823 matches
-
Dorm În ochii tăi mă oglindesc Să pot zări marginea unui crâmpei de viață Cum se prăbușește în sine. O pată de culoare stinsă în palma ta Și un chibrit aprins pe-o lacrimă. Un cuvânt mut și o vorbă șoptită Îmi povestesc adevărul nepătruns. O umbră părăsită, un chip jucăuș Mă lasă-ntr-o lume concretă. În vise pietrificate. Liber În frâul libertății am învățat să scriu. Metafora luminii blând s-a zbătut cu ochi temători Și zboară acum ca
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
apoi m-am așezat tăcut la picioarele ei și am privit cum se joacă cu cerul și cu pământul. Am întins și eu mâna sfios, cu gândul de a o atinge, dar m-am retras brusc spunând cu o voce șoptită: Of! Sunt un simplu călător pe țărmul mării, cum să mă salute tânăra domniță? Trist, cu privirea fixă și cu sufletul plin de dorință, am rămas așa mult timp privind-o. Colț picat din Rai, Albastrul cerului și al pământului
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
legătură Între figura reprezentată pe perete și grozăvenia acelei crime. — Ai fost omorât sub mozaic nu dintr-o Întâmplare, șopti la urechea maestrului din Como. Trebuie să fie aici ceva legat de uciderea ta. Bargello Încerca să deslușească acele cuvinte șoptite. În jurul colosului, o mare porțiune de perete fusese deja pregătită pentru continuarea lucrului. Mozaicul ar fi trebuit să fie cu mult mai larg, odată terminat. Poate că motivul crimei nu rezida În ceea ce fusese expus, ci În partea rămasă În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
suflet, cu dor și cu lacrimi ... Lacrimi pierdute Lacrimi pierdute printre gene se scurg Spălând durerea din vechiul amurg, Cioburi de vise iau formă de stele Spălând tristețea din gânduri rebele... Răsari curcubeu peste fruntea boltită Alungând lacrima din vorba șoptită, Și umple-mă soare cu dor și speranță, Iubirea celestă spre tine mă-nalță... Dragobete Fecior ce umblă agale zâmbind Și-n urma lui și umbra tresare, O vrajă de dor, descântec șoptind Umple pământul din zare în zare... Iubirea
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
taina nopții albul văl și-l scoate Și dăruindu-se te poartă-n nemurire. Am vrut și încă vrerea-mi este neclintită, Să fim un dor ce-n două trupuri se împarte, Și de-mi va fi mplinită ruga mea șoptită, Nimic și nimeni nu ne va putea desparte. Introspecție Când pleoapele grele de lacrimi neplânse Striveau între gene tristeți de-altădată, Privirea-mi zâmbea, căci lumina răsfrânse Iubirea ce-n suflet fusese brodată. Era un izvor de splendoare-n speranța
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
narcise iar din cingătoare îmi răsar caișii verde-nmugurit. Simt pe buze gustul de cireșe-amare, când îmi lași sărutul tandru, liniștit. Păpădii pocnesc, vișini dau în floare primăvara asta parc-a-nnebunit. Se întorc cocorii zilelor în care ascundeam iluzii dorului șoptit. Mă-nfioară gândul (ești aici) și-mi pareprimăvara asta s-a îndrăgostit... păpădii pocnesc, vișini dau în floare. Atenție, cad flori! cad flori de tei ca un păcat prin geamul verii care plânge de dorul tău ce-nsingurat de dorul meu nu
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
Argument pentru a fi, volum de poezii Eminescu - filozofie a singurătății și a plenitudinii Principii de viață: Pentru mine poezia e o curgere, un fluviu. însetații însuflețesc fiecare picătură.” Reverie Adorm tremurând genele pe rama fotografiei prăfuite abandonată-n visele șoptite. Mă așez pe banca din scânduri zăcute, îmi pun condurii amintirilor să pot păși poteca depărtată și aruncată în calea anotimpului pustiu. Și gol, captiv în ramă îmi scap un sâmbure de-amar când pașii mă uită la final. Remarc
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
făcut și mai conștientă de faptul că nu puteam s-o las să-mi scape. Înghițindu-mi nodul din gât, am bătut la ușa biroului lui Jackson. — Vivian mi-a cerut să încep marțea viitoare, i-am spus cu voce șoptită. Jackson a tresărit. — Bine, Claire. Marțea viitoare e bine. Atunci vineri să fie ultima ta zi aici. Ia-ți liber luni și odihnește-te. O să ai nevoie de odihnă. Dacă ești sigură că vrei să faci chestia asta, atunci trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
