1,433 matches
-
de fapt media unor impresii, impresionistul reține pura, singura impresie". Ca atare, primul "își compune lucrurile din impresii care durează" și "redă natura cel puțin sub aspectul ei de maximă constanță", pe când cel de-al doilea reține "impresia cea mai fugară și mai fragilă", redând natura "sub aspectul maximei inconstanțe" (ibid., p. 167). 79 Ibid., p. 168. Pentru a nu denatura cumva ideea lui Blaga, precizăm că el folosește aici chiar termenul de "construcție a unei medii teoretice" (s.n.). Credem că
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
cercetarea operei paideutice a lui Socrate pare să fi fost influențată de anecdotica superficială a lui Diogene Laerțiu (Despre viețile și doctrinele filosofilor, traducere de C. Balmuș, Editura Academiei, București, 1963, II, V). Totuși, pot fi găsite intuiții subtile, deși fugare, cu privire la profunzimea gândirii pedagogice a lui Socrate la: W.D. Ross, „The Problem of Socrates”, Procs. of the Classical Association, 30, 1933, pp. 7-24; A.E. Taylor, Socrates, P. Davies, Ltd., Londra, 1932; H. Kuhn, Sokrates: Ein Versuch über den
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
din Cartagina, vestite în 439, când Genseric a ocupat marele oraș, închise o vreme, au fost redeschise. Gramaticul Telicianus a relatat cu entuziasm momentul în care regele Gunthamund a poruncit ca ele să-și reia activitatea, „readucând în Africa literele fugare”. Mai întâi trebuie să se fi deschis școala centrală, cea din For, unde strălucea Faustus; apoi celelalte, conduse de Coronatus, Cato, Calcidius și Pompeius. Dar școlile cartagineze nu erau doar lăcașe de studiu, ci adevărate ateliere literare. Așa se face
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
și colaboratorii săi (2001) au numit a cacophony of voices și oricine se poate rătăci în jungla opiniilor, teoriilor și ideilor contradictorii cu privire la curriculumul modern. Cea mai simplă modalitate de a evita atare necazuri este de a traversa, fie și fugar, odiseea curriculumului modern în perioada anteși postbelică. Cunoscând „pățaniile” și „biruințele” acestuia, orice persoană implicată în reforma educațională românească - de la educatori și până la toate categoriile de manageri și beneficiari - vor putea ocoli căile bătătorite, capcanele și eresurile pe care orice
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
vrednici să fim/ De viață prin jertfa de sine,/ Tot astfel și noi să iubim”). Și în Altare ofranda lirică e închinată astrului suprem, iar cultul fecundității naturii se desăvârșește în poeme precum Ideal, Nepenthes, Piramidă, Înger de lumină, Nupțială, Fugară, Urania. Devot al calofiliei baudelairiene și al simbolismului, poetul înalță mereu imnuri frumuseții care nu moare (,,Floriș de cult, tu cea mai scumpă avere,/ rodire pură, lamură din tot ce piere,/ subtilă, neasemuită mângâiere/ ce picură ca din pocal de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288321_a_289650]
-
câteva călătorii: întâi în 1666, la Stockholm, la regele Suediei, unde a rămas vreo câteva luni, și apoi, prin 1667, în Franța la regele Ludovic al XIV-lea. În amândouă capitalele a purtat, fără succes, mesajele de ajutor ale voievodului fugar. În ianuarie 1668 Gheorghe Ștefan murea și M. își aduce aminte de Moldova, unde domnea Iliaș Alexandru și unde o încercare neizbutită de a deveni domn îi provoacă, probabil, aventura („însemnarea la nas”) pe care Neculce o va pune pe seama
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288140_a_289469]
-
cu care agită cutiile roșii ale celebrei băuturi sau alte recipiente mai mici de „energizante”, toate mă fac să mă gândesc la faptul că înăuntrul acestora e posibil să se găsească și ceva alcool tare. Strigă după fete și schimbă fugar numere de telefon, pelerinajul a devenit spațiul de socializare al grupurilor din cartierele populare din sudul orașului. Apare și prima mașină parcată direct pe trotuar, printre pelerini, șoferul aproape că a intrat în mulțime, evitând gardurile metalice de protecție, chiar
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
Vânzătoarele de veste tricotate din lână, cergă de Maramureș și gigantul Zara. La librăria Sophia. Un leu acatistul. Primesc sfaturi bune de la o vânzătoare de batiste. Sindicalistul român, la grevă și la pelerinaj. Beau ceai cald de la jandarmi. Alte note fugare de pe teren : cum să faci „să iei mila de la oameni”. Nașul și finul. Vremea este schimbătoare acum, un amestec de ploaie ușoară cu vânt, dar nimic deosebit nu îngreunează așteptarea pelerinilor. Îmi propun să încep ziua prin a explora spațiul
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
