997 matches
-
ungherul Întunecat era zgomot de pași. Zero stinse lanterna. — Să plecăm de-aici, șopti prinzând-o de Încheietură. De-acum paza era mult mai activă. În fiecare noapte era din ce În ce mai periculos să intre În galerie. Săptămâna trecută, Într-un alt depou subteran surprinseseră niște tineri. Îi loviseră cu bastoanele, iar unul dintre ei Își pierduse toți dinții. Se imagină arestat Într-un comisariat oarecare. Dar ea? Ce s-ar fi Întâmplat cu ea? Ar fi forțat-o să-și spună datele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
mamă) lui Manole, care tot cam prin anii ’30 ai secolului trecut combătea puternic sub prețioasele Îndrumări ale acestui tînăr tovarăș care se numea Gheorghe Gheorghiu, la vremea respectivă un agitator comunist, cu care a fost coleg de muncă În depoul din Dej, unde tovarășul Gheorghiu fusese detașat disciplinar de undeva din Galați, cred. CÎnd Gheorghe Gheorghiu a ajuns primul președinte al României În comunism, și-a atașat și particula Dej la nume, În amintirea acelor momente de luptă de clasă
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
Fugi de-aici! Cum să nu schimbe, de-acum e libertate, nu mai e ceaușism. Ceaușescu s-a dus cu comunismul lui cu tot. Ce ne tot prostești aici! (figură suptă, de tuberculos, În jur de 40 de ani, șef depou, apendicită acută) Discuția se aprinde, oamenii simt nevoia să se exprime. — Adică domnul doctor vrea să spună c-o să fie comunism fără Ceaușescu. (rubicond, vîrstă greu de precizat, profesor de chimie, intoxicație alimentară - de fapt, semne de alcoolism) — Eu personal
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
vizită, din care una stătea acum întoarsă, cu apărătoarea de piele pe partea cealaltă. Mai rămase puțin, cât pentru un amestec de vorbe din care nu se mai înțelegea nimic, în timp ce roțile trenului scrâșneau peste încrucișările, bifurcările de linii de lângă depoul gării, după care mersul deveni lin, tot mai frânat, până la oprirea în dreptul peronului cu stâlpi de fier cu cercuri ornamentate, deasupra căruia, spre mijloc, lucea o tăblie albă cu litere albastre, purtând denumirea orașului municipal. Am coborât - potop de lume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
o zi de prietena mamei lui, străina aceea atât de rusoaică, Sașa, care venea adesea să-i vadă la Dolșanka. O regăsi în orășelul ei de lângă Stalingrad, se lăsă convins să rămână la ea și începu să muncească într-un depou al căilor ferate. Cea de-a treia aniversare a victoriei se apropia, orașul era împânzit de pancarte roșii-aurii, cu lozinci triumfătoare, cu chipurile radioase ale soldaților-eroi. Pavel avea strania impresie că oamenii din jurul lui vorbeau despre un alt război și
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
la voia întâmplării, să coboare spre sud, gândindu-se la mare, la porturi, la forfota meridională în care înfățișarea lui îndoielnică, de soldat vagabond, putea trece neobservată. Gările și trenurile deveniseră de mult timp adevăratul lui domiciliu. Săptămânile petrecute la depou îi dăduseră o siguranță de profesionist. Reperă de mai multe ori prezența unei patrule militare. Își schimba ținuta, își punea salopeta de lucru și se dădea drept feroviar. Apoi, redevenea soldat: fochiștii refuzau rareori să ajute un „apărător al patriei
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
propune ziua-lumină, disperarea singur cod, Adjud nerînit pe lîngă calea ferată, reziduuri în uz ori abandonate, sensul de intuit pe mai departe, pe țărmul feroviar numai abandon, orașul mult zgomot pentru nimic, Shakespeare rural! patru locomotive electrice patru paralele în depoul Adjud, noua hiperbolă a funcției transport, pe cîmp berze zece-cincisprezece, ciugulesc în fîșia arată, de la codificarea berzică a mediului la anularea lui, Măgura Odobești cu releul la cota 997 m ori 1001 m, douăzeci de km vest, val albăstrui pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
mai previzibile, de costul unui loc, de linia de garare, geanta verde prăzuliu cu clape rezemată de spătar, ajungem pe angajatul cu lanterna în dreapta, ciocanul pe antebrațul stîng, la fel de slab, calcă pe zgomotele lui de control la roți! semicercul de depou în raze scurte, din nucleu placa turnantă, conturul de acoperiș tot lumini colorate, becurile rare toate roșii, promite să nu mai înghiți roșii mari, că spargi sticla lor! magia gîndire analogică, pînă acum maximul gîndirii memoria, fundal orb al nopții
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
