8,373 matches
-
mutație paradigmatică" în procesul ascultării. Iată cuvintele lui: Când vorbesc de ascultarea empatică, vreau să definesc un mod de a asculta cu intenția de a înțelege. Vreau să spun: mai întâi a asculta, pentru a înțelege cu adevărat. E o paradigmă cu totul diferită (1998, p. 227). Punând un accent în plus pe efortul de a pătrunde cadrul de referință al interlocutorului, credem că tipul de ascultare empatică propus de Covey nu se deosebește esențial de tipul ascultării active. Ascultarea activă
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
Le, Mitteleuropa, Polirom, Iași, 1997. ROBSON, Mark, Italia: liberalism și fascism, 1870-1945, All, București, 1992. SARMANT, Thierry, Entre aigle allemand et coq gaulois, în "Armées d'aujourd'hui" nr. 213, sept. 1996, pp. 65-67. SAVA, Ionel Nicu, Geopolitica. Teorii și paradigme clasice. Școala geopolitică germană, Ed. Info-Team, București, 1997. SCHULZE, Hagen, Klein deutsche Geschichte, Deutscher Taschenbuch Verlag, München, 2003. SEIBT, Ferdinand, Karl V. Der Kaiser und die Reformation, Berlin, 1998. STEED, Henry Wickham, La monarchie des Habsbourg, Librairie Armand Colin, Paris
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
op. cit., p. 136. 583 Mary Fulbrook, op. cit., p. 198. 584 R. Johannet, op. cit., p. XLV. 585 A se vedea analiza lui von Krockow, op. cit., pp. 135-136. P. Milza, S. Berstein, op. cit., pp. 176-177. 586 I. N. Sava, Geopolitica. Teorii și paradigme clasice. Școala geopolitică germană, București, 1997, p. 119. 587 M. F. Boemeke, G. D. Feldman, Elisabeth Glaser (ed.), op. cit., pp. 64-65; von Krockow, op. cit., p. 127; H. Schulze, op. cit., p.139: " ...o catastrofă pentru Republică". 588 M. F. Boemeke, G.
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
II-a, Burg, 2002, p. 22 (n. 42). Haushofer și-a orientat gândirea spre construcția marilor ansambluri continentale: marele spațiu Grossraum (revista Zeischrift für Geopolitik, fondată în 1924) devine la Hitler teoria "spațiului vital": I. N. Sava, Geopolitica. Teorii și paradigme clasice. Școala geopolitică germană, București, 1997, pp. 116-124. Haushofer s-a confruntat cu național-socialismul. Deși a avut relații privilegiate cu Rudolf Hess, s-a arătat ostil planurilor expansioniste naziste, care urmau să dea lovitura de grație oricăror intenții de constituire
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
retorică lirică pe măsură. "Poemul este adesea, consemnează autorul Sfidării retoricii, un discurs în sens didactic, o demonstrație cu abstracțiuni. Metaforele sînt puține și fără strălucire". Ca la mai toți poeții din prima jumătate a secolului al XIX-lea, realitatea, paradigma literaturii opacizează realitatea propriu-zisă, o filtrează și o încremenește în modele preexistente, cum constată, punctual, profesorul Universității bucureștene: "1. Heliade nu se fixează într-un spațiu și n-are o simpatie specială pentru o zonă a realității și 2. Elementele
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
flagrantă. Administratorii capabili să fie, deci, puși, vremelnic, pe scaunele potrivite, iar poeții autentici să intre, pentru eternitate, în istoria literaturii. Restul, vorba lui Shakespeare, is silence. 16 aprilie 2009 Europa e mai mult decât un simplu continent. E o paradigmă a civilizației și democrației occidentale, influentă și paradoxală, puternică și nesigură, unică în felul ei. Una dintre cele mai expresive descrieri ale acestei paradigme, care m-a intrigat și provocat tocmai pentru că venea de la un intelectual raționalist, este aceea a
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Shakespeare, is silence. 16 aprilie 2009 Europa e mai mult decât un simplu continent. E o paradigmă a civilizației și democrației occidentale, influentă și paradoxală, puternică și nesigură, unică în felul ei. Una dintre cele mai expresive descrieri ale acestei paradigme, care m-a intrigat și provocat tocmai pentru că venea de la un intelectual raționalist, este aceea a lui Adrian Marino, cel care vedea Europa ca fiind "elină în adâncime, romană în extensie și creștină în înălțime". În prag de sărbători pascale