instrumente utilizate pentru a câștiga bunăvoință în „lumea de mi-a spus că practica datează din primii ani de după 1990, ea fiind impusă de autoritățile ecleziastice pentru o mai bună evidență și evaluare contabilă a veniturilor interne ale Bisericii. Note fugare din ziua de 27 octombrie, în jurul orei 17.00. Rândul continuă să fie dens, compact. La o primă evaluare vizuală, marea majoritate a celor angajați în el sunt pelerini din București, nu au bagaje voluminoase, sunt îmbrăcați „de oraș”, au
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
pietricele cât mai rotunde și frumoase, așa cum alții colecționează scoici pe malul mării, pe care le introduc cu grijă în mici cutii de carton, pungi de plastic sau pur și simplu în buzunarele de la haină. Criza revine și în discuția fugară pe care o port cu persoana care vinde lumânări la pangarul „oficial” al locului. „Era, domnule, pelerinaj și înainte, cum să nu fie ! Păi preoții erau pe bune cu Ceaușescu, închidea și partidul ochii. Acum este criză și vă rog
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
care scrie mare în limba germană Bäckerei Sauter (Brutăria Sauter). Oare câtă pâine a cărat mașina aceasta în Germania înainte de a-și da obștescul sfârșit în România ? Ușa culisantă din lateral este deschisă, mă apropii pentru a arunca o privire fugară : depozit de obiecte religioase, un pat pliant, aragaz de voiaj, o pătură, mai multe lanterne agățate de tavan, chiar și un generator de curent electric aruncat într-un colț. Doresc să fotografiez această veritabilă Arcă a lui Noe, dar proprietara
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
de unde a apărut, cine este, dacă suferința ei este reală sau imaginară, o posedată sau pur și simplu o impostoare genială care în acest mod a „scurtcircuitat” orele lungi de așteptare. Cineva de lângă mine face deasupra ei o cruce mică, fugară, cu degetele mâinii drepte strânse ca o gheară de pasăre din cauza fricii și a emoției. Femeia continuă să bocească lângă scară, un preot se apropie de ea și începe să-i vorbească încetișor. Eu am ochii în lacrimi, doamna Mariana
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
către mormânt, face turul locului, dar fără a se angaja în rândul de așteptare sau a forța intrarea. Doar se uită curios, purtând mâinile încrucișate la spate, într-o plimbare cu pas agale. Face un discret semn al crucii, aproape fugar, apoi dispare în josul potecii, urmat de cei doi agenți de pază, lăsând în urma sa un plăcut miros de parfum masculin. Dacă presupunerea mea este exactă - om de afaceri de calibru sau înalt funcționar internațional - nu mă pot stăpâni să mă
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
de astfel de produse. Nu există nicio standardizare în ceea ce le privește, dar formatul preferat este cel al unei coli standard de hârtie A4. Broșurile sunt distribuite de-a lungul rândului de așteptare, la intrarea în mănăstiri, afișele sunt lipite fugar, cu benzi adezive, pe stâlpi sau în alte locuri vizibile. Ceea ce mi-a atras atenția a fost tendința manifestată direct sau difuz a celor care au gândit și produs aceste forme diverse de comunicare a ofertelor de a crea o
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
întotdeauna evidentă, pentru că sacralitatea este, întrucâtva, "camuflată" în imediat, în "natural" și în cotidian. "Bucuria de a trăi" descoperită de greci nu este o plăcere de tip profan: ea revelează beatitudinea de a exista, de a participa - chiar la modul fugar - la spontaneitatea vieții și maiestatea lumii. Ca atâția alții de dinaintea lor și de după ei, grecii au învățat că cel mai sigur mijloc de a te sustrage timpului este acela de a exploata comorile, de nebănuit la prima vedere, ale clipei
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
zilnic. De reținut că un document din 1550 prevedea și pentru crâșmarii care vând sau oferă vin unui negru o pedeapsă de 20 de zile de carceră. Datorită regimului inuman aplicat sclavilor negri, adesea aceștia fugeau sau se revoltau. Sclavii fugari erau numiți în Cuba "cimarrones", nume generic dat tuturor animalelor domestice cai, vite, câini, care scăpau din "ograda stăpânului". Pe la 1530 se menționează în Cuba o asociație a proprietarilor de sclavi ai căror membri plăteau cotizație de un ducat pentru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
