9,537 matches
-
de secară. A zăcut o vreme pe spate, Întrebându-se leneș dacă-i vor trimite o sticlă Întreagă sau numai două containere minuscule de sticlă. Apoi, cu un efort, s-a smuls din pat și s-a dus, cu pași mărunți și nesiguri, la baie. Când a ieșit, frecându-se alene cu prosopul, l-a găsit În cameră pe picoloul de la bar, cu băuturile comandate, și a simțit o dorință bruscă de a-l trage pe sfoară. Reflectând Însă, a ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
paginile. Pierderea Încrederii lui Amory În sprijinul altora se baza pe o serie de silogisme generale. Recunoștea că generația sa, oricât ar fi fost de mutilată și decimată de războiul acesta victorian, era moștenitoarea progresului. Dând la o parte diferențele mărunte dintre concluzii care, deși puteau provoca accidental moartea a milioane de oameni, aveau calitatea de a fi explicabile - presupunând că totuși Bernard Shaw și Bernhardi, Bonar Law și Bethmann-Hollweg erau moștenitori comuni ai progresului, fie și numai pentru că erau de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
să-i strângă mâna. Bătrânul se uită în altă parte și se chinui să se ridice, gata-gata să eșueze. Se auzi din nou claxonul. Loew deschise ușa și gesticulă spre șoferul taxiului de pe alee. Lesnick ieși din casă cu pași mărunți, inspirând cu nesaț aerul proaspăt al dimineții. Taxiul o luă din loc. Loew dădu drumul unui ventilator din tavan. Dudley Smith întrebă: — Cât mai are de trăit, Ellis? Mai apucă să primească invitația la sărbătorirea victoriei tale din ’52? Loew
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
la întrebări. Se duse la un telefon public și se încărcă de informații despre Cy Vandrich. Exista unul singur și la Cazier, și la Serviciul Circulație: Cyril - „Cy” - Vandrich, bărbat alb, născut pe 24.07.1918, șase arestări pentru furturi mărunte. La locul de muncă era trecut „flotant” și „instrumentist”. În prezent era în a șasea perioadă de internare pe trei luni, sub supraveghere strictă, la casa de nebuni din Camarillo. Cu un telefon dat acolo află că Vandrich se prefăcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
zise: — Da, hai. *** La întoarcere Claire, care era foarte agitată, îi povesti precipitată și dintr-o răsuflare ce reușise ea să facă și cu ce organizații - o litanie care suna nevinovat și care probabil că nu conținea nici cea mai măruntă informație utilă pentru Loew și Considine. Danny o lăsă să se descarce, dar fără să-i acorde atenție, căci se gândea la ce îi spusese Leo Bordoni lui Niles, dacă Niles chiar avea la comitat pe cineva care să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
448), arpun, arpus (22, p. 437), alvron, afrun (109, pp. 7-9) etc. Iată cum debutează o colindă culeasă în 1877 : ’n schela mării, ’n vadul sării, Născut-a, Crescut-a D-un verde d-arvun, Verde și frumos : Sus frunza-i măruntă Jos umbra-i rotundă (18, p. 94). Că este vorba de un copac cu atribute cosmice nu încape îndoială. Vezi și în basme : „Deteră de un arvune mare, al căruia vârf se părea că ajunge la cer”. De acolo începe
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
mai este arborele primordial, de „început de lume”, ci un substitut al acestuia, un arbore consacrat, căutat îndelung, cu o grijă rituală parcă : El a pribegit Și el scobora Pe munte de criș De Criș, de Măcriș, Prin verde brădiș, Mărunt aluniș Și ei poposea La paltin galben, La fântână lină, Mulți voinici s-adună (34, p. 426). Arhaicul obicei de a face „dreaptă judecată” la poalele unui arbore sacru este atestat de documente istorice, etnografice sau folclorice atât în spațiul
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
dreaptă Să nu dai pre-a stângă Unde jocul joacă Și alăutițe zic, [...] Că-s negri tălhari Și te-or jă[f]ui, Ci deloc să pleci Și sama să iai : La mijloc de cale Este-un paltin mare Cu frunza măruntă, Cu umbra rotundă, Că-i lină fontână, Scăunicel d-odihnă Și pat încheiat Cu scânduri de brad Cu stulpezi de fag. Iar Sânta-Mărie Șede-n pat și scrie Cu condei în mână... Scriam-o scriea Zluzi de foc pocnia îngeru
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
sosia, Cu vin îl uda, Lumea alb’ uita (30). Paș [Ioane], paș, Când mi-o d-ajungea La mijloc de cale La un paltin mare Cu vârfuri pe ceri Cu poale pre mări Cu umbra-i rotundă Cu frunza-i măruntă, Sub iel îmi era Un pat încheiat Cu scânduri de brad. În pat îmi ședea Tot Maica Marie ; Scria pe hârtie ; Carte îmi făcea La [Ion] îmi da Și mi-l trimitea Sus la Cristos, La Domnul Cristos. [Ion] se