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
al învierii christice. Însă o chestiune atât de complicată, și, într-un fel, gingașă, nu poate fi decât enunțată, nu și detaliată cum se cuvine, într-o coloană de cotidian. Dimensiunea creștină este însă, evident și fără echivoc, prezentă în paradigma europeană, cu toate coordonatele ei: înălțimea majestuoasă a catedralelor romano-catolice, profunzimea tulburătoare a liturghiei ortodoxe, cumpătarea și corectitudinea protestanților, insurgența justițiară a reformaților, abilititatea socială a evangheliștilor, pentru a creiona, în fugă, câteva linii din chipul creștinismului european. Ceea ce e
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
o multitudine de fragmente periferice care își asumă dezinvolt misiunea de a deveni ele însele centre de interes. Pe scurt, eflorescența și influența blogurilor în ultimii ani demonstrează realitatea existenței a ceea ce Deleuze numea "gândirea nomadă", ca atribut decisiv al paradigmei postmoderne. Blogurile au devenit necesare și influente pentru că au răspuns nevoii de informare și de implicare în comentariul civic al oamenilor timpului nostru, suficient de inteligenți pentru a înțelege mecanismele de manipulare ale mass-mediei (întotdeauna interesată în dirijarea fluxului de
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
că am urmărit cu simpatie show-ul său de Revelion. Reîntors la timpurile mitice, când poesia ținea loc de logos, când trecerile de ev erau celebrate prin mari sărbători dionisiace, Dinescu a reinventat marile chiolhanuri orgiastice care marcau schimbarea de paradigmă istorică și culturală din preistorie. În direct, cu o audiență uriașă, a demonstrat cum ar trebui să arate frunza turismului nostru - ba chiar, spre amuzamentul general, a mai și dat, din când în când, la o parte, ușurel, acest cache
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
da. Pe de altă parte, este totuși ceva de argumentat aici: schimbarea modelor și modificările de gust nu sunt, totuși, semne indubitabile ale înnoirii culturale și artistice. Dacă jazz-ul și rock-ul au însemnat o transformare de anvergură a paradigmei culturale sub raportul inovării mijloacelor de exprimare artistică, a unor rupturi structurale cu tradiția care au generat filoane profunde și consistente în lărgirea mijloacelor de expresie culturală, nu orice alt moft generat de investitorii din industria muzicală și împachetat profesionist
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
muzicale ale rock-ului anilor '70-'90. Nu spun neapărat "cel mai mare" pentru că ar fi prezumțios, dată fiind diversitatea și individualitatea personalităților muzicale care au dat contur acestei epoci și datorită faptului că, din onestitate axiologică, nu putem ierarhiza paradigme incomensurabile. Totuși, Peter Gabriel face o figură aparte în această lume și voi încerca, pe scurt, să argumentez de ce. Personaj magnetic, viril și sofisticat, egolatru și exhibiționist, Peter Gabriel, originar din comitatul Surrey, din sud-estul Angliei, a înființat trupa Genesis
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
celorlalți", făcându-ne pe mulți dintre noi să ne aducem aminte, cu obidă, de remarca lui Bacovia: "O, țară tristă, plină de umor! ... Păcat. 6 octombrie 2014 Numai amatorii fac clasemente în artă. E nedrept, și poate indecent, să compari paradigme incomensurabile. Să spui că Johnny Răducanu a fost cel mai mare, să spui că Ion Baciu Jr. e mai mai mic sau să crezi că Romeo Cozma e doar un minunat profesor de jazz la Universitate (asta, așa, ca o
