1,349 matches
-
majoritatea trupelor pe front, Însă ar fi trebuit ca În tabără să rămână cel puțin două mii de oameni, Împreună cu vasalii săi superiori. În fruntea acestei forțe, Mitsuhide era gata să se alăture resturilor unității lui Sanzaemon, pentru o ultimă bătălie. Încălecând, strigă ordinele de atac cu un glas care răsună prin toată Onbozuka. Apoi, fără a aștepta soldații să se adune, Își Întoarse calul și porni În galop, În josul colinei, Însoțit de câțiva samurai călări. — Cine ești? Întrebă, deodată, Mitsuhide, oprindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
cei doi paji se mai liniștiră. Ieșiseră deja și chemau slugile și caii, când un glas strigă din spate: — Senior Hideyoshi! Senior Hideyoshi! Cineva Îl căuta În curtea largă, Întunecată. Pe cer plutea un corn de lună. — Aici sunt. Hideyoshi Încălecase deja. Recunoscând sunetul unui plesnet pe șa, Takigawa Kazumasu alergă la el. — Ce este? Întrebă Hideyoshi, cu o privire ca aceea pe care un senior i-ar fi adresat-o vasalului său. Takigawa răspunse: — Pesemne că v-ați supărat foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
nerăbdător Hideyoshi, abia lăsându-i timp să Îngenuncheze. Dacă sunteți pregătiți cu toții, porniți. — Da, stăpâne, suntem gata. Luând În grija lui stindardul cu tigve aurite al comandantului, care stătuse rezemat Într-un colț al porții, Îl duse În mijlocul rândurilor și Încălecă rapid, pentru a se alătura trupelor. Hideyoshi porni călare, Însoțit de pajii săi și de vreo treizeci de călăreți. În acel moment, ar fi putut suna din corn, dar Împrejurările interziceau folosirea semnalelor sonore sau a torțelor. Yahei primise evantaiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
decât vâjâitul cravașei În vânt. Calul lui Hideyoshi se pierdea deja În depărtare, la galop. Până și aghiotanții săi erau luați pe nepregătite și fură nevoiți să se repeadă să-l ajungă din urmă. Pedestrașii, ca și cei care-și Încălecară În grabă caii, o luară toți odată la fugă după stăpânul lor, În completă dezordine. Era Ora Berbecului. Nu trecuseră nici două ore Între sosirea primului mesager și plecarea lui Hideyoshi. În acel răstimp, Hideyoshi preschimbase o Înfrângere din partea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
trecută, Genba refuzase, cu Încăpățânare, să asculte ordinele lui Shibata. Acum, le ordonă el Însuși oamenilor săi panicați să ridice tabăra, zorindu-și vasalii și pajii. — Mesagerul de la Hachigamine mai e aici? Îi Întrebă Genba pe vasalii din jur, În timp ce Încăleca. Aflând că mesagerul mai era În tabără, Îl chemă la el. — Du-te și spune-i imiediat lui Hikojiro că batalionul nostru principal Începe retragerea, revenind prin Shimizudani, Iiurazaka, Kawanami și Moyama. Forțele lui Hikojiro să ne urmeze În ariergardă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
glasuri ca răspuns la pașii grăbiți, oamenii care păziseră camera lui Katsuie ieșiră În fugă, pe culoar. — Ce s-a Întâmplat? Ținuta luptătorului care dăduse zor ca purtător de cuvânt nu era obișnuită. Vorbea atât de repede, Încât i se Încălecau cuvintele: — Cerul de peste Kinomoto s-a Înroșit de o bucată de vreme. Iscoadele noastre tocmai s-au Întors de la Muntele Higashino... — N-o mai lungi atâta! Zi-ne doar esențialul! Îl Întrerupse brutal Menju. — Hideyoshi a venit din Ogaki. Armata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
