1,938 matches
-
realizează sau rămâne implicită în planul semantic al relației de dependență. Prin clasa semantică la care aparțin, adverbele pronominale de tipul aici, acolo, atunci, niciodată etc. își fixează identitatea funcțional-sintactică distinctă, atunci când realizează funcția de circumstanțial: aici - adverb de loc ® circumstanțial spațial: „Aici e casa mea. Dincolo soarele și grădina cu stupi.” (L. Blaga), niciodată - adverb de timp ®: circumstanțial temporal: „Trecut-au anii ca nori lungi pe șesuri Și niciodată n-or să vie iară.” (M. Eminescu) Se poate vorbi în
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
pronominale de tipul aici, acolo, atunci, niciodată etc. își fixează identitatea funcțional-sintactică distinctă, atunci când realizează funcția de circumstanțial: aici - adverb de loc ® circumstanțial spațial: „Aici e casa mea. Dincolo soarele și grădina cu stupi.” (L. Blaga), niciodată - adverb de timp ®: circumstanțial temporal: „Trecut-au anii ca nori lungi pe șesuri Și niciodată n-or să vie iară.” (M. Eminescu) Se poate vorbi în acest caz de „mărci” semantice. Când se realizează propozițional, circumstanțialul concesiv se dispensează de elementul joncțional, mai ales
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
cu stupi.” (L. Blaga), niciodată - adverb de timp ®: circumstanțial temporal: „Trecut-au anii ca nori lungi pe șesuri Și niciodată n-or să vie iară.” (M. Eminescu) Se poate vorbi în acest caz de „mărci” semantice. Când se realizează propozițional, circumstanțialul concesiv se dispensează de elementul joncțional, mai ales dacă marca identității sale specifice este fixată, la nivelul predicatului, de prezența unui semiauxiliar de modalitate; în versurile eminesciene: „Poți zidi o lume-ntreagă, poți s-o sfarămi, orice-ai spune Peste
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
modalitate; în versurile eminesciene: „Poți zidi o lume-ntreagă, poți s-o sfarămi, orice-ai spune Peste toate o lopată de țărână se depune.” (M. Eminescu) propozițiile Poți zidi o lume-ntreagă și poți s-o sfarămi realizează funcția de circumstanțial concesiv. UNITĂȚI SINTACTICEtc " UNIT|}I SINTACTICE" Primele două ediții (1954 și 1963 ) ale Gramatica Academiei identifică, în interpretarea sintaxei limbii române : propoziția, ca „unitatea de bază a sintaxei” (G.A., II, p. 7) și fraza - „unitatea sintactică superioară propoziției (...), constituită
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
Observații: Enunțurile dezvoltate în baza unor interjecții voliționale, prezentative sau onomatopeice pot realiza funcția de predicat și pot primi determinanți, care dezvoltă mai ales funcțiile de complement: „Vai de biet român săracul, / Îndărăt tot dă ca racul.” (M. Eminescu) și circumstanțial: „Hai în codrul cu verdeață, / Und-izvoare plâng în vale.” (M. Eminescu) Enunțurile cu interjecția hai se apropie de enunțurile verbale; interjecția primește, atunci, la plural, dezinențe pentru persoanele I și a II-a: „Aidem la gazda dumitale să-mi spui
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
alte dăți, se culcase devreme.” (I. Creangă) În enunțurile negative parțiale, constituentul sintactic cu aspect negativ poate intra cu realizarea de aspect pozitiv a aceleiași funcții sintactice într-un raport de sinonimie, nu de opoziție semantică;fenomenul caracterizează mai ales circumstanțialul temporal de posterioritate: „Până să nu crape de ziuă, poate că vom fi chemați să facem cea mai mare jertfă pe care are dreptul patria s-o ceară de la un om.” (I.L. Caragiale) ș= până să crape de ziuă, înainte de
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
până a nu se face ziuă, atâta lume, câtă frunză și iarbă, de nu se mai putea mișca.” (P. Ispirescu) ș= până a se face ziuă, înainte de a se face ziuăț și relația de coordonare prin care se evită subordonarea circumstanțială (de temporalitate): „N-apucară să se așeze bine și auziră un sunet de bucium.” (P. Ispirescu) ș= înainte de a se așeza bineț * Opoziția pozitiv-negativ caracterizează toate tipurile de enunțuri (asertive, interogative, imperative, exclamative), dar prezintă unele note relativ distincte, sub