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Agârbiceanu. Însă aglomerarea trimiterilor la critica mai nouă și mai ales revelația cărților lui Mircea Zaciu și Adrian Marino sunt semne vizibile ale unui nou drum al criticului. De altfel, încă din 1972 scrisese o carte de sertar, Eul suveran. Paradigme lovinesciene, editată abia în 1994; un post-scriptum explică drama unei epoci: „Eul suveran a așteptat lumina tiparului douăzeci și doi de ani. Eseul a fost gândit și scris în 1972, aproximativ în aceeași perioadă în care Lovinescu, scepticul Lovinescu simboliza
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289506_a_290835]
-
Scriitori români (în colaborare), București, 1978; Liviu Rebreanu. Sărbătoarea operei, București, 1978; În căutarea formei, Cluj-Napoca, 1979; Textul ipotetic. Contribuții la o istorie a hermeneuticii românești, București, 1984; Cultura română în Statele Unite și Canada, I-III, București, 1993-2002; Eul suveran. Paradigme lovinesciene, Cluj-Napoca, 1994; Dicționarul scriitorilor români (în colaborare), I-IV, București, 1995-2002; George Pomutz. The Legend Lives On, București, 1996; Strategia disperării. Jurnal american, București, 1999; Dicționarul esențial al scriitorilor români (în colaborare), București, 2000; Dicționarul scriitorilor români din Statele Unite
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289506_a_290835]
-
și politică care se vor putea dezvolta sunt cele fundamentaliste, având posibilitatea să-și propage acțiunile prin intermediul instituțiilor religioase, singurele cu un anumit grad de autonomie. O asemenea conjunctură conduce, prin esență ei, la un totalitarism mai puțin compatibil cu paradigmele democrației occidentale. Pe termen lung, după ce zona va fi pacificata și raporturile de forțe se vor schimba, este posibilă angrenarea puterilor occidentale (de exemplu: UE) în procesul de democratizare a vietii interne a statelor din regiune. Se ridică totuși întrebarea
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
neglected all this time) and not least to my parents. For all these sincere thanks! Keywords: Israeli-palestinian conflict, Middle East Peace Process, European Union diplomacy. În seria STUDII STRATEGICE ȘI DE SECURITATE au mai apărut: Agrointelligence. Securitatea agroalimentara - o nouă paradigmă a globalizării, Steluța Mădălina Pătrășescu Neacșu Apărarea Europei, Raoul Girardet (coord.) Argumentul nuclear în politica externă a statelor, Rodica Dinulescu Asigurarea securității informațiilor în organizații, Bogdan-Dumitru Tigănoaia Biserică și dimensiunea socială a securității, Constantin Tanu Constructivism și securitatea umană, Ioana
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
și nimic exterior nu-l Împinge pe scriitor să-și dezvăluie intențiile sinucigașe. După cum nici o forță nu poate reprima Înfricoșătoarele mecanisme ale mărturisirii. Scriitorul sinucigaș suferă Întotdeauna de sindromul Dostoievski și de fatalitatea mărturisirii, de o perversitate continuă a voinței. Paradigma Werther și paradigma Freud Dar nu relativizează mărturisirea ireparabilul presimțit În orice act sinucigaș? Nu risipește notația jurnalieră (seacă, parțială și, de cele mai multe ori, criptică) tensiunea presupusă de actul atât de radical? În deznădejdea Înecată În bântuirea cinematografelor de cartier
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
nu-l Împinge pe scriitor să-și dezvăluie intențiile sinucigașe. După cum nici o forță nu poate reprima Înfricoșătoarele mecanisme ale mărturisirii. Scriitorul sinucigaș suferă Întotdeauna de sindromul Dostoievski și de fatalitatea mărturisirii, de o perversitate continuă a voinței. Paradigma Werther și paradigma Freud Dar nu relativizează mărturisirea ireparabilul presimțit În orice act sinucigaș? Nu risipește notația jurnalieră (seacă, parțială și, de cele mai multe ori, criptică) tensiunea presupusă de actul atât de radical? În deznădejdea Înecată În bântuirea cinematografelor de cartier, a lui Cesare