și nimeni nu se simțea liniștit fără sprijinul camarazilor. Apoi, Începu să circule un zvon ce suna a adevăr: — Maeda Inuchiyo a trecut de partea lui Hideyoshi! În acel moment, ofițerii clanului Shibata nu-și mai putură controla trupele. Katsuie Încălecă, În sfârșit. Călărind prin zona Kitsunezaka, Îi certă personal pe soldații din taberele separate. Părea să fi ajuns la concluzia că ar fi fost neeficient să-și lase proprii generali să transmită ordinele stricte lansate de la comandament. — Oricine părăsește tabăra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
lui Hidetsugu propriul său cal, Kaheyu Își Înfipse stindardul În pământ și-și croi drum prin cât de mulți soldați inamici putu, Înainte de a fi, În sfârșit, ucis și el. Hidetsugu puse mâna pe cal, dar, Înainte de a apuca să Încalece, animalul fu lovit de un glonț. — Împrumută-mi calul! Alergând deznădăjduit prin vâltoarea luptei, Hidetsugu zărise un războinic călare care trecea grăbit pe lângă el și-i strigase să se oprească. Trăgând brusc de frâu și Întorcându-se, omul privi În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
neplăcute ale unei asemenea situații, dar, În dimineața aceea, norii se risipiseră și cerul era mai albastru ca de obicei pentru acea perioadă a anului. Hideyoshi Îl luă ca pe un semn de bun augur și, urându-și sieși succes, Încălecă și ieși din tabăra de la Nawabu. Îl Însoțeau doar câțiva vasali superiori și cei doi foști soli, Tomita și Tsuda. Când grupul traversă, În sfârșit, Râul Machiya, Hideyoshi Își luase precauția de a ascunde un grup de soldați printre stufărișuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Erotismul în literatură - pledoarie pro domo, în care se apelează pentru argumentație la poezia florentinului Pietro Aretino și a lui Charles Baudelaire, precum și la pictura lui Edouard Manet), Camil Petrescu (Sufletul național), Eugen Jebeleanu (Literatura în provincie), I. Peltz ( Viața încalecă romanul, Destinul romanului). „Cronica teatrală” e asigurată de Cicerone Theodorescu, „Cronica cinematografică” de Andrei Tudor, „Cronica plastică” de I. D. Ștefănescu, „Cronica ideii” de Oscar Lemnaru (cu Paralogismele cunoașterii, de pildă), iar la „Cronica literară”, uneori intitulată „Sensul cărții”, scriu Petru
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290520_a_291849]
-
a făcut febră; era în vârstă de optzeci și nouă de ani, afară ploua, dar cu toate acestea a mers să se destindă în campagna. Era luna februarie 1564, noapte de iarnă, vreme urâtă, dar și‑a făcut curaj, a încălecat pe cal și a cutreierat ulițele Ro‑ mei. Ca un magnet, îl atrăgea șantierul bazilicii sfântul Petru și hăul deschis al tamburului. Nu putea să se întoarcă acasă fără să vadă cupola și, mai ales, să și‑o închipuie terminată
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_992]
-
Îngropați În sânu-adânc al mării. Purtăm pe frunți cununi de biruință; Din ciunte arme am făcut trofeu; Din aspre trâmbiți, vesele taifasuri; Din marș războinic, pași suavi de danț. Brăzdatul Marte chipul și-l descruntă, Și-acum, În loc să sperie vrăjmașii, Încălecat pe cai Împlătoșați, El dănțuie-n iatacuri de domnițe La mângâiosul cântec al lăutei. Dar eu, ce nu-s strunit pentru hârjoane Și nici nu mă răsfăț În dulci oglinzi, Eu, crunt ciuntit, ce nu pot să mă-nfoi Pe lâng-o
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
