2,524 matches
-
dar la începutul sec al XVI-lea acelea au fost acoperite cu un strat mizer de tencuială albă, fără a fi distruse. Turcii au adăugat bisericii patru minarete în cele patru colțuri. Primul l-a ridicat Mahomed al II-lea Cuceritorul, cel de al doilea l-a înălțat fiul său, Baiazid al II-lea, iar ultimele două au revenit lui Selim al II-lea, în sec. al XVI-lea, prin arhitectul turc cel mai valoros, Sinan. În anul 1573, tot acela
Catedrala Sfânta Sofia din Constantinopol () [Corola-website/Science/321437_a_322766]
-
de 27 iulie, aproape de miezul nopții, toate crestele erau în mâna românilor. Două companii din Regimentul 22, rătăcite de o călăuză trădătoare, sunt vârâte într-o râpă, în mijlocul unor puternice poziții dușmane bine întărite. Dar comandantul lor e căpitanul Coravu, cuceritorul satului Mărăști. El se așeză în fruntea celor două companii și pornește la asaltul dealului Teiului, cu cel dintâi val de asalt, cu câte o grenadă în fiecare mână și cu buzunarele pline. Soldații celor două companii sunt decimați de
Ioan Coravu () [Corola-website/Science/336742_a_338071]
-
fostului Imperiu, pe baza puternicelor familii nobiliare locale și a regatelor nou înființate ale ostrogoților în Italia, vizigoților în Spania și Portugalia, francilor și burgunzilor în Galia și Germania răsăriteană, și saxonilor în Anglia. Aceste regiuni au rămas creștine, iar cuceritorii lor arieni au fost convertiți (vizigoții și lombarzii) sau cuceriți (ostrogoții și vandalii). Francii s-au convertit direct de la păgânism la creștinismul catolic sub Clovis I. Interacțiunea dintre cultura nou-veniților, tradițiile lor de cete războinice, rămășițele culturii antichității clasice și
Evul Mediu Timpuriu () [Corola-website/Science/308404_a_309733]
-
(Temüügin, Тэмүүжин: „Întemeietorul”) a fost unul dintre cei mai mari cuceritori din toate timpurile: a cucerit o mare parte din Asia, punând temeliile Imperiului Mongol. Dispunând de o uriașă forță armata, bine organizată și extrem de nobilă, Ginghis și principalii săi comandanți militari au întreprins numeroase războaie de cucerire, încheiate cu importante
Ginghis Han () [Corola-website/Science/303513_a_304842]
-
devenind vasală hanatului mongol Il. Însă regatul Imeriti, situându-se în partea vestică a Georgiei, a rămas independent sub domnia unei linii separate a Bagrationilor. În timpul lui George al V-lea (1314-1346) a existat o perioadă de renaștere, dar atacurile cuceritorului turc, Timur Lenk, dintre 1386 și 1403, a introdus regatul într-o situație proastă din punct de vedere economic și al dezvoltării culturale din care nu și-a revenit niciodată. Ultimul rege al Georgiei unite a fost Alexandru I, a
Regatul Georgiei () [Corola-website/Science/334533_a_335862]
-
a familiei Basarabilor fiind actualmente ipoteza de lucru a celor mai mulți specialiști medieviști. Potrivit istoricilor Constantin C. Giurescu și Dinu C. Giurescu, nu este ceva ieșit din comun faptul că numele „Basarabă” (sau "Bassaraba") ar însemna în limba turcă veche „părinte cuceritor” sau „stăpânitor”, că este de origine cumană și că a fost purtat de întemeietorul Țării Românești. (Prezumția se mai bazează pe împrejurarea că numele cumane aveau foarte frecvent sufixarea "-aba, -oba, -apa, -opa" („tatăl”) și mult mai rar sufixarea "-oğlu
Basarab I () [Corola-website/Science/299799_a_301128]
-
divan, ceea ce avea să însemne că aceștia nu vor mai primi "‘ață’" (salariu). Membrii unor clanuri arabe de elită, prezente, la aceea perioadă, în special la al-Fustat, primeau bani din veniturile Egiptului, pe baza faptului că aceștia erau descendenți ai cuceritorilor, însă acest procedeu avea să fie întrerupt de către al-Mu'tasim. Cea mai mare parte a taxelor provenite din Egipt aveau să fie îndreptate către Samarra pentru a contribui la plata soldaților turci. Astfel, s-a pus capăt unui sistem de
Al-Mu'tasim () [Corola-website/Science/331224_a_332553]
-
Aguahuco un „sârman nobil” ("Hidalgo pobre"), fiul ilegitim al Marelui Tinerfe și apoi de Zebenzui. În decembrie 1493, Alonso Fernández de Lugo obține de la rege confirmarea dreptului de a conduce cucerirea insulei Tenerife. În aprilie 1494, venind din Gran Canaria, cuceritorul debarca la Santa Cruz de Tenerife cu 2000 de pedestrași și 200 de călăreți. Construiesc un fort, avansează în interior și reușesc să captureze un rege local pe care îl prezintă la Curte lui Ferdinand și Isabellei. De remarcat este
Tenerife () [Corola-website/Science/306785_a_308114]
-
au stabilit zone de ocupație și au format o administrație militară aliată. Pe 8 septembrie 1919, generalul francez Franchet d' Espèrey a intrat în oraș călare pe un cal alb, încercâd să copieze intrarea în capitala bizantină a sultanului Mehmed Cuceritorul din 1453 după Căderea Constantinopolului. Generalul francez a înercat astfel să semnaleze încetarea suveranității otomane asupra capitalei imperiale. Pe 13 noiembrie 1919, flota aliată a intrat în Bosfor. După semnarea armistițiului, amiralul Somerset Arthur Gough-Calthorpe a fost desemnat drept consilier
Ocuparea Istanbulului () [Corola-website/Science/320702_a_322031]
-
Tamisa care face legătura pe apă cu Londra. Regina Elisabeth II petrece aici frecvent sfârșitul de săptămână, unde primește și vizita oficială sau privată a unor miniștri sau șefi de state. Conform izvoarelor istorice castelul datează din timpul lui Wilhelm Cuceritorul. Construcția castelului, garnizoanei, fortăreței, închisorii și părții locuite fiind coordonată direct de unii monarhi englezi. În timpul războaielor purtate de Anglia, castelul fiind mai bine întărit și apărat, aceste măsuri strategice se pot observa și azi.