turn, Mihăileni este semnătură finală, scrie pe geamul ușii blocate care încheie garnitura, înapoi lungesc vîrful de oțel al șinelor, doar îndepărtarea ferește de împunsătura în sol, revino pe banchetă pentru coborîre, post-scriptum grîul, lanuri nesecerate în sfîrșit de august, depoul Ciceu racord cu linia 400 Brașov Satu Mare prin Deda. Ora 10,30, Ciceu, în sala de așteptare, soba afumată, dacă nu crăpată, pardoseala umedă de la spălat, frate și soră în dialog, țigănește, ungurește, românește întretăiat, pace, locul pe care l-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
ea! așa, infuzii de intenții în vînt, oamenii pe peroane lest, parte minerală fixă, ține și ea o viață neștiută, trenul la jumătate între om și mineral. În personalul Gheorgheni Războieni, radioul expresie a bruiajului permanent, se ștergeau cu el, depoul cu enigma locomotiva electrică, linia nu este electrificată, soare, vegetație, microrelief aberațiile perpetuate, funcțiile umane s-au prelungit strîmb, asta ar fi rețeta, epocă după epocă, de permanență jidovul rătăcitor, fumează din mai multe secții "Azomureșul", titlurile orei de radio
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
care etnic este, pe măsura feroviară, Frasin noi L-am știut prin știre, El ne știe! răul departe în neputințe, rotunjirea bisericii la mijlocul de sat, nu trebuie pierdut, Suceava șoseaua spre Siret, apa Sucevei, închidere figurată de imobile, dublat spre depou rapidul București Suceava, linearitatea mincinoasă a narației, cartierul Burdujeni în paralel, succedaneele incomplete cu text, Verești, orice s-ar întîmpla cu omul notabil doar ca dezastru, Dolhasca ploaia și stația reguli în omul-cosmos urmuzian, infinit și inutil, depășit cît transportul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
Păltinoasa, condiția de țară pînă la iluzia de a visa constant totul, Subcarpații volumul mărit în puterile apusului, nimic, decît semnele de dispunere de nori, odată, într-o fotografie, vom cunoaște în ei semnul identității și lumea se va sfîrși! depoul de locomotive Înierbat-Suceava, în spatele gării Ițcani destrăbălare cu mijloace fixe și materiale pînă la tumorile colective, depozit linear și căile ferate uzinale în termocentrală, benzile cărbunelui din trenuri pe stîlpi de beton, apus mai mic decît zarea luminii umple bolta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
de la pasiunea pentru arhitectură, așa este, răbdare, e vorba de meserie, replicile în limita de viteză conversația, Pufești proiecția în scris, Mărășești personalul Mărășești Pașcani Iași pe inelul Iași Pașcani Tecuci Iași, descurcă traficul în Războiul României Mari, smalț albastru depoul de locomotive, unsoarea lumină pe șine, te-ai apucat de integrame pe logica inerent afectivă, locomotiv-sentimentele de sistem, motivele anulate în echivalări, oricare, Siretul într-o noapte din somn, cantitatea lui crește pe înmulțirea oamenilor, filonul s-a format și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
de stîlpi stivuit copaci Baudelaire, priviri familiare, mai ușor de lucrat cu obiectele, pleacă odată cu trenul "Prietenie" București Chișinău, vagoane scorojite, ce facem noi pentru Basarabia! Podul Grant, Teatrul Giulești, vagoane Basarab, stadionul Rapid modurile Cîmpiei București, Craiova București la depou, prezentați, vă rog, biletele pentru control, am supracontrol! prinde viteză, mîna ce-au strivit-o munții / Și, adunată, du-mi-o în dreptul frunții! "CFR RILU reparații și întreținere locomotive și utilaje", la șes munți intervențiile, scuze, n-am vrut să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
compartimentate, dar caută la bou-vagon, între mulți oameni cu automatismul gregar a XXI-a călătorie, nevasta lui Petrică îi sora, îi greu, ăi, să faci atîta treabă și răpidi ca să termini nu să te lungești așa! judecățile tot din automatism, depou de tramvaie pe mal din cîmp, săritură de la pastoral la particular echipamentul urban, ceața de întors lui apăsarea toamnă, coadă de noapte difuză, pîndește ruralitatea în răsărit, la pornire mi-am făcut cruce, obediența nepoata alături, în loc de buze despicături în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
fac moldovenii noștri! noxe mass-media, invenția prezenței proprii stimulează, cît hlei a scurs textul de pe aria fiecăruia tot bir la libertate, intram în tunel și radioul se mai auzea, stridența melodiei m-a făcut să-l închid, de om serios, depoul de tramvaie în bătrîn, copilul din sat mi s-a tocit pe o rotiță de oraș, sprijinindu-mi-te cu mîna pe umăr desenul feței și-a înțepenit trecutul, halta Potîngeni al doilea iaz de acomodare cu ele, începem și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
