7,215 matches
-
diferă de la un individ la altul. În acest sens, națiunea este expresia simultaneității unor trăiri inspirate de anumite cuvinte și se prezintă ca o fatalitate atât pentru individ cât și pentru istorie. Prin aceste trăsături, imaginarul național se aseamănă cu imaginarul religios. Cele două viziuni discutate mai sus antrenează două accepții ale naționalismului, accepții care depășesc limita discuțiilor academice și care au adepții lor în viața de zi cu zi: "naționalismul etnic" și "naționalismul civic". De remarcat că, în planul realității
Identitate națională () [Corola-website/Science/314455_a_315784]
-
Metodele de construcție a identității naționale erau inspirate de experiența politicilor coloniale prin care se urmărea uniformizarea prin aculturare a populațiilor autohtone. De altfel, noile state au reluat adesea clasificările, cartografiile și povestirile istorizante elaborate de sistemul colonial: în definitiv, imaginarul colonial (care era o aplicare în colonii a unor reprezentări apărute în locurile de baștină ale coloniștilor occidentali sau datorate pragmatismului colonialismului dominator) s-a păstrat și după obținerea independenței de către fiecare colonie. În general, curentul naționalist care acaparează puterea
Identitate națională () [Corola-website/Science/314455_a_315784]
-
trebuie anexat. Asta a fost și un fel de miza personală. Dincolo de mizele lor, si pentru mine a fost foarte important. Este vorba despre experiența unor oameni, iar în România există o perspectivă mitologizata despre un teritoriu care e, în imaginarul de aici, aproape golit de oameni, există inclusiv glumă care spune că România vrea înapoi Basarabia fără basarabeni. Și știm bine că atitudinea față de basarabenii care vin aici e discriminatorie, tot timpul se fac glume pe seama lor într-un mod
„Despre aceste lucruri nu se vorbește nici acolo, nici aici.” () [Corola-website/Science/295807_a_297136]
-
morale și estetice ale unor opere religioase precum "Filocalia", care i-a inspirat scrierea unui tratat de „Estetică teologică”. Balada "Miorița" este abordată de Petru Ursache într-un volum de 328 de pagini, organizat în 6 capitole (Aventuri thanatice exemplare, Imaginarul mitic al păstorului, Transhumanțe sufletești și de imagine, Înaltul de Sus și Înaltul de Jos, Ars moriendi, Mit și literatură). Etnologul tratează creația populară de pe o poziție interdisciplinară, acordând atenție înțelesurilor mitologice, literare și estetice ale baladei. „Miorița” este considerată
Petru Ursache () [Corola-website/Science/337138_a_338467]
-
ia formă Cyber-Terestră pentru a face să nuntească Primăvara Poeților»; e o revistă virtuală cu un foarte interesant articol-program, de unde spicuim: sacra «misiune de a rezista fenomenului de anemiere a literaturii, de a produce o breșă în câmpia ruginită a imaginarului»; «în fața cvasi-absenței scriitorilor în mass-media și reculului literaturii în profitul unei culturi de divertisment adesea redusă la telerealitatea banalizantă, să afirme / impună o utilă expresie modernă, electronică, universală, pentru a reda scriitorilor locul le li se cuvine; "Mouvances" („Dependențe“) definește
Claudine Bertrand () [Corola-website/Science/310355_a_311684]
-
pentru că vine dinspre Tristan Tzara (cf. Cl. Bertrand, "Sur Tristan Tzara" - în "Caietele / Les Cahiers / Note Books Tristan Tzara", vol. III - IV / no. 5 - 12, 2005, p. 122 sq.), luând atitudine / distanță față de «anemierea literaturii» și față de „câmpia ruginită a imaginarului“ (cf. "Mouvances", articolul-program), ceea ce reverberează (în „capitalismul sălbatic“ și-n „democrația junglei“), de fapt, un alt soi de șabloane / anchiloze, înrudite cu cele de tip proletcultist. Claudine Bertrand descoperă „polidimensionalitatea“ limbii / limbajului "(Limbă-criminal / care zgâlțâie certitudinile // Limbaj gol de cuvinte
Claudine Bertrand () [Corola-website/Science/310355_a_311684]
