1,188 matches
-
care le frecventa Hangerliu oamenii se fereau de expresiile mai metaforice din snobism, în familia Hangerliu vulgaritatea era cultivată ca o petrecere de un risc delicios. Cu toată bădărănia lui în gesturi și în vorbire, Hangerliu avea o margine secretă, imperceptibilă omului fără uzul lumii. Dacă Max își permitea să se dea de-a dura în fotoliu, nu-și îngăduia să întrerupă vorba prințesei. Râsul său imbeciloid răsuna numai după ce nunțiul papal comisese o îngerească glumă. Hangerliu știa până unde să
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
pentru alții. Tot greul organizației apasă pe umerii lui, el aleargă, el se expune, ceilalți stau în umbră. Pe urmă, el se poartă astfel ca tinerii de sub conducerea lui să nu sufere nici o consecință, îi ferește de riscuri... - (Cu o imperceptibilă ironie, exprimată printr-o seriozitate extremă.) E un om leal! - (Fără a prinde ironia, înflăcărată). Da, tată, își pierdeziua și noaptea, aleargă în toate părțile, aproape nu mănâncă. G. Călinescu - Tu mi-ai vorbit de vitejie. Până acum înțeleg doar
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
neglijență. De pildă, Pomponescu nu punea la gât o cravată prea bătătoare la ochi, cel mult arbora din când în când un papion cu buline albe, mărunte. Își schimba hainele des, fără să pară afectat, din cauză că deosebirea între costume era imperceptibilă, atât cât să trădeze o schimbare generală de ton. Sub nici un cuvânt Pomponescu n-ar fi ieșit neras și nici în casă nu era surprins astfel. Se putea afirma că nimeni n-a G. Călinescu văzut cum crește barba lui
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
dar juste. Parcă ar pricepe." Cu toate astea, era convins că Botticelli minte. Oamenii cu instrucție puțină au o mare capacitate, remarcase el, de a mimetiza stilul exterior al altora. Butoiescu prinsese maniera verbală a lui Ioanide și-l parodia imperceptibil. Ceea ce chinuia intelectul arhitectului era faptul de a nu fi absolut sigur că Botticelli disimulează, s-ar fi putut ca de data aceasta să fi fost sincer. Imposibil, de altfel, de știut, atât de impenetrabilă devenise din lipsă de reacțiuni
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
balustradă și, aplecîndu-și capul pe o mână, privea pe Galileu de jos în sus, cu delicii și cu un surâs voluptuos, având aerul a zice: "Cum poate exista un asemenea nebun?" Cam așa îl contemplau și cunoscuții pe Ioanide, prelung, imperceptibil de ironic, mirați că arhitectul trăiește și circulă. Cauza acestei ciudate atitudini o află Ioanide prin Gulimănescu. Acesta avea satisfacția de a comunica știrile rele amicilor, persecutîndu-i cu ipotezele cele mai sinistre. De câte ori un lucru dezagreabil se întîmpla cuiva sau
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
ei. . - De ce? Întrebă Erminia făcîndu-se a nu ști nimic. . - Aș fi o piedică în drumul carierei lui Gonzalv. A suferit atâtea nedreptăți... - Și consimți a-ți părăsi soț și copil numai pentru o astfel . de socoteală? Soția lui Gonzalv oftă imperceptibil. . - N-aș fi fericită dacă l-aș vedea mereu indispus. M-așsimți vinovată. Existența este imposibilă cu un om, oricât de delicat, care nutrește sentimentul că și-a stricat cariera din cauza femeii. Am cunoscut o tânără doamnă care-și iubea foarte
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
astfel, Conțescu, tot ascultând, privea cu coada ochiului spre mâna sa stângă, ale cărei degete căuta să le miște. Avea preocuparea lui interioară. Semăna cu un prizonier care, legat la un stâlp, deși aparent în abandon, caută să-și degajeze imperceptibil mâinile din frânghii, încercînd tăria legăturilor. Apoi veni vorba de Hagerlioaica. Aceasta se zbătuse să obțină biserica lui Ioanide și, continuând lucrările pe dinăuntru, pusese pe pictor s-o zugrăvească pe ea și pe nepotul ei ținând miniatura bisericii în
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Se uită scos ca din minți la stînca de granit alăturată. Avea petice de licheni de forma, culoarea și grosimea crustelor pe care și le cojise de pe șold noaptea trecută. își imagină cum rădăcinile minuscule ale lichenilor pătrund prin porii imperceptibili ai suprafeței aparent solide, lățindu-se și pătrunzînd în adîncime. „O boală a stîncii“, se gîndi el. „O boală a materiei, la fel ca noi toți.“ întorși în autobuz, Ruth zise: — Erau Harry Logan și Sheila. Au de gînd să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
regiunii din Ungaria, în cazul Regiunii Vest, dintre ramurile de producție, industria și construcțiile au o pondere mai mare, pe când în regiunea maghiară procentul agriculturii este mai mare. În Dél-Alföld, în privința distribuției valorii adăugate brute s-au constatat schimbări aproape imperceptibile în ultimii trei ani, pe când în Regiunea Vest ponderea agriculturii a scăzut în favoarea industriei. Distribuția valorii adăugate brute pe principalele ramuri ale economiei 0 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 Dél-Alföld Vest Dél-Alföld Vest 2008 2010
