983 matches
-
zi”, o recunoaștere a avantajelor și problemelor pe care acestea le presupune și a rolului său fundamental în procesul de devenire a persoanelor (Elshtain, 1993, p. 335). A fost contestat caracterul instinctual și pasional care fusese atribuit maternității în paradigma „naturalistă”: Maternitatea umană modelează limbajul și cultura, formează o persoană socială, dezvoltă moralitatea. Maternitatea umană diferă de simpla propagare a speciei. Maternitatea umană este creativă, căci a crea persoane noi sau noi tipuri de persoane este la fel de creativ ca a crea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
de personalități de marcă, născute pe raza teritoriului județului Bacău, dintre care pomenim pe: maiorul Ene Constantin, participant la Războiul pentru Independență și căzut eroic la Rahova; actorul Beligan Radu, Borcea Ion, cel ce a fondat, în 1926, la Agigea, „naturalist stațiune zoomarină”; Comăneci Nadia, multiplă campioană la gimnastică; Dan Dumitru globetrotter, care a parcurs pe jos înconjurul lumii în anii 1910-1916 și din cei patru curajoși câți au pornit, el singur a supraviețuit și a încheiat pentru prima oară acest
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
de personalități de marcă, născute pe raza teritoriului județului Bacău, dintre care pomenim pe: maiorul Ene Constantin, participant la Războiul pentru Independență și căzut eroic la Rahova; actorul Beligan Radu, Borcea Ion, cel ce a fondat, în 1926, la Agigea, „naturalist stațiune zoomarină”; Comăneci Nadia, multiplă campioană la gimnastică; Dan Dumitru globetrotter, care a parcurs pe jos înconjurul lumii în anii 1910-1916 și din cei patru curajoși câți au pornit, el singur a supraviețuit și a încheiat pentru prima oară acest
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
interesătoare care vor fi făcute asupra doftorilor.... 4. Prin stabilirea de relații cu societăților știutoare din străinătate)”(N.A. Bogdan 1919) Efervescenta activității științifice a societății este ilustrata de editarea unei reviste proprii În anul 1887, apărând Buletinul Societății de Medici Naturaliști, publicație lunară bilingva româno-franceză. Viața medicală a Iașului și a Moldovei a fost dominată de activitatea Spitalului central “Sf. Spiridon”, a cărui activitate a fost confirmată de hrisovul domnitorului Cehan Racoviță În anul 1757. Spitalul “Sfanțul Spiridon” a avut un
Istoria Neurochirurgiei Ieşene by Hortensiu Aldea, Nicolae Ianovici, Lucian Eva [Corola-publishinghouse/Memoirs/1293_a_2216]
-
pregătire anatomica, dar și cu o bună informație În domeniul abordat, au tentat abordul a diverse capitole de patologie neurochirurgicală (prof. Ion Tănăsescu, prof. N. Hortolomei, Dr. Ion Țaicu). În anul 1930, doctorul Ion Țaicu comunica la Societatea de Medici Naturaliști din Iași, cazul unei bolnave În vârstă de 30 de ani cu paraplegie. Explorarea spțtiului subarahnoidian cu iodipina 40%, pune În evidență o compresiune medulara la nivel T12. Operator se efectuează o laminectomie largă, se injectează formațiunea chistica parazitara cu
Istoria Neurochirurgiei Ieşene by Hortensiu Aldea, Nicolae Ianovici, Lucian Eva [Corola-publishinghouse/Memoirs/1293_a_2216]
-
1 2:8,1937; Moruzi AL., Lupu E., Anesthesie rectale a l’avertine. Revista Medicochirurgicala, Bull. Șoc. Med. Nat., Yassy, 1,2, 40,1937; Al. Moruzi E. N. Lupu, I. Alexandrescu - Meningiom parieto temporal drept.Operat. Vindecat. Buletinul Societății de Medici Naturaliști, 1939. Moruzi AL, Lupu E., Le traitment des cephalees post-rachianestesiques par la novocsinisationde la chain sympathique cervicale, Revista medico-chirurgicală, Bull. Șoc. Nat., Yassy, 3-6,182,1939; Moruzi Al. Briese M., Oblu N., Briese G. Tumeur intrarachidienne extradurale a grosses destructions
