824 matches
-
nostru să ne întrebăm fundamental: ei și ce dacă Heyerdahl nu va dovedi nimic științific? Ce dacă „Ra” n-are bază istorică? Heyerdahl e un nebun, el vrea să treacă oceanul plutind pe hârtie, să-i lăsăm oceanul - cunosc multe papirusuri, erori și ambarcațiuni contemporane, cu o bază mai puțin științifică decât „Ra”-ul lui Thor și la care savanții nu zic nici pâs. Nebunilor pașnici să le lăsăm măcar hârtia și Apa cea Mare - altfel, ne aude posteritatea (sau trecutul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
voie sau dacă și-a pierdut mințile...” (ziarele). Eșecul lui Thor Heyerdahl nu mă întristează - deși dânsul zice, ca orice artist, că n-a fost nici un eșec. El voia să aducă dovada că vechii egipteni treceau Atlanticul în bărci de papirus. Eșecul lui dovedește - cel puțin pentru mine - că vechii egipteni nu puteau să treacă Atlanticul în bărci de papirus. E un eșec bun, necesar și progresist - așa cum ar fi fost și victoria sa. Fascinați de ideea că totul se poate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
orice artist, că n-a fost nici un eșec. El voia să aducă dovada că vechii egipteni treceau Atlanticul în bărci de papirus. Eșecul lui dovedește - cel puțin pentru mine - că vechii egipteni nu puteau să treacă Atlanticul în bărci de papirus. E un eșec bun, necesar și progresist - așa cum ar fi fost și victoria sa. Fascinați de ideea că totul se poate, disprețuim nedrept și conformist demonstrațiile - fie ele și indirecte - în jurul a ceea ce nu se poate. Dar, în istoria omenirii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
apostol.” Georg Lichtenberg 510. „Cărțile sunt prieteni reci și siguri.” Victor Hugo 511. „Nu există, într-adevăr decât o singură fericire pe lumea asta: aceea de a aduna cu drag cărți în timpul zilei și de a le citi în timpul nopții.” Papirus egiptean 512. „Analizarea unei cărți! Ce s-ar spune de un comesean care, în timp ce mănâncă o piersică bine coaptă, ar scoate bucățile din gură ca să vadă cum arată?” Jules Renard 513. „O carte ne displace în toate pasajele unde ne
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
hrana, aerul, apa.” Horia Matei 554. „ Cartea, eroul nostru modest, cu un trecut atât de frământat, privește cu încredere în viitor. De-a lungul veacurilor, cartea a fost cioplită în piatră, în lut și în lemn, scrisă cu mâna pe papirus și pe pergament, strânsă în teascurile primitive ale meșterilor medievali și în presele rapide ale tipografiilor moderne. Uneori a căzut pradă jafurilor care au însoțit războaiele, alteori a fost arsă pe ruguri, iar o vreme a trăit ferecată în lacăte
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
care doruri de rai gem, Mă plânge!... Altfel, te blestem!” Charles Baudelaire 622. „Cartea oglindește, nu numai în conținut, dar și în înfățișarea ei, orânduirea socială în care s-a născut. Tăblițele de lut și de metal, precum și sulurile de papirus sunt caracteristice orânduirii sclavagiste, codexul pe pergament, cu ornamentele și miniaturile sale, celei feudale. Cartea în forma ei modernă, care și-a căpătat înfățișarea după răspândirea tipografiei, corespunde orânduirii capitaliste, s-a născut aproximativ în același timp și s-a
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
asândi la moarte, Ironic te-o lovi și fără teamă, Tu nu băga însă nimic în samă, Căci mie sfântă-mi ești, umilă carte.” Aron Cotruș Știați că... - Cea mai veche carte din lume - peste 6.500 ani - este manuscrisul „Papirus Priss” și se găsește la Biblioteca Națională din Paris ? - Cea mai veche carte caligrafiată de pe teritoriul țării noastre, legată și prevăzută cu coperte de argint, este „Evangheliarul”, scrisă de Nicodim de la Tismana în secolul al XIII-lea? - Cea dintâi tipăritură
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
din New York. Are înălțimea de 3 metri, grosimea de un metru, greutatea de 125 de chintale și poate fi răsfoit cu ajutorul unui dispozitiv electromagnetic? - Cea mai mare bibliotecă a antichității, care a ajuns să numere 700.000 de volume (tăblițe, papirusuri, pergamente) s-a constituit la Alexandria (Egipt) sub Ptolemeu Filadelful (285 - 246 a. Cr.) ? - Poetul Calimah, care a fost bibliotecar a întocmit un catalog al cărților bibliotecii, menționând că aceasta poseda peste 550 de tragedii și peste 1.500 de
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