liniile magistrale, personalul Oradea Arad pleacă în zece minute, vorba peste Apuseni, la 15,33? un corn, vaselină, apoi i-o țîpă-n cap, Oradea, Salonta la cît? mă duc să-mi iau corn, da' nu mai apuc! km 655+3 depoul Oradea, la intrare cu ziarul pe burtă, act de mnemotehnică în ritul text? dulcele Oradei ține de fața ei de Ianus, munte-cîmpie pe moalele marginii de țară în apus, la agresiunea civilizație, nașul nu își încape pe ușă nici de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
zece miliuone, am trei feciori, cînd or pune mîna pă el! invazie oarecare în trupul periferie rurală ori călătorie, Aluniș Mureș/ Maghiaro, vreți să le punem sus? nem, cheosom! Mureșul gheață la mal, Deda niște întîmplări foarte indiferente în sine, depoul denivelat pe înclinația locomotivei dinainte, truismul lumea se scrie pe sine, bătrînă de 70 de ani și te piepteni de față cu toți! km 227+9 "oprește la lumina roșie!" MS 10 DTU Dacie vișină putredă, fotbal în marcaje cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
magnet, ăsta era dicteul automat, să știi pi di rost cum vini mașina, studenți, elevi jucînd șeptic pe mîna navetiștilor învățați cu asta e o metaforă renț rentz, cum mănîncă dă și la vecin, departe, peste culoar, ieșirea din Iași, depoul, întoarce ultimul fund de tramvai "Tatra", ronțăi la semințe, ciudat program de supraviețuire Vonnegut Galapagos, fețele încep să vorbească, prima piedică motivația, ce, vrei să ți le-arăt? să le dai pe față, iese exact șie n-am eu! ari
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
cu tubul de trecere pe sub apă, ce face parte din echipament, transportorul lui Arapu, dacă nu mă înșel, și când să iau virajul am lovit și bordura de la pasaj. Mașina a luat-o la stânga pe o stradă ce duce spre depou și nu m-am mai dus după ea, m-am întors. S.B.: A fost o provocare. D.R.: Glonț adevărat a fost, că am văzut cum s-a înfipt în Palat. Iar dacă dorea să mă ucidă, de la 5 metri putea
[Corola-publishinghouse/Science/84991_a_85776]
-
cele mai dureroase amintiri din perioada războiului. Pentru o perioadă familia s-a mutat la Adjud, unde a închiriat o casă, pentru a fi mai aproape de gară. Tata fiind fochist nu a fost mobilizat pentru front, a rămas activ la depou. Îmi amintesc evenimente din timpul războiului. Când se dădea alarma aeriană ne adăposteam în beciul casei. Seara urmăream îngrozit, dar și fascinat de frumusețea spectacolului, cum reflectoarele de la gară urmăreau avioanele inamice pe firmamentul cerului, pentru a le descoperi artileriei
75 - VÂRSTA MĂRTURISIRII by Gheorghe Mustaţă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/794_a_1652]
-
demonstrează clar lectura cărții au fost parcurse în original. * R ăsfoiesc volumul "Stalin, cenzurat necenzurat" amintindu-mi că, într-un capăt bizar de iarnă (1954) când și-a dat duhul "tătucul popoarelor", aveam 14 ani și urletul sirenelor locomotivelor din depoul Ițcani părea a anunța sfârșitul lumii. Mă și miram, cu mintea de copil, că pământul se mai învârte, că soarele totuși răsare, că, de durere, păsările nu cad trăsnite din pom... Anexele documentare ale cărții înfățișează, de-a dreptul incredibil
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
cele mai dureroase amintiri din perioada războiului. Pentru o perioadă familia s-a mutat la Adjud, unde a închiriat o casă, pentru a fi mai aproape de gară. Tata fiind fochist nu a fost mobilizat pentru front, a rămas activ la depou. Îmi amintesc evenimente din timpul războiului. Când se dădea alarma aeriană ne adăposteam în beciul casei. Seara urmăream îngrozit, dar și fascinat de frumusețea spectacolului, cum reflectoarele de la gară urmăreau avioanele inamice pe firmamentul cerului, pentru a le descoperi artileriei
75 - V?RSTA M?RTURISIRII by Gheorghe Musta?? () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83092_a_84417]
-
lume iar vechile cunoștințe s-au împuținat și ele. Ajuns în stație, nu are curajul să pătrundă în mulțimea de călători care așteaptă tramvaiele, troleibuzele și microbuzele. Nemaifiind oră de vârf, o bună parte dintre acestea s-au retras la depou și garaje iar puținele care au mai rămas pe traseu sosesc în stație la intervale mari. Bătrânul așteaptă răbdător să se mai rărească gloata ca să poată urca și el într-un troleibuz cu care să meargă până în Tg. Cucu de unde
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
unor excelente libr)rii cu c)rți la mâna a doua pe Fifty-seven Street. S-a implicat În elaborarea planului social de dezvoltare a construcției de locuințe. În prezent, se ocup) de o nou) comunitate din South Loop, În fostul depou. Știe cum se comport) polițiștii, care este rata criminalit)ții la noi În comparație cu cele din Cambridge, Massachusetts și New Haven, cum se descurc) familiile și ce mai pun la cale copiii de culoare În școlile din Chicago. Janowitz nu este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]