-
Le Caprice espagnol", culminează cu române că "Chateau d'ombres" (1943), "L'Enchanteur" (1965), "La Fête de la tour des Âmes" (1974), sau volumul de nuvele "Leș Escales de la haute nuit" (1942). În mijlocul unui univers în care frontierele dintre real și imaginar tind să se dizolve, autorul permite ieșirea la lumină a unor personaje misterioase, tragice, care-i dau cititorului senzația pătrunderii într-un clarobscur de sorginte fantastică și, în același timp, ciudat de familiar. În fiecare dintre românele și nuvelele lui
Marcel Brion () [Corola-website/Science/331797_a_333126]
-
text pentru valențele pe care nu le pot regăsi în dans. În special umorul, adresările concrete. Textul este, de asemenea, o verigă importantă într-o zonă mai experimentală de incorporare în planul fizic. În Iluzionistele, de exemplu, care sonda zona imaginarului și a percepției în legătură cu convenția și spațiul scenic, există anumite principii de improvizație tratate egal cu mișcare și cuvânt, în urma cărora se generează text în timp real. E ceva ce faci de fiecare dată când te pregătești pentru un spectacol
”Abordez tactilitatea și corporalitatea într-o societate care le marginalizează” - Interviu cu Mădălina Dan (2) () [Corola-website/Science/296147_a_297476]
-
Ziua Națională Saadi este celebrată în Iran pe 21 Aprilie (persana: ١ اردیبهشت) Multe aspecte ale vieții lui Saadi sunt incerte. Cercetătorii au identificat elemente autobiografice în principalele sale lucrări, Golestan si Bustan, însă nu se poate decanta în întregime imaginarul de real. Saadi însuși învăluie aceste elemente în mister atunci când face referire la valoarea superioară a scopului artistic în detrimentul fidelității autobiografice. In Golestan, Saadi avertizează că „cel care a văzut lumea spune multe neadevăruri”. Aspecte biografice precise au mai fost
Saadi () [Corola-website/Science/333582_a_334911]
-
(1987) (titlu original "Opération "serrures carnivores"") este un roman fantastique al scriitorului francez Serge Brussolo. În 1988, el a fost recompensat cu Marele Premiu al imaginarului. Acțiunea se petrece într-un viitor în care omenirea a devenit tot mai obsedată de siguranța personală, de proliferarea violenței și de ecologie. Pentru a face față posibilelor agresiuni stradale, tot mai mulți oameni apelează la costume de protecție de
Lacăte carnivore () [Corola-website/Science/328896_a_330225]
-
mulțumește să pună eticheta de "carte absolut genială", observând că Brussolo pare a fi dorit "să bată un record: acela al celui mai mare număr de idei pe pagină". În anul 1988, romanul a fost recompensat cu Marele Premiu al imaginarului.
Lacăte carnivore () [Corola-website/Science/328896_a_330225]
-
obsedat de idea vieții de apoi. Hainele aveau un aspect medieval și religios iar culorile folosite în mod repetat erau roșu, auriu și argintiu, cu multe detalii brodate. Modele erau accesorizate în așa fel încât să reiasă dragostea lui pentru imaginarul teatral. Fiecare piesă este unică, la fel cum era și el”, declarau reprezentații casei de modă McQueen la lansarea colecției. Sarah Burton, asistenta designerului de o viață, a fost numită director creativ al casei de modă Alexander McQueen, în mai
Alexander McQueen () [Corola-website/Science/322072_a_323401]
-
simbolismului față de orice semnificație audio-vizuală. Astfel, modelele transmise din trecutul cel mai îndepărtat nu dispar, nu-și pierd puterea de reactualizare, ele rămân valabile inclusiv în cazul conștiinței moderne, adevărat receptacul arhetipal, purtând inerent ființării sale aceste structuri imaginare colective. Imaginarul colectiv este cel care se structurează, conștient sau inconștient, pe toate compartimentele existenței noastre, gândirea simbolică fiind cosubstsanțială ființei noastre; ea precedă limbajul și gândirea discursivă, iar imaginea trebuie înțeleasă ca fascicol de semnificații, ireductibile la un singur plan.
