866 matches
-
mica alee. — Avem voie sper să intrăm cu taxiul aici, nu ? spune Jack cu blîndețe cînd urcăm În mașină. Ești sigură că nu trebuie să așteptăm un autobuz ? — E o favoare specială pe care ți-o fac, spun cu severitate jucată. — Și zi, unde mergem ? E un restaurant ? Un bar ? O sală de dans ? spune Jack, În clipa În care taxiul demarează. — Așteaptă și vei vedea ! Îi zîmbesc radioasă. M-am gîndit că am putea să petrecem o seară cît se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
un lucru nobil Împușcîndu-i pe ticăloșii ăia, oricare ți-au fost motivațiile. Dar cred că dacă ți se va da comanda, publicul și presa se vor revolta. Cred că În ancheta asta ar trebui să joci un rol secundar. Indignare jucată: — M-am săturat să apar drept un ticălos la știrile de la ora 6 și m-am săturat să citesc În ziare despre viața mea sexuală! De asemenea, sînt cel mai bun detectiv din.... Parker i-o tăie: — Ești cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
afacerile murdare ale lui Patchett, dar susțin că nu știau că Hudgens și Patchett erau parteneri. Eu aș zice să recapitulăm Împreună cu ei micile afaceri ale lui Patchett, să vedem ce știu. Exley Își ridică mîinile spre cer - neajutorare perfect jucată. — Atunci, domnilor, vă mai punem cîteva Întrebări specifice. Repet, orice faptă ilegală pe care o recunoașteți va fi trecută cu vederea și va rămîne Între pereții acestei camere. S-a Înțeles, domnule sergent? Absolut genial: Îi Împinge Încet-Încet să spună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
a intensificat simțitor în ultimii 20 de ani. Problema se pune însă cu totul altfel față de începutul secolului XX sau față de perioada totalitarismului comunist. „Adopția” despre care vorbiți se realizează în alți termeni, îmbracă alte forme. Dau exemplu celui mai jucat dramaturg contemporan, românul Matei Vișniec, care trăiește la Paris, își scrie opera în mare parte în limba franceză, este recunoscut de literele franceze, dar și de cele autohtone. Nu cred, totuși, că se mai pune problema unei adopții a lui
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
așa de bine? V.S. Eu vă cunosc ca moderator, nu știu viața dumneavoastră personală. Deci, dacă nu v-aș cunoaște foarte bine ca moderator, aș crede că sunteți naiv. Nu. Încercați să scoateți de la mine cât mai mult cu această jucată naivitate. Dumneavoastră credeți că oligarhia este un fenomen specific PNL-ului? Oligarhia este transpartinică. Și, în ce mă privește, cred că miza României astăzi, mai ales în momentul integrării europene, asta este. Acceptăm în continuare acest joc prin care o
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
întrebat niciodată nimic despre hobby-uri, pasiuni, viață privată... E adevărat, nici nu obișnuiesc să pun astfel de întrebări invitaților mei, totuși, trebuie să existe și un altfel de Valeriu Stoica! Pescuiți, vânați, colecționați timbre, sunteți amator de concerte? Mai jucați tenis? V.S. Mai devreme, v-am spus că, atunci când sunt obosit, dorm bine și o iau de la capăt. Nu v am spus tot adevărul. Cea mai puternică resursă sufletească o găsesc în lectură. Am fost și sunt un pasionat cititor
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
reprezintă echilibrul Nash. Să considerăm un alt exemplu din teoria jocurilor, anume jocul miriapodului (McKelvey, Palfrey, 1992). Să presupunem că Anei și lui Andrei li se oferă succesiv o serie de sume de bani, crescătoare proporțional cu numărul de ture jucate. Aceștia pot intra în posesia lor doar în momentul în care unul dintre jucători decide să accepte oferta. În prima tură, suma oferită este următoarea: Ana primește 2 lei și Andrei 0. Ana trebuie să decidă dacă acceptă oferta. În
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Iris-Patricia Golopenţa, Alexandru Volacu () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1760]
-
de muncă, dar și referitoare la timpul liberhobby urile. Viziunea tradițională descrie cariera drept o succesiune de roluri ocupaționale, pe când modelele recente insistă pe interconexiunea dintre carieră și viață. Astfel, termenul de carieră capătă un sens îmbogățit, incluzând toate rolurile jucate simultan de către individ pe parcursul existenței. Comunicarea nonverbală - proces de transmitere a informațiilor prin mijloace diferite de cuvinte (gestica, mimica, postura, contact vizual etc.) care pot susține și facilita înțelegerea sau care pot fi în dezacord cu mesajele transmise verbal. Comunicarea
Ghid de bune practici in orientare si consiliere profesionala by Ana Maria Hojbota () [Corola-publishinghouse/Administrative/1125_a_2377]