afaceri, nu-i așa? — Nu! Betty era altfel! — Cum adică altfel? Aventurile extraconjugale sunt aventuri extraconjugale, nu-i așa? — Nu! N-o înșel pe nevastă-mea când plec la drum! Betty a fost doar... Vocea lui Millard era atât de șoptită, încât de-abia s-a auzit în difuzor: — Betty te-a pus pe jar, nu-i așa? — Așa-i. Te-a incitat să-ți dorești să faci lucruri pe care nu le-ai mai făcut niciodată, te-a scos din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
lui fleșcăite de bețivan răzbătea sila de sine. Făcu un gest de renunțare, apoi ieși din cămăruie. Russ Millard îl întâmpină în ușă și-l conduse prin mulțimea de polițiști în direcția mea. Am tras cu urechea la conversația lor șoptită și am prins esențialul: amândoi credeau că Manley este curat, dar voiau să-i facă o injecție cu scopolamină și să-l supună unui test cu detectorul de minciuni, ca să fie siguri. M-am uitat din nou prin fereastra-oglindă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Prezența bărbaților avea și un dezavantaj mai subtil. Corturile erau domeniul Leei și, deși ea era cea care știa ce e de făcut, nu putea să dea ordine în prezența soțului ei. Așa că stătea în spatele lui și întreba cu voce șoptită - E soțul meu de acord să pună să se desfacă războiul mare de țesut și să se mute în căruță? iar el era cel care trebuia să le zică băieților să facă asta. Și așa s-a făcut, până am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
ca bărbat și femeie sub acel nor, acolo unde zeii erau cu siguranță prezenți. Și n-a fost niciodată o recoltă mai bogată în vin, grâne sau ulei ca în acea primăvară, fiicele mele, a spus ea, cu o voce șoptită, care era în același timp mândră și supusă. Dar, apoi, atâtea fiice mi s-au născut moarte. Și atâția fii. Doar doi au supraviețuit. Cine poate să explice misterul ăsta? Bunica a tăcut și amărăciunea ei le-a copleșit pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
el, nu mă lăsa nici să citesc, „iertați-mă, îmi bate lumina în ochi”, și începea teroarea din fiecare noapte. Din pricina lui cunosc toate felurile de zgomote pe care le face marea lovindu-se de țărm, rare, sacadate, mângâioase, aproape șoptite, tandre, lenevoase, ori, dimpotrivă, surde, furioase, anxioase, amenințătoare. Nopți întregi n-am făcut decât asta, să le studiez. Încercam să ascult marea, ca să-mi strunesc nervii gata să explodeze. În mod excepțional, i se aducea totdeauna mâncarea în cameră. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
argintii. - Dacă ar fi avut coifurile lor rotunde cu săgeată în creștet, poate că i-ar fi speriat pe soldați! murmură Auta. Cârmaciul veni lângă el și-i spuse ceva. Apoi Auta îl chemă pe Iahuben și-i tălmăci pe șoptite. Sutașul înțelese. Se înțepeni în fața soldaților și vorbi răstit: - Bine! Acest sclav se va duce în Marele Oraș să aducă dezlegare de la strălucitorul Puarem. Dar tu, câine cules din smârc (și privi spre ajutorul de sutaș),, tu, copită de bou
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
scenei. Publicul aștepta cu mai multă nerăbdare următoarea mișcare a pălăriei decât evoluția intrigii. Cum era legată? Avea să-i vină pe ochi? Sau să-i cadă? Elizabeth vedea persoane din staluri și din sală Întorcând capetele să comenteze pe șoptite, făcându-și vecinii să zâmbească, iar când un glas de la galerie intonă binecunoscutul refren: „De unde-ai pălăria?“, de peste tot se auziră hohote de râs. Câtă iluzie dramatică mai avusese scena era acum risipită În cele patru vânturi. Elizabeth trăia un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
faptul că mă bagi în sperieți plecând așa, mă mai și jignești, fără temei, țipă el nemulțumit. Ipocritule! încercai fără succes să plec și aș fi plecat. Se opri o clipă, întrebând încruntat, cu tot sufletul: Asta crezi? Vocea lui șoptită marca un moment capital. Eu știusem atunci că nu mă minte, că mi-a fost fidel din prima noapte. Asta simțisem de la început, altfel povestea noastră nu-și avea rostul, dar nu aș fi suportat și mă înșel, de aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
ele, și mă-ntreabă: "Te legi cu jurământ să introduci inițialele mele în coada celui de-al treilea și celui de-al o sută nouăzeci și al treilea diftong din textul perfect, după ce l-oi găsi, inițiale repetate cu glasul șoptit, în fiece seară, timp de șapte zile, la asfințit?..." 93 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI cel mai dihai zgomot din lume, mai ales când, după socotințele capetelor lor înfierbîntate, pe deasupra lor traversa convoiul prezidențial... Oprește deci, tot așa, pe la
