2,051 matches
-
s-ajungă tavanul, iar umbra lui...ca o mreajă neagră cu nasul lungit,...(Eminescu: 2011, II, 48). Am plecat de la pereții afumați ai cafenelei, trecând pe lângă ferestrele mari care filtrau lumina prin desenele șiroaielor de ploaie 14, am văzut interiorul întunecos din arhiva cancelariei, ne-am întors la spațiul public cu afumatul perete, ca să întregim această primă constelație intratextuală cu pereții negri sau posomorâți ai camerei lui Dionis, cu ferestrele mari și luna care încearcă să își facă aici cuib de
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
o legătură intratextuală (2) vizibilă, fundamentată pe ideea refugiului. În acest caz, se poate vorbi de o pereche intratextuală, nu de o serie (ca și cum am vedea două stele rătăcite în afara oricărei constelații). (S2a)/(S3a) Casa lui de pustnic, un colț întunecos și painjinit (s.n.) din arhiva unei cancelarii, ..." (Eminescu: 2011, II, 35). (S2b)/(S4a) ...într-un colț (s.n.) al casei, la pământ, dormeau una peste alta vo câteva sute de cărți vechi (s.n.) multe din ele grecești, pline de învățătură bizantină
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
și nespălate o lumină murdară, mai slăbită încă prin stropii de ploaie ce inundase sticlele (Geniu pustiu Eminescu: 2011, II, 96). (h4c) Corabia aceasta este o crâșmă unde se găsește vin unguresc bun.[...] Corabia era o odaie mare, boltită și întunecoasă în care și ziua ardea lampă ([Archaeus] Eminescu: 2011, II, 205). Nucleul intratextual al acestei structuri construite din două serii paralele este dat de prezența sinecdotică sau doar imaginată a viorii. Instrumentul muzical nu este vizualizat, dar sunetul este perceput
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
jocurile copiilor sau în activitățile de magie și vrăjitorie care, provenind dintr-o întoarcere a elementului refulat, fac în zilele noastre atâția adepți. A. Freud (1936/1993) relatează exemplul unei fetițe căreia îi este frică de fantome. Ea traversează holul întunecos de la intrare gesticulând bizar și explicându-i pe un ton triumfal frățiorului ei: „Nu trebuie decât să te joci prefăcându-te că ești fantoma care-ar putea veni”. Faptul de a gesticula echivalează, după A. Freud, cu o identificare cu
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
ianuarie. Sf. Ioan. Toată noaptea ploaie, +5°R. Înainte de amiază nimeni. După-amiaza scris și cu Elisabeta. Bucureștiul a fost hotărât ca loc al păcii dintre Serbia și Bulgaria. Seara cu Elisabeta, piquet. Miercuri, 8/20 ianuarie Ploaie, vreme rece și întunecoasă. Înainte de amiază nici un ministru. După-amiaza plimbare cu trăsura, frig umed și ceață. Marcovici a fost înmormântat. Witzleben încă grav bolnavă. Seara piquet cu Elisabeta. Ora 10½ în pat. Joi, 9/21 ianuarie +13°R, soare. Inundații. Ora 10 prefectul Poliției
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
m-am trezit din noianul de gânduri, începea să mă pătrundă frigul nopții. M-am coborât încet spre casă. Ceilalți stăteau cu toții în dâra cinei De la vatra din tindă lumina focului pătrundea afară și se arunca în fâșii în noaptea întunecoasă. Peste dealurile dimprejurul satului nu mai era lumina de altădată. Noaptea stăpânea opacă și grea. În pustiul din curte vibra parcă un cântec. Prin pacea serii pătrundea duhul de dincolo de mormânt și cu el venea Ion Banea, ca să ureze noapte
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
Sf. Vineri și de acolo prin cimitir în Calea Griviței unde ar fi fost așteptat de o mașină a unui legionar. Noveanu a venit la întâlnirea cu Vică Negulescu, care l-a condus până la casa respectivă, pe o serie de străzi întunecoase, cu atenția concentrată mereu, la eventualitatea urmăririi lor de agenți. La întâlnire, Noveanu declară că vine din partea lui Petru Groza, pe atunci președinte al Consiliului de Miniștri, care în baza unor vechi prietenii îl anunța pe Petrașcu, să facă ce
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
Dar în loc de aceste mărturii îndepărtate, ei l-au raportat imediat superiorilor lor. Astfel, l-au scos pe Voinea din celula 6, cu pătura în cap și l-au condus ca pe o vită de căpăstru într-o cameră mare și întunecoasă. Camera era cufundată într-un semiîntuneric cu o lumină difuză generată de niște beculețe albastre, care se proiectau pe un perete unde se vedeau niște umbre nemișcate, într-o poziție amenințătoare. Totul era perfect regizat pentru înspăimântarea de moarte a
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
