1,335 matches
-
Tema tanatică apare din ce în ce mai insistent și mai grav, ca în Cartea zodiilor (1982): „O liniște-a neliniștilor sapă/ În trupul meu un leagăn ori o groapă./ Pe cine legăn? Înmormânt pe cine?/ Pădurea umbrelor se zbate-n mine”. Începând cu Oracole (1987), inedită pentru creația lui B., și ca factură, și ca amploare, este erotica, îmbrăcând forme variate, de la sonetul petrarchist și shakespearean la cel voiculescian. Iubirea e o stare de confiscare totală a eului, de turment absolut („Mă prăpădesc să
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285850_a_287179]
-
cunoașterii, cu ilustrații de C. Piliuță, București, 1979; Muntele catârilor, București, 1980; Cartea zodiilor, București, 1982; Leagănul mării, București,1983; Audiență la consul. Nu pot să dorm, București, 1984; Întâlnire periculoasă, București, 1985; Romanul de familie, I-II, București, 1986; Oracole, București, 1987; Proces în recurs, București, 1988; Rădăcinile cerului, pref. Irina Petraș, București, 1989; Vase de Tanagra, București, 1993; Icoana nevăzută, București, 1996; Muntele, București, 1996; O carte pentru toți românii. Catolicism și ortodoxie românească, Cluj-Napoca, 1997; Ion Brad, Monica
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285850_a_287179]
-
perpetuu asemeni fluidității cristaline revărsate dintr-un izvor al stâncilor înalte. Cotidianul alunecă învăluitor pe lângă atomul pulsativ al suferinței evitând decodarea mesajelor ce răzbat dinspre interioritatea tensionată în propria concentrație incandescentă a celui îndurerat. Valența revelatorie, profetică a suferinței ca oracol ce vestește temeiurile primordiale, întemeietoare ale mundaneității glisate în special imanentului este aici ocolită, trece ca neobservată, nesesizată vigilenței cotidiene. Aceste fundamente ale mundanului sunt cele care susțin și poartă nu numai complexul ontic al acestuia dar și dimensiunea întregului
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
creația, căderea și restaurarea lui Adam, este solidară cu biografia fiecărui sfânt și a Trupului lui Hristos. Vectorul eshatologic al istoriei umanității este proiectat în laboratorul mistic al liturghiei Bisericii. De aceea, primii creștini au putut găsi pretutindeni semne și oracole despre „taina cea din veac ascunsă” (Coloseni 1, 26). Mozaicul Regelui Hristos se găsea ascuns, în ghicitură, nu doar sub litera vechilor Scripturi iudaice, ci a multor alte monumente din cultura păgână. Așa cum Hristos găsise în femeia samariteancă virtuți străine
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
împins de diavol și astfel devine satanizat. Deci, dragul meu, fii liniștit și mulțumitor proniei divine, că ai fost ajutat să suporți și să treci prin această teribilă încercare.” Vocea blândă și fermă a lui Nea Pătru suna ca un oracol și s-a așternut ca un ulei sfințit pe sufletul zbuciumat al lui Tavi. în celulă se lăsă o liniște fecundă pentru mult timp”. De aceea ne întrebăm: omul care judeca astfel lucrurile și știind tăria lui de caracter, putea
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
subiectului gânditor și în versiunea dedicată actului. Astfel, modelul conștiinței de sine optative este daimonul, care coboară din exterioritatea oraculară în care l-a plasat tradiția antichității grecești și devine voce interioară a unei modalități negative de prescripție ("daimonul este oracolul interiorizat"51). El inaugurează o tradiție de concepție care acordă un loc central conștiinței de sine în universul tematic al metafizicii în general ("comentând semnificația daimonului socratic... Hegel afirmă că aici suntem, pentru prima dată, în prezența conștiinței subiective de
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
ambivalente a arătării și ascunderii: " Din semințele de-ntuneric, destin încifrat/ în numere celeste, se naște lumina -/ și lumina coboară în suflet/ ca să se-ntoarcă închisă în el și în taină,/ ca apa vărsată în apă.// Astfel, stăpânul al cărui oracol se află în suflet/ poartă două coroane: una albă care-l arată făcându-l în timp să fie/ și alta neagră care-l ascunde sub nevăzutul din veșnicie" (Natura, vol. Gnoza, Editura T, Iași, 2005, în Friedrich Michael, op. cit., p.