de sclavi ai căror membri plăteau cotizație de un ducat pentru urmărirea și prinderea fugarilor cu haite de câini special dresați. La 11 februarie 1571 o ordonanță regală preciza că pentru a pune capăt furturilor și pagubelor cauzate de negrii fugari, sclavului fugit de 4 zile să i se aplice 50 de lovituri de bici și să fie legat la locul executării pedepsei de la răsăritul la apusul soarelui, celui fugit de 8 zile 100 de lovituri și aplicarea unui lanț la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
adăuga ani vieții și viață anilor. Oferindu-mi-se această ocazie plăcută de a scrie, evoca, rememora aceste câteva momente din viața mea, din anii care s-au dus și care nu vor mai reveni vreodată pentru că peste acele clipe fugare și peste anii scurși, timpul zorit a început deja să aștearnă colbul uitării. Împreună cu economistul șef M. Eugenie atât în spital la munca asiduă, dar și, uneori, la odihnă în ceas liber Panorama orașului Siret, în fundal se vede și
Frânturi din viaţa unui medic by Popescu Georgie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1175_a_1888]
-
practic, gardianul care nu ne lasă liberi, colivia aurită în care ne complacem și care ne frânge zborul. Libertatea este atât de aproape de noi, atât de accesibilă încât, în orbirea noastră, nu vedem dincolo de gratiile coliviei când, o singură și fugară ocheadă ar fi suficientă să ne lumineze interiorul, adică esența de care vorbim, Spiritul, și să pășim astfel mereu pe aceeași planetă dar, totuși, alta... Oare să ne aducă mai multă satisfacție o viață trăită în lux decât un scaun
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
ea: prea multă durere și prea multă resemnare. Sunt însă mulțumită pentru tristețea mea. E un semn al faptului că sunt. Scrisoarea 63 Cât am stat în țară, nu am fost la nici o slujbă religioasă. Am intrat într-o biserică, fugar. Era ca și cum de-abia aș fi plecat, totul îmi părea la îndemână. Acum vin de la o procesiune italiană. Au scos afară moaștele unui sfânt (de fapt, o statuie) și, în sunet de fanfară, zeci de oameni cu lumânări aprinse în
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
în paradis. Acolo se desăvârșește o stare de perfectă comuniune. E totuși un spațiu mai cuprinzător unde va fi dusă cu sine nu numai iubirea, ci tot ce a fost fericit și fast în viața omului. Fericirea, chiar când este fugară, lasă urme de neșters. De pildă, poți să simți o bruscă afinitate cu un trecător ori să ți se încălzească sufletul la amintirea unei prietenii. O mică afecțiune de o clipă se întipărește și ea. Atingerea unei coapse îngăduitoare e
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
eu am adormit cu vrăji ochii săi de flăcări și ți-am deschis calea către lâna de aur ca să o sustragi fără riscuri. L-am trădat pe tatăl meu, am abandonat lașă regatul și patria, am acceptat să te urmez fugară în exil, ca și cum aș fi fost un trofeu oarecare al tău. Fecioria mea a devenit prada unui bandit străin; dincolo de iubita mea mamă, am lăsat-o pe cea mai bună dintre surori. Dar pe tine, o frate naiv, în fuga
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
și pot să aplaneze astfel conflictul iscat, căci „Soare când răsare/Lună intră-n mare”. Inconsistență Când privesc cerul, norii suspendați deasupra orizontului mării desenează contururi de femei uriașe. În fiecare noapte, lumea mea onirică se populează cu chipurile lor fugare: imagini fragile și fără consistență care se destramă imediat, așa cum, în memoria mea, s-au destrămat figurile tuturor amantelor mele. Nu-mi mai amintesc absolut nimic. Stratagemă E adevărat: ca să fiu alungat din Roma, am recurs la o stratagemă. Am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
conștiința pământească magmatică ce s-ar voi schimbată sau amendată, ființa omenească încă îndărătnică față de „înălțare”, încă în lumea-de-dincoace, rănită trupește de singurătate și de tristețe. Tuttolibri - supliment al ziarului La Stampa, 7 august 1997 Dario Fertilio Ovidiu? Un poet fugar ce nu mai putea suferi femeile Românul Mincu rescrie, după viața lui Dracula, viața marelui poet latin, cu o nouă versiune privitor la motivele exilului. Probabil că ați dori să aflați ce legătură este între Dracula și poetul Ovidiu. Între
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
vede îndreptățit să afirme că Eminescu "dă mărturie faptului că preferă ruinele fierbinți ale arderii umane efemere pustiului descarnat al supratemporalității stelare". Norocul despre care se vorbește în finalul poemului este acela al puterii umane de a-și trăi clipa fugară ce i s-a dat, cu mare "încărcătură de intensitate", acest "noroc" fiind, de altfel, "trăsătura esențială a destinului omenesc". Din această perspectivă este adusă în discuție, ca argument esențial, Oda (în metru antic) în care se întâlnește, tot așa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]