-
mâna mai relaxată pe armă? Nu cumva l-ați percheziționa puțin mai lejer? Prizonierul se rezemă de spătarul scaunului și clătină încă o dată din cap. - Astea sunt crimele mele. Atât. Să pun astfel de întrebări cu voce tare. - Foarte bine jucat, Andrew, spuse Grady pe un ton cinic. Dar până să joci rolul de persecutat, spune-ne mai bine ce părere ai despre faptul că Erick Weir a luat prânzul cu alți trei oameni la Riverside Inn, în Bedford Junction, acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
ei, iar motorașul dădu la iveală un bilet: ,,Salutare de la copiii din lumea întreagă, cărora le-ai făcut fericită copilăria!” Întors acasă, Nică auzi un ,,pu-pu-pu” răsunător. În acest timp, eu și Ideea ne strângeam mâinile și râdeam de farsa jucată. Apoi, încălecând pe prietena mea, ingenioasa Idee, am sosit în vremurile noastre. Devenind din nou vizibilă, am așternut pe hârtie minunatele întâmplări prin care a trecut Nică a lui Ștefan a Petrei, atunci când împotriva lui au fost folosite instalații moderne
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
murit? — Nu știu nimic despre el. Poate că a murit. Sau poate că nu. Josăphine și cu mine am rămas multă vreme așa, cercetând împreună urzelile vieților noastre. Vorbind astfel despre clipele de demult, ne iluzionam că nu e totul jucat și că ne rămânea să ne găsim locul în marele mozaic al hazardului. Apoi, fără să ne dăm seama, cuvintele ne-au dus către copilăria noastră, către miresmele pajiștilor pe care ne jucam de-a baba oarba, temerile comune, cântecele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
problema“ consumul exagerat de videoclipuri, conform cu îndemnul lui Cervantes, pus în gura lui Sancho Panza: „Dacă vrei să-nveți să te rogi, du-te pe mare!“. Aveam la îndemână, pe lângă MTV (pe vreme-aia neautohtonizatăă câteva filme concepute, regizate, parțial jucate și complet muzicalificate de însuși Frank Zappa, adevărat șeic al imaginarului postmodernist... N-am aflat ce este arta respectivă, chiar dacă mi-am tocit răbdarea, am cheltuit banii, am pierdut vremea, mi-am zdruncinat creierii și-am „regizat“ eu însumi câteva
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
în care locuitorilor li s-au furat vocile și urmează să li se fure și cuvintele. Iar dintre filmele în afara competiției, mă opresc la Euforia (Rusia, 2006, regia Ivan Vyrypayev), despre care spun doar că e splendid vizual, foarte bine jucat și emoționant. Bref, anul ăsta TIFF-ul e un festival viu, care a depășit estimările inițiale - peste 11.300 de spectatori doar în primele trei zile, la Cluj, și care e departe de a-și fi epuizat toate surprizele. Filme
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2167_a_3492]
-
batista să-și tamponeze buzele. Gata, băuse și ultima picătură de citronadă. Acum ce avea să mai inventeze doamna avocat Trofin? Domnul meu, m-aș bucura dacă vreodată, aflat întâmplător prin târg mi-ați da un telefon. Ce scenă prost jucată, se lamentă în sinea ei Sidonia. Cât de neinspirată am fost. Sigur că n-o să-mi dea nici un telefon, în fine, asta este. Cât de firesc mi se păruse la început totul! N-a fost să fie. Am stat o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
de vlagă și distracțile rurale ale unui gaucho. Desigur că vorba mea În legea jocului s-a spus totul era spaima celor mai cărunți trișori din Deltă. Foarte curând, Montenegro (care n-a scăpat de ghină În cele două partide jucate) a recunoscut că, tocmai În virtutea simplității sale, truco nu putea să țină trează atenția unui habotnic al jocurilor de chemin de fer și bridge cu licitație. Fără să-i dea vreo atenție, Parodi i-a zis: — Uite cum stă treaba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
iau revanșa erotică. Există în toate spectacolele lui Afrim un jogging dement după dorințe îngropate în corpuri care așteaptă să fie surescitate și trezite la emoție. Afrim - tăticul săriților de pe fix Boala Familiei M, scrisă de unul dintre cei mai jucați dramaturgi italieni tineri, Fausto Paravidino, este un hățiș erotic-nevrotic. Afrim renunță la personajul doctorului din textul original, conținându-l în celelalte personaje. Familia M își trăiește dependențele, neputințele și escapadele într-o suspensie temporală, într-o buclă care pare desprinsă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