PRINCIPALELE CARACTERISTICI SOCIO – ECONOMICE ALE REGIUNILOR DÉL-ALFÖLD – UNGARIA ŞI VEST – ROMÂNIA, 2008 – 2011 by ed. Sorin BELEA, Zsolt KOCSIS -NAGY Zoltán VÉGH () [Corola-publishinghouse/Administrative/91540_a_92395]
-
între liniile ce se uneau în zare. Maria începu să fugă, îngrozită că nu va mai scăpa niciodată din fabulosul cavou, își rupse un toc și alergă mai departe șchiopătând, până când corpul ei mai degrabă decât ea însăși percepu o imperceptibilă schimbare. Aerul devenea tot mai roșiatic, dar atât de-ncet, încît părea că la fiecare metru de galerie străbătută o singură moleculă vira în acel roz dureros de crepuscul. La fel de lent, podeaua căpăta elasticitate, și carourile dalelor, cândva la fel de bine
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
disponibil. Și îi trimite, tocmai lui - singurul rămas colorat intens, smălțuit ca un soldat de plumb într-o lume de viduri, linii punctate și epure abstracte -, un zâmbet care-l îngheață. Și-i face, tocmai lui, un semn de chemare, imperceptibil aproape, dar imperios ca al unei zeițe. Și coboară, în vis, nlutind cumva, în diorama cu oteluri și berării, părul fluturător stergînd firme și felinare, până pe macadam, în fața lui Vasile, și-și apropie gura de obrazul lui și gândește lângă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
că mișcările sale erau studiate prin instalații disimulate în pereți. Un cerc metalic imens, care atârna din tavan, servea deopotrivă drept suport pentru lumânări și, probabil, paravan pentru instalațiile care îi pândeau toate mișcările. Vassur zâmbi subțire și își întoarse imperceptibil bărbia spre ușă. Era obișnuit să aștepte. Ba era chiar convins că asta știa cel mai bine, că asta fusese lecția supremă pe care o deprinsese în cei trei ani petrecuți pe orbita lumii botezate, din comoditate, Z, de către funcționarii
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
surpriză. O să le oferim ceva la care nu aveau cum să se gândească dinainte: viteza zeților. Ca și cum vorbele acelea ar fi reprezentat un fel de semnal, quinții pășiră spre mijlocul încăperii cerând din priviri încuviințarea Maestrului lor. Bătrânul clătină aproape imperceptibil din cap și cei doi ieșiră pășind liniștit. - Unde se duc? - E momentul. După calculele noastre, ne vor ataca pornind din cel puțin trei sisteme. E logic deci să fi fixat undeva în spațiu un punct de întîlnire pentru a
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
secretul fugarilor care se ascundeau undeva în nord și de care clonele întrebaseră în dese rânduri. Ai o șansă unică. Nu o irosi! auzi Xtyn vocea Alaanei. Adu-ți aminte ce ți-am spus despre cauză și ideal. Tânărul dădu imperceptibil din cap, neriscând să îi răspundă într-un moment în care nu numai tribul lui îi asculta mintea în căutarea răspunsurilor, ci și câțiva dintre atacatori. - Cetățeni kyrallicni, vă vorbește comandantul forțelor de ordine. Adunarea voastră este periculoasă și ilegală
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
speranța pe care o simțea înfiripîndu-se să nu i se citească în voce. - Vrei să mă omori. Am auzit că Durdrin a plecat, iar tu vrei să rezolvi problema pe care crezi că o reprezint eu. Sprâncenele Alaanei se apropiară imperceptibil. - Și de ce aș vrea să te omor? Cea mai logică soluție este să te silesc să colaborezi cu noi, să-ți trădezi stăpânii. - Nu ai cum să faci așa ceva. - Te înșeli, zâmbi Oksana. Unul din motivele pentru care noi am
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
de neînțeles al celor puternici? în vreme ce se lăsa astfel cuprins de disperare, văzu strălucind în iarbă, foarte aproape de piciorul său stâng, lama unui pumnal. După câteva clipe de teribilă nehotărâre, aruncă în jur o privire iute și, cu o mișcare imperceptibilă, acoperi lama cu bocancul; după care se aplecă, prefăcându-se că își aranjează legăturile încălțărilor, și, fulgerător, puse mâna pe el, strecurându-l între călcâi și bocanc. Gestul acela - absolut inutil, de vreme ce era înconjurat de cei care intenționau să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
din greu între coapsele desfăcute ale unei tinere burgunde cu plete lungi și blonde. Gâfâia, mârâia, fornăia, în vreme ce ea, zgâlțâindu-se și gemând, cu palmele proptite în pieptul său musculos, îl fixa cu ochii strânși, cu gura întredeschisă, și scutura imperceptibil capul, implorând parcă să fie eliberată. Aproape terminase, oricum, când ușa pe jumătate distrusă fu deschisă și, cu izbitură zdravănă, un războinic robust îl împinse înăuntru pe prizonierul roman. Râsetele se stinseră puțin câte puțin, în timp ce Sebastianus înainta spre centru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