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
se întâmple așa, dar mașina opri la poartă...” (P. Sălcudeanu), „Noroc că amintirile, ca și visele, n-au durată reală, altfel ar însemna că tac de cel puțin o oră.” (Ileana Vulpescu) Observații: Subiectele realizate prin aceste adverbe au nuanță circumstanțială (așa: modală, altfel și altminteri: condițională). b. dezvoltat; se realizează prin: • construcții infinitivale relative; intră în relație de interdependență numai cu verbele devenite predicat a avea și, mai rar, a fi: „Ai să te duci în fundul iadului și n-are să
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
realiza concret prin termeni prezenți deja în enunț, în structura unor predicate imediat anterioare. Când rămâne neexprimat predicatul sintetic, marca existenței sale o constituie: • prezența concomitentă a unui subiect diferit de al predicatului anterior și a unei compliniri (complement sau circumstanțial): „Numai undeva-n prăpăstii / un izvor mai are șoapte / și o bufniță cuvânt.” (L. Blaga) „Nu-i mai scrisesem și nici el mie.” (M. Preda) • prezența adverbului de negație nu: „Un cuvânt sau un gest pot să jignească sau nu
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
sau de interdependență. În enunțul „Aprinsei în loc de lampă, fitilul cu benzină al unei mici chibritelnițe de buzunar.” (C. Hogaș), complementul corelativ în loc de lampă este mediat de complementul direct fitilul. Prin relații de dependență se dezvoltă șase funcții: a. complement b. circumstanțial c. complement corelativ d. atribut e. atribut circumstanțial f. complement predicativ În dinamica interioară a limbii în act, întemeiată pe raportul sistem lexical-sistem gramatical, generarea și identitatea funcțiilor sintactice se situează între imperativ și aleatoriu în structurarea planului expresiei și
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
fitilul cu benzină al unei mici chibritelnițe de buzunar.” (C. Hogaș), complementul corelativ în loc de lampă este mediat de complementul direct fitilul. Prin relații de dependență se dezvoltă șase funcții: a. complement b. circumstanțial c. complement corelativ d. atribut e. atribut circumstanțial f. complement predicativ În dinamica interioară a limbii în act, întemeiată pe raportul sistem lexical-sistem gramatical, generarea și identitatea funcțiilor sintactice se situează între imperativ și aleatoriu în structurarea planului expresiei și împlinirea planului semantic global al enunțului prin convergența
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
aici util acestuia 1b. conținutul lexical al regentului Regent: verb cu sensul lexical ‘acțiune implicând coparticipare’ Funcția sint.: complement de reciprocitate, complement sociativ: a sta de vorbă unul cu altul / cu cineva Regent: verb cu sensul lexical ‘situațional’ Funcția sint.: circumstanțial spațial, Fântâna se află/este lângă pădure. 2. sensuri lexico-gramaticale (de gradul II: tranzitivitatea etc.) Regent: verb tranzitiv Funcție sint.: complement direct, indirect a vedea ceva; a aparține cuiva; a da ceva, cuiva 3. sensuri gramaticale (categoriale; categorii gramaticale de
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
mai fricos decât un iepure. Aleargă mai repede decât un iepure. 4. planul semantic al determinantului Determinant: verb personal verb impersonal Funcție sint.: compl. direct subiect El începe a cânta. Începe a ninge. Determinant: subst. + uman subst. - uman compl. indirect circumstanțial Merg la director. Merg la școală. 5. specificul desfășurării relației de dependență relația: dependență simplă dublă dependență Funcția sint.: atribut atribut circumstanțial Tânărul (cel) înalt a intrat. Tânărul, (prea) înalt, nu a putut intra. Tânărul cel vesel a plecat. complement