Istoria Neurochirurgiei Ieşene by Hortensiu Aldea, Nicolae Ianovici, Lucian Eva [Corola-publishinghouse/Memoirs/1293_a_2216]
-
coșmar, precum Corl, Ixtl sau Anabis, pericolul este printre ei, la bordul navei, acolo unde cunoștințele științifice periculos de avansate, lăsate la îndemâna pământenilor cinici, se pot transforma într-o sălbatică forță distructivă. 1 Beagle a fost nava pe care tânărul naturalist Charles Darwin s-a îmbarcat în 1831 într-o expediție de cercetări științifice care avea să dureze cinci ani (n. tr.). 2 E vorba de așa-numitul "timp stelar", bazat pe ora de o sută de minute și pe ziua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
curent al literaturii populare, așa cum, de altfel, n-a avut timpul de excela În nici un alt curent. N-avem o tradiție solidă și „plictisitoare”, prin cantitate, a romanului romantic, așa cum n-o avem nici În materie de roman realist sau naturalist, noi fiind În esență parodiști ai unor genuri pe care, cu puține excepții, n-am știut să le cream. Am fost Întotdeauna mai talentați În a face metaliteratură, intertextualitate, post-roman, post-nuvelă, considerând că a te Înscrie Într-un gen limpede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
devin personaje de valoare majoră în operă. S-a afirmat că I. L. Caragiale, ca teoretician și ca autor dramatic, aparține tradiției neoclasice a teatrului și s-a format în opoziție cu stilul dramei tradiționale și ca o reacție împotriva teatrului naturalist. Interesat de pitorescul uman și de comedia vieții, scriitorul se ridică de la observația imediată și alcătuiește o altă realitate în spiritul aristotelic al mimesis-ului, îmbinat cu un realism superior, chintesență a realității. „Sînt enorm și văd monstruos”, concluzia lui Caragiale
PERSONAJUL COMIC ÎN TEATRUL LUI I. L. CARAGIALE by Aurora Ștefan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/380_a_592]
-
ar fi trebuit să mă afecteze, dar odată cu calculatorul, pe care și eu l-am avut singur în stăpânire anul ăsta, va trebui să împart cu P. și romanul meu, „felia de viață“, cum ar fi spus Zola, devenit brusc naturalist odată cu înaintarea în vârstă. Pregătește-te să auzi tot mai mult despre cazul Portiei, cu consolarea că ea nu mai putea să-mi invadeze decât parazitar schema gata construită a romanului. Un an de zile am încercat, scriind, să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
făcea pe nevastă-sa să se simtă prost și singura dată când am văzut-o pierzându-și cumpătul a fost atunci când el a insistat să-mi spună cum a luat un purgativ și a început să intre în detalii cam naturaliste pe această temă. Seriozitatea absolută cu care își povestea necazurile mă făcea să mă scutur tot de râs și asta o irită și mai tare pe dna Stroeve: — Parcă ți-ar plăcea să te faci de râs, zise ea. Ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
Costane, tu nu ai făcut niciodată așa ceva? — Bă, tu să taci, Spiridoane, inginer de doi lei! Cum să fac așa ceva? Și după aia să o omor? — Proza citită de Vasile nu are eleganță, ai zice că, Într-un fel, e naturalistă. Ce mă deranjează pe mine, a continuat Siboiu, e lipsa de mesaj moral. Nu cred că astfel de exemple În literatura română ar fi un câștig pentru educația și instruirea tinerilor. Vasile trebuie să Își revizuiască viziunea asupra epocii În
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
cit. p. 294). Criticînd, în comentariul mai sus menționat, atitudinea lui Lovinescu față de proza infuzată de lirism a lui Sadoveanu, Perpessicius îl așază, ironic, pe criticul sburătorist în proximitatea adversarilor săi dogmatici: H. Sanielevici (cu diatribele sale eticist-sociologizante împotriva tematicii „naturaliste” și „imoraliste” a nuvelelor sadoveniene) și M. Dragomirescu (cu clasificările sale schematice). Ca și Dragomirescu, E. Lovinescu agravează - scrie Perpessicius - „dependențele critice de școală literară”, derivîndu-le în „critică cenaculară”: „Cum se explică toată acea spuză pe turta Sburătorului (...) cînd scriitorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
