1,512 matches
-
temut, dar aceasta nu m-a făcut s-o ocolesc prea tare; și apoi, după cum se vede, În timp ce mă feream, stângaci, fără Îndoială - niciodată nu suntem mai stângaci decât În fața unui ins „original” și „tenace În firea sa” - că ea, mania, nebunia, În câteva forme, trăia deja În mine, În cel ce-am fost. Și m-a ajutat, după ce m-a „Înfricoșat”, În sensul că nu am „recunoscut-o” Întotdeauna și nu i-am fost aproape niciodată recunoscător. Dar am Înțeles
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
mea, se’nțelege, pe care Însă, prin capacitatea de expresie, de „exteriorizare”, prin „rutina creației”, o Împart cu, o Împrumut, o „sugerez” lectorilor mei. Scriitorul adevărat, se’nțelege, cel autentic, cel care-și „exprimă” ideile obsesive, „ticurile de gândire” sau „maniile nocturne, exaltate” În „forme” accesibile și logice - În logica iraționalului, a „neînțelegerii poetice”, În forme ce „imită” viața, materia și ființa doar În scopuri „viclene”, adică În scopul de a le deposeda pe aceste zeițe omniprezente și omnipotente de... nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
pretendent la gloria artistică, În eforurile sale de a se face auzit, remarcat În lumea socială, se izolează de fapt din ce În ce mai mult, contractând cu timpul și cu bolile care acompaniază această crescândă marginalizare - alcoolul, ridicolul tot mai evident, mai supărător, maniile diverse și, nu În ultimul rând, o accentuare a iritabilității -, o tot mai evidentă incapacitate de a putea stabili contacte cât de cât firești cu indivizii „nevinovați” care-l Înconjoară. Nu, nu am reușit; În primii ani petrecuți În orgolioasa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
este de fapt indiferent, senzațiille și impresiile de moment - care pot fi ale noastre, dar și ale multor altora! - și, după un timp, când suntem asaltați de nevroze, depresii și o altfel de singurătate, cea În care cresc iute bălăriile maniilor, ale bolilor psihice, observăm abia că am făcut o „afacere” nu foarte rentabilă! Lăsându-ne conduși, ispitiți, seduși de acei „ucenici vrăjitori” ai unei Tehnici din ce În ce mai prodigioase, inventive - ca un scop În sine, comerciale și egolatre, părăsindu-ne vechile habitudini
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
a dracu, îl lasă să sune lung de câteva ori (orice comparație cu capodopera hollywoodiană Moștenitoarea, cu Olivia de Havilland, este nulă și neavenită !), el pleacă trântind ușa liftului (între timp se reparase), ea deschide, găsește portretul ei (pictorul avea mania de-a face portrete femeilor de care se despărțea), se duce la fereastră și-l vede plecând la braț cu o alta (în cinci secunde ajunsese deja la parter, semn că liftul se reparase pe bune), ea se întoarce spre
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
ori vinovatul este Marele Absent, deus absconditus, uitându-se că soluția este la îndemâna noastră, în virtutea libertății de a alege. Dar, la fel ca în viață, nu trebuie căutată o justificare în fiecare detaliu și construită o teodicee din fărâmele banalității, mania superstiției și hiberbolizarea derizoriului. Am risca să cădem astfel într-o ispită de dreapta și să ne trezim fără să ne dăm seama pe drumul pavat cu bune intenții, dar care ne duce spre pierzanie. Înainte de a găsi o explicație
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
suferințele sale, fiind „citit” ca parabolă a ceaușismului. După o tinerețe presărată cu flirturi de salon, însă umbrită de convalescența și, apoi, moartea lui Ștefan Mironescu, Sophie se va căsători cu colonelul Ioaniu și va sfârși în senilitate, zgârcenie și manii olfactive, ca o figură tipică burgheziei bucureștene cu veleități și eșecuri aristocrate. Profesorul Ștefan Mironescu asigură, pe de o parte, romanul geloziei bine temperate și al suferinței nobile, pentru ca, de cealaltă parte, să exprime sentințele cvasiclișeizate ale specificului național. Situat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285180_a_286509]
-
a persoanei și operei de care vorbeam mai sus, în sensul goethean al termenului. Fără îndoială, și aceasta arată încă o dată „secretul, misterul” marilor creatori. Capacitatea de a fi „ei înșiși”, cu o frenezie și „rigiditate” ce se apropie de manie, de o anume nebunie, ca și o anume, „ciudată”, flexibilitate, fluiditate umană și socială, un fel de „bătrânețe în copilul etern”, parcă prevăzuți, apărați de o „platoșă cinică”, ce-i ajută să „ascundă” și uneori chiar să-și „falsifice” propriile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
