1,545 matches
-
în ceea ce privește existența instituției militare a ONU și, în absența ei, utilizarea forței pentru apărarea Cartei. Această condiție a sistemului de aplicare a capitolului VII din Carta Națiunilor Unite nu are neapărat o natură organică, întrucât ea devine în mod automat irelevantă dacă și atunci când au fost încheiate acordurile despre care vorbește articolul 43. Carta conține totuși două prevederi cu un caracter diferit. Aplicarea lor nu este dependentă de vreun eveniment întâmplător precum cel prevăzut de către articolul 106. Ele limitează funcționarea sistemului
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
fost inutile în combaterea acestor teorii. Interpretarea economică a teoriei imperialismului și războiului este în mod evident în contradicție cu toate datele cunoscute; însă credința populară în această interpretare nu poate fi eradicată. Falsitatea evidentă a acestor teorii a fost irelevantă pentru succesul sau eșecul lor. Decisivă pentru succesul acestora a fost capacitatea de a satisface nevoi intelectuale și politice profund interiorizate. Autoritarismul frust al poporului german a întrebuințat teoriile rasiale ca mijloc prin care să obțină autoconfirmarea faptului că, în ciuda
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
mai puțin educați în Chiang, dar și să elimine definitiv orice urmă de încredere în America, acolo unde ea mai exista. Din nou, calitățile inerente ale idealurilor americane, veridicitatea și caracterul pozitiv pe care le conțin au fost în totalitate irelevante pentru succesul sau eșecul lor în războiul ideologic. Factorul decisiv a fost evidenta lipsă de relevanță a propagandei democratice în fața experiențelor omului obișnuit. Politicile pe care Statele Unite le-au susținut sau au părut că le susțin au făcut imposibilă câștigarea
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
în mod intransigent pe politica de îndiguire a inamicului. În lipsa standardelor morale credibile care ar trebui să-i ghideze acțiunile, omul de stat este redus fie la a nega în totalitate standardele morale, fie la a le universaliza până când devin irelevante. Așa cum am văzut, în plan moral Occidentul a devenit vulnerabil prin folosirea petrolului ca armă politică 8. Această vulnerabilitate a statelor industriale occidentale puternic dezvoltate constituie o consecință a avansului lor industrial. Transferul de putere de la statele consumatoare de petrol
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
arătat alarmant de ignorante în a face distincția dintre dezarmarea convențională și cea nucleară. Ele au negociat și s-au legat ani la rând de probleme care pot fi relevante în cazul armelor convenționale, dar care, în majoritatea cazurilor, sunt irelevante pentru cele nucleare. Ce ar putea să însemne, de exemplu, faptul că anumite rachete rusești au permisiunea de a transporta un număr fix de focoase? Ce s-ar întâmpla dacă, fie prin încălcarea tratatului, fie printr-un acord, ele ar
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
transporta un număr fix de focoase? Ce s-ar întâmpla dacă, fie prin încălcarea tratatului, fie printr-un acord, ele ar transporta mai multe? Atât timp cât numărul de focoase nu afectează principiul distrugerii reciproce, calitatea și cantitatea mijloacelor de distrugere sunt irelevante. Pentru a folosi o metaforă convențională: cât timp inamicul meu are o armă cu care poate să mă omoare, relația noastră nu este afectată în nici un fel de faptul că el dispune de cea mai frumoasă colecție de arme. Vom
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
a inamicului, indiferent de cantitatea și calitatea armelor nucleare de care acesta dispune, și nu pe egalitatea numerică sau performanțele armamentului. Puterea militară comparabilă este doar un concept între altele, izvorât din tradiție, pe care revoluția nucleară l-a făcut irelevant. Apărarea, războiul limitat, victoria, alianțele, verificarea, precum și distincția dintre combatanți și noncombatanți sunt alte concepte similare, invalidate de existența armelor nucleare. Faptul că factorii responsabili ezită să renunțe la modurile învechite de a gândi și de a acționa în noile
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
este amenințată perpetuarea statu-quoului, este probabil să asistăm la o divizare în două tabere a comunității națiunilor. Un grup va favoriza perpetuarea statu-quoului; celălalt va cere răsturnarea lui. Care dintre grupuri dispune de o majoritate numerică este evident o chestiune irelevantă. Singurul lucru care contează într-o societate de națiuni suverane este locul unde se găsește puterea preponderentă. O minoritate de mari puteri va ignora cu siguranță recomandarea unei majorități formate din puteri slabe și medii; recomandarea unei majorități pregătite să
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
specială în schema reprezentării diplomatice. În timp ce socializează, diplomatul nu acționează în numele său ca individ, ci ca reprezentant simbolic al țării sale. În această calitate, ambasadorul sovietic invită anumite persoane la comemorarea Revoluției din octombrie 1917. Prin el (identitatea sa este irelevantă pentru scopul său simbolic), Uniunea Sovietică este cea care întâmpină oaspeți, onorează și încearcă să-și impresioneze oaspeții - precum și pe cei pe care nu i-a invitat în mod intenționat - cu bogăția și generozitatea sa. Nu întâmplător, în anii ’30