de hârtie și le dădea drumul pe apă și poate speram ca prin poveștile astea să-l aduc pe american și pe frumoasa madame Katz, cu tot cu camioneta cu fructe, aici în sat. Dar B. se îndepărta tot mai mult, pălea imperceptibil și devenea ireal față de apăsarea asta rurală cu supraponderea ei de pajiști, râuri, păduri, care ținea casele pe loc prinse de pământ, le împingea chiar și mai mult înspre colina bisericii. Această consecvență care prolifera din câmpii și coline, de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
de amiază, postul local Beromünster a anunțat că și noi am avea parte de aceste ciuperci din ale căror umbrele răvășite radioactivitatea avea să „ne pice“ acum nouă, risipindu-se deasupra continentelor, la fix două ore după activare. O iradiație imperceptibilă dintr-o lume mai bună, unde se găseau și toate celelalte lucruri bune pe care ni le doream atât: jazzul, zgârie-norii, cabrioletele și highway-urile, congelatoarele și milkshake-ul - o împletire de cuvinte noi care ne lăsa, prin magia ei, să privim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
marginea unui răzor, se uita fix la el și pământul brun fărâmițat în bulgări se umplea de buchete, deschidea corole deasupra frunzelor cărnoase, desfășura petalele într-un evantai de culori care trebuiau să se asorteze, nuanțe de un maroruginiu treceau imperceptibil într-un roșu închis sau într-un galben saturat care forma un fundal perfect pentru o paletă de stânjenei care scoteau vârfuri de lance albastre - compunea buchete, adevărate desfrâuri de gura-leului și ochiul-boului, mănunchiuri aranjate artistic pentru un salon și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
treacă în uitare, unde nu voiau să rămână - și în acea zi parcă aveam în fața mea o plasă de păianjen care ți se așază pe obraz, din nebăgare de seamă, într-o șură sau într-o pivniță, o vedenie lipicioasă, imperceptibilă, dar legată de reprezentarea unui păianjen gras, dintr-o specie de mult dispărută. A căzut pe scări jos, în hol, a spus tata, probabil un stop cardiac. Abia își făcuse toaleta de dimineață când a coborât la micul dejun și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
Un plâns abia șoptit a început să curgă în jur, suprapunându-se peste pâlpâirile lumânării... Moș Costache murise fără a reuși să-i spună - poate - lui Costăchel: „Iartă-mă, băiete, pentru nedreptatea ce ți-am făcut-o”... Poate prin acea imperceptibilă strângere de mână și zvâcnet de pleoape încercase s-o facă, dar moartea a fost mai tare ca el... Ninsoarea de afară încerca parcă să șteargă păcatele vrute și nevrute ale bătrânului... Costăchel îl iertase de multă vreme și acum îl plângea
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
fluctuantă marchează inteligența sa nervoasă, scormonitoare. Sunt, de pe acum, semnele unei abrupte distanțări de mediu și ale Înzestrării singulare. Pe o falie ardentă se plasează sulița subțire a unui lung și tremurător ac magnetic. O senzualitate avidă, exasperată, receptând semnale imperceptibile, violentând tăcerea, Încremenirea, soliditatea opacă. Asalt tensionat, frecvențe oscilante și extreme sub controlul unei lucidități nu doar precoce, ci de-a dreptul implacabilă. Într-o teză la filosofie, În clasa VI-a a liceului real din Roman, notată cu 10
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
venind, fie și sub forma unei cărți, dinspre lumea din afară, pare să tulbure izolata lor lume de cameră. Această nedorită intruziune a exteriorului atinge așadar, instantaneu, și nu fără consecințe, interioritatea cuplului („după o vreme, gândurile li se Întoarseră imperceptibil, datorită acestui inconștient pretext, asupra lor Înșiși”). Privilegiul enclavei izolatoare nu pare, totuși, deocamdată, pus În chestiune. Întrebându-se și Întrebându-și partenerul dacă răufăcătorul vede totuși acțiunea sa ca binefăcătoare, femeia răspunde mai decisă decât soțul: „e convins că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
zisa „plenitudine” și Într-o convențională percepție a existenței umane nu era Musil interesat, chiar dacă realitatea cotidiană furnizează adesea prozei sale surprinzătoare și magistrale observații „realiste”. Amprenta scrisului lui Musil vine, Însă, din scrupulul lucid cu care radiografiază invizibilul și imperceptibilul, finețea introspecției În profunzime a individualității, văzută ca o discontinuă interrelaționare complice dintre multiplele euri care compun și recompun identitatea umană. Însuși numele „Claudine”, susține În introducerea la edița americană Joel Agee, pare a sugera mai curând un câmp de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]