reprezintă însă decît un epifenomen al „complexului periferiei”, un evazionism asumat ca protest antifilistin, ca ridicare deasupra mediocrității vulgului și a provincialismului tradiționalist. În forme răsturnate, complexul se regăsește deopotrivă în „micul romantism provincial” (G. Călinescu) cu accente realiste și naturaliste al literaturii „dezrădăcinaților”, „inadaptaților” și „învinșilor”; pe alte coordonate îl vom regăsi, după Primul Război Mondial, la avangardiști cosmopoliți și la unii ortodoxiști din cercul revistei Gîndirea, la reprezentanți ai „tinerei generații” și la post-maiorescieni atipici precum G. Călinescu, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
ochii și mințile noastre, atât În modul nostru de percepție, cât și În modul de a analiza cele percepute: nesfârșite secvențe scurte și stop-cadre, nesfârșita nevoie de a edita și clasifica acest material brut. Mi-am petrecut toată tinerețea ca naturalist amator mai mult sau mai puțin tradiționalist; ca pseudo-savant, abordând natura ca pe un fel de enigmă sau joc intelectual, În care faptul că eram În stare să aplic denumiri și să explic comportamente - prin urmare, să identific și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
diferi foarte mult. Poate tocmai fiind scriitor (și nimic nu este mai imaginar decât timpul trecut În care este pusă pe hârtie prima formă a romanului, intens de vie și de prezentă), am observat de ceva vreme În eul meu naturalist următorul lucru: un recul disproporționat În orice experiență prezentă a naturii, o retragere sau o revenire la cunoștințe sau trăiri din trecut, fie acesta trecutul determinat al memoriei personale, fie cel nedeterminat, imperfect, al cunoștințelor consfințite acumulate și al comportamentului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
adevărata virtute umană (și frumusețea Însoțită de virtute) s-a aflat pentru europeni În natura Îmblânzită, Îngenuncheată În interiorul lui hortus conclusus, sau a emblematicei grădini cu ziduri Înalte a civilizației. Conceptul acesta a fost atât de puternic Încât reprezentarea artistică naturalistă a peisajului sălbatic este total absentă Înainte de secolul al XVII-lea - dar și atunci atât de rară, Încât am putea spune chiar până la apariția mișcării romantice. Grija publică pentru natură, cu măsuri concrete pentru a o proteja, nu a apărut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
au Început să vadă natura ca un tot unitar până În momentul În care aparatul de fotografiat a surprins-o pentru ei; și deja, În acest context, Începuse să-i Înlocuiască. Arta nu are nici o obligație specială să fie realistă și naturalistă, de fapt nu are nici o altă obligație decât să spună ce dorește sau ce anume vrea să spună artistul. Și totuși, această neputință durabilă de a reda Întregul la fel de veridic ca și partea izolată - acest eșec de a pune În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
tipice vieții lor: păsări mâncând, păsări curtându-se, păsări împerechindu-se și clocind, păsări în zbor, păsări murind, păsări atacând alte păsări, toate într-o serie șocantă de peisaje nemuritoare. Iar pe pereți stăteau agățate portrete de păsări, un dezmăț naturalist păsărilor, o bogăție uluitoare de capete de zburătoare, altele reale, unele imaginare, așezate pe ranguri în jurul unei picturi centrale ce ocupa aproape tot peretele din dreapta lui Vultur-în-Zbor. O singură privire către creatura pictată în culori impresionante a fost de-ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Karamazov, delirul făcea ravagii prin cârciumi, prin instituții, cei mai mulți trăiam jalnice și provinciale povești de dragoste sub semnul iraționalului, al instinctului primar, frustrat. Exact ca în lumea lui Dostoievski, care poate fi ecranizată cu mare succes în genul tele novelei naturaliste, dat fiind că marele rus abuzează de psihologia lui „dintr-odată“, care împinge pe mai toată lumea să pățească brusc ceva de ordin irațional, să leșine, să devină brusc palid, să urle ca scos din minți și să plece cuprins de