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
amenințarea cu forța însemna război. Date fiind natura relațiilor de putere dintre Statele Unite și Uniunea Sovietică și atitudinile cu care aceste două superputeri aduceau în discuție relațiile lor reciproce, diplomația avea puține de spus și a tins să devină complet irelevantă. În astfel de condiții morale și politice, nu intelectul sensibil, flexibil și adaptabil al diplomatului a ghidat destinele statelor, ci cel rigid, neînduplecat și unidimensional al cruciatului. Mintea cruciatului nu cunoaște ideea de compromis și tehnica persuasiunii. Cunoaște doar victoria
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
descurcă ei (sau statul lor) în cadrul unui acord de cooperare, nu din rațiuni materiale, ci deoarece a te compara cu ceilalți face parte din natura umană 31. Un alt posibil contraargument al instituționaliștilor liberali este că soluționarea problemei trișatului face irelevantă problema câștigurilor relative. Dacă statele nu se pot înșela reciproc, nu trebuie să se teamă unele de celelalte și nici să fie interesate de beneficiile comparative. Problema argumentului este totuși că, deși problema înșelăciunii ar fi rezolvată, statele tot ar
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
element al relațiilor internaționale ce nu are legătură cu puterea, am studia economia internațională sau dreptul internațional ori sociologia internațională mai curând decât politica. Adoptând această poziție, Morgenthau (1948, p. 15) nu susținea că dreptul, economia și sociologia internaționale sunt irelevante. El considera însă că, în domeniul internațional, politica definită ca putere este importantă și merită să fie studiată separat. În cei mai bine de 50 de ani care au trecut de când a fost publicată prima dată Politica între națiuni (Morgenthau
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
în democratizarea Irakului. Termenul de 30 iunie nu le satisface așteptările și sună pentru ei ca și cum planul inițial ar fi fost abandonat. Ei ignoră costurile tot mai mari și spun că scandalul legat de armele de distrugere în masă este irelevant. Pentru ei ameliorarea calității vieții irakienilor este un obiectiv necesar și suficient, deși destul de idealist. Ei sunt dispuși să rămână atât timp cât este necesar și să investească oricât de mult e nevoie. În schimb, cred că imaginea Statelor Unite se va ameliora
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
creat în subtext, un personaj-fantasmă care se conturează fără voia autorului. Imaginile astfel narate aparțin deopotrivă eului care se povestește, dar și eului care se ascunde, seducător și plin de patimă, în scriitura-refugiu că într-o lume aproximativa, suficientă sieși, irelevanta pentru "orizontul de așteptare" al textului. Este și acesta un mod de a concretiza raporturile sale cu emoția inofensiva, în favoarea inteligenței emoționale de care dispune, cognitiv și comportamental, asemeni unui lider carismatic în permanență căutare a afectivității și raționalului. În
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
întreaga acțiune a epopeii stă sub semnul lui Ahile, dar că el este nemijlocit prezent doar în cânturile I, IX și XVI-XXIV, adică în 11 cânturi din 24, deci cu un cânt mai puțin decât jumătate din întregul lor, asimetrie irelevantă câtă vreme nu știm dacă împărțirea în cânturi îi poate fi atribuită chiar lui Homer. Redusă la esențial, acțiunea Iliadei, precum și antecedentele și urmările ei, se desfășoară în patru timpi, în funcție de comportamentul lui Ahile: 1. Câtă vreme Ahile a participat
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
de creativitate sunt utile tocmai din acest motiv. Metodele experimentale utilizează diferite modalități de control pentru a reduce complexitatea fenomenului la un nivel rezonabil; ele abordează complexitatea prin manipularea unui set de variabile independente, controlând varabilele ușor confundabile sau cele irelevante (minimizând, astfel, efectul lor) și măsurând modificările în variabilele dependente. Variabilele dependente reprezintă elementele, caracteristicile sau indicatorii creativității. Variabilele independente desemnează impactul factorilor de dezvoltare, sociali, educaționali, cognitivi sau emoționali. Manipularea și controlul sunt trăsăturile esențiale ale cercetării experimentale. După cum
[Corola-publishinghouse/Science/2062_a_3387]
-
acele imagini „generice” reprezintă „mai mult decât media... Ele sunt generalizări realiste pentru că asimilează toate informațiile și interpretările” (1983, p. 233). Cu alte cuvinte, sunt similare tabelelor statistice de anvergură deoarece includ toate trăsăturile care formează un tip specific. Trăsăturile irelevante sunt excluse, iar Galton adaugă că reducerea dimensiunilor copiilor duce la eliminarea aproape totală a particularităților și cu atât mai bine! O altă inovație fotografică datând din aceeași perioadă se datorează cercetării lui Eadweard Muybridge, începută în anii 1870. El