Castelul Windsor () [Corola-website/Science/317978_a_319307]
-
1091, cu un minim efort, normanzii au ocupat și Noto, cucerirea normandă a Siciliei fiind astfel completă. Dat fiind că ocuparea Siciliei a fost întreprinsă sub o comandă deja unificată, autoritatea lui Roger Bosso nu a fost împiedicată de alți cuceritori, iar el și-a menținut o putere de netăgăduit asupra vasalilor și supușilor săi greci, arabi, longobarzi li normanzi. Biserica Romano-Catolică a fost introdusă în insulă, iar organizarea ecleziastică a fost supravegheată de Roger, cu aprobarea papală. Dioceze au fost
Cuceririle normande în Italia de sud () [Corola-website/Science/328183_a_329512]
-
umană. Persoana celuilalt nu mai este o taină de care trebuie să se apropie cu delicatețe și sfială și, mai presus de toate, cu dragoste sinceră și curată, ci o cetate cucerită care trebuie să plătească permanent tribut în natură cuceritorului; o casă părăsită a cărei ușă trebuie să fie permanent deschisă, pentru a nu fi bruscată și spartă 158. Sfântul Ioan Gură de Aur compară pe cel ce a degenerat în această patimă cu cel care se luptă într-una
Revista Teologică, Serie Nouă, Anul XVIII (90), Nr. 2 by Liviu Petcu () [Corola-journal/Journalistic/164_a_93]
-
turcii le ocupase, și permite mitropolitului Moldovei să alipească din nou, precum era din vechime, Basarabia la eparhia Hușilor, Hotinul la eparhia Rădăuților, Giurgiul și Brăila la eparhia Râmnicului. {EminescuOpX 57} Prin urmare Rumianțof, contimporan cu acele cuceriri, el însuși cuceritorul, știa mai bine ale cui erau acele locuri, știa mai bine că tătarii n-ar fi avut nevoie de mitropolit și de episcop, știa cu un cuvânt că locurile erau ale Moldovei. Cumcă această conștiință de drept nu s-a
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
și un sârb, anume Constantin Milialovicz de Ostrovița. El ne spune că pe atunci opinia publică era că oricine s-ar război cu românii, chiar să-i învingă, numai pagubă are. Aceasta-i foarte natural, pentru că românii nu sânt popor cuceritor, de aceea și apără ce-i al lor cu îndărătnicie, pentru că ce au cu drept au și al lor este. Oricând însă turcii sfătuiau pe sultan să nu facă război cu românii, pentru că n-aduce nici un folos, ci pier numai
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
înșine am trata ca pe-o turmă necuvântătoare părțile unui popor care și el are mari calități și mai cu samă o mare și nu tocmai neîntemeiată susceptibilitate națională? Sau poate turcii din Dobrogea, cu strălucitul lor trecut militar, ei, cuceritori în trei continente, se pot privi ca o turmă făr'de voință, căreia nu-i pasă sub ce stăpân încape? {EminescuOpX 97} Într-alt număr al "Timpului" am anticipat cestiunea de principiu cași când ar fi fost hotărâtă deja, pentru că
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
dacă un boier ar munci și el? N-ar mai avea nici un haz! Noțiunea de reușită are alt sens la noi în Europa, unde avem o bogată tradiție feudală, decât la americani... reușită la ei, a căror tradiție e de cuceritori ai unui vast pământ, înseamnă bani care sânt expresia unei activități productive, și nu a unei spolieri, cum cred unii munca, eficiența, investiția... În acest sens, plăcintarul, văzând că fetele lui învățau prost, în loc să le trimită la muncă și să
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
el care, trebuie să recunosc, pe lângă faptul că avea trăsături frumoase și expresive, avea în felul lui de a fi o mândrie naturală de mascul dintr-o specie reușită, voinic fără să fie gras, cu privire insolentă și provocatoare de cuceritor? Ce dracu cucerise? Abia mulți ani mai târziu traiectoria vieții lui avea să explice această căsătorie inexplicabilă . De fapt nu avea vocație pentru viața de familie și crezuse că a te căsători era o glumă, puteai oricând să te descăsătorești
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
a propus cucerirea lumii: l-au urmat săvârșind incredibile crime. Perioadele de democrație sânt pentru cine studiază bine istoria, niște accidente, oceanul uman a fost aproape tot timpul zgâlțâit de furtuni, cuceriri și tiranie. E drept că mulți tirani și cuceritori au sfârșit pe eșafod, Hitler s-a împușcat!" Se opri și își turnă cafea în ceașcă. "Sînt contradicții în ceea ce îmi spui, îi zisei. Întâi o remarcă: adevărata putere nu constă în faptul de a dispune de soarta altora. Odată