La Gioia (Apokalipsa indiană VI, Biblioteca Pedagogică Națională „I.C. Petrescu“, Academia Internațională Mihai Eminescu, București, 2002), prezentată drept roman, poate fi considerată mai curând un galimatias. Deși scrisă în limba română, ea se dovedește la fel de greu de descifrat ca un papirus egiptean: „Să trebăluim ultim, n’oscuro, șleampăt-euforic, a râde-hârc, mă, ce nud, satanic, intersex pe loc, nature, numai patologie religiozitate, pe sucombă, ne-om da inteligenței clonzheimer la cap-capitol. Și încercarea lui dumnezeu alegător spre pleazna alesului, cu încărcarea culesului
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
tare, Încât nu puteai să calci pe el. Tălpile bătrânei se pare că erau imune la senzația de cald sau frig. În timp ce Mașa făcuse arsuri pe burtă și pe omoplați, pielea nonagenarei rămăsese, ca și mai Înainte, la fel de galbenă ca papirusul uscat. Stând pe plajă, bătrâna se credea Încă destul de atrăgătoare, purtându-se ca o fetișcană de șaisprezece ani. Pe plajă, Mașa și bătrâna jucau badmington sau tenis, după care se așezau la o terasă și-și comandau café frapé și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
tot efortul meu, nu l-am putut extirpa. Aici se află numai feșe...” Și, ca să-l convingă pe Noimann că spune adevărul, falsul Satanovski Începu să extragă dinăuntru o fâșie lată de o palmă de pânză, ce semăna cu un papirus vechi. „Mă tem”, spuse el, „că fetusul din pântecele dumneavoastră s-a mumificat. Sau chiar mai rău”, adăugă el, „carnea lui s-a evaporat și a rămas Înfășurat În aceste feșe doar răul general...” Noimann tăcea. Cuvintele interlocutorului Îl tulburau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Însoțite de cunoscutul scrâșnet de dinți. „Gemeți și dumneavoastră, geme și ea”, spuse ginecologul. De sub scaun, gemetele se Întețiră. „Vedeți”, spuse ciungul, ridicând de jos feșele și desfășurându-le, ca și cum ar fi avut, Într-adevăr, de-a face cu un papirus vechi. „Aici se află Înscris destinul dumneavoastră. Tot codul genetic, de la a șaptea spiță și până acum. Va trebui să-i dăm foc.” Și ciungul aprinse o brichetă, dând foc la un capăt al feșelor. „Pe măsură ce Înscrisul se va mistui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
ilizibile unele. „Dă-mi și mie un fragment din roman, să-l public în revista mea”, ți-a zis. „Doar întregul, când va veni vremea!” Flatat, vei accepta. De bună seamă, Castelanul este inițiat în tainele magiei egiptene. Are un papirus vechi de câteva mii de ani, printre puținele salvate de la cel mai dezastruos incendiu din istoria omenirii: acela care a mistuit Biblioteca din Alexandria. Manuscrisul nu a fost salvat, ci furat înainte de sinistru, are imprimată sigla secretă a lăcașului. Posibilitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
de câteva mii de ani, printre puținele salvate de la cel mai dezastruos incendiu din istoria omenirii: acela care a mistuit Biblioteca din Alexandria. Manuscrisul nu a fost salvat, ci furat înainte de sinistru, are imprimată sigla secretă a lăcașului. Posibilitatea ca papirusul să fi rămas la vreun cititor este exclusă. Manuscrisele erau studiate în Bibliotecă, scribii lucrau tot în incintă; secție de împrumuturi nu exista. Incendiul a fost pregătit îndelung, a ieșit perfect. Cineva avea interesul să distrugă o parte din memoria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
așez. Poftim ! Documentul pe care-l așteptai ! Îmi întinde, cu un aer foarte sigur pe sine, un dosar pe care scrie CONTRACTUL MENAJEREI. Îl deschid și în el descopăr pagina de titlu : o foaie de pergament printat să pară un papirus vechi. Tipărite cu un font înflorit, în stil medieval, se află următoarele cuvinte: CONTRACT Între Samantha Sweeting și Domnul și doamna Edward Geiger, Încheiat în ziua de 2 ale lunii iulie în anul Două mii patru d. Hr. — Uau, zic surprinsă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
d. Hr. — Uau, zic surprinsă. Cine v-a redactat contractul ăsta... un avocat ? Nu-mi pot imagina nici un avocat dintre cei pe care îi cunosc redactând un contract cu litere medievale stil Disney. Ca să nu mai zic de faza cu papirusul. — N-am avut nevoie de avocat. Eddie chicotește atotștiutor. Nu cad eu în plasa asta. Îți iau cât nu face, crede-mă, doar fiindcă știu puțină latină. Ascultă-mă pe mine, Samantha, chestiile astea sunt supersimplu de redactat, nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