la rândul ei, hrănită de un provincial excepționalism etnic, poate, de asemenea, produce monștri. Succesul stimulează, inevitabil, vanitatea, anesteziind simțul deșertăciunii. Dar și insuccesul e, pe această linie, catastrofal: e urmat, mai întotdeauna, de irezistibile valuri de frustrare, în care mania persecuției, invidia, ura de toți și de toate ajung să frizeze patologia. O formă perfidă a vanității se exprimă în convingerea că ea este, preponderent, viciul altora. Dar repet: în fapt, nu scapă nimeni de ea. Sau aproape nimeni. O
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
seria 1936. dânsul a picat la capacitate 1936 la Iași și s-a prezentat al doilea an cu noi la Galați. Nu-mi reamintesc să fi repetat clasa VIIIa cu noi. În orice caz, el este medic și suferă de mania îngâmfării. Eu lam întâlnit în 1950 după ce și-a luat examenul de stat și nici nu a vrut să mă recunoască. Eu am fost coleg de clasă cu el până în clasa V-a, am făcut școala militară la Bacău în
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
a învățat-o, tocmai asemenea mărunțișuri intrate-n reflex îl trădează pe soldatul SS din el. Aflasem deja de la prietenii mei care înaintea studiilor trebuiseră să-și satisfacă stagiul în Armata română, că și aici, în această armată dezorganizată, domnea mania lustruitului de ghete. La manevre, soldații n-aveau, ce-i drept, gloanțe pentru exercițiile de tragere, deoarece costau prea mult. Aveau, în schimb, gura plinăde scuipat. Cu cât se puteau face mai puține exerciții de tragere, cu atât mai mult
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
la I.L. Caragiale, burgheziei mărunte. Înrâurite de realism și având ca model câteva dintre creațiile lui Costache Negruzzi, „copiile” vizează, de regulă, obiective ce au stat frecvent în atenția criticii junimiste: politicianismul (Tachi Zâmbilă, om politic), demagogia (Ștefan și Mihai), mania latinistă (Vespasian și Papinian), veleitarismul literar (Poeticale). Scrutând atent moravurile contemporane, N. realizează câteva portrete remarcabile: Părintele Gavril, Cucoana Nastasiica, Ioniță Cocovei, Cuconul Pantazachi. O contribuție deosebită la campania începută de Junimea pentru cultivarea limbii populare și pentru îndepărtarea neologismelor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288413_a_289742]
-
vicleșuguri să-l piardă, dar nu i-a mers. Ura ei l-a urmărit până când a fost mare. Se căsătorise și avea copii bucurându-se de o familie fericită. Hera însă cuprinsă de același dor de răzbunare cere zeiței nebuniei, Mania care păstra o otravă într-o cupă de aur să meargă pe pămângt și să împrăștie veninul asupra lui Alcide ca să-i rătăcească mintea. Zeița a îndeplinit întocmai dorința Herei. Alcide cu mintea rătăcită și-a ucis soția și copii
7 zile ?n Grecia by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84081_a_85406]
-
tentativa mea de ton autoironic) și pe undeva rănit (într-un mod nespecificat) ; nevrînd să dau impresia că sînt pompos, că iau prea în serios o vocație cum e critica de film, îmi cobor dragostea de cinema la rangul de manie. Dacă spun acum că, la vremea aceea, încă mai scriam ca să impresionez gagici, sînt, probabil, prea dur cu mine însumi sugerez un element de calcul vulgar de care mă știu nevinovat. Dar mă preocupa prea tare ce impresie lasă sensibilitatea
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
Pronosport etc) tradiționale și cele noi apărute (din sălile de Bingo dar și emisiuni televizate cu un astfel de joc). Teama de viitor și dorința de aventură, mitul îmbogățirii peste noapte cu ajutorul hazardului, au fost întreținute și de oficialități. Această manie sau psihoză colectivă amintește parcă de goana după aur din SUA din secolele trecute. Alți români își încearcă norocul lucrând în străinătate sau făcând diverse afaceri la limita legalității. Nervii românului sunt întinși la maximum și obosiți peste măsură de
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
nevoie să stea lângă mine câteva carnetele cu însemnări făcute de mâna, mai multe pixuri cu pastă de diferite culori, o lupa mare și cărțile asupra cărora mă aplec. Deși este un factor perturbator, telefonul celular este totuși tolerat cu manie surdă. Alte tabieturi nu am! M-am lăsat de fumat de vreo șase ani; cafea nu beau de pe vremea studenției de când era să mor în urmă unei urâte intoxicații cu cafeină... Dar să nu uit papucii, adjuvantul cel mai pretențios
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
noi, în el citam o discuție cu șeful editurii "Cărțile din pod", domnul Yehuda Melzer ( profesor de filosofie) care este sceptic în acest subiect controversat. Iată un fragment care aruncă lumină asupra cărților (autohtone sau traduse) în Israel: "A apărut mania vânzării în vrac, 4 cărți pentru 100 de șekeli. Prețul include taxa VAT . Dacă primesc 25 de șekeli pentru o carte și am de plătit taxe, autorul, tipografia, biroul, distribuitorul, traducătorul etc. cât rămâne editurii? În plus cărțile mele nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