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
sint.: compl. direct subiect El începe a cânta. Începe a ninge. Determinant: subst. + uman subst. - uman compl. indirect circumstanțial Merg la director. Merg la școală. 5. specificul desfășurării relației de dependență relația: dependență simplă dublă dependență Funcția sint.: atribut atribut circumstanțial Tânărul (cel) înalt a intrat. Tânărul, (prea) înalt, nu a putut intra. Tânărul cel vesel a plecat. complement predicativ Tânărul a plecat vessel. RELAȚII DE DEPENDENȚĂ VERBALĂ (ADJECTIVALĂ)TC "RELA}II DE DEPENDEN}| VERBAL| (ADJECTIVAL|)" COMPLEMENTULTC "COMPLEMENTUL" Prin planul său
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
au plictisit unul de/pe altul; s-au despărțit unul de altul; și-au luat rămas bun unul de la altul; și-au dat „bună ziua” unul altuia. COMPLEMENTUL COMPARATIV (DE COMPARAȚIE)TC "COMPLEMENTUL COMPARATIV (DE COMPARA}IE)" G.A. distinge la circumstanțialul de mod (la sintaxa propoziției și la sintaxa frazei) o variantă pe care o numește circumstanțialul de mod comparativ, în care înscrie două categorii de structuri în baza unei trăsături comune: caracterizarea regentului se face printr-o comparație: „Când determinarea
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
bun unul de la altul; și-au dat „bună ziua” unul altuia. COMPLEMENTUL COMPARATIV (DE COMPARAȚIE)TC "COMPLEMENTUL COMPARATIV (DE COMPARA}IE)" G.A. distinge la circumstanțialul de mod (la sintaxa propoziției și la sintaxa frazei) o variantă pe care o numește circumstanțialul de mod comparativ, în care înscrie două categorii de structuri în baza unei trăsături comune: caracterizarea regentului se face printr-o comparație: „Când determinarea circumstanțială de mod se face în comparație cu alte obiecte sau acțiuni, complementul se numește comparativ.” (vol.II
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
de mod (la sintaxa propoziției și la sintaxa frazei) o variantă pe care o numește circumstanțialul de mod comparativ, în care înscrie două categorii de structuri în baza unei trăsături comune: caracterizarea regentului se face printr-o comparație: „Când determinarea circumstanțială de mod se face în comparație cu alte obiecte sau acțiuni, complementul se numește comparativ.” (vol.II, p. 184). Noua ediție a Gramaticii Academiei înscrie în clasa Complemente și Complementul comparativ.(vol.II, pp. 450-461) Din cele două categorii de structuri, așa cum
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
era mai răsărită ca alte case.” (L. Rebreanu) „E tare bun poștalionul ăsta, care uruie mai puțin decât oricare droșcă pe caldarâmul cel nou.” (C. Negruzzi) Prin conținutul lor, structurile din prima categorie reprezintă realizarea, cu mijloace stilistice 35, a circumstanțialului de mod, fără ca prin aceasta să devină o variantă distinctă: „El înaintează încet/ca racul.” Structurile din cea de a doua categorie nu mai reprezintă realizarea circumstanțialului de mod, ci termenul al doilea, termen de referință, în desfășurarea opoziției categoriei
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
conținutul lor, structurile din prima categorie reprezintă realizarea, cu mijloace stilistice 35, a circumstanțialului de mod, fără ca prin aceasta să devină o variantă distinctă: „El înaintează încet/ca racul.” Structurile din cea de a doua categorie nu mai reprezintă realizarea circumstanțialului de mod, ci termenul al doilea, termen de referință, în desfășurarea opoziției categoriei gramaticale a intensității: „Pe el l-a iubit chiar mai mult decât pe Ioana.” Această a doua categorie de structuri în baza comparației dezvoltă conținutul funcției sintactice
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