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Square Mile al sesiunilor de despăduchere Între gorile pe care le vedem la emisiunile despre animale sălbatice. În unele zile, privindu-i pe băieți cum acționează În căutarea poziției care le aparține În grup, aș putea jura că aud vocea șoptită și dulceagă a lui David Attenborough comentând gesturile masculilor de a se bate cu pumnii În piept și despăducherea: — Iar aici, În inima junglei urbane, Îl vedem pe Charlie Barnes, un exemplar tânăr de la biroul Relații cu Statele Unite, apropiindu-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
și, cu hainele boțindu-se În jurul trupului, mă rostogolesc Într-un vis Încărcat. 06.07: Richard intră În camera lui Ben ca să mă schimbe pe mine. Bebelușul e Întins cât e de lat pe burtică, precum un cățeluș. Vorbim pe șoptite. —Ți-am zis că nu e o idee bună să cumpărăm Volvo-ul, Kate. Niște puști nenorociți ne sparg mașina și acum e vina mea? Nu, numai că În zona asta e o provocare clară, nu crezi? —Revino-ți, Rich, nici măcar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
se Îngălbeni, din care zâmbea poate cea mai frumoasă femeie din toată viața lui Va, zâmbea cu certitudinea că este frumoasă și este iubită și apreciată. Va Întreba de bunica și mătușile sale, de Ipsilanti și Conu’ Bazil, și, pe șoptite, Întreba de vaca lui Vasile Lica. Toți sunt bine și Mamaia va veni În curând să mi-aducă niște lucruri de-ale mele! Gata, nu mai plec! Stau cu tine să te cresc așa cum știu eu! Vorbele rostite cu severitate
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
și o strânse în brațe. Lăutarii o întoarseră. Se auzeau cocoșii. Socrul chemă țiganii mai aproape. - Ia cîntați-mi, mă, și mie ceva de inimă albastră... Armonistul umflă burduful și ascultă o clipă tactul țambalului. Unul dintre vioriști, rosti, întîi pe șoptite, apoi mai tare: 34 Mândro, subțirea în trup, Ce frumoasă te-ai făcut, Cu ochi negri de ochit, Cu gura de ceruit Și sprâncene de-amăgit... Atât i-a trebuit dogarului. Era canonit rău de băutură. S-a tras și
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
făcu Aglaia, din partea finului Tache, aici de față, patru prosoape lucrate de mâna nevestei și două sute de lei! Ruda se sculă în picioare și mulțumi pentru aplauze. 40 Muierea ajunse la cuscrul Vasile, îl ciupi de ureche, a întrebă pe șoptite ce dă și strigă apoi: - Alde Vasile dă o lampă și o sută de lei! Ar fi dat mai mult, dar îi pleacă băiatul la armată! - Să ne trăiască! spuse socrul. Lăutarii ciupiră coardele. - Masă bogată! trecu femeia la altul
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
supărarea? Pentru ea vorbi Aglaia: 326 - Ce să fie, cu pacostea de bărbat. De la o vreme nu-și mai vede de casă. Parcă-l mănâncă ceva... Ghicitoarea își căută cărțile, le risipi pe pat, suflă .deasupra lor și spuse pe șoptite, amestecîndu-le: 4- Douăzeci și patru de frați, Așa bine să dați, '-* Cum v-a zugrăvit zugravul. Dac-o fi bine, de bine să iasă, Dac-o fi rău, de rău să iasă, Dacă craiul de tobă cu dama de verde, Au cu
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
permanență atenția. Și totuși, fără ea, camera nu ar fi avut un centru; era pivotul fix în jurul căruia gravitau toate. Își menținuse un calm aproape stoic, completând dialogul cu replicile lui George, care lipsea, și punându-l pe Matthew, pe șoptite, să noteze din când în când câte ceva în clipboard-ul pe care îl avea întotdeauna la îndemână, iar acesta, ori de câte ori punea ceva pe hârtie dădea din cap cu importanță. Dar după ce Hazel îi declară lui Demetru dragostea ei și hotărârea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
naiba să simt că era ceva în neregulă cu cablul? Bărbatul se răsuci, încruntat și plin de furie. Era clar că înțepenise din cauza șocului și abia acum începea să-și revină. Îmi închipuiam că țipând la Steve, chiar și pe șoptite, îi aducea o binevenită ușurare de tensiunea care crescuse treptat cât timp trăsese degeaba de cablul Tabithei. —Tu chiar crezi c-aș fi ținut-o tot așa și n-aș fi zis nimic dacă aș fi simțit că ceva nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]