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
cu vin alb și uită lumea albă” (32, p. 520). Evident, în cântecele funerare supuse atenției, centrul de greutate al imaginii este acel „paltin mare/ Cu vârfuri pe ceri/ Cu poale pre mări/ Cu umbra-i rotundă/ Cu frunza-i măruntă”. În jurul lui, atât pe orizontală, cât și pe verticală, se organizează întreaga lume. Aici se încheie statutul de „pribeag” al călătorului, de fapt lipsa lui de statut (nici viu, nici mort), într-un „ținut al nimănui” (nici în „lumea albă
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
manuscrise, pe o arie întinsă, incluzând toate cele trei provincii românești” (91, p. 46). În această perioadă, cronografele de sorginte bizantină au ieșit din cercul relativ închis al lumii clericale și - cum a observat Nicolae Cartojan - „au pătruns, prin cărturarii mărunți, în masele adânci ale poporului și au lăsat în folclorul nostru urme care dăinuiesc până astăzi” (31, p. 246). Nu numai calitățile taumaturgice atribuite lui Solomon, ci și cele sapiențiale au impresionat puternic mentalitatea populară românească. Într-o mulțime de
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
birou. Nypers trebuia să fie bine dispus în dimineața aceasta. Pentru prima dată, bătrânul încercase să glumească. În cei patru ani de când - hai să vedem, de când era director al firmei Nesbitt? Curier la șaisprezece ani, asta era în 1938; funcționar mărunt la nouăsprezece ani, apoi venise războiul. Se înrolase în aprilie 1942, fusese rănit, spitalizat și apoi trimis acasă la începutul lui '44. Înapoi la Nesbitt Company, pentru a ajunge succesiv funcționar principal în 1949, șef de compartiment în '53 și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
Asta înseamnă! Îl privi amuzat pe misionarul înlemnit și zise: Ia te uită cum mai tremură străinul! Misionarul își încleștă pumnii abia stăpânindu-și rușinea și furia care-i înecau sufletul. Vreme de două zile suportase amenințările acestor slujbași japonezi mărunți, dar acum, pentru misionarul cu un puternic respect de sine era de nesuportat gândul că aceștia i-au surprins spaima, fie numai și pentru o clipă. Genunchii continuară să-i tremure până când fu scos afară din închisoare și dus în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
niște furnici. Oricât de mult mergeau, tot nu se apropiau de muntele cel uriaș. Neclintit și cufundat în liniște, muntele uriaș scruta parcă lumea oamenilor. Privindu-l samuraiului îi părea din ce în ce mai mult părerile lui Matsuki nu erau decât niște lucruri mărunte. Deja pășea într-o lume care lui Matsuki avea să-i rămână pe veci necunoscută. În amurgul celei de-a cincea zile, leoarcă de sudoare și secătuiți de puteri, japonezii ajunseră într-un oraș. Zidurile sale se înălțau în depărtare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
dinspre fereastra deschisă. După aceea, toți trei rămaseră tăcuți și duși pe gânduri cu ochii deschiși în întuneric. Pe de o parte se îndoiau de Velasco, iar pe de alta se închipuiau în fața regelui. Ei, care nu erau decât niște mărunți ostași de țară, trecuseră oceanul și aveau să întâlnească un rege ce domnea peste o țară întreagă! Pentru ei era de neînchipuit, era ca și cum s-ar fi dus la Edo și ar fi fost primiți de Măria Sa naifu și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
să asculte peripețiile mele. În camera de oaspeți, ca și la masă, îmi sorbeau cuvintele de parcă ar fi ascultat istorisirile înaintașilor noștri conchistadori despre supunerea unor ținuturi și insule neștiute. După ce am isprăvit cu cina și cu discuțiile despre lucruri mărunte, unchiul Molina mi-a făcut semn din ochi. Apoi, ne-a însoțit pe mine și pe fiul său, Luis, în cabinetul lui. Pesemne că și data aceasta ceilalți fuseseră preveniți întrucât și-au luat cu toții rămas bun de la mine. Vreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
vreo câteva buchete de flori. Velasco le tălmăcea urările oamenilor. Fie ca Japonia voastră să devină o țară a lui Dumnezeu! Din ziua când au primit botezul, străzile pavate ale Madridului au fost spălate în fiecare zi de o ploaie măruntă și deasă. Velasco i-a luat cu el pe cei trei soli și împreună au trecut pe la feluriți oameni cu greutate și nobili. În trăsură Velasco le tot repeta ce mare trebuință aveau de sprijinul acestor oameni. Cu toate că înțelegea pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