decât în lumina feței lui Dumnezeu ce apare în oglinda vederii divine" (Guillaume de Saint-Thierry, Epistola ad Fratres de Monte Dei, c. 3, apud Henri de Lubac, Le mystère du surnaturel, Cerf, Paris, 2000, p. 266). 73 "În norul cel întunecos" (III Regi, 8, 12), "în negură" (II Paralipomena, 6, 1). În acest întuneric supra-luminos - spune Dionisie Pseudo-Areopagitul în Teologia mistică, II - dorim să ajungem, și să vedem, și să cunoaștem, prin nevedere și necunoaștere, ceea ce-i mai presus de vedere
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
o altă cale, indirectă, a desemnării: "ca și cum n-ai fi văzut/ până acuma cum ninge astfel cu fulgi de-ntuneric", "ca și cum ar continua totul" (Ca și cum, vol. Alte versuri, VE, p. 261); "ca și cum, intrând noaptea târziu, în camera aproape/ cu totul întunecoasă, te-ai fi aplecat să ridici/ un obiect abia zărit pe covor", "ca și cum nici nu l-ai fi văzut" (Perplexitate, vol. Alte versuri, VE, p. 314). Devianța este însă aici refracție, schimbarea de sens a luminii care străbate un filtru
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
incași sau la egipteni, în acest caz, Dumnezeu este soarele... Concluzie Medicii încep să descopere efectele negative ale absenței soarelui în special din perioada iernilor lungi și vorbesc despre o „depresie de iarnă”, pentru a califica apatia noastră specifică lunilor întunecoase. Situația este și mai critică în regiunile subpolare, unde sunt luni întregi de beznă, astfel încât există cure de fototerapie care s-au instituit până și în școli. În alte țări (Statele Unite ale Americii), celor care suferă de această depresie de
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
Mie mi se cuvine să fiu stăpână veșnic pe pământ, chiar dacă uneori trimit ploi, frig, vânt de se îngălbenesc frunzele și apoi cad, iar păsările pleacă în țările calde speriate de nopțile reci și de cerul mereu acoperit cu nori întunecoși. Tocmai când se certau domnițele, apăru tatăl lor, bătrânul An, care le ascultase și nu se arătă prea era mulțumit de cele auzite. Frumos vă stă oare să vă certați? Am ascultat tot ce ati spus, dar nu aveți nici una
Povestiri despre anotimpuri by Papuc Elena, Drăgusanu Atena () [Corola-publishinghouse/Science/91583_a_92978]
-
Vântul, aflat în stăpânirea ei, îi face pe plac și în nopțile reci, cu tăcere de țurțuri, numai el îndrăznește să strige, să cheme, să plângă ca să fie auzit. Iarna, vremea este rece, cerul uneori este senin dar alteori este întunecos. Omătul este strălucitor și imaculat. Codrul tace, animalele stau ascunse prin grajduri și așteaptă hrană de la oamenii care le îngrijesc. Iarna, omătul este mare și la munte este minunat. Este frig și ninge mereu. Copacii și casele poartă cușme de
Povestiri despre anotimpuri by Papuc Elena, Drăgusanu Atena () [Corola-publishinghouse/Science/91583_a_92978]
-
înșel, dar se simte în vocea acestei credincioase slujitoare a bisericii chiar și o urmă de iritare în fața pelerinilor și a evenimentului în sine, care tulbură o dată pe an pacea și ordinea stabilită a microcosmosului său. Ies agale din interiorul întunecos, am avut încă o dată confirmarea faptului că „pelerinul” actual are gândul doar la rând și așteptare, nu și la odihnă în afara acestuia. Pe gardul de incintă al edificiului sunt așezați în șir cerșetorii obișnuiți, „de-ai casei”, aflați acolo permanent
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
balzaciană călinescianizată. Locuința din pod a Hangerlioaicei, în Scrinul negru, nu e mai bizară decât cea a familiei Mihalcea Vrânceanu. Proprietari de zeci de imobile rentabile, nu numai din București, părinții Zoei locuiesc într-o casă ciudată, o clădire asimetrică, întunecoasă, pe ale cărei scări și culoare ar fi posibilă apariția în orice clipă a unor stafii. Și, de altminteri, chiar se ivesc ființe ce par să fie arătări din altă lume. Nu duhuri, ci făpturi teratologice. Pe o treaptă a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289841_a_291170]
-
și apoi pe mare sau pe uscat. Celălalt era drumul mai spre est, care trecea prin Kiev, oraș întemeiat de vikingi. Cum spuneam, drumul acesta străvechi dinspre Miorcani spre Mitoc, avea un punctuleț în mișcare de melc. Era o vreme întunecoasă, cu nori negri care se fugăreau bezmetici și amenințători. Punctulețul acesta era Costică Cotiugă, nume care a fost acceptat de toți cei care au avut de a face cu el și părea venit din negura timpului, neras de la naștere, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
care acum brăzda o bucățică din centrul orașului. Un turn la una din porțile orașului, cu o bucată de zid, închidea înăuntru ciudatul său apartament. Camerele se situau la înălțimi diferite, trepte de coborîre sau urcare erau peste tot. Cotloane întunecoase, ascunzători ingenios mascate, fante pentru arcași și mai tîrziu pentru flinte, terase pentru butoaiele cu smoală clocotită și o mulțime de mijloace de apărare făceau din apartamentul lui Hans o atracție și un îndemn spre meditație. Apartamentul era amenajat numai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