stare să crească legume de dimensiuni hiperbolice, ceea ce-i va atrage atenția Securității, de unde nimeni nu mai iese. Mai mult însă decât isprăvile de pomină ale horticultorului Cazane, atmosfera fantastică este dată de gravitatea de documentar alb-negru a relatării, seriozitatea jucată, lăsând loc unei rezonabile îndoieli, care convinge eficient. Tonul detașat, ușor ironic al narațiunii face toată treaba. Soacra lui Ilie Cazane vrea să se trezească mai devreme decât ginerele ei, a cărui hărnicie matinală o face de rușine, așa că începe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
izolată sau nu, ce e prin jur etc. Acest lucru nu e deranjant, dimpotrivă. Dar reprezintă felul în care cineastul vede aceste locuri, punctul lui - poetic - de vedere. Ceea ce, în fond, e dreptul lui, pentru că el e autorul filmului. Autenticitate jucată Trebuie să recunosc că protagonistul, Costică Arhir, mi s-a părut mult mai natural la avanpremiera filmului decât pe ecran. Aparatul de filmat devine și el un actor, dar e cel care le împiedică pe personaje să se comporte firesc
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
bineînțeles. Timorați de aparatul de filmat și de dorința de a fi cât mai naturali, eroii sfârșesc prin a se juca stângaci pe ei înșiși, iar pe mine acest lucru m-a îndepărtat pentru că n-am mai simțit decât autenticitate jucată, chiar dacă sunt momente în care faptul că-i vezi râzând la cameră induce un soi de metatext. Nu știu, mi s-a părut că viziunea regizorului e o ramă care mă împiedică să intru în viața familiei Arhir, chiar dacă accept
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
de luptă irokez sau unul inuit, de leagăn. Ce limbă învățați acum, de unul singur, căci știu că aveți vocație și har de poliglot. — Mă perfecționez în greaca veche, răspunse simplu domnul Elisav. — Rău faceți, zise Nora, cu un arțag jucat; mai bine v-ați perfecționa în papiamentu. — Sau în le petit nègre, zise Carmen, care, în fond, e tot o franțuzească. — Ba chiar, în calitatea dumneavoastră de prof de francă, lingua franca ar fi, la rându-i, o frumoasă performanță
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
și îi mărturisește că, dacă ceva a ținut-o în viață, aceasta a fost doar speranța de a o vedea iarăși acasă. Toată lumea așteaptă acum povestirea amănunțită a celor întâmplate: o cere în primul rând Leontes, dornic să afle rolul jucat nu numai de Paulina, ci și de ceilalți în incredibila poveste. O, Paulina, du-ne-acolo unde În tihnă să întrebe fiecare Și să răspundă despre rolul său Jucat în golu-acesta mare-al vremii De când ne-am despărțit. De-ndată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
în teatru sau a doua revenire a fantomei, această a doua revenire fiind însăși dovada că prima apariție fusese adevărată! Numai că acum regizorul piesei este chiar Hamlet: el pune în scenă o reluare, o repetiție a evenimentelor, o repetiție jucată, desigur, dar la vederea căreia Claudius părăsește în grabă sala, fugind de la fața locului așa cum ar fi făcut-o în prezența unei adevărate fantome. Asemănarea ca probă a realității apariției efective - iată în ce constă forța acestei piese. Să spunem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
tragediei antice, „sunt vii morții culcați în pământ”. O nouă Ate îl silește să refacă drumul străbătut de predecesorul său, relația lor rămânând însă destul de incertă. În scena din sera de flori, tinerii Regine și Osvald retrăiesc, într-adevăr, scena jucată odinioară de șambelanul Alvig și de Johanne, servitoarea casei, mama Reginei, și totuși, între morți și vii, între trecut și prezent, timpul circulă ca printr-o ușă doar întredeschisă, metaforă a imposibilei izolări perfecte, a imposibilei eliminări definitive a strigoilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
ușa camerei mele, deschid pur și simplu o cutie a Pandorei. Nu ți-a spus doamna Battaglia să-l aștepți pe nepotul ei detracat și pe dânsa la marginea trotuarului, ca să nu pierdeți nici un moment din timpul prețios în care jucați popice? Ignatius râgâi, eliminând gazele a douăsprezece mascote care fuseseră prinse în capcană de valva lui. Îngăduie-mi să am puțină pace. E destul că sunt tracasat la serviciu cât e ziua de lungă. Credeam că ți-am descris suficient
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
făcuse Amory. Calea aleasă era atât de inexprimabil de urâtă, atât de incredibilă, Încât mai târziu Amory nu s-a gândit niciodată la ceea ce s-a petrecut ca la o experiență, ci ca la o scenă dintr-o tragedie cețoasă, jucată mult Înapoia vălului. Știa totuși că avea un sens bine determinat. Cam pe la ora unu s-au mutat la Maxim’s, iar ceasurile două i-au găsit la Deviniére’s. Sloane băuse temeinic și era Într-o stare de exaltare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]