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
lungă listă. Interes special ar fi meritat, credem, și am aflat că este un viitor proiect al omului de cultură Principesa Margareta, sfera rețetelor românești după care s-au pregătit și se pregătesc bucatele la Curtea Regală. Jocul de-a oracolul. Mărturisesc cu oarecare pudoare că n-am mai completat, de cînd eram copil, un chestionar pe care mulți îl numesc gen oracol. Îmi amintesc cum schimbam cu colegii de școală fel și fel de albume ale căror file, uneori, le
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
sfera rețetelor românești după care s-au pregătit și se pregătesc bucatele la Curtea Regală. Jocul de-a oracolul. Mărturisesc cu oarecare pudoare că n-am mai completat, de cînd eram copil, un chestionar pe care mulți îl numesc gen oracol. Îmi amintesc cum schimbam cu colegii de școală fel și fel de albume ale căror file, uneori, le parfumam sau între care puneam și petale de flori la presat. Acum am ezitat mult în fața aceluiași gest pe care, altădată, îl
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
însă un fel de răspuns la compunerea mea de la un lector deopotrivă afabil și subtil-ironoic. Îl reproduc aici întocmai: "Citisem răspunsurile la chestionar și ps-ul, chiar a doua zi, cred, după ce le-ați trimis. Eu am agreat ideea întrebărilor gen oracol, încă de la început. Știu, argumentele Dumneavoastră din ps sînt infailibile, dar sînt convinsă de un lucru: forțînd limitele, dacă ar fi trebuit să argumentați pro un atare demers, ați fi făcut-o tot într-o manieră irecuzabilă. Asta ține de
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
efectul sindromului Conciliului Vatican II, s-a schimbat foarte mult, recunoscînd pluralismul în angajamentele politice ale catolicilor. Totuși, democrația creștină a supraviețuit primei generații care a ajuns la putere, aceea condusă de Konrad Adenauer, Alcide De Gasperi, Robert Schuman, dezmințind oracolele care preziceau declinul acestor partide. Este adevărat că evoluția societății și a Bisericii le-a fost în mod vădit defavorabilă. Totuși, ele au știut, mai puțin MRP-ul în Franța, să-și mențină pozițiile, ba chiar să le consolideze și
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
constrîngătoare, cu interpreți autorizați, care oferă o lectură uniformă și angajantă, se poate formula o distincție netă, atribuind regimurilor autoritare existența unei mentalități, a unui ansamblu de credințe mai puțin codificate, mai puțin rigide, cu o oarecare ambiguitate interpretativă, fără oracole investite cu un rol specific. Mentalitatea autoritară cea mai răspîndită se bazează pe triada tradițională Dumnezeu, patrie, familie care se poate regăsi la baza multor experiențe autoritare, chiar trecînd cu vederea tipul de religie în cauză. Bineînțeles că, la rîndul
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
despre cele șapte arte liberale, pentru care nu trebuie neapărat căutate surse occidentale, căci tema avea o veche tradiție în poezia panegiristică ucraineană din prima jumătate a secolului al XVII-lea. Interesul arătat în acest context literaturii oraculare în genere, oracolelor sibilinice în particular capătă motivări suficiente. Sibilele pătrund, firesc, în texte ce brodează pe marginea unor miracole, profețiile lor se autonomizează, motivul își face un nou statut și, depășind zona literarului, capătă (recapătă, mai bine zis) dreptul de a figura
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288140_a_289469]
-
Adrian Marino - Prezențe românești și realități europene. Jurnal intelectual (ediția a II-a, cu un post-scriptum al autorului) 104. Seneca - Dialoguri (I) 105. Jean Delumeau - Liniștiți și ocrotiți. Sentimentul de securitate în Occidentul de altădată (vol. I) 106. Plutarh - Despre oracolele delfice 107. Paul Cernat, Ion Manolescu, Angelo Mitchievici, Ioan Stanomir - Explorări în comunismul românesc (vol. I) 108. Seneca - Dialoguri (II) 109. Ruxandra Cesereanu - Decembrie ’89. Deconstrucția unei revoluții 110. Plinius - Naturalis historia. Enciclopedia cunoștințelor din Antichitate (vol. VI) 111. * * * - Întotdeauna
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
cinci comune. Mă bucur la gîndul că românii noștri vor întîlni această plăcută surpriză. Din nou plutesc în istorie și ascult fascinat legenda satului Morlupo. Lupii au furat un miel și sătenii s-au luat după ei pînă în grote. Oracolul le-a prezis că "vor muri ca lupii". Pînă una alta nu se prea moare pe aici. Într-unul din sate au murit doar cinci oameni în zece ani. Pe la noi se moare mai mult... În Iugoslavia, cu războiul, nici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Or fi grecii atît de ignoranți încît să nu știe că Florin Vitan, prefectul, este buricul pămîntului? Încep și eu să mă îndoiesc de unele adevăruri obținute fără demonstrații. În răcoarea muzeului îmi revin și visez că întreb și eu Oracolul din Delphi: Cu România cum rămîne? Doresc să știu puțin din viitorul nostru, al românilor și-s necăjit că nu mai funcționează oracolul. Apoi îmi revin și obțin și răspunsul. România va progresa nu va rămîne în urma Europei tot timpul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