Arhetipalitatea imaginilor () [Corola-website/Science/302904_a_304233]
-
a morții și se dă semnalul de plecare pentru un nou ciclu temporal. Iubirea mortală sau moartea În iubire se intersectează În creația lui Aris Fioretos (Adevărul despre Sascha Knisch, Ed. Polirom, 2006) ca două laitmotive ce deosebesc persoana de imaginarul proiectat. Cu partea sa de inconștient, imaginația este domeniul explorat În numeroase rânduri de Sascha Knisch, care se arată alarmat de intriga spirituală a propriului destin, dispus să ignore orice pseudonim și Încercând să creeze o investigație retorică a morții
ALECART, nr. 11 by Bianca Dumencu () [Corola-journal/Science/91729_a_92882]
-
Întreaga ambuscadă pornește În contradicție cu două aspecte primordiale: iubirea (respectiv partea sexuală) și trecerea În neființă a unei persoane dragi, dar totodată necunoscute. Obiceiurile sexuale neobișnuite Îl atrag pe Sascha Knisch Într-o capcană a curiozității, Întreaga poveste a imaginarului Începând și sfârșindu-se Într-un șifonier, plecând de la anumite impulsuri interioare sau exterioare. Dora Wilms, personajul feminin din romanul lui Fioretos, este văzută ca o ființă secretoasă, suspicioasă, care Încearcă sa-și câștige existența Într-un mod nu tocmai
ALECART, nr. 11 by Bianca Dumencu () [Corola-journal/Science/91729_a_92882]
-
Ele se referă adesea la moarte, deși, în funcție de context, nuanțele variază. Simboluri centrale în opera lui Lorca ar fi : Metafora este procedeul retoric central al stilului său. Influențat de Góngora, Lorca „manevrează” metafore îndrăznețe : distanța dintre termenul real și cel imaginar este considerabilă. Uneori este folosită chiar metafora pură. Cu toate acestea, spre deosebire de Góngora, Lorca este un poet conceptist, în sensul că poezia sa se caracterizează prin condensarea expresivă și de conținut, utilizând adesea elipsa. Metaforele lorchiene relaționează elemente opuse ale
Federico García Lorca () [Corola-website/Science/308137_a_309466]
-
Saline royale d'Arc-et-Senans (site înscris în Patrimoniul Mondial UNESCO), catalogul "Le deuxième regard" a scris : „Pictura lui Courlet de Vregille intră într-o relație aproape naturală cu inspirația lui Ledoux ; ambii explorează acele căi pe care Bachelard le numea imaginarul material, acel spațiu al spiritului în care converg și se întâlnesc toate artele..” „Urmând un trend actual, privirea unei arte asupra unei alteia, rezumând într-o viziune proprie admirația vie a unei noi descoperi”, portretul fraților Lumière, "Lumière ou Projection
Arnaud Courlet de Vregille () [Corola-website/Science/335918_a_337247]
-
Sandu se dovedește un artist prolific, cu o evoluție coerentă. Începând din 1996, personalele sale de la Wendlingen am Neckar, Tokyo, Agadir sau din diferite orașe din țară îl atestă ca o voce distinctă în peisajul grafic românesc contemporan, atât ca imaginar, cât și ca tehnică. Expoziția actuală captează atenția prin construirea unor spații ambigui în care factorul uman este supus acțiunii elementelor aleatorii ce guvernează existența, menite să "aducă la zi" situații și sentimente, statute și visuri. Desigur, cele mai multe dintre ele
Adrian Sandu () [Corola-website/Science/315882_a_317211]
-
cariera lui de la Hollywood. Gil o abandonează pe Cecilia și este văzut în avionul care-l duce înapoi la Hollywood, chinuit de vină. Rămasă fără iubit, loc de muncă sau casă, Cecilia termină prin a se cufunda încă o dată în imaginarul spumos de la Hollywood, stând la cinematograf și urmărindu-i pe Fred Astaire și Ginger Rogers dansând "obraz la obraz" în filmul "Top Hat", uitând de situația ei dezastruoasă și pierzându-se în film. Notă: Michael Keaton a fost ales inițial
Trandafirul roșu din Cairo () [Corola-website/Science/325592_a_326921]
-
