1,026 matches
-
aruncat, împreună cu niște cadavre, într-o groapă cu var stins, fiind bolnav de tifos exantematic. Nici el nu-și explica cum a reușit să se salveze, să fugă, să scape. Era obsedat și acum, la peste 90 de ani, de grozăvia acelui moment prin care trecuse. Bunicul, la care mă duceam destul de des, avea un dulap de metal înalt până aproape de tavan, plin cu conserve de tot felul. Scotea câte o cutie și mă întreba: Vrei să mâncăm, să-ți fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
durere, împreună cu mama și surioara, îi imploram pe milițienii și agenții de securitate să nu-l ducă de lângă noi, presimțind că întoarcerea acasă va fi după o lungă perioadă de timp. Tabloul ei, insinuat pe retina înfiorată de emoțiile și grozăviile trecutului, s-a transformat la maturitate întrun sentiment profund de însingurare, melancolie și ură. Din noaptea aceea, orice zgomot, fie el și subliminal, îmi părea suspect, mă înfricoșa, apucându-mă un tremur delirant de necontrolat în patul din dormitorul pustiit
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
de impostură, servilism și rea-voință. Aceste stereotipuri au fost dificil de depășit și îndepărtat chiar după amnistia, reabilitarea și integrarea în societate a tatei, cel mai periculos element antisocial din fostul oraș de munte. Tineretul de azi trebuie să afle grozăviile făcute de comuniști, prin aparatul lor de securitate, în numele clasei muncitoare, în timpul lui Gheorghe Gheorghiu Dej. O strigătură care circula oral în anii ’ suna astfel: „Ana Pauker și cu Dej / Bagă spaima în burghej’!”. E concludent și tulburător. Motivele arestărilor
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
și simplu, îmi făcuse cunoștință cu fiică-sa... într-un tramvai, când, desfăcând brațele, ca să-i sărut mâna, mi-au căzut de sub haină cărțile de aventuri împrumutate de la un vechi prieten ce avea un pod plin cu asemenea minuni. Zărind grozăviile de pe coperți (femei goale, cu taliile fragile în ghearele unor urangutani oribili, sticlind canini mortali, asasini feroci, jucându-se cu stilete ascuțite, submarine în flăcări, vulcane azvârlind în aer trupuri sfârtecate de oameni, elefanți luând în trompă englezoaice alarmate, fețe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2177_a_3502]
-
instabile și totuși reale. Nu e vorba despre nimicul ca atare, dar intervine tot mai mult o discretă familiaritate cu aparițiile nimicului și ale nonsensului. Omul de știință, în destule situații, nu le mai înlătură acum fără judecată, ca simple grozăvii și fantasme. Înțelege altfel indeterminarea și ceea ce nu este măsurabil sau nu poate fi gândit cu ajutorul unor concepte. Devine mai sensibil față de acele viziuni asupra realității care nu mai echivalează nimicul cu simpla absență a ceva sau cu o iluzie
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
ales când a venit Majestatea Sa Regele și a vizitat camerele jupuite de mortar ale Memorialului revoluției. Atunci, în marea aglomerație de dinaintea fotografiilor revoluției, pe dinaintea schemelor care limpede arată oricui vrea să vadă cum anume au avansat ofițerii responsabili de grozăviile reprimărilor, el deodată izbucnește în recitarea unei poezii vindicative în care cere, în versuri ritmate și în rime tumultuoase, să fie aflați și pedepsiți cei care au făcut toate câte le-au făcut. Liniște mare s-a lăsat pe când el
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
un consilier, un oarecare domn Velicu, la sfârșitul întrevederii cu Ion Iliescu ne-a invitat să ne angajăm politic... în FSN. Am discutat preț de două ore cu Ion Iliescu, în chiar vremea în care se petreceau la Târgu Mureș grozăviile progromului naționalist. Președintelui i se aducea la cunoștiință, din când în când, ce se petrecea acolo și mie mi s-a părut destul de calm, adică îmi părea mai mult interesat de discuția cu noi ca reprezentanții celei mai "tari" (?!) opoziții
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
luat bine aminte la cele ce am spus până acum, nu te-ai întrebat de unde până unde patriarhul Ierusalimului și a toată Palestina se apucă de blestemat pe presupușii vinovați de pierderea bunurilor de către mănăstirea Bârnovei? Uite că, furat de grozăvia blestemului, nu mi-a trecut prin cap cum devine treaba asta... Este limpede că mănăstirea Bârnova era închinată Sfântului Mormânt, că altfel patriarhul nu ar fi spus: „De vreme ce ne-am înștiințat de cătră cuviosul chir Ignatie, egumenul sfintii noastre mănăstiri