întâmpinat cu multă căldură. Japonezii s-au arătat mai în largul lor decât data trecută, așa că au băut vin și au mâncat din felurile fără gust. După ce s-a încheiat ospățul la capătul unul lung șir de întrebări și flecăreli mărunte, Tanaka a vorbit solemn în numele tuturor japonezilor prezentându-și recunoștința. A mărturisit deschis că deși nu-și îndepliniseră țelul, n-aveau nici o părere de rău, întrucât câștigaseră bucuria de a vedea multe țări și felurite ținuturi. La întoarcere, trăsura noastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
fiicei sale Mariana precizează că lasă moștenire una casă în construcție, din cărămidă împrejmuită cu gard de scândură. Ca inventar viu testamentul prevedea o vacă și doi cai. Mai sunt specificate: o căruță, un plug, o grapă și alte lucruri mărunte necesare în gospodărie. În vara anului 1946, familia Marcu avea să trăiască o mare bucurie prin nașterea fetiței Mariana. Mai târziu, în anul 1949 va veni pe lume cel de-al doilea copil, un băiețel care va purta numele de
Un dascăl în memoria timpului by Mariana Tofan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91674_a_93225]
-
nedrepte între cei care fac parte din familie, discriminări care sunt recunoscute ca atare mai rar, probabil în cazuri conflictuale deschise. În multe alte situații, implicarea afectivă, intenția pozitivă de conservare a familiei fac să fie trecute sub tăcere nedreptăți mărunte, de fiecare zi. În general, reprezentările privind familia sunt pozitive, distanța dintre realitatea trăită și imaginea oarecum idilică despre un astfel de grup fiind mai mare. Reprezentările sociale privind raporturile de putere în familie pot fi analizate și din Barometrul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
lui Dumnezeu. Astăzi mi se pare o necuviință, un semn de vanitate nesăbuită să pronunț numele lui Dumnezeu în poemele mele. Când mă refer la el folosesc metafora, adresarea aluzivă. Să-i pronunț numele și să-l fac personaj în măruntele mele plăsmuiri verbale mi se pare astăzi inacceptabil, ar însemna că mă ridic pe mine până la a sta față în față cu el. Raporturile noastre cu divinitatea țin de o absolută intimitate și găsesc indecent să vorbești despre ele ori
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
literatura pe care o scriu eu. Sunt nemulțumit de literatura pe care o scriu contemporanii mei. Sunt nemulțumit de prietenii mei, pe care i-aș dori perfecți și nu-s. Și mai sunt nemulțumit de o mie de alte lucruri mărunte, cum ar fi, de exemplu, faptul că unele femei mă privesc de sus, sau că la televizor apar tot felul de imbecili. Improvizează o schiță sau o povestire conturată, în doar patru, cinci rânduri. Poți? Mi-a spus: să nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
de pe Lăpușneanu, de unde Brumaru (pe care-l cunoșteam cu tot respectul, de la distanță) pleca fericit spre casă cu câte un braț mare de volume. Ei bine, într-o astfel de seară, Nichita mi-a pus în brațe două volume, tipărite mărunt ca niște tapiserii chinezești, de nuvele și povestiri de Ivan Bunin, majoritatea stilizate de Doinaș. Fericită seară! Era scriitorul meu de suflet pe care-l căutasem fără să-mi dau seama. Încă-l recitesc fascinat. Nu e săptămână de la Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
pixul în mână? S-ar putea să fie așa, dar mă îndoiesc că Europa va deveni un fel de USA. Limba engleză este deja limba tehnocrată a lumii, nu doar a Europei, dar eu sunt optimist cu privire la așa-numitele "limbi mărunte", deoarece observ cu bucurie că tot mai multă lume se trezește la o identitate națională și depune tot mai mult efort înspre păstrarea și chiar dezvoltarea acestei identități. Sper din toată inima că tinerii români nu se vor lăsa păcăliți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
fiind o expresie a "vânării de vânt" din Eclesiast...! Unde este Dumnezeu între versurile tale? Cât din spațiul dintre litere e har? Cât credit acorzi inspirației? N-avem noi a răspunde unde este Dumnezeu printre făcutele noastre, cele multe și mărunte. Mă tem ca de o trufie să încerc așa ceva. Răbdarea este grea. Noi suntem mereu grăbiți, agitați, în fugă, superficiali, la suprafață și, în mod paradoxal, această acumulare continuă de mișcări și energii fără durată are drept rezultat monotonia, plictisul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]