în speranțe, revoluția rusă ne reda Basarabia, atitudinea polonezilor, cehilor și slovacilor ne promitea dez membrarea Austriei, turbarea ungurilor ne-o confirma. Credeam în constituirea Ucrainei independente, prin urmare un vad puternic spre Rusia. Ne închipuiam alipirea Austriei cu Ger mania și pacea Europei pe baze normale și liniștitoare, dar toate acestea cu condiția ca Germania să fie învinsă categoric și redusă [la] a primi aceste condițiuni. Deci trebuia încă multă vreme să răbdăm și să așteptăm. Asquith, la Leeds, propovăduia
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
victoria germanilor va fi un mare bine pentru noi, că ei, organizând solid valorificarea bogățiilor acestei țări și ră mâ nând de veci cu o influență precumpănitoare aici, vor face fericirea României. Bineînțeles, primea și vedea pe mulți din ger manii de seamă, dintre care unul, maiorul Prajma, șeful aprovizio nării, ami cul tatălui său, principele Hangiarli, locuia la dânsa. Lucrul i se pă rea natural și voia, în prietenia ei, să ne vină în ajutor: ne-a pro pus de
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
că în astfel de clipe unirea națională se putea face mai lesne de o personalitate nepolitică. Persoana lui nu conta. Gl Averescu sperase să fie el ales și rămase foarte decepționat, dar Antanta știa că lucrase pe sub mână cu ger manii. Stere și Arion, dinastici înfocați, propovăduiau un minister al tuturor românilor, bineînțeles cu dânșii în cap. Căderea lui Marghiloman fu și semnalul retragerii germanilor. plecarea vrăjmașilor Plecau, se duceau, fugeau. Camioane, trăsuri, furgoane, căruțe, automobile alergau pe toate străzile spre
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
zgură și a funinginei de pe străzile orășelului Gary, cu bărcile lui venind și plecând pe apa lacului Michigan - un astfel de om ar fi putut să atârne și În aer, făcând levitație asemenea lui Jordan. Un om cu idiosincrazii și manii trăsnite, care se ghiftuia hulpav cu acadele ieftine și fuma trabucuri Havana de contrabandă, era el Însuși un miracol homeric. Ravelstein, gazda, care venea acum cu un platou de brânzeturi, spunând: - Ce‑ați zice de‑o Îmbucătură din cașcavalul ăsta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
i se adresă din nou. — Am uitat un detaliu care poate vă va amuza. M-am mirat găsind cărți adnotate cu creionul. Fraze sau cuvinte subliniate. Uneori era doar o cruce pe margine. M-am Întrebat ce client avea această manie și am descoperit În cele din urmă că ea făcea asta. — I-ați spus? — Obligatoriu. Angajații mei aveau altceva de făcut decît să șteargă Însemnările ei! — Și cum a reacționat? — A răspuns, cu un aer Înțepat: „Îmi cer scuze. CÎnd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2055_a_3380]
-
și să-i intru În voie. BĂtăile erau crâncene. mă lovea cu asemenea sete Încât deseori mă lăsa fărĂ cunoștință. mult mai târziu mi-am dat seama că trebuie să fi suferit de o boală psihică, probabil un amestec de manie și sindrom obsesiv- compulsiv... Însă el nu a fost niciodată dia- gnosticat oficial... Dar eu... la șaptesprezece ani... mama m-a dus la doctor pentru că nu mă mai putea opri din vorbit, nu dormisem de trei nopți și mă certam
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
cuvinte, În ideea că totul este circumscris unui sistem de interacțiuni care conturează activ trecutul, prezentul și viitorul. Cert e că la șaptesprezece ani, când tatăl meu murise deja de câțiva ani, am fost diagnosticat cu sindrom obsesiv-com- pulsiv și manie. Dumnezeu a decis să continui chinul tatălui meu pe pământ. Își scoase un pachet de țigări Dunhill din care smulse o țigară și o aprinse cu mâna tremurândă. — DĂ-i naibii cu hotelul lor Împuțit ! oricum vor mult prea mulți
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
Funcția de intensificare a interjecției hai(de) este una dintre valorile conservate și dezvoltate în limba română actuală 45 odată cu expansiunea în comunicare a formațiunilor aparținând "tipului imperativ"46. ( hai(de) + imperativ: Hai mai lasă-mă... ăstia au o adevărată manie aici în ceea ce privește spațiul vital și dreptul la intimitate (www.revistatribuna.ro). Hai(de) + imperativ implicit: Hai (vino) la picnic! Hai la picnic! Diana Nedelea, 23 Iunie 2006. Hai la picnic! în timpul verii, ieșirile la iarbă verde, grătare sau picnicuri (www
[Corola-publishinghouse/Science/85024_a_85810]