normale ajung în contact, ambele își opresc multiplicarea. Așa se realizează, în fapt, monostratul celular. Mai târziu, G. J. Todaro ș.a. au dovedit că în cazul multiplicării celulelor canceroase, inhibiția de contact nu funcționează; celulele neoplazice maligne cresc anarhic, se încalecă unele pe altele, formând pe suprafața recipientului de sticlă adevărate „coline“ alcătuite din mai multe straturi de celule. Fenomenul se petrece in vivo, generând tumorile. Cultivarea celulelor neoplazice in vitro a servit din plin oncologiei experimentale. În primul rând, au
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
rămas pe drum. Poate pentru că la mine roata din față e nițel în „opt” și n-am nici șa. A uitat băiețașul să mi-o deseneze. Dar nu-i nimic... Noi, foile de hârtie, putem pedala și așa. Priviți, am încălecat pe-o roată și v-am spus povestea toată... ̋ (Mircea Sântimbreanu, Recreația mare ) Scrie răspunsuri pentru următoarele cerințe: A. Înțelegerea textului 1.Scrie câte un cuvânt cu înțeles asemănător (sinonim) pentru termenii: să dezleg, misterul, îndoială, plimbare. 2. Scrie
50 DE TESTE ?N VEDEREA ADMITERII ?N CLASA a V-a by S?ndica Bizim, Dorel Luchian, Larisa T?rzianu, Viorica Dobre ,Geanina Honceriu, Manuela Mih?escu ,Lumini?a Agache ,Marilena Roman ,L?cr?mioara Isai, Violeta Gale? () [Corola-publishinghouse/Science/83886_a_85211]
-
un ite missa est al acestor ședințe recreative: "Eram și eu pe acolo și căscam gura pe dinafară pe la toate serbările, căci nici pomeneală nu era să fiu și eu poftit, și apoi se știe că nepoftitul scaun n-are. Încălecai pe-o șa și v-o spusei D-voastră așa". Sau: "Trăiește și acum, dacă n-o fi murit". Sau: "Nunta ține și acum, dacă nu s-o fi sfârșit, ca povestea mea". Iar atunci oamenii se ridicau, în jurul vetrei
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
nimic, dar supărarea îi înzecește puterile și se repede asupra turcului, îi strivește coastele sub genunchi, îl face să scuipe sânge și acesta și dă sufletul. Ana strigă atunci: "Bravo, soțiorul meu!". Dar scumpul soț nu scoate o vorbă, ci încalecă și pleacă în tăcere. Ea îl urmează cu greu. El se oprește curând și, întinzându-i soției un pahar cu vin, îi spune: Ține, mândro, vin de bea, Vinișor din mâna mea, Că de-acilea încolea, Ori ăi bea, ori
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
boieri să ceară animalul, dar bătrâna spune: "Ci-mi este de dăruială Cui mi-o sta pe el călare. Vodă, dacă auzea, Boierii, dacă vedea, Pe slujbași că-i trimetea Să-ncalice pe Roșul". Dar fiecare slujbaș care încearcă să-l încalece pe Roșu e azvârlit în aer cu un nechezat mândru și cade cu țeasta zdrobită. Nouă călăreți sunt uciși astfel. Atunci bătrâna spune: "Nu-ți mai fărâma oastea, Că nimeni n-o-ncălica, Afar' numai de Corbea! El singur l-o-ncălica, Să v-
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
Și mă armam soldățește Și mă-mbrăcam chip domnește: Roșul că mă cunoștea, Roșul singur se pleca". Ștefan simțea cum crește în el dorința de a vedea superbul animal zburdând. Îi aruncă prizonierului haina și armele lui, spunându-i să încalece. Fără grabă, Corbea îmbracă haina și își pune sabia la cingătoare. Se apropie de cal, fluieră într-un fel cunoscut, iar Roșul îngenunchează bucuros. Corbea încalecă și, fără măcar să-l atingă cu călcâiul, pornește la pas prin curte. Un murmur
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
vedea superbul animal zburdând. Îi aruncă prizonierului haina și armele lui, spunându-i să încalece. Fără grabă, Corbea îmbracă haina și își pune sabia la cingătoare. Se apropie de cal, fluieră într-un fel cunoscut, iar Roșul îngenunchează bucuros. Corbea încalecă și, fără măcar să-l atingă cu călcâiul, pornește la pas prin curte. Un murmur de admirație se aude printre boieri. Atunci Corbea se întoarce și spune: "D-alei, doamne Ștefan-vodă, De ți-e frică c-oi scăpa, Zăvorăște-ți curțile