mineralogică ce are loc în măruntaiele Mamei-Pământ. Toate mitologiile minelor și munților, nenumăratele zâne, genii, elfi, fantome și spirite sunt epifaniile multiple ale prezenței sacre pe care omul o înfruntă pătrunzând în nivelurile geologice ale Vieții. Încărcate de această sacralitate întunecoasă, minereurile sunt îndreptate apoi către cuptoare. Atunci începe operația cea mai grea și cea mai aventuroasă. Meșterul se substituie Mamei-Pământ pentru a accelera și desăvârși "creșterea". Cuptoarele sunt într-o anumită măsură o nouă matrice, artificială, în care minereul își
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
au descoperit morminte. Structura curbilinie a sanctuarelor malteze pare unică; arheologii o descriu ca,. Având forma rinichilor", dar după G. Zuntz, această structură amintește mai degrabă forma matricei. Cum templele aveau acoperiș, iar sălile erau lipsite de ferestre și destul de întunecoase, a intra într-un sanctuar echivala cu a pătrunde în "măruntaiele Pământului", i.e. în matricea Zeiței chtoniene. Mormintele săpate în stâncă au, de asemenea, forma matricei. S-ar spune că mortul este așezat din nou în sânul Pământului, pentru o
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
sud-americanii ăștia mi-au cam devenit neapetisanți, exceptîndu-l pe Sabato), apoi "Însoțitorul" lui C. Țoiu (deși cam gidean, fără fir epic, e un roman foarte bine scris!), "Breviarul" lui M.H. Simionescu (lectură greoaie, temă interesantă, dar carte ratată), "Strada dughenelor întunecoase" a lui Modiano (un scriitor la modă, cu obsesii repetate; vezi și "Bulevardele de centură"), "Lumea în două zile" a lui Bălăiță (încă n-am terminat-o; ciudată, dar parc-am mai citit așa ceva; l'écriture, și aici, remarcabilă!). Relecturări
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
de parcă ele ar fi fost bietele animale biciuite fără cruțare să scoată căruța plină din mocirla puturoasă. Înc-o dată! Așa! Înc-o dată! Împinge! Bine! Acuma! Hai! Gata! Gata! Până când, printr-o alunecare ușoară, s-a făcut transferul fătului din garsoniera întunecoasă a mamei în mâinile pricepute și experimentate ale bătrânei moașe, însoțit de primul semnal sonor emis de noul membru al familiei Aciocîrlănoaiei. Ua! Mama complet epuizată stătea inertă pe salteaua de paie, respirând cu greutate, încercând să-și revină după
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
Cornel. De data asta ne-a învățat să ne furișăm seara la internatul fetelor și să ne uităm pe geam, el mai fusese, cică e un spectacol grozav. Într-adevăr, mai fusese, cunoștea locul. Ne-a condus pe o străduță întunecoasă, aflată în spatele fostului regiment care găzduia acum liceul agricol. Ne-am urcat pe un gard metalic. De acolo se zărea ca-n palmă, prin geamul luminat: fetele erau în dormitor, se așezaseră în pat, îmbrăcate în cămăși de noapte alburii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
ritmuri și mișcări În spațiu, sunete trimise la distanță, am descoperit că acest loc contrazice orice reguli de acustică. La fel ca la Epidaur, poți să șoptești și să fii auzit de departe, chiar din vârful stâncii sau din gaura Întunecoasă a portalului mormintelor. Dacă În prima parte din Orghast atmosfera era hieratică, nobilă, interiorizată ca Într-un spectacol japonez Nô, cu forma auster controlată, poate puțin prea rigidă, aici, la Naqsh-e Rustam, energia era intenționat lăsată să circule liber. Medeea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
foarte multe detalii spectaculoase, ai concentrat, făcând ca În multe momente trei-patru acțiuni să se suprapună concomitent În aceeași scenă. Am fost nevoit să reduc totul la cât mai simplu. Culoarul Îngust al subsolului „La Mamei“ ducea Într-un spațiu Întunecos, unde puteau asista doar treizeci și cinci de spectatori. Aceasta ne-a constrâns la rigoare și economie de mijloace. Începuserăm În spații vaste, dar a trebuit să ne adaptăm locului care convenea metaforic universului Medeei: subsolul. A fost un antrenament bun, căci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
Sonata spectrelor la Yale Robert Brustein, faimosul critic și decan al Școlii de Dramă de la Yale University, conducea În același timp un teatru de repertoriu curajos În New Haven. Mi-a propus să montez acolo Sonata spectrelor de Strindberg. Regiunile Întunecoase ale subconștientului sunt la greci aduse la suprafață prin imagini clare, care odată recunoscute și Înțelese ne ajută să găsim un echilibru sănătos cu neștiutul din noi. Prin contrast, Strindberg pare să ne lase Într-un dezechilibru nerezolvat, În mijlocul tenebrelor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]