de unele adevăruri obținute fără demonstrații. În răcoarea muzeului îmi revin și visez că întreb și eu Oracolul din Delphi: Cu România cum rămîne? Doresc să știu puțin din viitorul nostru, al românilor și-s necăjit că nu mai funcționează oracolul. Apoi îmi revin și obțin și răspunsul. România va progresa nu va rămîne în urma Europei tot timpul. Răspunsul este corect, dar unde, Doamne, se află virgula? Înainte de NU sau după NU ? Îmi clătesc ochii cu finețea artistică a unei statui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
vă cunoașteți viitorul? mi se adresează amical. Rămîn o clipă locului. O idee trăsnită îmi trece prin cap. Ce-ar fi să-mi ghicească cine va ieși primar? Puteți să-mi ghiciți ceva? O, nu. Îmi pare rău. Eu sînt oracolul care îl invocă pe Orula și doar acesta îmi ghidează răspunsurile la întrebări. Bun și așa, zic eu dispus la experiențe noi. În semiîntunericul din camera în care sînt invitat, observ un mic altar cu figurine și un mănunchi din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
îmi vrea răul. Deci, ăsta va ieși primar. Nu pot dormi. A doua zi alerg la omul meu, foarte agitat și aproape gîfîind. Îmi zîmbește amical. Ai aflat? Da. Dar este o nenorocire. Cum pot să împiedic să se îndeplinească oracolul? O, este foarte greu. Am mai încercat de două ori însă n-am reușit. Vă rog, acum o să reușiți, aveți experiență, invocați-l pe Orula și spuneți-i că nu sînt un oarecare. Sînt ambasador... extraordinar și... plenipotențiar... și... scriitor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
timp, simt că amețesc, văd sacrificiile făcute de altcineva, înconjurat de o ciudată horă ca o tornadă. Totul apoi se prăbușește, lumînările se sting și o tăcere de mormînt se așterne. Incantația era o rugă la Orula să împiedice îndeplinirea oracolului. O poză deformată a lui Liviu (o luasem din www.dezavantaje.ro) stătea pe altar. Devenise roșiatică. Deodată, omul din poză este cuprins, parcă, de niște crampe groaznice la stomac. Se zbate, se contorsionează, dar nu poate ieși din spațiul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
și cum, adică cum de s-au întorlocat și ce anume a dus la o astfel de căsătorie. Zaira era însă plăcută la vorbă și mult prea rezervată cu străinii. Se îmbrăca în verde și galben, culorile zeului Orula, zeul Oracolului. Copiii erau îmbrăcați în alb pentru zeul Obbatalá, zeul Păcii. Dorea ca micuții lor să aibă pace pe tot timpul vieții. Pe soț îl îmbrăca tot Zaira, cu pantaloni negri și guayabera violetă, culoarea zeului Babalú-ayé, un omolog al Sfîntului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
91 sq., cu bibliografie. Când Israel era copil." desemnând o călătorie extatică comparabilă aceleia a șamanilor. La Mari, texte din secolul al XVIII-lea vorbesc despre ăpilum ("cel care răspunde") sau de muhhum și muhhutum, bărbați și femei care primesc oracolele zeilor în vis sau în viziunile lor. Acești ăpilum și muhhum corespund nâbâim-ilor. Ca și profeții lui Israel, ei foloseau fraze oraculare mai degrabă scurte și își trimiteau mesajele regilor, chiar când era vorba de vești rele sau de critici
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
an. Totuși, cum delfienii nu conteneau să-1 evoce prin cântece și dansuri, zeul a revenit. De atunci, el petrece trei luni de iarnă printre hyperboreeni și revine la începutul anului, în timpul absenței sale, la Delfi domnea Dionysos, ca stăpân al Oracolului. După Pindar, "nimeni, nici pe pământ, nici pe mare, nu putea descoperi calea minunată care ducea către jocurile hyperboreenilor" (Pyth., X, 29 sq.). Altfel spus, țara și locuitorii ei aparțineau geografiei mitice. Ei sunt o seminție sfântă, scutită de boli
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
un poem al lui Alceu (în jur de 60 î. Hr.), rezumat de un retor târziu, Himerius (secolul IV). 13 Cf. Martin Nilsson, Greek Folk Rdigion, p. 79; W. K. K. Guthrie, The Greeks and their Gods, p. 86, n. l. 90. Oracole și purificare Abia născut, Apollon strigă: "Să mi se dea lira și arcul încovoiat; voi vesti oamenilor voința inflexibilă a lui Zeus" (Imn homeric, 132). În Eumenidele lui Eschil, el asigură Furiile că "niciodată n-a dat vreun oracol pentru
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
90. Oracole și purificare Abia născut, Apollon strigă: "Să mi se dea lira și arcul încovoiat; voi vesti oamenilor voința inflexibilă a lui Zeus" (Imn homeric, 132). În Eumenidele lui Eschil, el asigură Furiile că "niciodată n-a dat vreun oracol pentru un bărbat, o femeie, ori o cetate, care să nu fi fost din ordinul lui Zeus" (v. 616-619). Această venerație pentru "tatăl olympienilor" explică raporturile lui Apollon cu ideea de ordine și de lege. În epoca clasică el reprezintă
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]