1,107 matches
-
sumă de 2 (două) rupii și la două zile de muncă în folosul societății la biroul de cadastru. Dreaptă sentință! 5. Urmări: Cred că acum sunteți deja suficient de pregătiți să remarcați geniul maestrului Ludovic L. și ați observat că marchizul Rabindranath d'An a fost condamnat la simbolica sumă de 2 (două) rupii și la două zile de muncă în folosul societății la biroul de cadastru. Așa scrie în aspra sentință: "marchizul Rabindranath d'An" și nu "falsul marchiz Rabindranath
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
geniul maestrului Ludovic L. și ați observat că marchizul Rabindranath d'An a fost condamnat la simbolica sumă de 2 (două) rupii și la două zile de muncă în folosul societății la biroul de cadastru. Așa scrie în aspra sentință: "marchizul Rabindranath d'An" și nu "falsul marchiz Rabindranath d'An"! Pe cale de consecință, Rabindranath d'An a putut, din clipa aceea, să-și dovedească oriunde și oricând calitatea nobiliară, având mereu asupra sa acest act oficial rămas definitiv și irevocabil
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
că marchizul Rabindranath d'An a fost condamnat la simbolica sumă de 2 (două) rupii și la două zile de muncă în folosul societății la biroul de cadastru. Așa scrie în aspra sentință: "marchizul Rabindranath d'An" și nu "falsul marchiz Rabindranath d'An"! Pe cale de consecință, Rabindranath d'An a putut, din clipa aceea, să-și dovedească oriunde și oricând calitatea nobiliară, având mereu asupra sa acest act oficial rămas definitiv și irevocabil. Drept urmare, procesul de care a vorbit maestrul
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
Ana Maria Matute, Primele amintiri, București, 1968; Oswald de Andrade, Regele lumânărilor, București, 1972; José Maria Sanjuan, Requiem pentru noi toți, București, 1974; Miguel Angel Asturias, Căutătorul de perle, București, 1980; Rubén Darío, Balotul, București, 1979; Ramón del Valle-Inclán, Memoriile marchizului de Bradomin, București, 1987. Repere bibliografice: Edgar Papu, O carte despre dor, LCF, 1973, 5; Mircea Zaciu, O carte despre dor, TR, 1973, 7; Dragoș Vrânceanu, „Sentimentul dorului în poezia română, spaniolă și portugheză”, CNT, 1973, 19; Manuel de Paira
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285572_a_286901]
-
conducea jocul diplomatic cu același elan cu care se avînta, în costum roșu, pe robuștii cai irlandezi asupra dificilelor obstacole din cîmpia romană, mai mult cu îndrăzneală decît cu siguranță, în urma cîinilor purtați pe urmele vulpii de maestrul de vînătoare, marchizul Roccagiovine, din spița Bonaparte. Am povestit deja inițiativa lui Barrère privind trenul direct Roma-Paris; voi relata mai încolo ce am văzut și aflat despre activitatea sa între anii 1898-1904 și în ajunul intrării în război a Italiei, la întoarcerea mea
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
favorizate de o situație economică mediocră: recolte mai mult decît slabe duceau ici și colo la cîte o adevărată foamete. Populația cerea pîine. La Milano, o răscoală populară, soldată cu un mare număr de morți și răniți, a costat guvernul marchizului Rudini, șeful partidului conservator. Consecință a acestei sărăcii și a slabelor venituri la buget, moneda se deteriorase (cînd am sosit la Roma opt livre valorau un franc francez...), iar cînd coborai din Italia de nord în cea de sud, dădeai
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
pete de la picioare fuseseră vopsite pentru a permite înșelătoria. Din treaptă în treaptă, justiția ajunse la Maes, iar arestarea sa duse la descoperirea că era unul din șefii camorrei italiene. A rezultat o serie de scandaluri: chiar la Roma, fiul marchizului Rudini a fost interogat de judecătorul de instrucție; la Paris, președintele Clubului din Rue Royale a demisionat, împreună cu tot comitetul, cînd s-a descoperit că niște servitori, afiliați la camorra, măsluiau jocurile de cărți (o piesă a lui Boniface, jucată
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
să devină șef de guvern la 82 de ani... Zanardelli, șiret, chițibușar: cu aspect exterior foarte neglijent cînd era președintele al Camerei, deputații pretindeau că la toaleta președinției, periile și pieptenii prinseseră pînze de păianjen... Partidul Conservator era condus de marchizul Rudini, tip de mare senior sicilian, cu barbă decorativă, monoclu, disprețuind efectele oratorice de la tribună, care se străduia să echilibreze bugetul prin drastice reduceri de cheltuieli, mai ales în serviciile din străinătate de la cel al școlilor (alias propagandă) mai întîi
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
Italiei în războiul dintre 1914-1917. Luzzatti plimba în incinta Camerei și prin ambasade o jovialitate cordială nesigură. Om de finanțe foarte abil, specialist în probleme economice, era socotit un maestru în manevrele de pe culoarele de la Montecitorio 40. O nouă figură, marchizul Prinetti, venit de la Milano și din marea industrie, căsătorit cu o marchiză din familia Adda, descendent din Choiseul-Praslin, deținea portofoliul Afacerilor Externe; colaborarea sa loială cu Barrès pentru a slăbi legăturile care țineau Italia dependentă de Germania și pentru a
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
se observau deja. Țara, prinsă pînă atunci în Tripla Alianță, făcea figură de barcă remorcată de fregata germană. Pentru orice probleme, fie și de mai mică importanță, Roma consulta Berlinul sau îl urma într-o asemenea măsură încît, spre exemplu, marchizul Visconti Venosta, bătrîn diplomat încărunțit la școala franceză lui Cavour, de tendință francofilă certă, care a jucat un rol eminent în fruntea departamentului Afacerilor Externe și mai ales a delegației de la conferința pentru Maroc de la Algésiras, declara deschis domnului Al.