[Corola-publishinghouse/Science/2062_a_3387]
-
și managementul Autoafirmarea și autoperfecționarea Managerul artificial crede În supraviețuirea celui mai bine adaptat. Pentru el, lumea este formată din Învingători și Învinși. Competiția este doar cu sine Însuși și capătă forma autoperfecționării. Pentru managerul natural victoria este un noneveniment, irelevant În urmărirea cooperantă a scopului. Timp sau execuție la timp Managerul artificial tinde să controleze timpul. El impune orarul său altuia. Managerul natural știe că cineva nu poate controla timpul, ci doar execuția la timp a intervențiilor. În lucrarea menționată
Psihosociologia managerială by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/204_a_187]
-
Axioma 6 - Relația dintre structuri și funcții este «mai multe la unaă, În sensul că fiecare funcție definește o clasă de echivalente funcționale, mai mult sau mai puțin substituibile, care satisfac funcția specifică. Axioma 7 - Structurile sunt parțial funcționale, parțial irelevante (nonfuncționale) și parțial funcțional negative (disfuncționale).”<footnote Ibidem, p. 138. footnote> Ulterior se păstrează primele două axiome, celelalte sunt reformulate astfel: Axioma 3 - „Nicio funcție nu este universală. Axioma 4 - Funcțiile sunt valori, Axioma 5 - Funcțiile sunt realizate În mod
Psihosociologia managerială by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/204_a_187]
-
au îndreptat către cercetarea pe termen scurt, care poate fi patentată mai repede, iar cele de lungă durată, care să ducă la inovații revoluționare, au fost gâtuite. Rezultatul cumulat: o anumită degradare a rezultatelor cercetării, chiar până la obținerea unor produse irelevante, chiar ridicole. Un exemplu poate extrem, dar totuși semnificativ este oferit de un "nou" model de pieptene patentat în SUA, intitulat easy comb, unul care presupune un efort minim din partea celui care trebuie să se pieptene. În plus, universitățile s-
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
care sunt considerate doar diferențe de mărime pe un continuum cantitativ. Ceea ce contează este faptul că, după 70 de ani de dezvoltare a agriculturii, România încă a rămas comparabilă cu ea însăși în 1930, orice comparație cu lumea dezvoltată fiind irelevantă: pur și simplu ne aflăm în lumi diferite. Eșecul tranzițiilor românești constă în faptul că, în ciuda tuturor reformelor, a eforturilor de modernizare și a costurilor acestora, România încă nu s-a desprins de un trecut pe care noi tindem să
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
al lui Gesar Îi apare În vis pentru a-l purta apoi În Ïambhala (cf. Stein, Gesar, pp. 334 și 511). Sunt multe titlurile care funcționează cu aceeași relevanță atât În 1936, cât și În 1954 (adițiile sunt mai degrabă irelevante). Cel mai probabil este ca sursa principală a itinerarului mistic către Ïambhala să fi fost și pentru Eliade venerabilul Albert Grünwedel, cel care a editat și tradus Ghidul către Ïambhala (Ïambha-la’i lam-yig)2, un text tibetan din secolul al
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
Fertilitatea poesiei elene a elaborat tragedia, adică muzica caprelor (tragos aeidein), acest animal fiind sacru misterelor lui Dionysos, ceremoniilor religioase, reprezentând suferința umană în artă. Dar filosofia poesiei din antichitate, a celei care ni s-a păstrat, ar putea fi irelevantă înțelegerii valorilor artei din timpurile noastre. Platon scria că poesia relatează imaginarul în dauna adevărului, ăndepărtând cunoașterea și simulând tendințe iraționale. Ca răspuns, Aristotel (idolatru al liricii homerice) demonstrează în Poetica sa1106 că catharsisul poetic rămâne unul dintre cele mai
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
dinamică. Existau suprapuneri, segmentări, o delimitare extrem de clară între aparținătorii unei clase sociale sau alta fiind imposibilă. Raportul față de mijloacele de producție, introdus de socialiști drept criteriu de apartenență la o clasă socială sau alta, era unul extrem de relativ și irelevant 1173. Societatea occidentală a evoluat și oamenii se diferențiază după criterii mult mai complexe, care țin în primul rând de înzestrări naturale sau abilități dobândite. Paul-Henry Chombart de Lauwe arată că " Atunci când vorbim despre mediul muncitoresc, desemnăm un ansamblu socio-profesional
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
IV-lea Ecumenic, canon care nu se referă la chestiunea patriarhului-regent, problemă eminamente politică, ci la înfrânarea arghirofiliei (Sinodul al IV-lea Ecumenic intervine normativ și pune capăt goanei după avere în Biserică). Filosoful amendează pe bună dreptate acest argument irelevant, cu atât mai mult cu cât nu există nici o legătură între înfrânarea arghirofiliei și problema patriarhului-regent, un aspect dogmatic care antrenează însăși esența Ortodoxiei 10. O replică elevată la argumentația naeionesciană vine din partea unui teolog, cărturar de marcă al Bisericii
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]