drumului către divinitate. Criticul Alexandru Cistelecan plasează viziunile lirice ale autorului între miraj și angoasa, într-o confruntare permanentă cu desfigurarea realității și cu coșmarul existenței. Poezia lui Ioan Milea glisează, potrivit criticului Iulian Boldea, „în spațiul nuanței și al imaginarului cu irizații livrești”. Poeziile sale sunt închise de multe ori în formă fixă a haiku-ului, dezvăluind un univers liric minimalist. Haiku-ul este, in concepția lui Ioan Milea, „promisiunea de a putea regăsi, prin sclipătul unei intuiții minimal exprimate
Ioan Milea () [Corola-website/Science/337151_a_338480]
-
Țepeneag, un V. Ivănceanu puneau întrebări incomode, sfidătoare, care băteau mult dincolo de «estetic», îi atacau fără inhibare pe scriitorii oportuniști, unii dintre ei «clasici în viață».” (Onirismul subversiv, în „România literară”, nr. 10/ 1992, p. 4). • Alina Ioana Bako, «Dinamica imaginarului poetic.Grupul oniric românesc», Cluj, Editura Eikon, 2012 • Alina Ioana Bako, «Voies et voix de l'imaginaire roumain: Le groupe des poètes oniriques»,Editions universitaires europeennes EUE, 2012 • Luminița Corneanu, "Leonid Dimov. Un oniric în Turnul Babel", București, Editura Cartea
Onirism () [Corola-website/Science/297610_a_298939]
-
tandem până la suspendarea apariției publicației. Revista a oferit un spațiu de dialog pentru criticii și scriitorii profesioniști (Voicu Bugariu, Ion Hobana, Florin Manolescu, Mircea Opriță, Constantina Paligora, Cornel Robu ș.a.), a sprijinit afirmarea unei noi generații de pasionați ai artelor imaginarului (Ovidiu Bufnilă, Mircea Cărbunaru, Mihaela Cernăuți-Gorodețchi, Cătălin Constantinescu, Horia Dulvac, Radu Pavel Gheo, Lucian Ionică, Robert Lazu, Dan Popescu, Liviu Radu, Cristian Tamaș ș.a.) Merită menționate grupajele critice dedicate scriitorilor Isaac Asimov, Horia Aramă, I. L. Caragiale, Constantin Cozmiuc, Ovid S.
Pro-Scris () [Corola-website/Science/332654_a_333983]
-
de dragoste, de tandrețe. Am plecat împreună încuind ușile și ieșind în stradă sub ninsoarea care cădea peste un scenariu inexistent. Dar când, la despărțire, am dat mâna cu el, am simțit mâinile noastre stângace tremurând și tot filmul acesta imaginar a prins viață și realitate. Când ne-am privit s-a aprins în jurul nostru o catedrală de dorinți și iluzii care ne-a fulgerat cu descoperirea unui adevăr ce fusese ascuns. Și intensitatea acestor senzații care deveneau sentimente m-a
Editura Destine Literare by Livia Nemțeanu-Chiriacescu () [Corola-journal/Journalistic/90_a_412]
-
nu o „exportăm” și în Vestul celor 3,5 milioane de români ai noului... Exod. Opinez, nu doar sentimental, că, alături de doamna Herta, Richard ar fi meritat, pentru opera sa, același premiu Nobel. (oct. 2012). Pamflet, ma non troppo TEROAREA IMAGINARULUI, TERROR MENTIS Lui Luc și celorlalți A scrie auto-observabil, iată, pe termen lung, riscul manierismului, eșuabil în maniacal. Alienarea acesta vine din veac, stihie bătrână, Menmosyne oarbă. O știu câțiva mari psihanaliști, au conștientizat-o nenumărați geniali, majoritatea suicidarireferindu-ne doar
Editura Destine Literare by Eugen Evu () [Corola-journal/Journalistic/97_a_210]
-
Institutul de Istorie recentă) - unele conspectate ulterior în două din cărțile mele de memorialistică. Iată-mă, la aproape 70 de ani și cu peste 40 de cărți tipărite, regăsindu-mă în retrospectiva cu ..fălci și ghiare, a vechiinoi dileme: teroarea imaginarului, sintagmă a cărei „licență” nu mi-o asum, desigur. Scrutând „peste umăr”, traseul acestei regresiuni în memoria lungă (sic, n) - îmi revine în minte parabola cu „cel vânat, devenit vânător”... Psihanaliștii mă vor ierta de parafrază, dacă nu cumva și
Editura Destine Literare by Eugen Evu () [Corola-journal/Journalistic/97_a_210]