul l-am uitat demult, pe Cocrișel și situația existențială tragică în care s-a aflat - niciodată! Îl îmbrățișez înduioșat, ca pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
bun de pe coastă, precum și mierea, vândută la preț bun. Portul are, la intrare, magazii uriașe și un mare edificiu cu mozaic, ca un simbol de rafinament și civilizație care, cu siguranță, nu e nelalocul ei la Tomis, veche cetate grecească devenită, datorită schimburilor ei cosmopolite, un punct de întâlnire al mai multor culturi. Greaca e limba cea mai răspândită, în mijlocul altor graiuri curente: latin, get, scitic. Există și un dialect local, tomitese, limba afacerilor și a politicii, care cuprinde cuvinte din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
însăși, autenticitatea. Transferându-mă în locurile în care miturile s-au întrupat, am fost iluminat brusc de o energie extremă, alimentată de o limfă vitală ce mi s-a părut asemănătoare cu aceea care dăduse naștere legendelor. Acele locuri, acum devenite simbolice, pesemne că-l și văzuseră născându-se pe cel care începuse să nareze întâmplările acestea. Dezrădăcinare Am ales soluția fugii; nici o amânare, nici o răzgândire, nici o milă, pentru nimeni. Nu mă interesa ce lăsam în urmă, nici soția, nici Corinna
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
este puternic contrariată de opoziția mamei, de încercările acesteia de a scăpa de ea căsătorind-o. O personalitate formată în condiții deosebite - copilăria în cadru mănăstiresc, aproape paradisiac, întreruptă brutal de mutarea în noua familie a mamei (cunoscută târziu și devenită cea mai mare spaimă a tinereții ei) și „în lume”, un loc plin de amenințări și de mari ciudățenii - simte nevoia de a da glas unei experiențe traumatizante, de a-și reface și împlini viața, de a și-o reconstrui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288039_a_289368]