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
cu ele. Gândul lui zbura prin păduri și lacuri, prin desișuri unde se ascundea vânatul, peste vâlcele prin care oștirile Moldovei dăduseră, prin veacuri, atâtea bătălii, unele sfârșite prin mari victorii, ele îndoielnice sau sângeroase înfruntîndu-l pe însuși marele Mahomed Cuceritorul. Nu cuceriseră însă nimic și asta îi dădea, prin secole, bătrânului zimbru, care le descrisese prin fabuloasa sa imaginație, o mândrie secretă, o lespede de tăcere pe chip și o viziune de nimicnicie asupra prezentului. Credeam că n-o să ne
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
Franței? Multe state nu au o asemenea continuitate teritorială: Filipine este un stat alcătuit din 7 000 de insule! Atunci, să fie un teritoriu a cărui populație nu are aceeași cultură? Să ne gândim Însă la metisajele culturale seculare dintre cuceritori și cuceriți: locuitorii din Martinica nu sunt oare francezi? Și apoi, de unde Începe și unde se sfârșește o „cultură”? Întrebări fără răspuns! Și totuși: Senegal era un teritoriu străin pentru statul colonialist francez, Congo era un teritoriu străin pentru statul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
3) imaginarea unei diferențe ierarhice Între descendențe pe care calitățile ereditare le disting și le opun, de unde ideea unei „lupte” fatale În rândurile populației aceluiași regat (În acest caz, regatul Franței, Înaintea inventării națiunii franceze), Între nobili, descendenți din strămoși cuceritori și Învingători, și ceilalți, precum și recomandarea de a evita orice „mezalianță”. Vom denumi deci prin expresia „protorasism” european ansamblul doctrinelor „sângelui pur” și al practicilor de păstrare a acestei purități mitice. Aceasta este teza centrală a teoriei modernitare extinse, elaborată
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
războiului „raselor” În sânul națiunii franceze, mit politic care se constituie la sfârșitul secolului al XVI-lea, pentru a deveni un secol mai târziu, la Boulainvilliers, doctrina aristocratică franceză „a celor două rase” antagoniste, presupuse componente ale populației Franței (descendenții cuceritorilor și Învingătorilor, franci sau germani, erau reprezentați de nobilimea autentică, „nobilii de rasă”, În vreme ce descendenții Învinșilor, galoromanii, erau reprezentați de plebe); această doctrină implică o obsesie a „mezalianțelor” care ar face ca sângele „curat și pur”, propriu gentilomilor, să fie
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
gravă, care ar putea duce la un divorț. Ce se mai bucurau! Dar bucuria a fost deșartă. Ca toate bucuriile lor". Finalul discursului este apoteotic: "Fie ca peste zeci și sute de ani cititorii să regăsească în operele noastre suflul cuceritor al erei pe care o trăim, romantismul, idealurile, nădejdile și biruințele noastre, ale oamenilor care, sub conducerea încercatului nostru partid, clădim socialismul în vechea și bogata noastră țară". Radu Boureanu se plînge că asupra unui fragment din poemul Satul fără
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
de document a fost dat de Vladislav, domnitorul Țării Românești la 20 ianuarie 1368, prin care a instituit o serie de privilegii negustorilor brașoveni. Machiavelli atribuie termenului de stat și accepția de organizare a unui teritoriu dobândit de un principe cuceritor, pe care îl alipește unui principat preexistent. Noțiunea de stat, ca formă instituțională de organizare și exercitare a puterii politice, s-a desprins din noțiunea de regimen (a guverna). În secolul al XVI-lea, mulți autori italieni foloseau cuvântul stat
Bazele constituționale ale administrației publice by Crina Ramona Rădulescu () [Corola-publishinghouse/Science/219_a_361]
-
prezența și după două mii de ani scurși de la metamorfozele lor prin "amestecurile" cu atâtea neamuri năvălitoare și dominatoare, până astăzi. Marile migrații din primul și din cel de al doilea mileniu creștin s-au încheiat cu invaziile și obligațiile către cuceritor ale celor dominați timp de jumătate de mileniu de Înalta Poartă turcească. Această putere orientală a purtat războaie în cele trei provincii medievale românești încă pe vremea bizantinilor, dar islamizarea nu a reușit în aceeași măsură ca în Balcani. Întrucât
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]