meu ! spune Trish, înălțându-și bărbia. Presa vrea să audă și părerea mea ! Eddie, unde e discursul meu ? — Doar n-aveți de gând să țineți un discurs ! zice Hilary îngrozită, în clipa în care Eddie pornește spre Trish, cu un papirus în mână. — Doresc să-i mulțumesc soțului meu Eddie pentru întregul sprijin, începe Trish, ignorând-o pe Hilary. Doresc să-i mulțumesc ziarului Daily Mail... — Doar nu suntem la nenorocitele alea de premii Oscar ! Hilary pare că e în pragul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
acolo, poate pentru că purta încă prea clar amprenta locatarului de altădată. Intră. Locul era exact așa cum îl lăsase cu patru ani în urmă. Deschise un sertar și găsi un set de gulere îngălbenite de timp, întocmai ca niște foi de papirus. Pe șifonier era o fotografie a mamei sale în ramă de argint. Purta o rochie cu guler înalt pus pe balene și privea neclintit, perfect calmă, o scenă ce nu se schimbase niciodată. Moartea, tortura, pierderile nu lăsaseră nici o urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
multă ne chema la joacă reamintindu-ne de vremea când eram copii. Albul din jur mă făcea să uit de frig și de vânt. Trăiam într-o lume încremenită, fără margini de timp, într-o singură culoare, ca pe un papirus străvechi, unde noi ne mișcam ca niște creioane semnând pe ultimul rând, fără să ne fi scris întreaga poveste. Părcă ne mutasem într-o casă nouă, cu lucrurile nedespachetate, acoperite de folii de plastic. Marius arunca bulgări în Sini și
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
ce se păstrează în biserica mare a Mănăstirii Secu Daruri rătăcite Mănăstirea Secu, în clepsidra timpului, numără nenumărate generații de călugări, care s-au nevoit în multe chipuri la întărirea și înflorirea mănăstirii lor. Unii și-au încrustat urma pe papirusul vremii, alții și-au trecut sub tăcere ostenelile lor. Și unii și alții au înscrise în Cărți de aur numele lor în Veșnicele Lăcașuri ale Tatălui Ceresc. Mulți călugări de la Secu s-au făcut ctitori de cultură și civilizație prin
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
real, real. Am intrat în muzeu doar familia Pop și cu mine. Ce să spun? Nu prea mă-nnebunesc eu după mumii, sarcofage, urne funerare și zei cu cap de pasăre. Aici erau cu sutele, cu miile. Fâșii uriașe de papirus, bucăți putrede de lemn cu hărți ale lumii de din colo, cranii cu piele zbârcită și neagră lipită de ele, mâini scheletice cu unghii pietrificate. Vitrine cu scarabei cocliți și urne cu ibiși îmbălsămați. O necro polă sinistră răsuflând tăcut
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
nimeni nu se gândise să reproducă într-un desen - cu indicarea tuturor distanțelor, calculate de cartografi și ingineri - forma și dimensiunile ținuturilor supuse Romei. — El era cel mai credincios tovarăș al lui Augustus, spuse Iginus cu acreală voită, pe când despăturea papirusul. Munca aceea imensă îi luase douăzeci de ani. Originalul fusese pus cu gelozie în biblioteca imperială și nimeni nu-l mai văzuse. Și după acel document s-a făcut o copie în marmură în inima Romei. S-au realizat mii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
acele papyri pe care Augustus le adusese de la Alexandria. În dimineața aceea, văzu ivindu-se din iarba înghețată violetele aduse de la lacul vulcanic Nemorensis. Văzu, după multe săptămâni, bobocii de trandafir, mierlele țopăind pe pământul proaspăt săpat, văzu ieșind din papirusul înnegrit și putred o mlădiță verde. Se întrebă cum de nu văzuse nimic din toate acelea până cu o zi în urmă. Se gândi deodată că, poate, viața îi aparținea. Avea un aliat: nici Tiberius, nici Livia, nici Sejanus, nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
plimba; dimineața i se părea foarte blândă. Era ultimul din neamul lui, dar avea ceva ce vechii dușmani nu puteau să dobândească niciodată: Viitorul. El era puiul de leu ale cărui gheare erau deocamdată fragile. Trebuia să aștepte, așa cum așteptaseră papirusul, mierlele, violetele și trandafirii. Auzea răsuflarea Timpului în liniștea grădinii. Tot sucea în minte gândul acela, care devenea tot mai limpede, așa cum o piatră șlefuită cu tocila își pierde asperitățile. După câteva zile îi auzi pe liberți spunând că Livia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
kolossi, păpuși de bronz, de ceară sau de lut, pe care le înjunghiau cu cuiul, le răsuceau, le mutilau, tăindu-le capul sau mâinile. Puneau părul victimei înăuntrul păpușii sau vârau în ea un blestem scris pe un sul de papirus. La Luvru se află o figurină egipteană din secolul al II-lea e.n. E o femeie goală, legată fedeleș, plină de cuie înfipte în ochi, în urechi, în gură, sâni, mâini, picioare, vagin și anus. Măzgălind în carte cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]