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
a făcut febră; era în vârstă de optzeci și nouă de ani, afară ploua, dar cu toate acestea a mers să se destindă în campagna. Era luna februarie 1564, noapte de iarnă, vreme urâtă, dar și‑a făcut curaj, a încălecat pe cal și a cutreierat ulițele Ro‑ mei. Ca un magnet, îl atrăgea șantierul bazilicii sfântul Petru și hăul deschis al tamburului. Nu putea să se întoarcă acasă fără să vadă cupola și, mai ales, să și‑o închipuie terminată
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_990]
-
națională ș.a.m.d. Apoi, în '79 cred, a apărut o hotărâre de partid care interzicea ca, de la un nivel în sus, activiștii PCR, cum eram și noi asimilați, să mai fie folosiți de Securitate ca informatori. S.B.: Partidul a încălecat puțin Securitatea. Dar până atunci a mai fost cazul Bobică. Cum s-a întâmplat? D.T.: Era după '77. Stăteam în Alexandru, aproape unul de altul, căci el stătea în Mircea. Eram prieteni și cu Botiș, fiindcă legasem prietenii la catedră
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
sine ca tot ceea ce se exceptează de la legea comună, atât cu înzestrarea de prim ordin de a ne introduce în sufletele anormale, de a ne face să pătrundem în noaptea scorburilor unor trunchiuri omenești, ale căror "rădăcini" se răsucesc, se încalecă și se cuprind inextricabil, de a crea viață din ceea ce atacă viața." Imputării de lipsă de stil, ce i s-a adus adesea romancierei, Streinu îi răspunde cu o maximă-paradox: "... e un stil propriu materiei neorganizate pe care o cercetează
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
refuză să se întoarcă în hambar, în perioada dintre trecerea santinelelor. Îngrijorat, lui Ionică îi veni o idee salvatoare - o adevărată invenție. Îi strigă fratelui care îl aștepta în hambar să aducă iezii din șopronul în care îi închisese. Și încălecă nu pe țap, ca de obicei, ci pe capră, strigându-i fratelui: „Sucește-i iedului o ureche!”. Auzind behăitul iedului, capra o zbughea din loc, țapul - după ea și în câteva clipe se pomeneau cu toții în hambar. Urmele caprelor
Creativitatea academicianului Ion Bostan, dar divin sau rezultatul unei munci asidue by Lorin Cantemir () [Corola-publishinghouse/Science/83665_a_84990]
-
este bine ascuțit și puneți-vă mănuși. • Tăierea trandafirilor se face oblic cu 4-5 mm deasupra unui mugure îndreptat spre exterior, pentru a avita acumularea apei și putrezirea. • Odată tăiate, tulpinile de trandafir trebuie aerate. Tăiați toate tulpinile care se încalecă. • Înlăturați lăstarii lacomi de pe trandafiri și tufele de trandafiri. Faceți o mică gaură la baza trandafirului pentru a vedea de unde pornesc. • Pentru a evita apariția ciupercilor, după tăierea trandafirilor pulverizați un fungicid peste tăietură. • Este recomandat să ardeți părțile nefolositoare
[Corola-publishinghouse/Science/1853_a_3178]
-
poveste care, după ce e rostită, atârnă de firul vieții, precum mărgăritarele, sumedenie de vise. Vise înaripate, înflăcărate. Muzica narează și atunci când e mută. Povestea despre melodie și ritm deapănă și în liniște. Oare să nu amuțească muzica niciodată? Și-am încălecat pe-o șa, și v-am spus povestea-așa.
Melomanii și muzicile lor narative by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/10226_a_11551]