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
tânără, și nu vezi cum, de la zi la zi, se deteriorează totul ? Iar arhimandritul a ținut slujba lungă, ca la voievozi, și ei tot așa au stat : nemișcați... Ei, crede-mă că mi-a făcut plăcere ! După atâtea și atâtea grozăvii prin care au trecut, iată, au mai rămas o sută de oameni care știu cum trebuie să se comporte... Iar la sfârșit a vorbit un colonel în rezervă - fost pe vremuri coleg al lui -, un om, dacă vrei, mai simplu
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
frumusețe a înflorit din apropiata desfrunzire și moarte ? Sau că, oricând, pe cerul limpezit, pot apărea deodată ucigașele Taube ? Margot a venit să se așeze alături de mine, cu acea nouă expresie de melancolică resemnare ce o poartă pe chip de când grozăviile ce se aud despre lupta de la Sibiu au convins-o că acolo a pierit cel pe care, fără prea multe motive, a început a-l considera son fiancé - Sandu Geblescu. Comentam amândoi evenimentul zilei, când zărim un automobil oprindu-se
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
un bun amic ce-l întâlnise la Statul-Major (după cum mi-a mărturisit confidențial în vreme ce îl conduceam cu gentilețe până la poartă). Gestul lui mi-a părut nepermis de frivol (respinsese invitația noastră la dejun) pentru cineva abia ieșit dintr-o asemenea grozăvie și m-a șocat neplăcut lăcomia de viață ce o respira întreaga lui ființă. Apoi m-am gândit că am fost nedrept, cum deseori mi se întâmplă : nu merita să se bucure, poate pentru ultima oară, de un jambon de
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
întreg la soarta lui cea grozavă. 417 r În narațiunea cea renumită a Ifigeniei vom trebui să simțim mai întîi ce mare luptă sufletească o costă de-a rumpe deodată tăcerea observată așa de multă vreme asupra strămoșilor ei și grozăviile comise în casa ei. Începând cu cea mai nobilă ținută și cu o demnitate calmă, Ifigenia va apărea învinsă și adânc zguduită la povestirea grozăviilor întîmplate în casa lui Atreu și Thyest, și ea va da acestei părți a povestirii
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
costă de-a rumpe deodată tăcerea observată așa de multă vreme asupra strămoșilor ei și grozăviile comise în casa ei. Începând cu cea mai nobilă ținută și cu o demnitate calmă, Ifigenia va apărea învinsă și adânc zguduită la povestirea grozăviilor întîmplate în casa lui Atreu și Thyest, și ea va da acestei părți a povestirii ei espresiunea cea mai dureroasă, pe jumătate înecată de lacrimă. Însă, ca un tip de fecioară greacă ce este, ea nu trebuie să sucumbe cu
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
piatra de-ncheiere a unui întreg gen de oameni ce-au alergat din crimă în crimă, caractere prin cari brațul Nemesei istorice 422v răzbună asupra individelor ceea ce neamurile a păcătuit contra altora. Această concepțiune e departe de-a acoperi cumva grozăvia crimei or demonismul cugetărilor, din contra, ea mărește încă grozăvia și ororarea asupra unei perversități atât de radicale a unui spirit dotat în sine cu-atîta bogăție și ea ni va depărta totdeuna de aspectul unui criminal ordinar. O concepțiune ideală
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
au alergat din crimă în crimă, caractere prin cari brațul Nemesei istorice 422v răzbună asupra individelor ceea ce neamurile a păcătuit contra altora. Această concepțiune e departe de-a acoperi cumva grozăvia crimei or demonismul cugetărilor, din contra, ea mărește încă grozăvia și ororarea asupra unei perversități atât de radicale a unui spirit dotat în sine cu-atîta bogăție și ea ni va depărta totdeuna de aspectul unui criminal ordinar. O concepțiune ideală chiar în Iago nu va vedea un scelerat ordinar, ci
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
o garanție a eternității, ca argument în timp pentru faptul că timpul nu ne poate constrânge. Însă când timpul a început să nu îmi mai ajungă, când lumina crepusculului a început să intre în odaia vieții mele, am înțeles ce grozăvie făcusem: ca la școală, lăsasem totul pe ultima clipă, dar "ultima clipă" nu mai era preziua tezei, ci ceva cu adevărat implacabil, pentru care nu exista recurs, grațiere sau amânare. Acum nu mai puteam să mă cert singur, ca în
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