Soarele mai mult lumina decât încălzea.” (G. Bogza, 67) • numele predicativ: „Lumea nu-i nici trecătoare, nici eternă decât în raport cu existența noastră.” (M. Codreanu, 194), „Crezându-te că ești mai mult decât ești nu vei înainta niciodată.” (N. Iorga, 158) • circumstanțiale: „Dar în creierii munților era să meargă mai greu decât pe loc șes.” (I.L. Caragiale, Mânjoală, 245) Prin conținutul său semantic, al doilea termen al comparației poate fi expresia unei realități extralingvistice exterioare primului termen: „Cât despre Robespierre, știam tot atât de
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
stepei...” (V. Pârvan, 55) sau precedând un pronume relativ, la nivelul frazei (situații mai puțin frecvente): „Mișcarea calului i-a fost sugerată de către cel ce stătea în stânga lui.” CIRCUMSTANȚIALULTC "CIRCUMSTAN}IALUL" G.A. distinge între complinirile verbului două variante: complemente circumstanțiale și complemente necircumstanțiale: „Complementele se clasifică după ceea ce exprimă ele față de termenul determinat (...). Ele se grupează în două categorii mari: complementele circumstanțiale se disting de celelalte complemente (direct, indirect și de agent), cărora (...) li se poate spune complemente necircumstanțiale.” (II
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
de către cel ce stătea în stânga lui.” CIRCUMSTANȚIALULTC "CIRCUMSTAN}IALUL" G.A. distinge între complinirile verbului două variante: complemente circumstanțiale și complemente necircumstanțiale: „Complementele se clasifică după ceea ce exprimă ele față de termenul determinat (...). Ele se grupează în două categorii mari: complementele circumstanțiale se disting de celelalte complemente (direct, indirect și de agent), cărora (...) li se poate spune complemente necircumstanțiale.” (II, pp. 150-151). În noua ediție a Gramaticii Academiei se identifică, între complinirile verbului și ale adjectivului, două funcții distincte: Complemente (vol.II
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
celelalte complemente (direct, indirect și de agent), cărora (...) li se poate spune complemente necircumstanțiale.” (II, pp. 150-151). În noua ediție a Gramaticii Academiei se identifică, între complinirile verbului și ale adjectivului, două funcții distincte: Complemente (vol.II, pp. 371-461) și Circumstanțiale (pp.462-591). În funcționalitatea limbii, însă, în actul lingvistic concret, modul specific de desfășurare a raportului semantic-sintactic dintre regent și determinant în structurarea și împlinirea planului semantic global al enunțului sintactic impune identificarea a două funcții distincte: complementul și circumstanțialul
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
Circumstanțiale (pp.462-591). În funcționalitatea limbii, însă, în actul lingvistic concret, modul specific de desfășurare a raportului semantic-sintactic dintre regent și determinant în structurarea și împlinirea planului semantic global al enunțului sintactic impune identificarea a două funcții distincte: complementul și circumstanțialul. Este adevărat că la un prim nivel, al categoriilor gramaticale de gradul I (verb, adjectiv, substantiv etc.), și complementul, și circumstanțialul se grupează cu același tip de regent (verb, interjecție, adjectiv), dar la cel de-al doilea nivel (al sensurilor
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
determinant în structurarea și împlinirea planului semantic global al enunțului sintactic impune identificarea a două funcții distincte: complementul și circumstanțialul. Este adevărat că la un prim nivel, al categoriilor gramaticale de gradul I (verb, adjectiv, substantiv etc.), și complementul, și circumstanțialul se grupează cu același tip de regent (verb, interjecție, adjectiv), dar la cel de-al doilea nivel (al sensurilor lexico-gramaticale de gradul II: tranzitivitate etc.) și la nivelul al treilea (al sensurilor gramaticale: diateză, intensitate etc.) aceste funcții reacționează (și
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]