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
recent ridicată de Statele Unite pentru a restrînge imigrația dădea o lovitură directă Italiei, săracă în resurse și spornică în nașteri, punîndu-se problema găsirii unor soluții urgente în privința surplusului de populație de acum pornită în căutarea altor tărîmuri, de preferință mediteraneene. Marchizul San Giuliano, destinat să fie ambasador și ministru al Afacerilor Externe, după călătorii prin Albania și de-a lungul coastelor Adriaticii, consacra acestei probleme o serie de studii critice potrivnice țelurilor și acțiunilor diplomației austriece. Și deja, din cauza acestor ciocniri
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
în rîndurile lor personalități de mare valoare, deja cunoscute sau pe cale de a fi. De partea înțelegerii cordiale 68, ambasadorul Sir Ed. Goschgen se pregătea să părăsească postul pentru cel de la Berlin, unde era menit să declare războiul din 1914. Marchizului de Reverseaux, care locuia în vechiul palat Lobkowitz, îi succedase domnul Crozier, obligat să inaugureze ciudata clădire ce urma să adăpostească Ambasada Franței, concepută de un arhitect care se lăuda că face ceva în stilul Loubet și Fallières69. Această concepție
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
generale prin înțelegere directă și cordială. Contase, însă, fără Berlin. Abdul Hamid întîrzia audiența cerută de ambasadorul austriac (lucru destul de obișnuit la el: revanșă a slăbiciunii sale asupra problemelor de fond și tentativă de a mai tăia din prestigiul ambasadorilor). Marchizul Pallavicini se plîngea de acest lucru Baronului Marshall Von Bieberstein, mărturisindu-i, neîndemînatic, ce anume lăsau să se întrevadă instrucțiunile de la Viena. Într-o clipă, colegul său și Wilhelmstrasse, la pîndă, au văzut ce folos puteau să tragă. Marshall este
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
această țintă spre a-și îndrepta tirul și asupra lui Sazonov. Aveam șansa întrucît trebuia să prezideze întîlnirea ambasadorilor de a fi cunoscut îndeaproape pe Sazonov la Roma, cînd era ministru pe lîngă Sfîntul Scaun, ca și pe ambasadorul Italiei, marchizul Carlotti, prieten și tovarăș la cercul dela Caccia. Ambasadorul britanic, sir Georges Buchanan, fusese mai înainte ministru la Sofia și avea pentru Bulgaria o simpatie debordantă care mă făcea să-mi fie teamă că îmi va trebui un efort deosebit
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
le-am amintit mai sus, date ministrului de război). De la această emancipare a Italiei față de Berlin și Viena, ceva nou, o veleitate de "fare da se"125 se simțea în mediile politice de la Roma. Portofoliul Afacerilor Externe era deținut de marchizul de San Giuliano, dublat de un subsecretar, prințul de Scalea, sicilian ca și el. San Giuliano avea o figură răvășită, așa cum se vede în tablourile spaniole religioase din secolul al XVII-lea, un cap cu o claie de păr și
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
de multe ori urmările. Pentru moment, încă de la instalarea mea în post, Legația României se afla angajată în mișcările provocate de apariția noului stat albanez, obiect de rivalitate italo-sîrb și mai ales italo-austriac, de partea cealaltă a coastei Adriaticei, unde marchizul de San Giuliano făcuse cîndva unele explorări. Această problemă albaneză, survenind după înfrîngerea turcă din Tripolitania și Balcani, se prezenta plină de riscuri pe care nu le înlătura în mod eficient crearea de către marile puteri a unui stat independent condus
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
se arăta destul de înspăimîntat de noua sa postură și dornic să se agațe de o ramură solidă. Legația României, în învălmășeala albaneză, se afla tot timpul între ciocan și nicovală. Regele Carol intervenea pentru a merge să pledez pe lîngă marchizul de San Giuliano cauza și meritele nepotului și soției acestuia, iar ministrul italian nu ascundea faptul că, în ochii săi, suveranul albanez nu se afla la înălțimea sarcinii și că îi era greu să-l susțină. Într-adevăr, Italia nu
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