prăpastia vieții lui și că, într-o bună zi, vălul care o acoperă se va da la o parte. Noi, în schimb, trăim cu ideea că prăpastia este a altuia și de cele mai multe ori asistăm la spectacolul ei sub forma grozăviilor care ne-ajung la urechi sau a celor la care sîntem puși să asistăm în fiecare seară, la scară planetară, prin intermediul televiziunii. Dar vorba lui Ionesco: "nu există scăpare". Să ai curajul să notezi tot ce-ți vine în minte
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
atunci. Sânt din nou aici, stau la aceeași masă, dar sânt supusul timpului meu și stau în genunchi în fața lui. Am sosit la Heidelberg la această întîlnire cu timpul, la această întîlnire cu trecerea lui. 12 septembrie O zi după grozăvia din America. Din nou senzația de răscruce a omenirii, de criză a speciei umane. Spun "din nou" pentru că bănuiesc că la fel au simțit de fiecare dată toți cei care, ca și mine, dar în vremea lor și în alt
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
vag. Deodată, mă aude spunîndu-i Monicăi că n-am reușit, azi dimineață, să "intru" în Simfoniile 2 și 3 ale lui Brahms. În două clipe apare la telefon. Vorbește precipitat: "Gabriel, nu se poate, te rog fii atent, e o grozăvie ce spui! Simfoniile lui Brahms... Imposibil! Sânt supreme..." ― "Virjil, intervine Monica. Lasă omul în pace! Nu i-au plăcut și gata!" ― " Nu se poate, doamnă!" se aude din colțul camerei, unde între timp "Virjil" și-a reluat locul. Nu se
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
inima ei. Serios, spuse ea încet. Sunt aici cu tine doar pentru că vreau să fiu. Nu am alt motiv. —OK, spuse el gânditor, după care începu să râdă. Te cred, ai o figură sinceră. Ashling strâmbă din nas. —Dumnezeule, ce grozăvie, spuse ea, arătând către halba lui goală de bere. Mai vreți ceai, părinte? —Ce? Nu, Ashling, trebuie să te rog ceva, spuse el pe un ton umil. Te superi dacă trecem pe la un număr de comedie? Doar pentru jumătate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
arăta ca în vis... mi se năzărea, poate, un nou răsărit. Nu știu cum de m-am gândit la dumneata ca la persoana cea mai apropiată. Ți-am scris atunci adevărul, că nu știu. Totul n-a fost decât un vis din pricina grozăviei de atunci... Pe urmă am început să studiez; trei ani n-aș fi venit aici... Deci, ai venit pentru ea? Ceva începu să tremure în vocea Aglaiei. — Da, pentru ea. Trecură vreo două minute de tăcere posomorâtă din partea amândurora. Aglaia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
făcut de rușine... da, de rușine!... Să dea Domnul să ai și tu un băiat la fel... le roi de Rome... O, „blestemată, blestemată fie casa aceasta!“ — La urma urmei, ce se întâmplă? strigă Kolea, începând să se înfurie. Ce grozăvie s-a întâmplat? De ce nu vrei să te întorci acasă acum? De ce ți-ai ieșit din minți? Îți explic, îți explic... o să-ți spun tot. Nu mai țipa, altfel or să audă... le roi de Rome... O, mi-e silă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
îi reveni fratelui său, Semion Semionovici, spre marea satisfacție a celui din urmă. Bătrâna Rogojina mai trăiește încă și uneori pare a-și aminti de fiul ei iubit, Parfion, dar vag; Dumnezeu i-a cruțat mintea și inima de conștiința grozăviei care se abătuse asupra tristei ei case. Lebedev, Keller, Ganea, Ptițân și multe alte personaje ale povestirii noastre trăiesc ca mai înainte, s-au schimbat puțin și aproape nu avem ce relata despre ele. Ippolit și-a dat sufletul îngrozitor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
el mai rar decât Dumnezeu? Sau îl trăiești pe acesta prea diabolic, de amestecul straniu face superfluă revelația esenței pure a Satanei? Calea dorurilor zilnice urcă de la pământ la cer. Drumul invers e mai rar. De aceea, Diavolul e o grozăvie mai puțin frecventă decât marele lui Dușman. În dezrobirea cugetului de ființă, voluptatea nu mai are preferințe între durere și plăcere. Ea le încoronează pe amândouă. Perfecțiunea stranie a senzațiilor suspendă deosebirile între ele. Durere și plăcere devin sinonime. Oare
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
Fulcinius se zbate ca peștele pe uscat. Nu mai e vorba de pradă, ci de supraviețuire. A lui și a lui Flaccus Vascularius. Pretorul Primarius Nato le-a spus o răspicat. Îngaimă cu greutate: — În casa lui Libo se petrec grozăvii... — Și tu de unde știi? îl împunge ironic Augustus. Ai luat parte la ele? Joacă teatru, își zice disperat Trio, văzându-l cum își bulbucă în bătaie de joc ochii și apoi îi dă peste cap. Insistă totuși: — Le cere noaptea
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]