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
devenind conștient de natura lucrurilor și studiind-o poate fi de ajutor 25. Câtă diferență Între sinucigașul naiv, din familia inocentului Werther, și sinucigașul care Își caută argumentele Într-o bibliografie savantă! Sunt două vârste ale uneia și aceleiași realități: paradigma Werther, pusă sub semnul dorinței de a pleca, de a călători, de a descoperi necunoscutul („Cât de fericit sunt să plec!”, exclamă tânărul Werther) și paradigma Freud, În care lucrurile Își ies din matca naturală, nemaifiind percepute, ca la Goethe
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
caută argumentele Într-o bibliografie savantă! Sunt două vârste ale uneia și aceleiași realități: paradigma Werther, pusă sub semnul dorinței de a pleca, de a călători, de a descoperi necunoscutul („Cât de fericit sunt să plec!”, exclamă tânărul Werther) și paradigma Freud, În care lucrurile Își ies din matca naturală, nemaifiind percepute, ca la Goethe, drept un fenomen firesc sau, În cel mai rău caz, drept un accident. La Freud, mecanismul sinuciderii coboară În adâncurile ființei, „drenând ego-ul”, Într-o suprapunere
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
De dialectica, traducere, note și comentarii de Eugen Munteanu, Editura Humanitas, București, 1991. Barnes, J. A., A Pack of Lies. Towards a Sociology of Lying, Cambridge University Press, 1994. Bădescu, Ilie, Teoria latențelor, Editura Isogep-Euxin, București, 1997. Bârliba, Maria Cornelia, Paradigma comunicării, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1987. Belenki, M.S., Despre mitologia și filozofia Bibliei, Editura Politică, București, 1982. Bergson, Henri, Cele două surse ale moralei, Institutul European, Iași, 1992. Bertholet, Alfred, Dicționarul religiilor, Editura Universității "Al. I. Cuza", Iași, 1995
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
întîmplă în principiu în toate științele sociale, copierea exactă sau parțială a unor descoperiri este imposibilă și în practică și în teorie, încît validarea trebuie făcută pe baza altor criterii sau să abandonată complet. Devotamentul specialiștilor în științele naturale față de paradigmele dominante, accentul pus pe prioritatea descoperirilor și importanța publicării unor lucrări pentru avansarea pe plan profesional sînt elemente care, împreună, favorizează apariția înșelăciunii, fie chiar și în scopul progresului științei. După cum remarcă și Bridgstock (1982: 379): "tocmai factorii care dinamizează
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
militari britanici încît să se asigure adoptarea unei anumite strategii, în detrimentul altora. Oricît de regretabilă ar fi înșelătoria în științele naturale, în practică ea este aproape inevitabilă, însă cel puțin este mai ușor de depistat, chiar dacă acest lucru cere timp. Paradigmele dominante pot fi omniprezente, însă sînt privite din ce în ce mai mult ca ipoteze și modele, deschise provocărilor și nu adevăruri revelante. Multe descoperiri pot fi verificate prin copierea datelor, și acolo unde acest lucru nu este posibil, teoriile rămîn doar o tentativă
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
atunci cînd îl testează pe subiect". Acest precept din 1928 a fost abandonat mai tîrziu de numeroși psihologi, în special în Statele Unite. Conform experimentelor lui Asch (1956) asupra conformismului în anii '50, înșelătoria a ajuns să fie o componentă a paradigmei acceptate a cercetării în unele ramuri ale psihologiei, în special în studiul personalității. Hazardul etic al inducerii în eroare a fost remarcat încă din 1954 de către Vinacke (1954). Alți autori i-au călcat pe urme (de ex. Stricker 1967) însă
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]