un adjunct, la fel de bine cotat, generalul Porro era considerat la înălțimea sarcinii și a evenimentelor. Ușurarea a fost unanimă cînd, după noul val de pesimism provocat de ultimatumul dat Serbiei, publicul a aflat că Italia ieșea din joc și că marchizul de San Giuliano, aprobat pe deplin de Giolitti și partizanii săi, reușea să convingă Berlinul că clauzele alianței nu angajau Italia, fără ca Germania să fi arătat o ranchiună accentuată. (De fapt, starea de totală nepregătire a armatei italiene era foarte
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
sarcină comună: să fie bastionul avansat al Europei contra bolșevismului...". Italienii se distinseseră printr-o declarație teatrală, făcută în afara Conferinței. La care însă s-au întors: Orlando, Sonnino, Bonin Longare, ambasador la Paris, și cu un zîmbet ironic și dezabuzat marchizul Salvago Raggi menit să ajungă mai tîrziu ambasador în Franța. La îndemnul lui Take Ionescu, promotor al Micii Antante, care s-a născut la Paris, cu acte în regulă, pe care mi-am depus semnătura în numele României, cele trei state
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
Paris spre un San Remo în sărbătoare, pavoazat cu drapele și atît de plin de lume, încît nu se găseau locuri în hoteluri. După ce am lăsat pentru domnul Nitti o carte de vizită protocolară, iar prin grija directorului de cabinet, marchizul Visconti Venosta, mi-a parvenit cea a președintelui consiliului italian, nu am mai avut alt rol decît acela de observator curios. Nu am avut de ce fi dezamăgit, întrucît această reuniune internațională a produs un moment de bucurie reținută, dar intensă
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
Popescu, Petru / 29 Preda, Marin / 21-22 R Rabelais, François / 111 Ralet, Dimitrie / 32 Ratesh, Nestor / 46, 158 Ratzinger, Joseph / 113 Rațiu, Ion / 53, 60 Rădulescu, Mihai / 27 Râpeanu, Valeriu / 97 Regman, Cornel / 25 Roman, Petre / 73 S Sade, Donatien AlphonseFrançois, marchiz de / 65 Sălcudeanu, Petre / 76 Schelling, F.W. / 85, 132 Schumann, Robert / 152 Serres, Michel / 113 Simion, Eugen / 96 Simmel, Georg / 33 Sârbu, I. D. / 25 Smith, Adam / 70 Sorescu, Marin / 76 Spăriosu, Mihai / 11, 42, 56 Spinoza, Baruch / 19
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
8; singura notă bună la dogmatică din toată perioada de teologie. «Opera de binefacere pentru alinarea bolnavilor săraci» În primul an de teologie, clericul Calabria și un grup de amici (doi clerici, Pio Tinazzi și Pio Visentini, și doi laici, marchizul Alessandro De Lisca și contele Francesco Perez) au fondat «Opera de binefacere pentru alinarea bolnavilor săraci». Don Calabria a trasat și un mic și simplu Regulament articulat în 8 puncte: «1. A apărut la Verona, din inițiativă privată, o Operă
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
ani; apoi, când cei trei preoți au fost implicați în diferite parohii, s-a dizolvat. Dar în fiecare dintre ei a rămas voința de a continua apostolatul individual printre cei bolnavi. Și cei doi laici au obținut un avantaj spiritual: marchizul Da Lisca, care a fost ales supraveghetorul monumentelor, continuându-și opera sa de caritate de ajutorare a celor mai nevoiași în privat; contele Perez, după un serviciu în consiliul orășenesc din Zevio (Verona) și în administrarea Operelor laice de binefacere
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
decide soarta copilului. În aceiași zi, o cunoștință, un evreu, a vrut să aibă el privilegiul de a-l îmbrăca pe țigănuș din cap până în picioare, pe propria cheltuială. Iar trei zile mai târziu, în timpul unei petreceri ținute în casa marchizilor Da Lisca, s-a organizat o tombolă. Câștigul a fost destinat «pentru copilul clericului Calabria». Erau 60 de lire. O cifră frumoasă pentru acele vremuri. Căutările asupra posibilei familii nu au dat rezultate. Atunci, s-au gândit să trimită copilul
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
italian» de Civiltà Cattolica, prestigioasa revistă italiană. Capitolul VI Vicar parohial la Santo Stefano (1901-1907) Preot universal Noul preot a fost invitat să se bucure de o perioadă de odihnă și de sfântă pace la Zevio, în vila prietenilor săi marchizii Da Lisca, împreună cu prietenul său contele Francesco Perez. A petrecut o lună de vacanță benefică pentru trup și suflet. Au fost ultimele vacanțe, pentru că, mai apoi, don Calabria va decide să renunțe ca să nu-și abandoneze niciodată copiii oratoriului și
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]