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
Cupru, știți deja... — Da. Cupru... dar yubani-i sunt hotărâți să pornească la război. — Îmi imaginez. Șoseaua asta e o nelegiuire. Ar putea să o facă pe la Nord, pe la poalele cordilierei, unde n-ar deranja pe nimeni. — Sunteți sigur? — Firește. Sunt naturalist și am făcut un studiu ecologic pentru Ministerul Transporturilor. Timp de trei luni i-am însoțit pe topografi prin acele ținuturi de toată frumusețea și am redactat un raport de optzeci și trei de pagini. Concluzia mea era simplă: o șosea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
a protestat împotriva masacrării bizonilor, castorilor și a animalelor libere de pe pășuni - mângâie cu tandrețe mâna soției sale. Paula pretinde că semăn cu el, pentru că, aidoma lui, zbier și dau din picioare în apărarea unei cauze pierdute. — Și Paula e naturalistă, interveni părintele Carlos. O autoritate în materie de faună tropicală, zâmbi el. Într-o zi, cărțile Paulei și ale lui Ignacio Ávila-Gorsky vor fi texte obligatorii în Universități. — N-o luați în glumă, părinte. N-o luați în glumă, râse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
părea mai degrabă de câmpie decât de deal și era presărată cu numeroase construcții mici și mari, acareturi obișnuite sau specifice unei mânăstiri, porți, clopotnițe, chilii, arbori singuratici, grajduri, garduri și surse de apă, livezi desenate mai mult schematic decât naturalist. Deasupra fiecărui element se afla o cifră și sub desen o legendă. 1. Sfânta Mănăstire „Izvorul Tămăduirii“ zidită prin anul 1300. Distrusă de vitregia vremurilor prin anii 1614, 1762-1785, a rămas pustie până În anul 1940, când starețul Ieromonah Filoghie OȚA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
realizată prin procedee riguros științifice fără dulcegării. Ape adânci, Sfinxul și Femeia în fața oglinzii formează prima etapă a literaturii scriitoarei, a lirismului pur și a autoanalizei incisive, după aceste opere se trece ușor spre obiectivarea acțiunii, tinzând spre un realism naturalist, renuntând definitiv la romantismul-liric al incipiturilor scriitoricești. Frumusețea, caracterul oniric al acestor proze, este confesiunea apropiată poeziei, vizând descifrarea complexului existenței, mai exact autocunoașterea : Mă interesează mult și sufletul celorlalți, mă pasionează chiar, îi privesc neobosit și ochiul meu vede
Femeia în faţa oglinzii by Corina Alexa-Angheluş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1162_a_1871]
-
de crimă, suicid amoros, nu se știe, nu actul justițiar sau al folosirii revolverului o atrage, ci descrierea macabră, viziunea urâtului analizat în toată manifestarea lui, a plămânului perforat, a inimii ce încă pulsează spasmodic, a coastelor neatinse. Acest tablou naturalist va face imaginea vizuală, lait motiv al romanelor Hortensiei Papadat Bengescu. Tabloul fantasmagonic descris va rămane nefinalizat, deoarece chipurile nu sunt zugrăvite deloc, plăcerea crudă nu are portret, este manifestarea biciuitoare a simțurilor și atât. Manuela devine astfel reflectorul celorlalți
Femeia în faţa oglinzii by Corina Alexa-Angheluş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1162_a_1871]